R8t5Q6Zq2zwmA

Zdjęcie przedstawia pulsoksymetr. To urządzenie w formie klamry zakładanej na palec. Na górnej ścianie obudowy znajduje się wyświetlacz. Pulsoksymetr posiada sznurek pozwalający zawiesić go na szyi.

RdrHeSDIueu79

Zdjęcie przedstawia pulsoksymetr założony na palec wskazujący lewej dłoni. Na górnej ścianie obudowy znajduje się wyświetlacz oraz oznaczenie marki urządzenia - Nonin Onyx.

Pulsoksymetr to urządzenie elektroniczne, które pozwala na nieinwazyjny, przezskórny pomiar wysycenia krwi tlenem, czyli tzw. saturacji. Pulsoksymetry służą także do rejestracji częstotliwości pracy serca, czyli pulsu.

Czujnik pulsoksymetru zakłada się zazwyczaj na palec u ręki. Niektóre rodzaje zakłada się na palec u nogi, płatek ucha, a u noworodków – na stopę lub nadgarstek. W zależności od potrzeb używa się czujników jednorazowych oraz wielokrotnego użycia.

RpmEpqMde7aFD

Zdjęcie przedstawia rurkę krtaniową. Jest to lekko wygięta rurka wyposażona w dwa mankiety uszczelniające: duży gardłowy i mały przełykowy. Mankiety wypełniane są powietrzem przez jeden balonik kontrolny. Wentylacja następuje poprzez duży otwór pomiędzy mankietami. Obok rurki znajduje się plastikowa strzykawka z podziałką.

Rurka krtaniowa to nadgłośniowy przyrząd do podtrzymywania drożności dróg oddechowych. Jest to lekko wygięta rurka wyposażona w dwa mankiety uszczelniające: gardłowy (duży) i przełykowy (mały). Mankiety wypełniane są powietrzem przez jeden balonik kontrolny. Wentylacja następuje poprzez duży otwór pomiędzy mankietami.

Zastosowanie rurki krtaniowej jest takie samo jak maski krtaniowej. Rurka krtaniowa lepiej chroni drogi oddechowe przed zachłyśnięciem się treścią żołądkową. Zakładanie rurki jest proste i skuteczne. Wprowadzanie rurki „na ślepo” pozwala na szybkie zabezpieczenie drożności dróg oddechowych. Rurka krtaniowa znajduje zastosowanie głównie wtedy, gdy intubacja nie jest możliwa lub gdy personel nie może jej wykonać.

RX0w0ijPPgprS

Zdjęcie przedstawia maskę krtaniową. Na jednym końcu rurka zakończona jest łącznikiem do podłączenia worka samorozprężalnego. Na drugim końcu się rozszerza i ma kolor zielony. Na rurce znajdują się różne oznaczenia.

RlIfi1NNJtjZH

Zdjęcie przedstawia maskę krtaniową. Na jednym końcu rurka zakończona jest łącznikiem do podłączenia worka samorozprężalnego. Na drugim końcu się rozszerza. Od tego końca odchodzi cienka rurka zakończona żółtym łącznikiem. Na rurce znajdują się różne oznaczenia.

R1K9nr2xzFZR8

Zdjęcie przedstawia maskę krtaniową od spodu. Na jednym końcu rurka zakończona jest łącznikiem do podłączenia worka samorozprężalnego. Na drugim końcu się rozszerza i ma kolor zielony.

Maska krtaniowa, określana również jako maska krtaniowa dróg oddechowych (maska LMA), jest wyrobem medycznym używanym do utrzymania drożności dróg oddechowych u pacjenta w stanach znieczulenia lub nieświadomości. Z racji jej umiejscowienia w czasie stosowania bywa nazywana maską nadgłośniową.

Wprowadza się ją przez usta pacjenta aż do tchawicy. Po włożeniu tworzy swego rodzaju hermetyczne uszczelnienie na szczycie głośni. Rurka zakończona jest łącznikiem, który pozwala ją podłączyć do worka samorozprężalnego.

RfCXF4nwvTT6I

Wskaźnik dwutlenku węgla w powietrzu wydychanym

RbzrC5aBsa0d0

Zdjęcie przedstawia wskaźnik dwutlenku węgla w powietrzu wydychanym, który podłączony jest do maski krtaniowej. Na drugim końcu maska się rozszerza. Od tego końca odchodzi cienka rurka zakończona żółtym łącznikiem.

Wskaźnik dwutlenku węgla w powietrzu wydychanym to urządzenie pozwalające stwierdzić, czy wentylacja poszkodowanego przebiega poprawnie. Na wbudowanym wyświetlaczu pokazuje ono zmiany poziomu dwutlenku węgla w czasie rzeczywistym. Umożliwia weryfikację skuteczności resuscytacji krążeniowo‑oddechowej.

Uniwersalny jednorazowy detektor dwutlenku węgla umożliwia orientacyjny pomiar poziomu ${\mathrm{CO}}_2$ w wydychanym powietrzu. Pozwala to zweryfikować prawidłowe umiejscowienie rurki dotchawiczej. Czujnik włącza się pomiędzy rurkę dotchawiczą lub maskę krtaniową a obwód oddechowy.

R1cAYXyI1mQj2

Zdjęcie przedstawia ssak mechaniczny ręczny dla dorosłych i niemowląt. Składa się z długiej rurki - drenu ssaka, pojemnika zbiorczego, adapteru do cewnika do odsysania ze złączem lejkowym oraz pompy, która pełni jednocześnie funkcję rączki.

