Usprawnianie chorych po amputacji nagłej, urazowej różni się od usprawniania pacjentów, u których wykonano amputację ze względu na choroby naczyniowe. W pierwszym przypadku program fizjoterapii może być intensywniejszy, ponieważ ogólny stan ich zdrowia przed wypadkiem był dobry. U chorych „naczyniowych” trzeba wziąć pod uwagę chorobę, która doprowadziła do amputacji oraz inne, często jej współtowarzyszące schorzenia, a także wiek, który najczęściej jest zaawansowany. Do celów usprawniania wczesnego należą:

• uzyskanie maksymalnej samodzielności chorego,

• utrzymanie lub poprawa zakresów ruchu w zachowanych stawach kikuta,

• zapobieganie zmniejszeniu masy i siły mięśniowej,

• zapobieganie powstawaniu odleżyn,

• zapobieganie powstawaniu przykurczy,

• prawidłowe formowanie i kontrola bólu kikuta.

Powrót do spisu treściDOFxcQLVTPowrót do spisu treści