Budowa i działanie instalacji klimatyzacyjnych
ELE.03. Wykonywanie robót związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła. ELE.04. Eksploatacja i organizacja robót związanych z montażem instalacji i urządzeń chłodniczych, klimatyzacyjnych oraz pomp ciepła – Technik chłodnictwa i klimatyzacji 311929
Działanie instalacji klimatyzacyjnej
WIZUALIZACJA 3D

Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/D7SKFBPuO
Wizualizacja 3D przedstawiająca działanie instalacji klimatyzacyjnej. Multimedium składa się z trzech modeli ukazujących: klimatyzację kanałową, klimatyzację typu multi split oraz klimatyzację kasetenową typu split.
Klimatyzacja kanałowa
Opis modelu: Ilustracja przedstawia budynek mieszkalny ze spadzistym dachem. Budynek składa się z parteru, piętra i poddasza. Na jednej z bocznych ścian, na poddaszu umieszczona jest jednostka wewnętrzna. Od jednostki wewnętrznej odchodzą dwie białe rurki PCV. Jedna biegnie w dół pionowo aż do samej ziemi. Z rur odchodzą puszki posiadające od spodu kratki, blaszane kanały wentylacyjne. Pierwszy biegnie po poddaszu, drugi piętro niżej. Na modelu umieszczone są kratki do klimatyzacji. Jedna na piętrze od spodu puszki w salonie, druga w analogicznym miejscu na parterze. Ostatnim elementem są rurki łączące jednostkę wewnętrzną z zewnętrzną. Są to dwie miedziane rurki, które biegną wewnątrz izolacji oraz rurka odprowadzająca wodę z jednostki wewnętrznej. Rurka odprowadzająca wodę jest umieszczona w korytku.
Znacznik pierwszy znajduje się na jednostce zewnętrznej umiejscowionej na ścianie budynku, na wysokości poddasza. Jednostka ma kształt prostopadłościanu, na ścianie frontowej spory wentylator.
Pod znacznikiem kryje się treść:
Jednostka zewnętrzna
W skład jednostki zewnętrznej klimatyzacji wchodzą: skraplacz, sprężarka, zawór rozprężny oraz wentylator powietrza. Jednostka zewnętrzna połączona jest z jednostką wewnętrzną rurami, w których płynie czynnik chłodniczy, obecnie najczęściej jest to czynnik R32. Ogrzany czynnik chłodniczy w postaci gazowej trafia do sprężarki, gdzie dochodzi do zwiększenia jego ciśnienia i temperatury. W skraplaczu powietrze zewnętrzne, którego przepływ jest wspomagany przez wentylator, odbiera ciepło od czynnika chłodniczego. W efekcie czynnik przechodzi ze stanu gazowego w stan ciekły, a następnie trafia do zaworu rozprężnego, gdzie jego ciśnienie jest wyrównywane do stanu pierwotnego. Przeciętna moc jednostki zewnętrznej mieści się w zakresie od 3 do 15 kW.
Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Znacznik drugi znajduje się na przewodach poprowadzonych od jednostki wewnętrznej.
Pod znacznikiem kryje się treść:
Przewody z czynnikiem chłodniczym
Najczęściej stosowanym czynnikiem chłodniczym jest R32, czyli difluorometan. Jest to związek bezpieczny dla środowiska, stabilny chemicznie, wykazuje dużą wydajność chłodniczą i jest stosunkowo tani. Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Znacznik trzeci znajduje się na jednostce wewnętrznej umiejscowionej na ścianie wewnątrz budynku po przeciwnej stronie ściany od jednostki zewnętrznej. Jest to urządzenie o kształcie podłużnejgo prostopadłościanu ułożonego poziomo na ścianie, z którego prowadzą do puszek dwa kanały klimatyzacyjne. Przyrząd na froncie posiada podłużne szczeliny.
Pod znacznikiem kryje się treść:
Jednostka wewnętrzna
W przypadku klimatyzacji kanałowej funkcję jednostki wewnętrznej pełni klimatyzator kanałowy. Składa się on z wentylatora, parownika oraz wylotów kanałów. Schłodzony czynnik chłodniczy jest ogrzewany w parowniku przez ciepłe powietrze z pomieszczenia i zaczyna parować, po czym trafia do jednostki zewnętrznej. Schłodzone powietrze z kolei trafia do kanałów, przez które następnie zostaje rozprowadzone po budynku. Cechą charakterystyczną dla klimatyzatorów kanałowych jest spręż dyspozycyjny, czyli siła, z jaką klimatyzator jest w stanie pompować powietrze przez kanały i pokonać występujące w nich opory. Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Znacznik czwarty znajduje się przy jednej z rur poprowadzonych do od jednostki wewnętrznej do puszek. Po drugiej stronie od puszek znajdują się klatki klimatyzacyjne.