Ssak mechaniczny ręczny jest przyrządem służącym do doraźnego odsysania wydzielin. W jego skład wchodzą: jednorazowy dren ssaka medycznego dla dorosłych, jednorazowy dren ssaka medycznego dla dzieci, pojemnik zbiorczy, adapter do cewnika do odsysania ze złączem lejkowym, pompa.

Ssak mechaniczny ręczny przeznaczony jest do odsysania krwi, śluzu, śliny oraz lepkich składników żywności z jamy ustnej i gardła.

R1WgSUk0e1Vss

Zdjęcie przedstawia worek samorozprężalny z rezerwuarem tlenowym dla dorosłych i dzieci. Worek połączony jest z maską na usta i nos. Do worka podłączona jest cienka rurka.

Worek samorozprężalny to przyrząd wykorzystywany w resuscytacji pacjenta nieoddychającego lub oddychającego w sposób nieefektywny. Umożliwia wentylację wysokimi stężeniami tlenu. Połączony jest z maseczką zakładaną na usta i nos pacjenta lub z rurką intubacyjną. Często ma możliwość podłączenia tlenu. Wielkość worka jest zależna od zastosowania. Produkowane są rozmiary dla dzieci, dorosłych oraz uniwersalne.

Worek samorozprężalny to urządzenie służące do sztucznej wentylacji. Bez dodatkowej podaży tlenu worek samorozprężalny umożliwia wentylację powietrzem atmosferycznym, czyli tlenem o stężeniu $21\%$. Po podłączeniu do worka tlenu o przepływie $5-6 \frac{\mathrm{l}}{\min }$ uzyskuje się wzrost stężenia tlenu do $45\%$, a po zwiększeniu przepływu do $10 \frac{\mathrm{l}}{\min }$ i zastosowaniu dodatkowego rezerwuaru możliwe jest uzyskanie stężenia tlenu ok. $85\%$.

RMDtM9BmmduyQ

Zdjęcie przedstawia maskę sylikonową twarzową obrotową. Zewnętrzny kształt maski jest wypukły. W centralnej części posiada otwór do przyłączenia worka samorozrężalnego. Jest wykonana z przezroczystego sylikonu.

R1GTjZEve7Wxg

Zdjęcie przedstawia maskę sylikonową twarzową obrotową. Wewnętrzny kształt maski dopasowany jest do kształtu twarzy. Jest wykonana z przezroczystego sylikonu. Posiada otwór do przyłączenia worka samorozrężalnego.

Maska silikonowa twarzowa obrotowa o $360°$ jest całkowicie przezroczysta. Występuje w wersji dla dorosłych oraz dla dzieci, w zależności od zastosowanego rozmiaru.

Maska silikonowa twarzowa jest częścią systemu przeznaczonego do wentylacji biernej w połączeniu z workiem samorozprężalnym.

R27fmXMTnifmf

Zdjęcie przedstawia filtr przeciwbakteryjny i przeciwwirusowy o walcowatej formie. Wykonany jest z plastiku. Na obudowie jest żółty pasek z oznaczeniami. Po obu stronach znajdują się przyłącza.

R1eoQVLgDFRBE

Zdjęcie przedstawia filtr przeciwbakteryjny i przeciwwirusowy, który jest połączony z maską sylikonową. Filtr znajduje się w walcowatej, plastikowej obudowie, na której jest żółty pasek.

Filtr przeciwbakteryjny – przeciwwirusowy dla dorosłych jest filtrem elektrostatycznym jednorazowego użytku przeznaczonym do współpracy z urządzeniami i sprzętem do wspomagania oddechu.

Filtr przeznaczony jest do użycia z workiem samorozpreżalnym, zwanym również workiem AMBU. Maksymalny czas użytkowania jednego filtra wynosi $24$ godziny.

R10Jes5DLPNRq

Zdjęcie przedstawia zestaw do tlenoterapii biernej. Składa się on z worka połączonego z maską. Maska posiada gumkę do założenia na głowę. Obok jest zwinięta rurka.

R1DRy94mu4CVm

Zdjęcie przedstawia zestaw do tlenoterapii biernej. Składa się on z worka samorozprężalnego z rezerwuarem tlenowym. Worek połączony jest z maską na usta i nos.

R1KmFFMtPU3d9

Zdjęcie przedstawia zestaw do tlenoterapii biernej. Składa się on z worka samorozprężalnego z rezerwuarem tlenowym. Worek połączony jest z maską na usta i nos. Do worka podłączona jest cienka rurka, do której z drugiej strony podłączona jest butla z tlenem.

Zestaw składa się z trzech przezroczystych masek (dwóch dużych i jednej małej) z rezerwuarem tlenu oraz przewodami tlenowymi (przezroczystymi, o przekroju gwiazdkowym). Maski mogą być modelowane w części nosowej.

Zestaw umożliwia swobodne pobieranie tlenu przez poszkodowanego i nie wymaga zaangażowania ratownika. Tlenoterapia odbywa się przez cewnik donosowy lub maskę twarzową.

R6MJFVNFvYJyV

Zdjęcie przedstawia butlę tlenową z boku. Butla jest biała i zakończona zaworem. Do rurki pod zaworem przyłączony jest reduktor wraz z zegarem pomiarowym oraz dwoma przyłączami.

