Na ilustracji widać młodego mężczyznę siedzącego pod ścianą z podpartymi nogami i trzymającego Biblię w rękach. Znajduje się on w korytarzu, przypominającym kościół lub klasztor. Jest ubrany w szarą koszulkę i dżinsowe spodnie, na ręku ma zegarek. Jest zamyślony.
Na ilustracji widać młodego mężczyznę siedzącego pod ścianą z podpartymi nogami i trzymającego Biblię w rękach. Znajduje się on w korytarzu, przypominającym kościół lub klasztor. Jest ubrany w szarą koszulkę i dżinsowe spodnie, na ręku ma zegarek. Jest zamyślony.
Przypowieść jako gatunek literacki
Mężczyzna z Biblią
Źródło: dostępny w internecie: pixabay.com, licencja: CC BY 3.0.
Warto wiedzieć!
Na pewno zastanawiałeś/aś się nieraz, na czym polega tajemnica nauczycieli, których z zainteresowaniem słucha się na lekcji, a co najważniejsze zapamiętuje, o czym mówią. Warto dostrzec pewne podobieństwo - Jezus też był nauczycielem, miał swoich uczniów - apostołów, którzy nazywali Go mistrzem. Kiedy przemawiał, gromadziły się tłumy po to, aby usłyszeć coś, co będzie pocieszeniem lub nauką dla nich. Ludzie z zainteresowaniem wsłuchiwali się w te historie, ponieważ mówca posługiwał się prostym językiem oraz historiami, które nawiązywały do spraw, czy problemów z życia codziennego słuchaczy i za ich pomocą ukazywał pewne prawdy uniwersalne, czyli takie, które mają zawsze aktualne przesłanie, niezależnie od czasu, w którym powstają. Każda przypowieść posiada znaczenie dosłowne (to, o czym jest treść) oraz przenośne (to, co symbolizujesymbolsymbolizuje treść).
symbol
symbol - pojęcie, przedmiot, znak itp. mające jedno znaczenie dosłowne i większą liczbę znaczeń ukrytych
RGCk4rzV8erYQ
Czarno‑biała grafika przedstawia sceny ilustrujące przypowieści i cuda Jezusa Chrystusa. Ilustracja została podzielona na sceny oznaczone kolejnymi literami alfabetu. Na każdej ze scen Jezus został przedstawiony w długiej szacie i aureoli. Sceny: A. (centrum tuż przy górnej krawędzi) Scena przedstawia Jezusa i cztery osoby ubrane w długie szaty. Dwie z nich stoją po lewej stronie, zwrócone twarzami ku Jezusowi. Dwie pozostałe postacie stoją w niewielkiej odległości po prawej stronie. Są odwrócone do Jezusa bokiem. W tle widać fragment murowanego budynku z oknem oraz część wieży. B. (centrum tuż przy prawej krawędzi) Scena przedstawia bosego mężczyznę, który z przewieszonej na szyi chusty wyjmuje ziarno i obsiewa pole. W tle widać płot, a za nim dom kryty strzechą. C. (na lewo od sceny B.) Scena przedstawia ziemię, z której wyrasta drzewo. Ponad nim latają dwa ptaki. Obok drzewa rosną niskie krzewy. D. (centrum tuż przy dolnej krawędzi) Scena przedstawia Jezusa, który stoi z uniesioną prawą dłonią. U jego stóp leżą bochenki chleba i ryby. Obok widać grupę wpatrzonych w niego osób. E. (na prawo od sceny D., prawy górny róg) Scena przedstawia Jezusa, który stoi z uniesioną lewą dłonią, w prawej trzyma dwa duże klucze. Po jego prawej stronie znajdują się trzy postacie, jedna z nich klęczy, wyciągając dłonie po klucze, pozostałe dwie stoją, przyglądając się. F. (centrum) Scena przedstawia mężczyznę, który siedzi nad brzegiem rzeki i wyciąga wędką rybę. Za nim stoi Jezus. G. (prawy górny róg) Scena przedstawia ogrodzony wiklinowym płotem teren, przy bramie widać dwie postacie. Jedna