W utworze Sokrates toczy rozmowę z Fajdrosem, młodym uczniem znanego retora Lizjasza. Przewodnią myślą dialogu jest polemika z sofistami – szkołą filozoficzną, z której wywodził się sam Sokrates, jednak w późniejszym rozwoju swojej myśli zakwestionował jej poglądy.
W dialogu Sokrates, w oparciu o problem miłości, wyjaśnia, na czym polega właściwe, w odróżnieniu od sofistycznego, poznanie, a zatem i właściwe przedstawianie prawdy. Podobnie jak w UczcieUczcie, rozważania dotyczące miłości prowadzą do kwestii epistemologicznych i antropologicznych. Wątki te łączą Fajdrosa również z innymi dialogami, np. FedonemFedonem (problem duszy) i PaństwemPaństwem (problem poznania). W Fajdrosie znajdujemy ważną dla epistemologii i antropologii Platona metaforę skrzydlatego zaprzęgu oraz ciekawy wątek pochwały mowy i krytyki pisma. Obecne w Fajdrosie różnice między poglądami Platońskimi i sofistycznymi stanowią kanwę istotnych, także współcześnie, sporów w filozofii.
Bogactwo treści Fajdrosa uzupełnione jest przez rzadki u Platona opis przyrody: pięknego zakątka nad rzeczką Ilissos w pobliżu Aten, gdzie toczy się rozmowa.
Zapoznasz się z treścią dialogu Fajdros.
Porównasz Platońską i sofistyczną interpretację poznania i prawdy.
Dokonasz analizy różnych sposobów rozumienia miłości.