RiV6ucFwOPWnP

Zdjęcie przedstawia butlę tlenową od góry. Butla jest biała i zakończona zaworem. Do rurki pod zaworem przyłączony jest reduktor wraz z zegarem pomiarowym oraz dwoma przyłączami.

Butla tlenowa o pojemności sprężonego tlenu min. $400 \mathrm{l}$ przy ciśnieniu min. $150\mathrm{bar}$ (maks. $200\mathrm{bar}$), ze zintegrowanym reduktorem tlenowym i przepływomierzem lub reduktorem tlenowym ze zintegrowanym przepływomierzem z mocowaniem na butli bez użycia narzędzi, ma możliwość pracy w pozycji pionowej. Reduktor tlenowy wyposażony jest w gniazdo szybkozłącza w systemie AGA oraz króciec stożkowy do podłączenia drenu tlenowego z regulatorem przepływu tlenu w zakresie $0-15 \frac{\mathrm{l}}{\min }$ (maks. do $25 \frac{\mathrm{l}}{\min }$).

Butla tlenowa jest przeznaczona do magazynowania tlenu medycznego.

RVMnVWSNjw1l6

Zdjęcie przedstawia przewód tlenowy o przekroju gwiazdkowym. To cienki, przezroczysty dren, zakończony na obu krańcach końcówkami stożkowymi.

Przewód tlenowy jest to dren o przekroju gwiazdkowym, o długości $10 \mathrm{m}$, nie załamujący się, z końcówkami stożkowymi.

Przewód tlenowy przeznaczony jest do budowy systemu tlenoterapii dla poszkodowanego.

RwnCzJm9VBNaX

Zdjęcie przedstawia wąsy tlenowe. Jest to cewnik do podawania przez nos tlenu do tlenoterapii biernej. Dwie wypustki dopasowane są do dziurek nosa. Wąsy są połączone z obu stron z przewodem tlenowym.

Wąsy tlenowe to cewnik do podawania przez nos tlenu do tlenoterapii biernej. Są kompatybilne z innymi urządzeniami medycznymi dzięki standardowej, uniwersalnej końcówce. Przy zgięciu przewodu nie ma możliwości zatrzymania przepływu tlenu.

Wąsy tlenowe przeznaczone są do podawania tlenu w sytuacji, kiedy konieczne jest podawanie tlenu przez nos.

REIQQl2LV7zuh

Zdjęcie przedstawia wewnętrzną stronę dwóch kołnierzy szyjnych. Są one zbudowane z kilku rodzajów tworzywa sztucznego. Kształtem dopasowane są do szyi i dolnej części głowy. Z jednej stony znajduje się rzep do zapinania kołnierza.

R4FWuM15yuwGn

Zdjęcie przedstawia zewnętrzną stronę dwóch kołnierzy szyjnych. Są one zbudowane z kilku rodzajów tworzywa sztucznego. Kształtem dopasowane są do szyi i dolnej części głowy. Z jednej stony znajduje się rzep do zapinania kołnierza.

Kołnierz szyjny, zwany potocznie kołnierzem ortopedycznym, jest rodzajem szyjnej ortezy, która służy do stabilizowania górnego odcinka kręgosłupa poprzez czasowe (całkowite lub częściowe) jego unieruchomienie.

Kołnierz szyjny jest przeznaczony do stabilizacji odcinka szyjnego kręgosłupa w sytuacji stwierdzenia lub podejrzenia obrażeń głowy lub kręgosłupa u osoby poszkodowanej.

R1aJEaZqn4rIU

Zdjęcie przedstawia zewnętrzną stronę jednorazowego pasa do stabilizacji złamań miednicy. Pas składa się z szerszej części oraz z paska z dziurkami i zapięcia do regulacji obwodu.

RMiTJ5St7kptn

Zdjęcie przedstawia wewnętrzną stronę jednorazowego pasa do stabilizacji złamań miednicy. Pas składa się z szerszej części oraz z paska z dziurkami i zapięcia do regulacji obwodu.

Pas charakteryzuje się niewielką wagą i łatwością obsługi. Jego założenie nie wymaga specjalnych umiejętności. Kliknięcie klamry sygnalizuje prawidłowe zapięcie pasa. Zastosowana automatyczna klamra blokująca wyposażona jest w ząbki, które uniemożliwiają mocniejsze zaciśnięcie pasa w momencie użycia zbyt dużej siły naciągu. Wyprofilowanie pasa pozostawia dostęp do jamy brzusznej i tętnic udowych.
Pas jest wykonany z lekkiego i elastycznego materiału, przenikalnego dla promieniowania rentgenowskiego. Jest on łatwy do czyszczenia przy użyciu typowych detergentów i środków dezynfekcyjnych. Rozmiar pasa jest uniwersalny. Dzięki rzepom pas można szybko dopasować do gabarytów osoby ratowanej.

Jednorazowy pas do stabilizacji złamań miednicy służy do ochrony i skutecznej stabilizacji złamań miednicy.

R8QWAPvzzlQqv

Zdjęcie przedstawia zestaw szyn typu Kramer wraz z torbą. Widoczne są trzy szyny o różnej długości w szarych rękawach ochronnych. Czerwona torba z uchwytami jest otwarta. Znajdują się w niej inne szyny.

