Film dostępny pod adresem /preview/resource/RLlY1CaiNthmv

Film edukacyjny pt.: „Bogurodzica zabytek muzyki polskiej”. W pierwszej scenie widzimy obraz przedstawiający chrzest Polski. Lektor czyta: Przyjęcie chrześcijaństwa w Polsce w 966 roku, za panowania Mieszka I, rozpoczyna rozwój państwa i jego związek z kulturą zachodu. Mając dostęp do różnych wzorców, Polska przyjmuje wiele stylów artystycznych w architekturze, poezji i muzyce. W drugiej scenie widzimy klasztor znajdujący się na wzgórzu nad rzeką, a później kościół o architekturze romańskiej. Lektor czyta: Sztuka rozwijała się, przede wszystkim w kościołach i klasztorach. Powstawały tam różnorodne formy utworów związanych z obrządkiem religijnym. Kolejna ilustracja to chór mnichów, śpiewających we wnętrzu gotyckiej świątyni. Słychać w tle chorał gregoriański: Kyrie z Missa de Angelis, lektor kontynuuje: Kościół do liturgii wprowadził śpiew jednogłosowy, zwany chorałem gregoriańskim, który swą nazwę zawdzięczał papieżowi Grzegorzowi Wielkiemu. Chorały wykonywane były przez kapłanów lub mnichów bez udziału instrumentów. Następnie przedstawiony został najstarszy zapis Bogurodzicy. A lektor o nim opowiada: W notacji chorałowej, czyli dokładnie w takiej, w jakiej zapisywany był chorał gregoriański, zachowała się Bogurodzica, najwspanialszy i najstarszy zabytek polskiej pieśni. Jej autor jest nieznany. Najstarszy jej przekaz pod względem tekstu i melodii pochodzi z 1407 roku. Znajduje się on w przekazie kcyńskim, przechowywanym obecnie w Bibliotece Jagiellońskiej w Krakowie. Przyjmuje się, że została napisana w II połowie XII wieku i jest uważana powszechnie za najdawniejszą polską pieśń religijną oraz arcydzieło poezji okresu średniowiecza. Zgodnie z zapisem chorałowym nie notowano w niej rytmu, lecz tylko wysokość dźwięków. W tle słychać śpiew podobny do chorałowego: śpiewają mężczyźni, a cappella, w melodii znajduje się dużo melizmatów, ale pieśń jest wykonana po polsku - to Bogurodzica. Lektor kontynuuje: Bogurodzica zawiera dwie pierwotne zwrotki. Później zwiększono ich ilość do 27. Zapewne była śpiewana podczas mszy świętej. Pieśń wyszła poza mury kościelne i zaczęła odgrywać rolę hymnu narodowego. Śpiewana była jako modlitwa lub pieśń - pobudka, przez rycerzy mających stoczyć ważne bitwy. Znany jest tylko polski tekst utworu, co może świadczyć, że nie był on tłumaczony. Melodia przypomina budową chorał gregoriański. Słowa pieśni są modlitwą o wstawiennictwo Matki Bożej i Jana Chrzciciela u Jezusa Chrystusa. Kolejna ilustracja to ikona ukazująca osoby: Chrystusa, Maryi i Jana Chrzciciela. Lektor wyjaśnia: W średniowieczu był bardzo rozwinięty kult religijny ku czci Matki Bożej oraz Jana Chrzciciela. Na początku XVI wieku zrodziła się tradycja wiążąca powstanie Bogurodzicy z osobą świętego Wojciecha, biskupa i męczennika, zmarłego w 997 roku. Do dnia dzisiejszego Bogurodzica rodzi w dalszym ciągu uczucia religijne i patriotyczne. Wykonywana jest często podczas uroczystości kościelnych, a nawet państwowych. Ze średniowiecznych kronik wiemy, że śpiewano ją pod Grunwaldem w 1410 roku. Na końcu filmu wyświetlony zostaje fragment filmu „Krzyżacy”. Polscy rycerze w strojach bojowych, kolczugach, przyłbicach śpiewają Bogurodzicę, a następnie konnica rusza do walki.