GRAFIKA INTERAKTYWNA

Spis treści

• 1. Okna11. Okna

  • 1.1. Konstrukcja okna111.1. Konstrukcja okna

  • 1.2. Elementy ramowe okna121.2. Elementy ramowe okna

  • 1.3. Elementy przekroju okna131.3. Elementy przekroju okna

  • 1.4. Pomiar okna141.4. Pomiar okna

  • 1.5. Montaż okna151.5. Montaż okna

• 2. Drzwi22. Drzwi

  • 2.1. Konstrukcja drzwi212.1. Konstrukcja drzwi

  • 2.2. Elementy budowy drzwi222.2. Elementy budowy drzwi

  • 2.3. Montaż drzwi232.3. Montaż drzwi

• 3. Osłony33. Osłony

  • 3.1. Wewnętrzne osłony okienne313.1. Wewnętrzne osłony okienne

  • 3.2. Zewnętrzne osłony okienne323.2. Zewnętrzne osłony okienne

  • 3.3 Budowa żaluzji zewnętrznej333.3 Budowa żaluzji zewnętrznej

• 4. Bramy44. Bramy

  • 4.1. Rodzaj konstrukcji414.1. Rodzaj konstrukcji

  • 4.2. Elementy budowy bramy zwijanej424.2. Elementy budowy bramy zwijanej

1. Okna

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

1.1. Konstrukcja okna

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

1.2. Elementy ramowe okna

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

1.3. Elementy przekroju okna

R12DzKSsAESSM

Ilustracja przedstawia graficzne odwzorowanie okna drewnianego. Konstrukcja ukazana została w przekroju, dzięki czemu widać sposób przylegania drewnianej ramy do uszczelki oraz znajdujących się nad nimi okapników aluminiowych. Do poszczególnych elementów okna przyporządkowane są strzałki z odpowiednimi nazwami.

R1ZtY6nTht8FD

Ilustracja przedstawia graficzne odwzorowanie okna plastikowego. Konstrukcja ukazana została w przekroju, dzięki czemu widać sposób przylegania dwóch ścianek profilu ościeżnicy do siebie, oraz sposób rozmieszczenia uszczelek: przylgowej i przyszybowej. W środku ościeżnicy znajduje się kształtownik wzmacniający odróżniający się metalowym wykonaniem. Do poszczególnych elementów okna przyporządkowane są strzałki z odpowiednimi nazwami.

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

1.4. Pomiar okna

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

1.5. Montaż okna

W ścianach jednowarstwowych okno wstawia się w połowie szerokości, w dwuwarstwowych przy zewnętrznej krawędzi, a w trójwarstwowych na poziomie ocieplenia. Do przymocowania okna stosuje się kotwy lub dyble. O wyborze mocowania decydują montażyści. Pierwsze rozwiązanie stosuje się w przypadku mniejszych okien, a drugie zapewniające większą sztywność konstrukcji do większych okien.

Sposoby montażu

1. Mocowanie do muru:

Ten sposób mocowania jest stosowany głównie przy montażu okien w ścianach zewnętrznych wykonanych z cegieł, kamienia, bloczków betonowych itp.

Polega na wywierceniu otworów w murze i umieszczeniu w nich specjalnych kołków mocujących, takich jak kołki rozporowe lub kołki rozprężne.

Kołki mocujące są zazwyczaj wykonane z metalu i zapewniają stabilność okna, utrzymując je na miejscu.

Przewidywane efekty: Mocowanie okna do muru za pomocą odpowiednich kołków zapewnia trwałe połączenie między oknem a ścianą, które jest odporne na obciążenia i wibracje. Pozwala to na stabilne i bezpieczne zamocowanie okna oraz minimalizację ryzyka przecieków powietrza czy wody.

2. Mocowanie do betonu:

Ten sposób mocowania jest stosowany przy montażu okien w konstrukcjach betonowych, takich jak ściany lub słupy.

W przypadku mocowania do betonu, stosuje się różne metody, takie jak kotwy chemiczne lub metalowe kątowniki montażowe.

Kotwy chemiczne są wypełniane specjalnym klejem chemicznym i wbijane w wiercone otwory w betonie, zapewniając solidne i trwałe połączenie między oknem a konstrukcją betonową.

Metalowe kątowniki montażowe są zamocowane za pomocą śrub do konstrukcji betonowej, a następnie okno jest przymocowane do kątowników.

Przewidywane efekty: Mocowanie okna do betonu przy użyciu kotew chemicznych lub metalowych kątowników montażowych zapewnia stabilne i wytrzymałe połączenie. Jest to szczególnie istotne w przypadku większych okien i konstrukcji, które wymagają dodatkowej wytrzymałości i bezpieczeństwa.

Montaż – na przykładzie okien balkonowych

Dobór mocowania do rodzaju okna balkonowego jest kluczowy dla zapewnienia stabilności, bezpieczeństwa i trwałości konstrukcji.

1. Mocowanie na kotwy chemiczne:

Jest to popularna metoda mocowania okien balkonowych w betonowych konstrukcjach.

Polega na wierceniu otworów w betonie i wstawianiu do nich kotew chemicznych, które są następnie wypełniane specjalnym klejem chemicznym.

Kotwy chemiczne zapewniają silne i trwałe połączenie między oknem a konstrukcją balkonu.

2. Mocowanie na wspornikach:

Ta metoda polega na montażu specjalnych wsporników na ścianach balkonu, na których umieszczane jest okno.

Wsporniki mogą być wykonane z różnych materiałów, takich jak stal nierdzewna lub aluminium, i są zazwyczaj mocowane za pomocą śrub lub kotew do betonu.