Zestaw zawiera $14$ szyn typu Kramer w jednorazowym, bezszwowym rękawie ochronnym, nieprzepuszczalnym dla płynów, wydzielin i wydalin. Szyny można wygiąć o $180$ stopni bez użycia narzędzi oraz bez uszkodzenia powleczenia. Uchwyty transportowe torby umożliwiają transport zestawu w ręce i na ramieniu. Torba dostosowana jest rozmiarami do najdłuższej szyny. Możliwy jest dostęp jednocześnie do całego zestawu.
Wymiary (tolerancja: $\pm 10 \mathrm{mm}$):

• $1500\times 150\mathrm{mm}$ lub $1500\times 120\mathrm{mm}$,

• $1500\times 120\mathrm{mm}$,

• $1200\times 120\mathrm{mm}$,

• $1000\times 100\mathrm{mm}$,

• $900\times 120\mathrm{mm}$ - $2$ szt.,

• $800\times 120\mathrm{mm}$,

• $800\times 100\mathrm{mm}$,

• $700\times 100\mathrm{mm}$ lub $700\times 70\mathrm{mm}$,

• $700\times 70\mathrm{mm}$,

• $600\times 80\mathrm{mm}$ lub $600\times 70\mathrm{mm}$,

• $600\times 70\mathrm{mm}$,

• $250\times 70\mathrm{mm}$ - $2$ szt.

Łącznie $14$ szyn w torbie transportowej.

Szyny typu Kramer przeznaczone są do unieruchamiania złamanych lub zwichniętych kończyn.

R1NwibdQosbCQ

Zdjęcie przedstawia zestaw opatrunkowy. Kompresy, gazy, opaski i bandaże są w papierowych opakowaniach z tekstowymi informacjami o ich zawartości. Chusta zapakowana jest w zamykany woreczek.

R1QBzNy560EmQ

Zdjęcie przedstawia opatrunek zapakowany szczelnie w aluminiowym opakowaniu. Boki opakowania są zgrzane. W centralnej części etykieta informacyjna.

R1b69jLUFasjN

Zdjęcie przedstawia opatrunek indywidualny w szarym papierowym opakowaniu. Na opakowaniu pieczątka informacyjna.

Zestaw opatrunków składa się z następujących elementów:

• opatrunek indywidualny, pakowany w wodoodporny materiał – $2$ szt.,

• opatrunek hemostatyczny – $1$ szt.,

• kompresy gazowe jałowe $9\mathrm{cm}\times 9\mathrm{cm}$ – $10$ szt.,

• gaza opatrunkowa jałowa $1 {\mathrm{m}}^2$ – $5$ szt.,

• gaza opatrunkowa jałowa $\frac{1}{2}{\mathrm{m}}^2$ – $5$ szt.,

• opaska opatrunkowa dziana o szerokości $10\mathrm{cm}$ – $8$ szt.,

• chusta trójkątna tekstylna – $4$ szt.,

• bandaż elastyczny o szerokości $10\mathrm{cm}$ – $3$ szt.,

• bandaż elastyczny o szerokości $12\mathrm{cm}$ – $3$ szt.,

• elastyczna siatka opatrunkowa nr $6$ – $3$ szt.,

• przylepiec z opatrunkiem $6\mathrm{cm}\times 1 \mathrm{m}$ – $1$ szt.,

• przylepiec bez opatrunku $5\mathrm{cm}\times 5 \mathrm{m}$ – $2$ szt.,

• żel schładzający w opakowaniu min. $120\mathrm{ml}$ – $2$ szt.,

• opatrunek hydrożelowy stabilny, nieprzywierający, schładzający na twarz – $2$ szt.,

• opatrunek hydrożelowy stabilny, nieprzywierający, schładzający, o wymiarach umożliwiających pokrycie powierzchni $4000{\mathrm{cm}}^2$ – $4$ szt.,

• opatrunek wentylowy do zabezpieczenia rany ssącej klatki piersiowej z możliwością ułożenia na plecach – $2$ szt.

Zestaw opatrunków przeznaczony jest do opatrywania wszelkiego rodzaju ran i obrażeń występujących u osoby poszkodowanej, w zależności od potrzeb.

R19bhw3EEEn5E

Zdjęcie przedstawia opaskę zaciskową taktyczną. To pasek z tkaniny zakończony z jednej strony klamrą, służącą do zapięcia opaski. Rzepem do opaski przyczepiony jest krępulec z tworzywa sztucznego, który formą przypomina ołówek.

R14K9oPzI5Vrk

Zdjęcie przedstawia rozwiniętą opaskę zaciskową taktyczną. To pasek z tkaniny zakończony z jednej strony klamrą, służącą do zapięcia opaski. Na opasce leży krępulec z tworzywa sztucznego, który formą przypomina ołówek.

Opaska zaciskowa taktyczna jest rodzajem opaski uciskowej.

Opaska zaciskowa jest przeznaczona do tamowania krwotoków w przypadku silnych krwawień tętniczych i żylnych z kończyn.

R1P0aqcD99RfQ

Zdjęcie przedstawia aparat do płukania oka. Aparat składa się z butelki z tworzywa sztucznego, do której przykręcona jest wanienka z sitkiem. Do wanienki przymocowany jest wężyk.

R1PdIN4G2GQm0

Zdjęcie przedstawia aparat do płukania oka w ujęciu z góry. Aparat składa się z butelki z tworzywa sztucznego, do której przykręcona jest wanienka z sitkiem. Obok leży wężyk.

