Lesson plan (Polish)
Temat: Współpraca koalicji antyhitlerowskiej
Adresat
Uczniowie klasy VIII szkoły podstawowej
Podstawa programowa
XXXIII. wojna światowa i jej etapy. Uczeń:
1. przedstawia oraz sytuuje w czasie i przestrzeni przełomowe wydarzenia II wojny światowej (polityczne i militarne);
4. wymienia główne decyzje konferencji wielkiej trójki (Teheran, Jałta, Poczdam);
5. przedstawia bezpośrednie skutki II wojny światowej, w tym problem zmiany granic i przesiedleń ludności.
XXXVI. Świat po II wojnie światowej. Uczeń:
1. charakteryzuje bezpośrednie skutki II wojny światowej, wyróżniając następstwa polityczne, społeczne, gospodarcze i kulturowe, z uwzględnieniem powstania Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Ogólny cel kształcenia
Uczeń dowie się o skuteczności współpracy koalicji antyhitlerowskiej.
Kompetencje kluczowe
porozumiewanie się w językach obcych;
kompetencje informatyczne;
umiejętność uczenia się.
Kryteria sukcesu
Uczeń nauczy się:
kiedy doszło do przyłączenia się USA i ZSRR do koalicji antyhitlerowskiej;
czym była Karta Atlantycka i Deklaracja Narodów Zjednoczonych oraz jakie miały znaczenie;
gdzie odbywały się konferencje przedstawicieli antyhitlerowskiej koalicji i jaki był ich cel;
czym była Wielka Trójka;
o znaczeniu wielkich konferencji w Teheranie, Jałcie i Poczdamie.
Metody/techniki kształcenia
podające
pogadanka.
aktywizujące
dyskusja.
programowane
z użyciem komputera;
z użyciem e‑podręcznika.
praktyczne
ćwiczeń przedmiotowych.
Formy pracy
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne
e‑podręcznik;
zeszyt i kredki lub pisaki;
tablica interaktywna, tablety/komputery.
Przebieg zajęć
Faza wstępna
Prowadzący lekcję podaje temat lekcji, określa cel zajęć i wspólnie z uczniami ustala kryteria sukcesu.
Nauczyciel odtwarza nagranie abstraktu. Co jakiś czas zatrzymuje je, prosząc uczniów, by opowiedzieli własnymi słowami to, co przed chwilą usłyszeli. W ten sposób uczniowie ćwiczą słuchanie ze zrozumieniem.
Faza realizacyjna
Lektura treści abstraktu. Nauczyciel wykorzystuje tekst do pracy indywidualnej lub w parach według następujących kroków: 1) pobieżne przejrzenie tekstu, 2) postawienie pytań, 3) dokładne czytanie, 4) streszczenie poszczególnych części tekstu, 5) powtórzenie treści lub przeczytanie całego tekstu.
Na podstawie informacji przedstawionych na osi czasu oraz wiadomości z dostępnych źródeł uczniowie w parach przygotowują omówienie wniosków z przeprowadzonego przez siebie śledztwa. Mają wykazać związki przyczynowo‑skutkowe między przedstawionymi na osi wydarzeniami. Następnie uczniowie prezentują swoje omówienia. Koledzy i koleżanki oceniają ich pracę, biorąc pod uwagę sposób przedstawienia wniosków oraz jasność uzasadnienia.
Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym i wykonują zadanie.
Uczniowie analizują ilustrację i wykonują Polecenie 2. Aby odpowiedzieć na pytanie, mogą korzystać ze źródeł internetowych lub innych publikacji. Nauczyciel sprawdza poprawność odpowiedzi i udziela uczniom informacji zwrotnej.
Uczniowie w parach rozwiązują Ćwiczenie 2.
Uczniowie analizują galerię ilustracji i wykonują Polecenie 3. Aby odpowiedzieć na pytanie, mogą korzystać ze źródeł internetowych lub innych publikacji. Nauczyciel sprawdza poprawność odpowiedzi i udziela uczniom informacji zwrotnej.
Faza podsumowująca
Nauczyciel metodą losową wybiera jednego ucznia i prosi go, by swoimi słowami przedstawił znaczenie danego słowa lub pojęcia poznanego na lekcji.
Nauczyciel prosi chętnego ucznia o podsumowanie lekcji z jego punktu widzenia. Pyta pozostałych uczniów, czy chcieliby coś dodać do wypowiedzi kolegi na temat wiedzy i umiejętności opanowanych na lekcji.
