Na ekranie widać trójwymiarowy model interaktywny przedstawiający teodolit.

Na modelu zaznaczono kolejnymi cyframi poszczególne elementy urządzenia. Po naciśnięciu danej cyfry rozwija się szczegółowy opis danego elementu.

Pod cyfrą jeden opisano przytaczany instrument geodezyjny.  Teodolit to instrument geodezyjny służący do pomiaru kątów poziomych oraz pionowych. Odczytu pomiaru tych kątów dokonuje się na szklanych kołach (bądź metalowych) z podziałem stopniowym (360 stopni) lub gradowym (400 gradów). W praktyce, teodolit sprowadza się do wyznaczania obrysów budynków, wytyczania krawężników i ogrodzeń, przenoszenia osi w dół do wykopu lub w górę na kolejne kondygnacje, wyznaczania poziomu sufitów, pionowania słupów i innych podpór, ustawiania w linii elementów konstrukcji, szalunków, elewacji i wielu innych. Teodolit jest niewielkim urządzeniem posiadającym lunetę i cyfrowy wyświetlacz. Jest postawiony na trójnożnym statywie.

Cyfrą dwa oznaczona jest luneta. Urządzenie służące do obserwacji obiektów. Luneta wykorzystuje układy soczewek w celu powiększenia obrazu.

Cyfrą trzy oznaczony jest korpus lunety. Stanowi podstawę osadzenia lunety w teodolicie.

Cyfrą cztery oznaczono wyświetlacz cyfrowy. Wyświetla pomiary odczytane przez teodolit.

Cyfrą pięć oznaczono limbus, (koło poziome). Część teodolitu, która ma postać krążka, z naniesioną na obwodzie podziałką kątową (360 stopni lub 400 gradów).

Cyfrą sześć oznaczono spodarkę. Umożliwia stabilne zamocowanie teodolitu oraz jego poziomowanie i centrowanie.