RYkz3kuqewleO

Zdjęcie przedstawia ratownika, który na manekinie prezentuje sposób użycia aparatu do płukania oka. Jedną ręką podtrzymuje głowę manekina, a w drugiej trzyma butelkę, której końcówkę przykłada do oka w celu jego wypłukania. Ratownik ma na dłoniach rękawiczki i ubrany jest w strój ratowniczy z odblaskowymi elementami.

Aparat do płukania oka składa się z następujących elementów: pojemnik $0,25 \mathrm{l}$, wanienka z sitkiem, pokrywka na wanienkę, rurki (dreny medyczne).

Aparat do płukania oka APO przeznaczony jest do przepłukiwania czystą wodą oczu zaprószonych czynnikiem obcym.

R1RFacjTNYfFf

Zdjęcie przedstawia nożyczki ratownicze. Składają się one z rękojeści dopasowanej do kształtu palców oraz z zakrzywionych ostrzy. Ostrza są na końcu zaokrąglone, aby nie poranić ciała przy rozcinaniu ubrań lub opatrunków.

R1beJAFa0DKRh

Zdjęcie przedstawia ratownika, który na manekinie prezentuje użycie nożyczek ratowniczych. Rozcina zakrwawiony bandaż założony na brzuchu manekina. Ratownik ma na dłoniach rękawiczki i ubrany jest w strój ratowniczy z odblaskowymi elementami.

Nożyczki ratownicze są wykonane ze stali węglowej.

Nożyczki przeznaczone są do łatwego i bezpiecznego rozcinania ubrań, przewodów, pasów bezpieczeństwa itp.

RtvXYiOm5N0kL

Zdjęcie przedstawia okulary ochronne. Są one wykonane z przezroczystego tworzywa sztucznego. Zbudowane są w taki sposób, aby zakryć i zabezpieczyć całe oczy ratownika.

Okulary ochronne zabezpieczają oczy ratownika.

Okulary przeznaczone są do ochrony oczu ratownika podczas udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy osobie poszkodowanej.

RIxuQvhAScFWy

Zdjęcie przedstawia maskę ochronną dla ratownika. Maska wykonana jest ze specjalnej, białej tkaniny, a jej kształt dopasowany jest do kształtu twarzy w taki sposób, aby zakrywała usta i nos. W centralnej części maski znajduje się filtr. W górnej części jest wąska blaszka, która pozwala dopasować maskę do nosa. Do bocznych krawędzi maski zamocowane są gumki, które pozwalają na jej założenie.

Maska ochronna dla ratownika, min. $\mathrm{FFP}2$ lub $\mathrm{FFP}3$:

• maseczka $\mathrm{FFP}2$ ($\mathrm{N}95$; $\mathrm{KN}95$) – skuteczność filtracji $94\%$ (chroni przed cząsteczkami stałymi i ciekłymi o niskiej oraz średniej toksyczności); całkowity przeciek wewnętrzny: nie więcej niż $11\%$,

• maseczka $\mathrm{FFP}3$ ($\mathrm{N}99$; $\mathrm{KN}99$) – skuteczność filtracji $99\%$ (chroni przed cząsteczkami stałymi i ciekłymi o wysokiej toksyczności); całkowity przeciek wewnętrzny: nie większy niż $5\%$.

Maski ochrony dróg oddechowych klasy $\mathrm{FFP}2$ nadają się do środowisk pracy, w których we wdychanym powietrzu są obecne substancje szkodliwe i niebezpieczne dla zdrowia ratownika.

RcjChi0lmhXPu

Zdjęcie przedstawia maskę chirurgiczną dla poszkodowanego. To prostokątny kawałek specjalnej tkaniny z zakładkami, które pozwalają na dopasowanie maski do kształtu twarzy. Do bocznych krawędzi maski zamocowane są gumki, które pozwalają na jej założenie.

Maska chirurgiczna dla poszkodowanego jest środkiem ochrony osobistej, który służy jako mechaniczna bariera zakłócająca bezpośredni przepływ powietrza do otworów oddechowych osoby poszkodowanej i z tych otworów.

Maska chirurgiczna przeznaczona jest do ochrony przed kroplami lub cząstkami, których średnica nie przekracza $100 \mathrm{\mu m}$.

R1JoMgDLSC2ha

Zdjęcie przedstawia butelkę z tworzywa sztucznego z solą fizjologiczną. Na ściance butelki znajduje się etykieta z informacjami o jej pojemności i zawartości.

Sól fizjologiczna $0,9\% \mathrm{NaCl}$ jest wodnym roztworem chlorku sodu. Jest to roztwór izotoniczny – ma takie samo stężenie jak płyny fizjologiczne człowieka.

Sól fizjologiczna jest przeznaczona do nawilżania gazików czy opatrunków w razie konieczności zaopatrzenia ran.

R1FcmbcMtMNeR

Zdjęcie przedstawia złożoną folię izotermiczną. Folia wykonana jest ze specjalistycznego laminatu poliestrowego, metalizowanego warstwowo. Widoczna jest błyszcząca, złota warstwa.

Folia izotermiczna wykonana jest ze specjalistycznego laminatu poliestrowego, metalizowanego warstwowo. Używa się jej w sytuacjach zagrożenia zdrowia i życia. Warstwowa, złoto‑srebrna powłoka metaliczna zapewnia ochronę przed utratą ciepła bądź przed nadmiernym nagrzaniem.

