Zasady użytkowania tras konnych
Konieczność jazdy konnej po wyznaczonych drogach leśnych nie wynika wyłącznie z prawnych uwarunkowań, ale także m.in. z przewidywania negatywnego wpływu tego typu rekreacji na środowisko przyrodnicze. Pod wpływem nacisku końskich kopyt nawierzchnia może ulegać zagęszczaniu i erozji, a to powoduje np. zmniejszenie żywotności i wzrostu niektórych, bardziej wymagających, gatunków roślin czy zdolności infiltracyjnych wód opadowych. Oprócz tego na wyznaczonym szlaku, poza turystami przemieszczającymi się konno, mogą znajdować się osoby poruszające się pieszo i rowerzyści czy pracownicy Lasów Państwowych. Szlak konny ma charakter terenowy i nie posiada specjalnych przystosowań zwiększających bezpieczeństwo, dlatego należy zachować szczególną ostrożność.
Zasady poruszania się konno na szlaku:
Przed skorzystaniem ze szlaku konnego użytkownik zobowiązany jest do zapoznania się z jego regulaminem. Określa on liczbę koni, które mogą poruszać się na szlaku w danym czasie.
Jazda konna jest dopuszczona stępem wyłącznie po drogach leśnych i terenach do tego wyznaczonych.
Jeźdźcy w terenie mogą poruszać się w różnych formacjach, zachowując odpowiednie odległości:
- jazda w zastępie – jeźdźcy poruszają się jeden za drugim, odstępy między końmi mierzone są długością konia: w stępie – jeden odstęp, w kłusie – dwa odstępy, w galopie – trzy odstępy;
- porządek marszowy – jeźdźcy poruszają się w parach, prowadzący jest po lewej stronie w pierwszej parze; w terenie niezabudowanym w kłusie i w galopie odstęp między parami to długość konia; w terenie zabudowanym w stępie co druga para jest przesunięta względem pierwszej w prawo (szachownica), odstępy – linia nosa konia na wysokości nasady ogona koni poprzedających;
- rój – stosowany tylko wtedy, gdy warunki terenu na to pozwalają; jeźdźcy zachowują stałe miejsce w szyku, a odstępy boczne wynoszą 3 m; nie wolno przecinać drogi innym jeźdźcom.Jazda po szlakach konnych znajdujących się poza lasem, gdzie istnieje prawdopodobieństwo napotkania pojazdów kołowych, dozwolona jest jedynie pod warunkiem przestrzegania przepisów o ruchu drogowym, w tym:
- jeździec może prowadzić luzem tylko jedno zwierzę – konia po swojej prawej stronie;
- jazda wierzchem powinna się odbywać po drodze przeznaczonej do pędzenia zwierząt, w razie braku takiej drogi – po poboczu, a jedynie w przypadku braku pobocza – po jezdni;
- niedozwolona jest jazda wierzchem poza terenami leśnymi bez uzdy, obok innego uczestnika ruchu drogowego oraz w czasie niedostatecznej widoczności.Wskazane jest poruszanie się konno środkiem drogi, tak by nie niszczyć nawierzchni po bokach, którymi często poruszają się piesi oraz rowerzyści.
Podczas wymijania i/lub omijania innych użytkowników szlaku obowiązuje ruch prawostronny.
Nie wolno zbaczać z wyznaczonego szlaku – jest to dopuszczalne jedynie w sytuacji wyższej konieczności (ratowania życia i zdrowia ludzi lub koni, alarmu o pożarze lasu, ominięcia nieprzewidzianych przeszkód).
Poruszanie się po szlaku konnym jest dozwolone na ogół jedynie od godziny po wschodzie słońca do godziny przed zachodem słońca.
Zabronione jest przywiązywanie koni do urządzeń nieprzeznaczonych dla koni.
Obowiązek uprzątnięcia po koniu korytarza szlaku konnego i powierzchniowych obiektów rekreacyjno‑wypoczynkowych – miejsc odpoczynku, parkingów leśnych – spoczywa na jeźdźcu.