ma otwarte usta i wyciągnięte przed siebie dłonie, druga stoi tuż za nią, jedną ręką trzyma poły jej ubrania, a drugą unosi z kijem w dłoni, biorąc zamach do uderzenia. Przed bramą leży postać, którą kijami biją dwaj mężczyźni. Po ich lewej stronie, w pewnej odległości, pod drzewem leży postać. H. (lewy górny róg) Scena przedstawia Jezusa, który lewą dłoń trzyma na piersi, a prawą wyciąga w bok, wskazując coś placem. Po jego prawej stronie stoją dwaj mężczyźni. Jeden z nich unosi rękę. W tle widać dwie osoby, a za nimi i obok budynki, w tle widnieją wzniesienia. I. (poniżej sceny H.) Scena przedstawia Jezusa, który rozmawia z dwoma mężczyznami. Po ich prawej stronie znajduje się kram i dwóch mężczyzn. Jeden z nich stoi z wyciągniętą dłonią za ladą, na której leży otwarta księga. Drugi stoi przed ladą i wyciąga rękę w kierunku stojącego za ladą mężczyzny. K. (lewy dolny róg) Scena przedstawia grupę kobiet z lampami oliwnymi. Kobiety pukają do drzwi.
Ewangelia, sceny ilustrujące przypowieści i cuda Jezusa Chrystusa
Źródło: Jan Ziarnko, 1620, miedzioryt, domena publiczna.
przypowieść
Definicja: przypowieść
gatunek epicki (pisany prozą) o charakterze dydaktycznym, czyli pouczającym, służący przekazywaniu prawdy moralnej; przypowieść ma formę niewielkiej fabularnej historii, która przedstawia schematycznie skonstruowanych bohaterów (często skontrastowanych) w typowych życiowych sytuacjach; właściwa interpretacja przypowieści wymaga zrozumienia znaczeń metaforycznych (symbolicznych)
Ważne!
Znanych jest około 40 przypowieści Jezusa, co oznacza, że był to główny sposób przekazywania Jego nauki. Kulturowe i religijne znaczenie przypowieści ewangelicznych sprawia, że chociaż występują one również w Starym Testamencie, to dziś kojarzy się ów gatunek niemal wyłącznie z Nowym Testamentem, z życiem i działalnością Chrystusa.
Przeczytaj zamieszczone poniżej przypowieści i wykonaj ćwiczenia.
Dobra lub zła budowa. Ewangelia wg św. Łukasza, rozdz. 6, w. 47‑49
Dobra lub zła budowa. Ewangelia wg św. Łukasza, rozdz. 6, w. 47‑49
(47) Pokażę wam, do kogo podobny jest każdy, kto przychodzi do Mnie, słucha słów moich i wypełnia je. (48) Podobny jest do człowieka, który buduje dom: wkopał się głęboko i fundament założył na skale. Gdy przyszła powódź, potok wezbrany uderzył w ten dom, ale nie zdołał go naruszyć, ponieważ był dobrze zbudowany. (49) Lecz ten, kto słucha, a nie wypełnia, podobny jest do człowieka, który zbudował dom na ziemi bez fundamentu. [Gdy] potok uderzył w niego, od razu runął, a upadek jego był wielki».
CART1 Źródło: Dobra lub zła budowa. Ewangelia wg św. Łukasza, [w:] Biblia Tysiąclecia, Poznań 1983, s. 1211.
Ćwiczenie 1
R12mHG4JugmCh
Na podstawie informacji zamieszczonych na początku lekcji oraz przeczytanej przypowieści zaznacz jej cechy jako gatunku literackiego.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 2
Zastanów się i odpowiedz, dlaczego nauki Jezusa mają formę przypowieści.
Rf0wPo1Q1BHyS
Zwróć uwagę na cechy gatunkowe przypowieści oraz do kogo kierował Jezus swoją naukę.
Słuchaczami Jezusa byli ludzie wywodzący się z różnych środowisk, często niewykształceni, dlatego przypowieści dzięki prostym przykładom z codziennego życia słuchaczy były przystępną formą przekazywania nauki.
