Rozród koni
ROL.06. Organizacja chowu i hodowli koni – technik hodowca koni 314203
ROL.07. Szkolenie i użytkowanie koni – technik hodowca koni 314203
Przygotowanie klaczy do krycia i krycie klaczy z ręki
INFOGRAFIKA
Spis treści
Czynności przygotowujące klacz do krycia z rękiCzynności przygotowujące klacz do krycia z ręki
Sprzęt potrzebny do krycia klaczy z rękiSprzęt potrzebny do krycia klaczy z ręki
Krycie z ręki jest jedną z dwóch naturalnych metod zapłodnienia klaczy. Polega ona na kryciu pod kontrolą człowieka, czyli przygotowaniu klaczy do zapłodnienia (stanówki) oraz doprowadzeniu do niej ogiera.
Czynności przygotowujące klacz do krycia z ręki
Na grafice znajduje się punkt interaktywny z opisem.
Punkt pierwszy. Przed przystąpieniem do stanówki należy sprawdzić, czy klacz jest w rui. Odbywa się to podczas próbowania klaczy ogierem. Polega ono na przyprowadzeniu ogiera do klaczy i obserwacji ich zachowań.
Próbowanie odbywa się w bezpiecznej przestrzeni. Klacz stoi w próbniku – jest to rodzaj ogrodzenia przygotowany w punkcie kopulacyjnym, wyścielony miękką wyściółką. Z drugiej strony ogrodzenia podprowadza się ogiera, który ją obwąchuje.
Gdy klacz zachowuje się agresywnie w stosunku do ogiera, na przykład próbuje go kopnąć lub ugryźć, a ponadto kładzie po sobie uszy, może to świadczyć o tym, że nie jest gotowa do krycia.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Sprzęt potrzebny do krycia klaczy z ręki
Krycie z ręki wymaga przygotowania ze strony człowieka oraz zgromadzenia właściwego sprzętu. Potrzebne są:
pęta,
dutka,
bandaż,
derka lub koc.
Po próbie z ogierem należy założyć klaczy pęta na stawy skokowe lub pęciny. Zakłada się je, aby klacz nie kopała ogiera podczas krycia. Do czynności mających na celu zapewnienie ogierowi bezpieczeństwa należy również bandażowanie ogona klaczy. Podczas krycia dba się także o komfort i bezpieczeństwo klaczy, dlatego jej kłąb przykrywa się derką lub kocem. Przed samym kryciem należy przemyć genitalia klaczy ciepłą wodą.
Po prawej stronie znajdują się grafiki obrazujące sprzęt wraz z punktami interaktywnymi, po naciśnięciu, których pojawia się opis.
Grafika pierwsza od góry. Drewniany przyrząd składający się z drewnianej pałki ze sznurkową pętlą, w którą wkłada się górną wargę konia.
Punkt pierwszy. Dutka. W celu uspokojenia klaczy zakłada się jej dutkę, czyli prosty przyrząd składający się z drewnianej pałki ze sznurkową pętlą, w którą wkłada się górną wargę konia. Pałką wykonuje się obrót. Powoduje to skrócenie pętli i zaciśnięcie jej na wardze klaczy.
Kolejna grafika przedstawia derkę, jest to kawałek fioletowego materiału w kształcie prostokąta.
Punkt drugi. Ogier podczas krycia może podszczypywać kłąb klaczy, dlatego też aby temu zapobiec, kłąb przykrywa się krótką derką lub kocem.
Trzeci przyrząd to bandaż. Jest to rulon elastycznego materiału w kolorze czerwonym owinięty czerwonym sznurkiem. Punkt trzeci. Bandaż. Ogon klaczy bandażuje się specjalnym bandażem. Ma to na celu ochronienie ogiera przed obrażeniami.
Bandażowanie rozpoczyna się od podstawy ogona. Po owinięciu podstawy ogona spiralnie okręca się ogon bandażem do połowy jego długości.
Kolejny sprzęt to pęta – dwa zielone sznury zakończone z jednej strony skórzaną pętlą. Punkt czwarty. Pęta. Pęta zakłada się na stawy skokowe lub pęciny klaczy. Mają one zminimalizować ryzyko kopania ogiera przez klacz. Ostatnia grafika przedstawia kantar – są to skórzane paski połączone metalowymi sprzączkami, które zakłada się na głowę konia. Punkt piąty. Kantar z wędzidłem.
Po prawej stronie grafiki widoczne są dwa konie podczas krycia – czarny samiec oraz brązowa samica. Samica stoi na podłożu, ma fioletową derkę na tułowiu, czerwony bandaż na ogonie, kantar z wędzidłem na głowie, a na jej tylnych nogach znajdują się pęta. Samiec stoi tylnymi nogami na podłożu a reszta ciała oparta jest na tułowiu samicy. Punkt szósty. Punkt kopulacyjny. Punkt kopulacyjny to miejsce, w którym odbywa się krycie klaczy. Co ważne, miejsce to musi uzyskać zgodę Wojewódzkiego Związku Hodowców Koni i lekarza weterynarii.
Miejsce to powinno być ogrodzone oraz zabezpieczone przed dostępem osób postronnych i zwierząt niebiorących udziału w kryciu. Istotne jest, aby punkt kopulacyjny łatwo można było posprzątać i zdezynfekować. Środki niezbędne do mycia i dezynfekcji powinny być umieszczone w pojemniku lub szafie.
Reproduktor przetrzymywany jest w wybielonym, czystym boksie lub pomieszczeniu z dostępem do wybiegu.