Folia izotermiczna służy do zabezpieczenia osoby poszkodowanej przed przegrzaniem lub wychłodzeniem, co zmniejsza ryzyko wystąpienia wstrząsu.

RtLVZwj94ycjk

Zdjęcie przedstawia niebieską folię do przykrywania zwłok. Płachta folii jest prostokątna, a w rogach posiada wycięcia, które służą do jej przenoszenia. Pośrodku folii znajduje się suwak do otwierania i zamykania worka.

Płachta foliowa w kolorze czarnym do przykrywania zwłok.

Folia przeznaczona jest do przykrywania zwłok.

R1443PJDvLzvp

Zdjecie przedstawia nitrylowe rękawice ochronne. Są koloru pomarańczowego i dopasowane są do kształtu dłoni.

Rękawice ochronne nitrylowe wykonane są z kauczuku syntetycznego. Wykazują podwyższoną odporność na ścieranie i przekłucie. Są hipoalergiczne.

Rękawiczki nitrylowe przeznaczone są do zabezpieczenia dłoni ratownika przed ewentualnym zakażeniem podczas prowadzenia działań związanych z udzielaniem kwalifikowanej pierwszej pomocy lub innych czynności ratowniczych.

Rb1hYhzZZx3at

Zdjęcie przedstawia worek na amputowane części ciała. Wykonany jest on z folii i posiada strunowy system zamykania.

Jest to plastikowy worek z kompresem chłodzącym. Efekt chłodzący może być aktywowany poprzez naciśnięcie wskazanego miejsca worka. Worek wyposażony jest w system zamykania.

Worek jest przeznaczony na amputowane części ciała w celu ich zabezpieczenia i przetransportowania do ośrodka zdrowia.

RvDjbe2usFi7b

Zdjęcie przedstawia butelkę z płynem do dyzynfekcji rąk. Na butelce znajduje się etykieta informująca o jej zawartości.

Płyn do dezynfekcji rąk jest substancją biobójczą, zdolną do niszczenia drobnoustrojów i hamowania ich wzrostu na skórze.

Płyn do dezynfekcji rąk jest przeznaczony do zabezpieczenia dłoni ratownika przed zakażeniem wirusami lub bakteriami podczas kontaktu z osobą poszkodowaną.

R20oaOViy4eFt

Zdjęcie przedstawia złożony worek plastikowy na odpady medyczne. Jest on koloru czerwonego.

Worek na odpady medyczne wykonany ze wzmocnionej folii LDPE (ang. low‑density poliethylene – polietylen o niskiej gęstości).

Worek przeznaczony jest do umieszczania w nim odpadów medycznych wytworzonych podczas działań ratowniczych, w tym udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy, takich jak: wykorzystane opatrunki, bandaże itp.

R1d7ea6teDm7I

Zdjęcie przedstawia torbę medyczną. To czerwony plecak z naszytymi elementami odblaskowymi oraz gwiazdą życia - niebieską, sześciopromienną gwiazdą, obwiedzioną białą obwódką, zawierającą w środku białą laskę Eskulapa. Plecak posiada kilka zapinanych na suwak komór i kieszeni oraz dwie rączki.

Ru5MxwMblNCAw

Zdjęcie przedstawia dwoje umundurowanych ratowników Państwowej Straży Pożarnej, którzy na manekinie prezentują działania związane z pierwszą pomocą. Obok leży otwarta torba medyczna, z której ratowniczka wyciąga worek samorozprężalny z rezerwuarem tlenowym i maską.

RQdjd5ecI8Zlm

Zdjęcie przedstawia umundurowaną ratowniczkę Państwowej Straży Pożarnej, która z otwartej torby medycznej wyciąga worek samorozprężalny z rezerwuarem tlenowym i maską. W torbie widoczna jest butla z tlenem oraz inne akcesoria do pierwszej pomocy. Obok ratowniczki leży manekin.

Torba medyczna wykonana zgodnie z zaleceniami koordynatora ds. ratownictwa medycznego.

Torba przeznaczona jest do transportu i przechowywania elementów wyposażenia stanowiących skład zestawu ratownictwa R1.

R16A7AJUuPc9j

Zdjęcie przedstawia dwa opatrunki schładzające zapakowane hermetycznie w niebieską folię. Na folii znajdują się etykiety informujące o zawartości.

Opatrunek schładzający nałożony na oparzone miejsce chłodzi je, łagodzi ból i chroni przed zanieczyszczeniem rany. Składa się z bezzapachowego żelu chłodzącego i nośnika, którym jest nietkany poliester o przeznaczeniu medycznym.

Opatrunek schładzający przeznaczony jest do stosowania w przypadku oparzeń termicznych, chemicznych i elektrycznych pierwszego i drugiego stopnia.

R1VSd2gaTtO94

Zdjęcie przedstawia butelkę z żelem schładzającym. Na butelce znajduje się etykieta informująca o jej zawartości.

Żel schładzający jest opatrunkiem hydrożelowym w płynie. Jego konsystencja jest przejrzysta, dzięki czemu można ocenić stan oparzenia bez konieczności usuwania żelu z rany.

Żel jest przeznaczony do nakładania bezpośrednio na oparzone miejsce. Łagodzi ból, chroni ranę przed zanieczyszczeniem. Działa przeciwbakteryjnie i przeciwgrzybiczo oraz zatrzymuje proces przegrzewania tkanek.