RhbSkdun8YrGq
Kolorowe zdjęcie przedstawia widziane z lotu ptaka zielone winnice. W środku, pośród rzędów winorośli widać mały, biały domek, do którego prowadzi wijąca się wśród pól droga.
Winnice w Badenii‑Wirtembergii
Źródło: Taxiarchos228, fotografia barwna, licencja: CC BY-SA 3.0.
Przypowieść o dwóch synach. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 21, w. 28‑32
Przypowieść o dwóch synach. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 21, w. 28‑32
(28) «Co myślicie? Pewien człowiek miał dwóch synów. Zwrócił się do pierwszego i rzekł: „Dziecko, idź dzisiaj i pracuj w winnicy!” (29) Ten odpowiedział: „Idę, panie!”, lecz nie poszedł. (30) Zwrócił się do drugiego i to samo powiedział. Ten odparł: „Nie chcę”. Później jednak opamiętał się i poszedł. (31) Któryż z tych dwóch spełnił wolę ojca?» Mówią Mu: «Ten drugi». Wtedy Jezus rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Celnicy i nierządnice wchodzą przed wami do królestwa niebieskiego. (32) Przyszedł bowiem do was Jan drogą sprawiedliwości, a wyście mu nie uwierzyli. Celnicy zaś i nierządnice uwierzyli mu. Wy patrzyliście na to, ale nawet później nie opamiętaliście się, żeby mu uwierzyć.
CART2 Źródło: Przypowieść o dwóch synach. Ewangelia wg św. Mateusza, [w:] Biblia Tysiąclecia, Poznań 1983, s. 1169.
Ćwiczenie 3
Udowodnij, że przytoczony fragment Ewangelii jest przypowieścią.
RRSl7w3LIYLZL
Sprawdź definicję przypowieści, która została omówiona wyżej oraz wiadomości zamieszczone na początku lekcji.
Przytoczony fragment Ewangelii jest przypowieścią, ponieważ zawiera pouczenie, jego tematyka wiąże się z życiem codziennym, fabuła jest uproszczona, a bohaterowie szablonowi. Czas i miejsce wydarzeń nie zostały określone, a cała historia jest uniwersalna, ma sens dosłowny i przenośny. Utwór jest pisany prozą.
Ćwiczenie 4
Choć Jezus raczej nie wyjaśniał swoich przypowieści, ich wymowa wydaje się oczywista. Podaj dwa objaśnienia:
religijne: Ojciec to... Syn pierwszy to... Syn drugi to...
niereligijne: Ojciec to... Syn pierwszy to... Syn drugi to...
R1Pri5GvMjg4O
Zwróć uwagę, że każda przypowieść posiada sens dosłowny i przenośny, co oznacza, że możemy ją rozumieć dosłownie, tj. o czym jest tekst, i przenośnie, tj. do czego nas ten tekst odnosi.
Religijne objaśnienie: Ojcem jest Bóg, a synami są ludzie - nieposłuszni (pierwszy syn) oraz posłuszni (drugi syn).
Niereligijne objaśnienie: Ojciec jest mężczyzną, który kocha swoje dzieci i potrzebuje pomocy. Pierwszy syn zawodzi go (mimo obietnicy nie pomaga), natomiast drugi syn wykonuje polecenie ojca (pomimo początkowej niechęci).
RawMjMDs7KQYz
Ćwiczenie 5
Zadanie interaktywne polega na zaznaczeniu odpowiednich wyrazów.
Zadanie interaktywne polega na zaznaczeniu odpowiednich wyrazów.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
RjHnD5DirX0QN
Zdjęcie przedstawia trzy kłosy zbóż na białym tle. Od prawej: pszenica, owies, jęczmień.
Pszenica, owies, jęczmień
Źródło: Merbalge, fotografia barwna, licencja: CC BY-SA 3.0.
