Układ mięśnia zębatego przedniego jest trzecim układem masażu tensegracyjnego. Na rycinie numer 14 przedstawiono struktury anatomiczne należące do tego układu. Mięsień zębaty przedni łączy się pośrednio lub bezpośrednio z podukładami wchodzącymi w skład układu.

R1aEbE5wMAX7d

Rycina pod tytułem: Układ trzeci masażu tensegrasyjnego. Grafika ze schematycznym przedstawieniem szkieletu człowieka z przodu i z tyłu. Na schemacie zostały zaznaczone elementy trzeciego układu masażu tensegrasyjnego. Elementy te znajdują się po prawej stronie biodra i pleców oraz w rejonie ramienia i przedramienia kończyny górnej.

W układzie III wyróżniamy pięć podukładów. Są nimi: podukład wyrostka kruczego łopatki, podukład kąta dolnego łopatki, podukład guza większego kości ramiennej, podukład nadkłykcia bocznego kości ramiennej oraz podukład krętarza większego. Samo nazewnictwo podukładów nie jest przypadkowe. Każdy z nich wskazuje miejsce oceny palpacyjnej, a co za tym idzie umożliwia określenie, czy występuje wzmożone napięcie tkanek w danym układzie.

Mięsień zębaty przedni przyczepia się do powierzchni bocznych żeber od pierwszego do ósmego lub dziewiątego oraz do brzegu przyśrodkowego łopatki (Rycina 15).

RhaYlRXt8qSup

Rycina pod tytułem: Mięsień zębaty przedni. Grafika ze schematycznym przedstawieniem szkieletu obręczy barkowej i klatki piersiowej człowieka. Na schemacie zostały zaznaczone mięśnie obejmujące żebra od strony bocznej.

Poprzez powięź obojczykowo‑piersiową górna część mięśnia zębatego przedniego łączy się z mięśniem piersiowym mniejszym. Z kolei mięsień piersiowy mniejszy przyczepia się do wyrostka kruczego, gdzie ma miejsce również przyczep mięśnia kruczo‑ramiennego i głowy krótkiej mięśnia dwugłowego ramienia. Wszystkie wymienione mięśnie tworzą podukład wyrostka kruczego łopatki (Rycina 16).

R1E3EcIvuyuJB

Rycina pod tytułem: Podukład wyrostka kruczego łopatki. Grafika ze schematycznym przedstawieniem szkieletu obręczy barkowej i klatki piersiowej człowieka. Na schemacie zostały zaznaczone mięśnie obejmujące żebra od strony bocznej oraz mięśnie w rejonie obojczyka i kości ramiennej.

Przyczep końcowy mięśnia zębatego przedniego leży w sąsiedztwie mięśnia nadgrzebieniowego, równoległobocznego mniejszego oraz dźwigacza łopatki. Mięśnie te tworzą podukład kąta górnego łopatki (Rycina 17). Dodatkowo mięsień zębaty przedni leży blisko mięśnia równoległobocznego większego, który kontaktuje się z mięśniem podgrzebieniowym i pośrednio z mięśniem obłym mniejszym. Mięśnie te oraz mięsień nadgrzebieniowy tworzą kolejny podukład guzka większego kości ramiennej (Rycina 17).

R1NXVfgaKRC66

Rycina pod tytułem: Podukład kąta górnego łopatki, po lewej, i podukład guzka większego kości ramiennej, po prawej. Grafika ze schematycznym przedstawieniem szkieletu klatki piersiowej i szyi człowieka z boku. Na schemacie zostały zaznaczone mięśnie w okolicy żeber, kości barku i szyi.

Podukład nadkłykcia bocznego kości ramiennej tworzy mięsień naramienny, który łączy się poprzez powięź z mięśniem nadgrzebieniowym. Przyczep końcowy mięśnia naramiennego kontaktuje się z boczną przegrodą międzymięśniową ramienia. Przegroda ta biegnie od guzowatości naramiennej do nadkłykcia bocznego kości ramiennej i styka się z mięśniem ramienno‑promieniowym, mięśniem prostownikiem promieniowym krótkim i długim nadgarstka, mięśniem prostownikiem łokciowym nadgarstka, mięśniem prostownikiem palca małego, mięśniem prostownikiem palców, mięśniem odwracaczem oraz mięśniem łokciowym (Rycina 18).

RPrxkvYBzesXt

Rycina pod tytułem: Podukład nadkłykcia bocznego kości ramiennej. Grafika ze schematycznym przedstawieniem kości tułowia i kończyny górnej człowieka. Na schemacie zostały zaznaczone mięśnie w okolicy barku i przedramienia.

Mięsień zębaty przedni poprzez powięź piersiowo‑lędźwiową tworzy ostatni podukład zwany podukładem krętarza większego. Do piątego podukładu zalicza się mięsień czworoboczny lędźwi i biodrowy, który sąsiaduje z przyczepem końcowym wcześniej wymienionego mięśnia. Dodatkowo wyróżnia się więzadło biodrowo‑krzyżowe oraz mięsień gruszkowaty, którego przyczep końcowy lokalizuje się na krętarzu większym, gdzie również przyczepia się mięsień pośladkowy średni (Rycina 19).

RD5gjgP6S554O

Rycina pod tytułem: Podukład krętarza większego z tyłu, po lewej, i z przodu, po prawej. Grafika ze schematycznym przedstawieniem szkieletu człowieka z przodu i z tyłu. W obu rzutach zaznaczono mięśnie w okolicy talerzy biodrowej i bocznej strony pleców.

Przejdź do: Sekwencja filmowa Ocena palpacyjna 3. układu masażu tensegracyjnegoD1E4B9jIXSekwencja filmowa Ocena palpacyjna 3. układu masażu tensegracyjnego

Przykładowa metodyka masażu tensegracyjnego w układzie III

Układ III posiada pięć podukładów. Sytuacja ta pozwala masażyście na ograniczenie wykonania masażu tensegracyjnego do podukładów, w których podczas dokładnego zbadania palapcyjnego pacjent/klient zgłaszał ból.

W masażu tensegracyjnym ważna jest kolejność opracowania mięśni w zależności od objawów zgłaszanych przez pacjenta/klienta.

W przypadku pojawienia się bólu podczas palpacji na nadkłykciu bocznym kości ramiennej kolejność masowanych mięśni powinna być następująca: masaż rozpoczyna się od opracowania mięśnia nadgrzebieniowego, następnie masażysta przechodni do masowania środkowej części mięśnia naramiennego i bocznej przegrody międzymięśniowej ramienia. Masaż kończy się opracowaniem mięśni bocznej i tylnej grupy przedramienia.

Przejdź do: Sekwencja filmowa Metodyka masażu tensegracyjnego 3. układuD1E4B9jIXSekwencja filmowa Metodyka masażu tensegracyjnego 3. układu

Powrót do spisu treściD2AXaVYCePowrót do spisu treści