R1GYkzSwbUTW4

Zdjęcie przedstawia nosze typu deska. Nosze wykonane są z żółtego tworzywa sztucznego. Wzdłuż krawędzi posiadają uchwyty do przenoszenia. Wyposażone są w stabilizator głowy – zestaw czerwonych klocków do unieruchamiania głowy i kręgosłupa szyjnego oraz w zestaw pasów unieruchamiających o różnych kolorach.

R7qtTLywpfY7J

Zdjęcie przedstawia poszkodowaną owiniętą w folię izotermiczną, która leży na noszach typu deska. Ma zabezpieczoną głowę oraz jest przywiązana do noszy pasami.

Nosze typu deska wyposażone są w pasy zabezpieczające, mocowane obrotowo (min. $3$ komplety pasów) oraz stabilizator głowy – zestaw klocków do unieruchamiania głowy i kręgosłupa szyjnego. Wielkość uchwytów transportowych umożliwia bezpieczny i wygodny uchwyt ręką w rękawicach roboczych używanych w KSRG. Deska ortopedyczna stosowana w jednostkach ochrony przeciwpożarowej jest najczęściej koloru pomarańczowego lub żółtego. Waga deski: $7-8\mathrm{kg}$. Jej długość, w zależności od modelu, to około $183-185\mathrm{cm}$. Szerokość deski wynosi około $45\mathrm{cm}$.

Nosze typu deska przeznaczone są do zabezpieczenia i transportu osób poszkodowanych z urazami kręgosłupa czy miednicy lub ich podejrzeniem. Może być również używana do ewakuacji osób poszkodowanych, które nie mogą się samodzielnie poruszać. Deska może służyć do ratowania osób z wody z uwagi na materiał, z którego jest wykonana (tworzywo sztuczne unoszące się na wodzie).

RWo9gG2jJr33z

Zdjęcie przedstawia zamknięty defibrylator AED - z angielskiego automated external defibrillator, czyli automatyczny defibrylator zewnętrzny. Na obudowie defibrylatora znajduje się infografika informująca o właściwym postępuowaniu w przypadku jego użycia. Najpierw należy zbadać puls poszkodowanego, następnie zadzwonić po służy medyczne i przystąpić do defibrylacji. Defibrylator posiada rączkę oraz przycisk włączania lub wyłączania.

Rcc4IQfAVvYC4

Zdjęcie przedstawia boczny rzut na zamknięty defibrylator AED - z angielskiego automated external defibrillator, czyli automatyczny defibrylator zewnętrzny. Na obudowie defibrylatora znajduje się infografika informująca o właściwym postępuowaniu w przypadku jego użycia. Najpierw należy zbadać puls poszkodowanego, następnie zadzwonić po służy medyczne i przystąpić do defibrylacji. Defibrylator posiada rączkę oraz przycisk włączania lub wyłączania.

RtG65PkrQdJlO

Zdjęcie przedstawia otwarty defibrylator AED - z angielskiego automated external defibrillator, czyli automatyczny defibrylator zewnętrzny. Posiada rączkę oraz przycisk włączania lub wyłączania. Na panelu głównym znajduje się przycisk do uruchomienia defibrylacji oraz infografiki informujące o tym, jak w prawidłowy sposób wykonać resuscytację lub defibrylację. Do użądzenia cienkimi przewodami podłączone są elektrody, które umieszcza się na klatce piersiowej poszkodowanego. Na każdej elektrodzie znajdują się grafiki informujące o ich prawidłowym umieszczeniu na ciele.

R17Rfqr1j64Cs

Zdjęcie przedstawia dwoje umundurowanych ratowników Państwowej Straży Pożarnej, którzy prezentują prawidłowe założenie elektrod defibrylatora na manekinie.

RRC8xgfgf53Kk

Zdjęcie przedstawia dwoje umundurowanych ratowników Państwowej Straży Pożarnej, którzy na manekinie prezentują działania związane z defibrylacją. Obok manekina, który ma założone elektrody leży defibrylator oraz otwarta torba medyczna, z której ratowniczka wyciąga worek samorozprężalny z rezerwuarem tlenowym i maską.

Ramowe minimalne wymagania techniczno‑użytkowe dla zautomatyzowanych defibrylatorów zewnętrznych AED w krajowym systemie ratowniczo‑gaśniczym zostały określone w załączniku nr 3, pkt 3.4 do Zasad organizacji ratownictwa medycznego w krajowym systemie ratowniczo‑gaśniczym, zatwierdzonych przez Zastępcę Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej 30 września 2021 roku.

Ramowe wymagane minimalne warunki techniczne i eksploatacyjne dla AED to:

1. Zautomatyzowany defibrylator zewnętrzny z możliwością pracy w trybie dla dorosłych i w trybie pediatrycznym.

2. Użytkownik w czasie korzystania z urządzenia jest prowadzony przez jednoznaczne polecenia głosowe w języku polskim.

3. Wyposażony we wskaźniki dźwiękowe lub/i wizualne informujące:

   • o nieprawidłowym podłączeniu elektrod lub ich braku,

   • o wymaganej defibrylacji lub braku wskazań do jej przeprowadzenia,

   • o prowadzonej analizie rytmu pracy serca i ewentualnych zakłóceniach (np. o wykrytym ruchu pacjenta).