Przypowieść o chwaście. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 13, w. 24‑31
Przypowieść o chwaście. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 13, w. 24‑31
(24) Inną przypowieść im przedłożył: «Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swej roli. (25) Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. (26) A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. (27) Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?” (28) Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?” (29) A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. (30) Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza”».
CART3 Źródło: Przypowieść o chwaście. Ewangelia wg św. Mateusza, [w:] Biblia Tysiąclecia, Poznań 1983, s. 1160.
Ćwiczenie 6
Wymień, jakie inne cechy przypowieści można dostrzec w przytoczonym fragmencie.
R1GbrFPwfGBSz
Zwróć uwagę, czy w cytowanym fragmencie można określić czas i miejsce wydarzeń. O czym to świadczy?
W przytoczonym fragmencie można dostrzec brak określonego miejsca i czasu wydarzeń. Opisywane zdarzenia zawierają pouczenie, dotyczące tego, jak należy postępować w życiu oraz mogłyby się wydarzyć w dowolnym miejscu i czasie. Płynąca z historii nauka ma wymiar ponadczasowy, jest zawsze aktualna, co świadczy o uniwersalności gatunku.
Wyjaśnienie przypowieści o chwaście. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 13, w. 36‑43
Wyjaśnienie przypowieści o chwaście. Ewangelia wg św. Mateusza, rozdz. 13, w. 36‑43
(36) Wtedy odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie i prosili Go: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście!» (37) On odpowiedział: «Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. (38) Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. (39) Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie. (40) Jak więc zbiera się chwast i spala ogniem, tak będzie przy końcu świata. (41) Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, (42) i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. (43) Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha!
CART4 Źródło: Wyjaśnienie przypowieści o chwaście. Ewangelia wg św. Mateusza, [w:] Biblia Tysiąclecia, Poznań 1983, s. 1160.
Ćwiczenie 7
Wyjaśnij, w jaki sposób wersety 36–43 łączą się z wersetami 24–30.
R1XIbjq6wuu9o
Określ, co jest tematem obu fragmentów oraz czym różnią się one.
Wersety 36‑43 nawiązują do wersetów 24‑30, gdyż stanowią kontynuację tematu. Pierwszy fragment zawiera treść przypowieści, a drugi jest wyjaśnieniem jej sensu.
Ćwiczenie 8
Ustal, kto poprosił Jezusa o wyjaśnienie sensu przypowieści.
R1GYBwyJrcbw7
Wyszukaj w powyższym tekście fragment zawierający słowa: „Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście!”. Zwróć uwagę na to, kto je wypowiada.
O wyjaśnienie sensu przypowieści poprosili Jezusa uczniowie.
Ćwiczenie 9
Rozważ, o czym może świadczyć fakt, że Jezus został poproszony o wytłumaczenie sensu przypowieści.
R8ujKhLxWu7Ao
Zastanów się, w jakich sytuacjach autor słów jest proszony o wytłumaczenie ich znaczenia.
Jezus został poproszony o wytłumaczenie sensu przypowieści, ponieważ uczniowie nie zrozumieli głębszego, ukrytego znaczenia opowiedzianej historii.
Przypowieści poetów
Przypowieści biblijne to źródło motywów literackich dla różnych artystów w tym również dla poetów, którzy chętnie wykorzystują je w swojej twórczości.
R1GSMvMj8Bhdg
Kolorowe zdjęcie przedstawia rozkwitnięty, czerwony kwiatek maku. Tło jest zielone, nieostre, widać pojedyncze kłosy traw.
Mak
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., Małgorzata Skibińska, fotografia barwna, licencja: CC BY 3.0.
Zdjęcie przedstawia portret mężczyzny w średnim wieku. Postać ma ciemne, zaczesane do tyłu włosy, ciemną brodę i wąsy. Ubrany jest w wełniany, ciemny garnitur, kamizelkę i białą koszulę. Patrzy w bok. Tło jest nieostre.
Leopold Staff
Źródło: a. nn., fotografia, domena publiczna.
PodwalinyLeopold Staff
Leopold StaffPodwaliny
Budowałem na piasku I zwaliło się. Budowałem na skale I zwaliło się. Teraz budując zacznę Od dymu z komina.
