Wielkie filozofie często znajdują swoich kontynuatorów wśród oponentów. Historia filozofii jest historią takich dyskusji. Immanuel Kant z pewnością był jednym z myślicieli, o których dyskutowało się najwięcej.

Immanuel Kant, próbując pogodzić stanowiska empiryzmu i racjonalizmu, na nowo podjął tematykę ludzkiego poznania. Uznał, że refleksja epistemologiczna musi poprzedzać refleksję metafizyczną. Sformułował rewolucyjną dla epistemologii tezę, że podmiot poznania częściowo kształtuje świat zjawisk, który postrzega. Filozofie Johanna Gottlieba Fichtego, Friedricha Schellinga oraz Georga Wilhelma Hegla kształtowały się w dyskusji z poglądami Kanta. Krytyka metafizyki stała się więc punktem wyjścia dla stworzenia nowych systemów metafizycznych idealizmu niemieckiego.