Pod znacznikiem kryje się treść:
Kanał klimatyzacyjny
Kanałami klimatyzacyjnymi płynie schłodzone powietrze z klimatyzatora do pomieszczeń. Przekrój kanałów jest najczęściej prostokątny lub okrągły. Z uwagi na potrzebę rozprowadzenia ich w budynku warto przewidzieć zastosowanie klimatyzacji kanałowej już na etapie projektowania budynku. Takie rozwiązanie bardzo dobrze sprawdza się w budynkach o dużej powierzchni i z dużą liczbą pomieszczeń. Zaletą tego typu klimatyzacji jest stosowanie jednej jednostki zewnętrznej i jednej jednostki wewnętrznej, stosunkowo krótkie przewody z czynnikiem chłodniczym, a co za tym idzie, mniejsza ilość czynnika chłodniczego. Jednocześnie klimatyzacja kanałowa dostarcza schłodzone powietrze do wszystkich pomieszczeń, do których zostaną doprowadzone kanały. Główną wadą z kolei jest ograniczona możliwość regulacji temperatury w poszczególnych pomieszczeniach. Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Znacznik piąty znajduje się obok kratki klimatyzacyjnej. Jedna kratka znajduje się na piętrze od spodu puszki w salonie, druga w analogicznym miejscu na parterze.
Pod znacznikiem kryje się treść:
Kratka klimatyzacyjna
Kratki klimatyzacyjne umieszczone na końcu kanałów zapobiegają przedostawaniu się do ich wnętrza większych elementów oraz sprawiają, że wywiewanie powietrza nie powoduje dużego dyskomfortu u osób przebywających w pomieszczeniu. Dodatkowo kratki nie zajmują dużo miejsca i nie zaburzają estetyki pomieszczenia.
Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Znacznik szósty znajduje się na końcu rury poprowadzonej od jednostki wewnętrznej w dół po ścianie. Rurka umieszczona jest w korytku. Z końca rurki wycieka woda.
Pod znacznikiem kryje się treść:
Odprowadzenie skroplin
Istotnym elementem każdego systemu klimatyzacji jest odprowadzanie skroplin wody w jednostce wewnętrznej. W przypadku klimatyzacji działającej stale przy wysokich temperaturach ilość skroplonej wody może wynosić nawet litr na godzinę. Jedną z najczęściej stosowanych metod odprowadzania skroplin jest metoda grawitacyjna. Rury odprowadzające powinny być w miarę możliwości dociągnięte do samej ziemi, aby skropliny nie ściekały po elewacji lub bezpośrednio na głowy osób postronnych. Warto także zadbać, aby skroplona woda była odprowadzana tam, gdzie jej obecność nie będzie kłopotliwa dla otoczenia.
Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Klimatyzacja typu multi split
Opis modelu: Ilustracja przedstawia budynek mieszkalny ze spadzistym dachem. Budynek składa się z parteru, piętra i poddasza. Na zewnętrznej ścianie budynku, na dole znajduje się, na dodatkowym podwyższeniu, jednostka zewnętrzna klimatyzatora. Od jednostki biegną przewody, umieszczone w białych korytkach, do jednostek wewnętrznych. Jednostki wewnętrzne znajdują się w salonach na parterze i na piętrze. Jednostki znajdują się dokładnie po drugiej stronie ściany od przewodów poprowadzonych od jednostki zewnętrznej. Znacznik pierwszy znajduje się przy urządzeniu ulokowanym u dołu budynku na podwyższeniu. Jednostka zewnętrzna ma kształt prostopadłościanu. Na jej frontowej ścianie, nieprzylegającej do budynku znajduje się wentylator. Pod znacznikiem kryje się treść:
Jednostka zewnętrzna
W klimatyzacji typu multi split jednostka zewnętrzna połączona jest przewodami czynnika chłodniczego z kilkoma jednostkami wewnętrznymi, które z reguły umieszczone są w poszczególnych pomieszczeniach. Liczba jednostek wewnętrznych, które można podłączyć do jednostki zewnętrznej, rzadko przekracza 6 sztuk. Im większa liczba jednostek wewnętrznych przyłączonych do jednostki zewnętrznej, tym większa moc jednostki zewnętrznej jest potrzebna do wydajnego działania klimatyzacji.
Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Znacznik drugi znajduje się na jednym z przewodów, umieszczonych w białych korytkach, biegnących od jednostki zewnętrznej do jednostek wewnętrznych. Pod znacznikiem kryje się treść:
Przewody z czynnikiem roboczym
W przypadku klimatyzacji multi split każda jednostka wewnętrzna musi być połączona z jednostką zewnętrzną, a to wymaga znacznej długości przewodów z czynnikiem roboczym oraz sporej ilości czynnika roboczego. Przewody znajdujące się na zewnątrz umieszcza się w specjalnych kanałach ze względów estetycznych oraz aby chronić przewody przed uszkodzeniem.
Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Znacznik trzeci znajduje się przy jednej z jednostek wewnętrznych. Jednostki znajdują się w salonach na parterze i na piętrze, dokładnie po drugiej stronie ściany od przewodów poprowadzonych od jednostki zewnętrznej. Jednostki mają kształt podłużnejgo prostopadłościanu, przymocowanego poziomo do ściany. Na powierzchni frontu urządzeń widoczne są poziome szczeliny. Pod znacznikiem kryje się treść:
Jednostka wewnętrzna
W klimatyzatorze ściennym, stanowiącym jednostkę wewnętrzną klimatyzacji multi split, znajdują się parownik oraz wentylator wspomagający przepływ powietrza przez klimatyzator i ułatwiający wymianę ciepła. Warto zaznaczyć, że klimatyzacja może mieć także funkcję grzania. Wtedy przepływ ciepła jest odwrotny, parownik klimatyzatora staje się skraplaczem, z kolei skraplacz jednostki zewnętrznej – parownikiem. Główną zaletą klimatyzacji multi split jest wykorzystanie jednej jednostki zewnętrznej oraz możliwość precyzyjnej regulacji temperatury w poszczególnych pomieszczeniach. Regulacja temperatury może odbywać się bezpośrednio za pomocą przycisków na klimatyzatorze, można użyć także dostosowanego pilota.
Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Znacznik czwarty znajduje się na końcu rury poprowadzonej od jednostki wewnętrznej w dół po ścianie. Rurka umieszczona jest w korytku. Z końca rurki wycieka woda.
Pod znacznikiem kryje się treść:
Odprowadzanie skroplin
W przypadku odprowadzania skroplin należy zadbać o to, aby woda nie stanowiła przeszkody ani zagrożenia dla otoczenia. Dodatkowo istotnym czynnikiem jest zadbanie o prawidłowe odprowadzanie skroplin z klimatyzatora. Należy zadbać o zapewnienie spadku grawitacyjnego dla wody lub wyposażyć klimatyzator w pompkę skroplin. Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Klimatyzacja kasetonowa typu split
Opis modelu: Ilustracja przedstawia budynek mieszkalny ze spadzistym dachem. Budynek składa się z parteru, piętra i poddasza. Na budynku umieszczone są dwie jednostki zewnętrzne. Pierwsza znajduje się na zewnętrznej ścianie budynku, na dole, na dodatkowym podwyższeniu. Druga znajduje się na jednej z bocznych ścian, na poddaszu od strony zewnętrznej. Od górnej jednostki poprowadzony jest w dół przewód ze skroploną wodą, umieszczony w korytku. Od dolnej poprowadzony jest w górę przewód łączący jednostkę zewnętrzną z wewnętrzną. Przewód jest w korytku. Jednostki wewnętrzne znajdują się w salonych, mają formę kwadratowej płytki z poziomymi szczelinami, widocznej od strony wewnętrznej. Z tyłu płytek znajduje się część o nieregularnym kształcie, widoczna jest nad sufitem między parterem a piętrem oraz piętrem i poddaszem. Znacznik pierwszy znajduje się przy urządzeniu na zewnętrznej ścianie budynku, na dole, na dodatkowym podwyższeniu. Jednostka ma formę prostopadłościanu, a na frontowej ścianie, nieprzylegającej do budynku, dużych rozmiarów wentylatior. Od jednostki poprowadzony jest w górę przewód łączący jednostkę zewnętrzną z wewnętrzną. Przewód jest w korytku. Pod znacznikiem kryje się treść:
Jednostka zewnętrzna
W klimatyzacji typu split na każdą jednostkę zewnętrzną przypada jedna jednostka wewnętrzna. Takie rozwiązanie sprawia, że wydajność tego typu klimatyzacji będzie większa niż wydajność klimatyzacji typu multi split, gdyż jedna jednostka zewnętrzna musi zapewnić odpowiednią wymianę ciepła tylko dla jednej jednostki wewnętrznej. Ponadto takie rozwiązanie jest bardziej odporne na awarie, a potencjalne usterki są łatwiejsze do znalezienia i naprawy.
Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Znacznik drugi znajduje się obok jednostki zewnętrznej umiejscowionej na ścianie zewnętrznej na wysokości poddasza. Od jednostki poprowadzony jest w dół przewód ze skroploną wodą, umieszczony w korytku. Jednostka ma formę prostopadłościanu, a na frontowej ścianie, nieprzylegającej do budynku, dużych rozmiarów wentylatior. Pod znacznikiem kryje się treść:
Lokalizacja jednostek zewnętrznych
Podczas montażu instalacji klimatyzacyjnych należy zadbać o właściwe umiejscowienie jednostek zewnętrznych. W przypadku klimatyzacji typu split jest to tym bardziej istotne, że liczba jednostek zewnętrznych będzie większa. Należy umieszczać je tak, aby zapewnić do nich swobodny dostęp – na specjalnym podwyższeniu (nie na ziemi), na elewacji czy też na balkonie. Jednostki mogą być zlokalizowane bezpośrednio obok siebie albo w oddaleniu – wszystko zależy od wymagań, jakie stawiane są konkretnej instalacji.
Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Znacznik trzeci znajduje się przy przwodach umieszczonych w białych rurach wychodzących od jednostek zewnętrznych. Pod znacznikiem kryje się treść:
Przewody z czynnikiem roboczym
W klimatyzacji typu split liczba przewodów z czynnikiem roboczym i ilość samego czynnika roboczego są mniejsze niż w klimatyzacjach typu multi split, co obniża nieco koszty związane z napełnianiem klimatyzacji. Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Znacznik czwarty znajduje się obok jednej z dwóch jednostek wewnętrznych. Jednostki znajduja się w salonych, mają formę kwadratowej płytki z poziomymi szczelinami, widocznej od strony wewnętrznej. Kratki umieszczone są na sufitach. Z tyłu płytek znajduje się część o nieregularnym kształcie, widoczna jest nad sufitem między parterem a piętrem oraz piętrem i poddaszem. Pod znacznikiem kryje się treść:
Klimatyzator kasetonowy
Klimatyzator kasetonowy to rodzaj jednostki wewnętrznej, która może pracować zarówno w instalacjach typu split, jak i multi split. Jego instalacja wymaga wcześniejszego zamontowania sufitu podwieszanego lub zbudowanego z kasetonów (stąd też nazwa klimatyzatora), gdyż jego część techniczna jest schowana w przestrzeni między sufitem podwieszonym a sufitem właściwym. Dodatkowo należy zapewnić dostęp do części technicznej klimatyzatora, co znacznie ogranicza zakres jego zastosowań. Klimatyzator kasetonowy ma jednak szereg zalet. Jest on bardzo estetyczny i nie zajmuje przestrzeni użytkowej. Dodatkowo przepuszczone przez niego powietrze wypuszczane jest przez szpary po bokach klimatyzatora, dzięki czemu przemieszcza się ono wzdłuż sufitu i nie powoduje efektu przeciągu. Z tego powodu korzystanie z tego typu klimatyzatora jest więc bardzo komfortowe dla osób przebywających w pomieszczeniu.
Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.
Znacznik piąty znajduje się obok rurki odprowadzającej wodę z jednostki wewnętrznej. Rurka odprowadzająca wodę jest umieszczona w korytku. Biegnie po ścianie budynku w dół. Z jej końca wycieka woda. Pod znacznikiem kryje się treść:
Odprowadzenie skroplin
Podobnie jak w innych typach klimatyzatorów, również klimatyzatory kasetonowe wymagają odprowadzania skroplin. Z reguły rozwiązuje się ten problem poprzez zastosowanie pompki skroplin.
Pod znacznikiem znajduje się również nagranie o treści tożsamej.