CART5 Źródło: Leopold Staff, Podwaliny, [w:] tegoż, Wybór poezji, Wrocław 1985, s. 224.
Leopold Staff
Leopold Staff - (1878–1957) – polski poeta, tłumacz i eseista
Czesław Miłosz
Czesław Miłosz (1911–2004) – polski poeta, prozaik, eseista, historyk literatury, tłumacz, laureat literackiej Nagrody Nobla (1980)
j00000000SB1v50_00000040
R1b1DsFBOeVUL
Nagranie recytacji wiersza pt. "Podwaliny".
Nagranie recytacji wiersza pt. "Podwaliny".
Leopold Staff, Podwaliny, czyta Krzysztof Kulesza
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., Materiał wykorzystany na podstawie art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (prawo cytatu).
Nagranie recytacji wiersza pt. "Podwaliny".
Podaj tytuł przypowieści biblijnej, do której nawiązuje utwór Podwaliny.
Ćwiczenie 10
Wymień przypowieść biblijną, do której nawiązuje utwór Podwaliny oraz uzasadnij, czym pod względem treści różni się wiersz Staffa od tej przypowieści.
RamyTS2k1Kmc2
Odszukaj w materiale treść przypowieści dotyczącą budowy domu, podaj jej tytuł i porównaj trwałość domu zbudowanego na solidnych fundamentach z nietrwałością budowli wzniesionej bez fundamentów.
Wiersz nawiązuje do przypowieści Dobra lub zła budowa z Ewangelii według św. Łukasza. Treść wiersza różni się od przypowieści, ponieważ poeta zwraca uwagę na dym - element, który nie występuje w tekście biblijnym.
Ćwiczenie 11
Zinterpretuj, odnosząc się do tytułu wiersza Podwaliny, jego końcowe wersy:
„Teraz budując zacznę Od dymu z komina”.
R1Hxsn9TtPq9x
Słowo podwalina oznacza podstawę wznoszenia jakiejś budowli lub w sposób przenośny oznacza ważny początek czegoś. Zastanów się, czy możliwe jest rozpoczęcie budowy od dymu z komina.
Podmiot liryczny deklaruje, że rozpocznie budowę kolejnego domu od dymu z komina. To sformułowanie ma znaczenie symboliczne - dym unoszący się z komina domu, świadczy o tym, że budynek jest zamieszkany przez ludzi - rodzinę. Pomiot liryczny pragnie zacząć nowe życie od odbudowania wiary w świat, tworzenia relacji międzyludzkich, szukania poczucia bezpieczeństwa, co jest ważniejsze od kruchych murów budowli.
RWtD3cnRA8yRp
Ćwiczenie 12
Zaznacz szereg, w którym znajdują się synonimy wyrazu budować.
Źródło: Learnetic SA, licencja: CC BY 4.0.
R1aTDfgHWod3c
Grafika przedstawia portret Czesława Miłosza. Starszy mężczyzna o krzaczastych brwiach, licznych zmarszczkach na czole i wokół oczu; ma lekkie zakola i zaczesane do tyłu włosy. Ubrany jest w koszulę, krawat i marynarkę.
Czesław Miłosz na znaczku pocztowym
Źródło: A. Ratkevičiené, domena publiczna.
RiV3T6L1kIPGo
Kolorowe zdjęcie przedstawia kwiat maku. Roślina ma cztery pędy. Na najwyższym znajduje się czerwony kwiatek, pozostałe zakończone są zwisającymi ku ziemi pączkami. Tło jest ciemne, nieostre.
Mak
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., Małgorzata Skibińska, fotografia barwna, licencja: CC BY 3.0.
Rz6IMYa8feKrr
Kolorowe zdjęcie przedstawia pojedynczą, zieloną jeszcze makówkę. Po jej łodyżce wędrują trzy mrówki. Tło jest jednolite, szaro‑beżowe.
Makówka
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., Małgorzata Skibińska, fotografia barwna, licencja: CC BY 3.0.