Praca domowa
Odsłuchaj w domu nagrania abstraktu. Zwróć uwagę na wymowę, akcent i intonację. Naucz się prawidłowo wymawiać poznane na lekcji słówka.
W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia oraz nagrania
Pojęcia
Lend‑Lease Act – dosłownie umowa pożyczki‑dzierżawy, ustawa z 1941 r. pozwalająca prezydentowi Stanów Zjednoczonych sprzedawać i udostępniać rządom innych państw broni, amunicji i innych towarów z obszaru obronności.
Państwa Osi – państwa należące do obozu sojuszu III Rzeszy, Włoch i Japonii, walczące przeciw aliantom podczas II wojny światowej.
Alianci – państwa walczące przeciwko Niemcom i ich sojusznikom podczas II wojny światowej
Karta Atlantycka – deklaracja z 14 sierpnia 1941 r. podpisana przez premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchilla i prezydenta Stanów Zjednoczonych Franklina D. Roosevelta określająca cele polityki brytyjsko‑amerykańskiej w czasie II wojny światowej i po jej zakończeniu. Zakładała m.in. prawo narodów do samostanowienia się i pokojowe rozstrzyganie sporów międzynarodowych. Poprzedzała utworzenie ONZ.
Deklaracja Narodów Zjednoczonych – deklaracja z 1 stycznia 1942 r. podpisana przez przedstawicieli 26 państw (w tym Polskę), w której zobowiązały się one do walki z państwami faszystowskimi i niezawierania z nimi porozumień ani pokoju. Była jednym z dokumentów poprzedzających utworzenie ONZ.
Izolacjonizm – strategia polityczna polegająca na nieangażowaniu się w sprawy innych państw i skupieniu się na obronie własnych interesów. Był jednym z fundamentów polityki Stanów Zjednoczonych na przełomie XIX i XX wieku.
Sojusz – układ dwóch lub więcej państw lub organizacji, który ma doprowadzić do wspólnego zamierzonego celu.
Wielka Trójka – określenie przywódców mocarstw alianckich podczas II wojny światowej (Stanów Zjednoczonych – Roosevelt; Wielkiej Brytanii – Churchill; ZSRS - Stalin), którzy omawiali sprawy wojenne i kształt przyszłego świata na konferencjach międzynarodowych w Teheranie (1943), Jałcie i Poczdamie (obie 1945).
Sojusznicza Rada Kontroli – urząd powołany do życia po kapitulacji Niemiec w maju 1945 r., w skład którego wchodzili przedstawiciele zwycięskich mocarstw – Wielkiej Brytanii, USA, ZSRS oraz Francji. Był najwyższym organem prawodawczym i administracyjnym działającym na terenie okupowanych Niemiec. Jego powołanie przewidziano na konferencji w Jałcie w lutym 1945 r.
Teksty i nagrania
The anti‑Hitler coalition
The first stage of the formation of the anti‑Nazi coalition can be considered to be the declaration of war on Germany by Great Britain and France on 3 September 1939. However, after the defeat of European states in 1940, the burden of the fight rested mostly on Great Britain. This fight was supported by the American Lend‑Lease Act, but it was mainly dealing with economic and moral matters. The United States and Great Britain tightened their cooperation in the summer of 1941 with the signing of the Atlantic Charter, which defined the goals of the British–American politics during World War II.
However, the two major pushes towards establishing the anti‑Nazi coalition were the outbreak of the German–Soviet war on 22 June 1941 and the renunciation of the isolationism policy by the United States, which joined the war after the attack on Pearl Harbor on 7 December 1941. The large anti‑Hitler coalition that was created then played a decisive role in further armed operations. The leaders of the great powers—Great Britain, the United States and the Soviet Union, called the Big Three—held regular international conferences between themselves and representatives of the other Allies, where they made decisions regarding the current armed operations and political affairs.
Especially important were the major conferences in Tehran in 1943 and in Yalta in 1945, during which Josef Stalin, Franklin Roosevelt and Winston Churchill discussed the most important military actions (e.g. the opening of the second front or the USSR joining the war against Japan) and the shape of the post‑war world (such as the division of Germany or the zones of influence). The last major conference took place after the surrender of the Third Reich. In the summer of 1945 in Potsdam, the representatives of the Big Three met again, but in a slightly different composition (Franklin Roosevelt was replaced by Harry Truman, and Winston Churchill, when it was already being held, by Clement Atlee). The conference confirmed and determined in detail the shape of the post‑war world and the fate of the occupied Germany, which was to be decided by the international Allied Control Council.