Wsporniki zapewniają stabilność i wytrzymałość konstrukcji, a jednocześnie umożliwiają regulację i łatwe demontaż okna w przyszłości.

3. Mocowanie na ramach stalowych:

Ta metoda jest stosowana w przypadku większych i bardziej wymagających konstrukcji balkonowych.

Polega na montażu specjalnych ramek stalowych wokół otworu balkonowego, na których umieszczane jest okno.

Ramy stalowe są mocowane za pomocą śrub lub kotew do konstrukcji balkonu, co zapewnia solidne i stabilne mocowanie okna.

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

2. Drzwi

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

2.1. Konstrukcja drzwi

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

2.2. Elementy budowy drzwi

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

2.3. Montaż drzwi

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

3. Osłony

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

3.1. Wewnętrzne osłony okienne

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

3.2. Zewnętrzne osłony okienne

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

3.3 Budowa żaluzji zewnętrznej

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

4. Bramy

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

4.1. Rodzaje konstrukcji bram

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

4.2. Elementy budowy bramy zwijanej

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

5. Wymagania techniczne

Najważniejsze cechy drewna używanego do produkcji stolarki – Drewno, którego używa się przy produkcji stolarki, oceniane jest na podstawie normy PN‑EN 942:2008. Jego najistotniejsze cechy to: ułożenie włókien, rozmieszczenie i wielkość występujących sęków (nie dotyczy to sęków o średnicy mniejszej niż 10 mm), naturalnie występujące przebarwienia, pęknięcia, klasa i wygląd.

Najważniejsze cechy stolarki:

1. Odporność na występujące podczas wiatru obciążenia, czyli zdolność do przenoszenia sił ssania i parcia, które działają na poszczególne elementy stolarki. Dokładne badania można przeprowadzić na podstawie normy PN‑EN 12211:2016‑04 Okna i drzwi - Odporność na obciążenie wiatrem - Metoda badania.

2. Wodoszczelność – drzwi i okna powinny być odporne na przepuszczanie wody. Wodoszczelność jest ściśle związana z ciśnieniem wody oraz siłą wiatru, przypisaną do danej strefy, a także wysokości budynku. Dokładne badanie wodoszczelności możemy wykonać zgodnie z normą PN‑EN 1027:2016‑04 Okna i drzwi - Wodoszczelność - Metoda badania. Klasyfikacja na całych zestawach okienno‑drzwiowych lub na poszczególnych elementach.

3. Przepuszczalność powietrza – stolarka powinna przepuszczać powietrze, tak aby zapewnić wietrzenie pomieszczenia, tym samym ograniczając straty ciepła do minimum. Badanie szczelności możemy przeprowadzić zgodnie z normą PN‑EN 12207:2017‑01 Okna i drzwi - Przepuszczalność powietrza - klasyfikacja.

4. Przenikalność cieplna – zdefiniowana w przepisach techniczno‑prawnych – to jedna z ważniejszych cech określających stolarkę okienną i drzwiową i istotny element w ograniczaniu kosztów ogrzewania budynku. Przenikalność ciepła dla okien wyrażona jest współczynnikiem przenikania ciepła, a jego wartość jest uzależniona od strefy klimatycznej oraz rodzaju i wysokości budynku.

5. Przenikalność akustyczna okien i drzwi – dostosowana indywidualnie do otoczenia i warunków – skuteczna ochrona zarówno przed dźwiękiem dobiegającym z zewnątrz budynku, jak i wydobywającym się z wnętrza. Badanie przenikalności akustycznej możemy przeprowadzić zgodnie z normą PN‑B-02151‑3:2015‑10 Akustyka budowlana - Ochrona przed hałasem w budynkach - Część 3: Wymagania dotyczące izolacyjności akustycznej przegród w budynkach i elementów budowlanych.

Rodzaje konstrukcji i zmiany na przestrzeni lat

1. Układy konstrukcyjne budynków

Ustroje konstrukcyjne budynków, ze względu na rodzaj nośnych elementów pionowych, można podzielić na trzy grupy:

• ścianowe,

• szkieletowe,

• półszkieletowe (słupowo‑ścianowe)

Budynki o konstrukcji ścianowej

Elementem przenoszącym obciążenia są ściany nośne, na których opiera się przekrycie (strop). W zależności od kierunku oparcia przekrycia rozróżnia się układy konstrukcyjne:

• Układ poprzeczny – przekrycie opiera się na ścianach konstrukcyjnych położonych prostopadle do dłuższej osi budynku.

• Układ podłużny – przekrycie opiera się na ścianach konstrukcyjnych usytuowanych równolegle do podłużnej osi budynku.

• Układ mieszany – w budynkach, w których występują równocześnie oba układy konstrukcyjne (poprzeczny i podłużny).

• Układ krzyżowy – ściany nośne usytuowane są zarówno równolegle, jak i prostopadle do osi podłużnej budynku, stropy opierają się na ścianach całym swym obwodem, czyli są rozpięte w dwóch kierunkach.

Budynki o konstrukcji szkieletowej

Elementami przenoszącymi obciążenia z przegród poziomych (dachów, stropów) na fundamenty są słupy. Pośrednimi elementami nośnymi są belki (rygle i podciągi), które przenoszą obciążenia ze stropów i przekazują na słupy.

Budynki o konstrukcji półszkieletowej

Niekiedy stosuje się konstrukcję niepełnego szkieletu (półszkieletową), w której słupy zewnętrzne zastępują ściany nośne.

• Powrót do spisu treścisPowrót do spisu treści

Powiązane ćwiczenia