Przeczytaj wiersz Czesława Miłosza „Przypowieść o maku” lub zapoznaj się z jego nagraniem, a następnie wykonaj ćwiczenia.
RZwbmnsDwcCwc
Nagranie video. Na początku pojawia się plansza napisem: Czesław Miłosz "Przypowieść o maku". Następnie Elżbieta Golińska czyta wiersz w sali teatralnej z rzędami bordowych krzeseł. Na końcu filmu pojawia się plansza z napisami: wystąpiła Elżbieta Golińska, realizacja Contentplus.pl, na zlecenie Uniwersytetu Wrocławskiego, w ramach projektu „E‑podręczniki do kształcenia ogólnego”, wrzesień 2014.
Nagranie video. Na początku pojawia się plansza napisem: Czesław Miłosz "Przypowieść o maku". Następnie Elżbieta Golińska czyta wiersz w sali teatralnej z rzędami bordowych krzeseł. Na końcu filmu pojawia się plansza z napisami: wystąpiła Elżbieta Golińska, realizacja Contentplus.pl, na zlecenie Uniwersytetu Wrocławskiego, w ramach projektu „E‑podręczniki do kształcenia ogólnego”, wrzesień 2014.
Czesław Miłosz, Przypowieść o maku, czyta Elżbieta Golińska
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Przypowieść o makuCzesław Miłosz
Czesław MiłoszPrzypowieść o maku
Na ziarnku maku stoi mały dom, Pieski szczekają na księżyc makowy I nigdy jeszcze tym makowym psom, Że jest świat większy, nie przyszło do głowy.
Ziemia to ziarnko – naprawdę nie więcej, A inne ziarnka – planety i gwiazdy. A choć ich będzie chyba sto tysięcy, Domek z ogrodem może stać na każdej.
Wszystko w makówce. Mak rośnie w ogrodzie, Dzieci biegają i mak się kołysze. A wieczorami, o księżyca wschodzie Psy gdzieś szczekają, to głośniej, to ciszej.
CART6 Źródło: Czesław Miłosz, Przypowieść o maku, [w:] tegoż, Wiersze wszystkie, Kraków 2011, s. 200.
Ćwiczenie 13
Opisz świat znajdujący się na ziarenku maku.
R1KgkVj7jWkmf
Wskaż, co składa się na ten świat. Zastosuj w opisie przymiotniki, określenia przestrzenne, porównania (np. mały jak ziarenko) i epitety (np. malutki domek). Nie cytuj określeń z wiersza, ale twórz własne.
Świat znajdujący się na mikroskopijnym ziarnku maku wydaje się bardzo zwyczajny i znajomy. To niewielki domek stojący w ogródku porośniętym kołyszącym się makiem. Po ogródku biegają dzieci, a gdzieś w pobliżu słychać szczekające do księżyca pieski. Szczekanie raz się przybliża, a raz oddala.
Ćwiczenie 14
R19dcFahU9yz0
Pierwsze zdjęcie przedstawia czerwony kwiat maku. Drugie zdjęcie przedstawia wyschniętą makówkę. Obie rośliny znajdują się na białym tle.
Pierwsze zdjęcie przedstawia czerwony kwiat maku. Drugie zdjęcie przedstawia wyschniętą makówkę. Obie rośliny znajdują się na białym tle.
Źródło: zpe.gov.pl, licencja: CC BY 3.0.
Sprawdź w encyklopedii, co łączy mak z makówką. Zwróć również uwagę na pochodzenie słowa makówka.
Skojarzenia ze słowem „mak” z wiersza: kwiat, rośnie w ogrodzie, kołysze się na wietrze, ziarnko, ziemia, planety, gwiazdy.
Skojarzenia ze słowem „makówka” z wiersza: wszechświat, kosmos zawierający planety i gwiazdy, główka maku pełna ziaren maku.
Ćwiczenie 14
RFZYuHkDD5pgo
(Uzupełnij).
Sprawdź w encyklopedii, co łączy mak z makówką. Zwróć również uwagę na pochodzenie słowa makówka.
