R3QcW1C2yBfG7

Zdjęcie przedstawia widok na włoskie miasto Perugia.

W dialogu pomiędzy dwoma chłopcami pojawiły się wyrażenia takie jak anche oraz neanche. Pierwsze z nich znaczy „też”, „także”, natomiast neanche jest jego przeczeniem i znaczy „też nie”.

Anche e pure

Innym słowem o tym samym znaczeniu co anche jest pure. Tych wyrazów można użyć w reakcji na podawane przez rozmówcę informacje.

– Io devo ancora fare il compito di matematica. – Muszę jeszcze zrobić pracę domową z matematyki.
– Anch’io / pure io, lo faccio stasera. – Ja też, zrobię ją dzisiaj wieczorem.

Jak widać w powyższych przykładach, jeżeli po anche pojawia się zaimek osobowy io (ja), to wyraz ten ulega skróceniu o ostatnią samogłoskę, tworząc formę anch’io (ja też). W odróżnieniu od anche, słowo pure nie ulega takiemu skróceniu.

Pamiętaj: anche + io = anch’io.

Neanche, neppure, nemmeno

Przeciwieństwem anche oraz pure są wyrazy neanche, neppure i nemmeno. Są względem siebie synonimami i mogą być używane zamiennie. Wszystkie z nich znaczą „też nie”.

– Non posso venire alla festa. – Nie mogę przyjść na imprezę.
– Neanch’io / neppure io / nemmeno io. – Ja też nie.

Zauważ, że wszędzie tam, gdzie użyliśmy na początku zdania zwrotów neppure, neanche, nemmeno w zdaniu nie wystąpiło już przeczenie non.

Anche / pure a…, neanche / neppure / nemmeno a

Wszystkich tych wyrażeń można też używać w odpowiedzi na zdania zawierające czasowniki łączące się z dopełnieniem dalszym takie jak piacere (podobać się). W takim wypadku po przyimku a należy umieścić odpowiedni zaimek osobowy (me, te, lui/lei, noi, voi, loro) lub rzeczownik odnoszący się do danej osoby (np. imię, zawód, nazwa określająca pokrewieństwo itp.). Tego typu struktury są szczególnie przydatne w przypadku rozmowy o zainteresowaniach.

– Non mi piace la musica francese. – Nie podoba mi się francuska muzyka.
– Neanche / nemmeno / neppure a me. Preferisco quella italiana. – Mi też nie. Wolę włoską.

– Mi piace molto la pizza. – Bardzo lubię pizzę.
– Anche / pure a me! Soprattutto la margherita. – Ja też! Zwłaszcza margheritę.

Wyrażenia anche, pure, neanche, nemmeno i neppure to przysłówki wyrażające tożsamość (avverbi di uguaglianza).

Io invece…, A me invece...

Kiedy chcemy wyrazić przeciwieństwo w stosunku do zdania wypowiedzianego wcześniej przez osobę, z którą rozmawiamy, użyjemy konstrukcji Io invece…, która znaczy “ja natomiast”. Po io invece stawiamy wyraz sì lub no. Struktura a me invece ma to samo znaczenie, jednak służy do reagowania na zdania z czasownikiem łączącym się z dopełnieniem dalszym jak w przypadku piacere.

– Non mi piace il freddo. – Nie lubię zimna.
– A me invece sì. – Ja natomiast tak.

– Voglio restare a casa stasera. – Chcę zostać w domu dziś wieczorem.
– Io invece no, voglio uscire. – Ja natomiast nie, chcę wyjść.

Dizionario

f = femminile - rodzaj żeński, m = maschile - rodzaj męski, pl. = plurale - liczba mnoga