4. Wyposażony we wskaźniki dźwiękowe lub/i wizualne (widoczne w oświetleniu dziennym, gdy urządzenie jest w torbie i uchwycie ściennym), informujące o:

   • gotowości urządzenia do pracy,

   • technicznej sprawności urządzenia lub jej braku.

5. Wyposażony w minimum dwa przyciski pełniące następującą funkcję:

   • przycisk uruchamiający urządzenie i przycisk wywołujący defibrylację,

   • ewentualnie przyciski do obsługi parametrów technicznych urządzenia.

6. Wymagania dotyczące pracy, rejestrowania i przenoszenia danych:

   • algorytm postępowania zgodny z aktualnymi, obowiązującymi wytycznymi Europejskiej Rady Resuscytacji,

   • możliwość aktualizacji oprogramowania bez konieczności wymiany całego urządzenia w przypadku zmiany wytycznych ERC,

   • możliwość rejestrowania takich danych, jak:

     • dokładny czas włączenia urządzenia,

     • zalecenie wykonania defibrylacji,

     • informacje o wykonanej defibrylacji,

     • zapisanie minimum 30 min. danych (wbudowana pamięć wewnętrzna lub karta pamięci),

   • oprogramowanie umożliwiające odczyt danych na komputerze z systemem Windows,

   • urządzenie przeprowadza automatyczne testy sprawności technicznej w cyklu codziennym,

   • urządzenie posiada możliwość przeprowadzania testów obwodów elektrycznych inicjowanych przez użytkownika,

   • posiada możliwość przechowywania defibrylatora z podłączonymi elektrodami.

7. Wyposażony w minimum trzy pary elektrod samoprzylepnych, w tym:

   • $2$ komplety dla dorosłych;

   • $1$ komplet dla dzieci.

   Na opakowaniu elektrod oraz na każdej elektrodzie dokładny rysunek, określający miejsce prawidłowego ich naklejenia. Obudowa lub torba na urządzenie wyposażona jest w kieszeń do przechowywania kompletów elektrod.

8. Wyposażony w baterię (-e) nieładowalną (-e) – o okresie żywotności baterii min. $4$ lata. Bateria ma zapewnić nie mniej niż $300$ wyładowań zalecaną maks. energią dla dorosłych zgodnie z aktualnymi wytycznymi ERC.

9. Wymagania dotyczące warunków bezpieczeństwa użytkowania oraz środowiskowych pracy urządzenia:

   • wymagania bezpieczeństwa dla urządzeń elektrycznych – certyfikat zgodności $\mathrm{PN}-\mathrm{EN}60601$,

   • stopień ochrony zapewnianej przez obudowę – certyfikat zgodności $\mathrm{PN}-\mathrm{EN}60529$, nie mniej niż klasa $\mathrm{IP}55$,

   • odporność na uszkodzenia mechaniczne, wstrząsy, wibracje (przy upadku, uderzeniu – nie może odłączyć się akumulator ani żaden z elementów urządzenia, musi być zachowana gotowość do pracy) – certyfikat,

   • wyposażone w uchwyt umożliwiający przymocowanie do pionowej powierzchni (wnętrze kabiny) na czas transportu – certyfikat zgodności z $\mathrm{PN}-\mathrm{EN}1789$,

   • deklaracja producenta o możliwości pracy w temperaturach ujemnych.

   Należy uwzględnić warunki przechowywania, transportu oraz pracy w jednostkach ochrony przeciwpożarowej (temperatura, wilgotność).
   Waga urządzenia: do $3,5 \mathrm{kg}$.

10. Dokumentacja techniczna, certyfikaty zgodności w języku polskim.

11. Deklaracja zgodności CE.

Automatyczny defibrylator zewnętrzny AED jest przenośnym urządzeniem przeznaczonym do defibrylacji. W określonych sytuacjach zagrożenia życia może przywrócić prawidłowy rytm serca u osoby, u której wystąpiło nagłe zatrzymanie krążenia.

Jeżeli zostanie wykryty jeden z rytmów defibracyjnych – migotanie komór (VF) lub częstoskurcz komorowy bez tętna (VT) – system w defibrylatorze powiadamia o tym komendą głosową oraz instruuje, jakie czynności należy wykonywać. Jeżeli natomiast nie ma potrzeby wyzwolenia impulsu, AED wspomaga proces resuscytacji, informując ratownika o czynnościach, jakie ten powinien prowadzić zgodnie z algorytmem BLS (ang. Basic Life Support, podstawowe zabiegi resuscytacyjne). Pomiędzy elektrodami umieszczonymi na klatce piersiowej (u małych dzieci na klatce piersiowej i plecach) przechodzi impuls elektryczny o odpowiedniej energii. Na jego drodze musi znaleźć się mięsień sercowy, dlatego istotne jest takie przyklejenie elektrod, by serce znalazło się pomiędzy nimi. Wyzwolona energia prowadzi do zniesienia nieprawidłowej elektrycznej czynności serca. Po defibrylacji należy obowiązkowo podjąć resuscytację (co najmniej uciski klatki piersiowej z częstotliwością $100-120/\min$), by przywrócić rytm serca. Defibrylacja wykonana w czasie do $1$ minuty od utraty przytomności jest w $90\%$ skuteczna, do $5$ min – w $50\%$, a do $7$ min – w $30\%$. W ciągu kilku minut migotanie komór przechodzi w asystolię, czyli brak czynności elektrycznej serca.