Skojarzenia ze słowem „mak” z wiersza: kwiat, rośnie w ogrodzie, kołysze się na wietrze, ziarnko, ziemia, planety, gwiazdy.
Skojarzenia ze słowem „makówka” z wiersza: wszechświat, kosmos zawierający planety i gwiazdy, główka maku pełna ziaren maku.
Ćwiczenie 15
R1Qj7991WdlGK
Uzupełnij znane powiedzenia ze słowem „mak”.
Uzupełnij znane powiedzenia ze słowem „mak”.
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
B
Ćwiczenie 16
Wyjaśnij, co symbolizują elementy wymienione w Przypowieści o maku: a) ziarnko maku, b) makówka, c) domek z ogrodem, d) księżyc makowy. Swoją odpowiedź możesz przedstawić również w formie notatki graficznej.
RfgyTHjGT4sDO
Zwróć uwagę na kształt makówki. Z czym może się kojarzyć?
W Przypowieści o maku ziarnko maku oznacza ziemię, a makówka oznacza wszechświat. Domek z ogrodem jest małym wszechświatem każdego człowieka - jego najbliższym otoczeniem, w którym żyje. Księżyc makowy jest natomiast symbolem nieba, które znajduje się nad głową człowieka.
Ćwiczenie 17
Wytłumacz, jak rozumiesz słowa poety: „Ziemia to ziarnko [...], a inne ziarnka – planety i gwiazdy”.
RUDLEI8UVMDLO
Pamiętaj, że poeta posługuje się metaforami i porównaniami poetyckimi, dlatego zastanów się nad tym, jaki obraz one tworzą.
Słowa poety mogą wskazywać na to, że cały nasz świat i nasze życie, które wiedziemy na Ziemi, a także otaczające nas planety i gwiazdy to zaledwie maleńki wycinek wszechświata.
Ćwiczenie 18
Wyjaśnij, o czym nie wiedzą makowe psy. Oceń, czy powinny o tym wiedzieć. Uzasadnij swoje zdanie.
RR1lryYd7eIn8
Zwróć uwagę na wers, który mówi o tym, co nie przyszło do głowy makowym psom.
Makowe psy nie wiedzą, jak wielka jest Ziemia i cały wszechświat. Nie muszą tego wiedzieć, bo do szczęścia wystarczy im bliskość człowieka i własny, mały świat, którym jest podwórko i ogród, najbliższa okolica.
Ćwiczenie 19
Wymień podobieństwa i różnice gatunkowe między poznanymi przypowieściami biblijnymi a Przypowieścią o maku Czesława Miłosza.
R37RUhyxNxU2q
Wróć do początku lekcji i powtórz sobie sobie cechy gatunkowe przypowieści. Zwróć również uwagę na budowę przypowieści i utworu Czesława Miłosza.
Przypowieści biblijne i Przypowieść o maku łączy brak określonego miejsca oraz czasu wydarzeń, uproszona fabuła i zwięzłość historii. Różnią się natomiast budową - utwór Miłosza został napisany wierszem, a przypowieści prozą. W przypowieściach pojawia się również co najmniej jeden cytat, czego nie odnajdziemy w Przypowieści o maku.
Polecenie 1
R1MbFhD8Z92Vv
zadanie interaktywne
zadanie interaktywne
Polecenie 1
Opisz własnymi słowami wszechświat opisany w wierszu.
R1b9STIMvFNzl
Miejsce na odpowiedź ucznia.
Ćwiczenie 20
Odpowiedz jednym zdaniem, co jest tematem utworu.
Rz0SjZ46Vtyqe
Temat utworu to jego najważniejsza myśl, główny motyw. Zwróć uwagę na metaforyczne znaczenie tytułu.
Tematem wiersza jest refleksja nad tym, jak znikomy jest w rzeczywistości nasz świat wobec otaczającego nas wszechświata.
Ćwiczenie 21
Napisz, jak rozumiesz tytuł wiersza.
R1VsovvmEc77u
Przypomnij sobie cechy charakterystyczne przypowieści.
Tytuł wiersza „Przypowieść o maku” nawiązuje do biblijnych przypowieści, których cechą charakterystyczną jest jakieś istotne przesłanie. W wierszu nasz świat został przyrównany do ziarenka maku, a zatem tytuł „Przypowieść o maku” może sugerować, że niesie on ważne przesłanie na temat świata, w którym żyjemy.
Polecenie 2
Napisz wiersz, w którym wykorzystasz wybrany motyw lub fragment z poznanych przypowieści i uczynisz go tematem swojego tekstu, podobnie jak zrobili to Czesław Miłosz i Leopold Staff.
Rllrbv38gn6Yg
Sprawdź, czy umiesz!
RYrcEXODmNOLh
Ćwiczenie 22
Uzupełnij luki w tekście.
Uzupełnij luki w tekście.
Źródło: opracowanie: ORE, licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 23
Poniżej podano gatunki literackie podobne do przypowieści. Wymień po jednej cesze, która według ciebie odróżnia przypowieść od wymienionego gatunku:
bajka,
mit,
podanie.
R7yFNwfdWvR3E
Weź pod uwagę utwory należące do wymienionych gatunków literackich, np. bajki Ignacego Krasickiego; mity o Demeter i Korze, o Dedalu i Ikarze; podania o Lechu, Czechu i Rusie, o Piaście. Zastanów się, co odróżnia je od przypowieści. Możesz skorzystać ze słownika terminów literackich, aby odszukać definicje gatunków.
Cechy wymienionych gatunków literackich:
bajka - to krótki utwór o charakterze dydaktycznym, którego bohaterami są zwierzęta, ludzie, rośliny lub przedmioty; zawiera morał; jest pisana wierszem lub prozą;
mit - to fantastyczna opowieść z dawnych czasów; zawiera wierzenia i wyobrażenia danej społeczności (np. Greków, Rzymian, Słowian); mity opowiadają o powstaniu świata i bogów, stworzeniu człowieka, życiu bogów i bohaterów, pochodzeniu zjawisk przyrodniczych;
podanie - to fikcyjna opowieść silnie związana z miejscowością, regionem lub narodem; zawiera elementy historyczne (np. nazwę miejscowości, imię władcy); bohaterami podań są postacie niezwykłe (np. królowie, wojownicy) lub fantastyczne (np. Boruta, Pan Twardowski).
Różnice między przypowieścią a wymienionymi gatunkami literackimi:
bajka: bohaterami mogą być zwierzęta, rośliny, może być pisana wierszem;
mit: bohaterami są istoty o nadprzyrodzonych umiejętnościach, opowiadają o powstaniu świata, człowieka, zjawisk przyrodniczych;
podanie: zawiera elementy historyczne, bohaterami mogą być postaci fantastyczne.
Polecenie 3
Napisz opowiadanie twórcze, w którym przedstawisz uwspółcześnioną wersję wybranej przypowieści. Wykorzystaj też cytat z dowolnej przypowieści z lekcji. Twoja praca powinna liczyć co najmniej 200 wyrazów.
R1KCqCFiak7m1
R1XwKMNk3DKPr
Obraz przedstawia starszego mężczyznę o siwym zaroście. Postać ma na sobie błękitny strój ozdobiony na ramieniu dwiema złotymi zapinkami, białą kryzę wokół szyi oraz ciemny beret. Przez okrągłe druciane okulary przygląda się monecie, którą trzyma w prawej dłoni. Lewą dłonią trzyma świecznik z zapaloną świecą, która oświetla jego twarz. Wokół mężczyzny piętrzą się księgi i zapisane kartki. Przed nim na stole leżą złote monety. W tle widać drzwi.
Przypowieść o bogaczu
Źródło: Rembrandt van Rijn, 1627, Gemäldegalerie, Berlin, domena publiczna.
Polecenie 4
Napisz własną przypowieść, której plastycznym wyobrażeniem mógłby być przywołany obraz Rembrandta. Zatytułuj ją - „Przypowieść o księgach”.