1992 – przewodniczenie Komitetowi Artystycznemu Światowych Dni Muzyki Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (ISCM) w Warszawie przez Tadeusza Wieleckiego
1999–2016 – Tadeusz Wielecki dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień
2004 – zaproszenie jako wykładowcy Międzynarodowych Wakacyjnych Kursów Nowej Muzyki w Darmstadt dla Tadeusza Wieleckiego
2008 – otrzymanie nagrody Związku Kompozytorów Polskich przez Tadeusza Wieleckiego
2011 – wprowadzenie cyklu Mała Warszawska Jesień dla dzieci
od 2017 – Jerzy Kornowicz dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień
2017 – jubileuszowa 60 edycja Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień
1
Scenariusz lekcji dla nauczyciela.
R1EjEwShhpHu51
I. Muzyka w ujęciu historycznym – periodyzacja, język, właściwości i charakterystyka.
8. Muzyka XX i XXI wieku. Uczeń:
1) charakteryzuje muzykę w kontekście estetyki epoki – wymienia i opisuje wybrane style i techniki muzyki XX i XXI w.: impresjonizm, ekspresjonizm, dodekafonia, serializm, punktualizm, neoklasycyzm, nawiązania do jazzu, folkloryzm, witalizm, aleatoryzm, sonoryzm, muzyka elektroakustyczna, improwizowana, multimedialna, performance;
4) omawia polską muzykę XX wieku i jej twórców, dokonując klasyfikacji zgodnie ze stylami i kierunkami: Mieczysław Karłowicz, Karol Szymanowski, Grażyna Bacewicz, Witold Lutosławski, Andrzej Panufnik, Tadeusz Baird, Kazimierz Serocki, Wojciech Kilar, Henryk Mikołaj Górecki, Krzysztof Penderecki, Eugeniusz Knapik, Aleksander Lasoń, Andrzej Krzanowski, Paweł Szymański, Hanna Kulenty, Paweł Mykietyn, Agata Zubel i in.;
6) zna pojęcia: pokolenie 1933, pokolenie 1951/pokolenie Stalowej Woli, festiwal Warszawska Jesień, festiwal Młodzi Muzycy Młodemu Miastu w Stalowej Woli; potrafi wskazać kompozytorów polskich tworzących obecnie, korzystając z pomocy internetu.
II. Analiza i interpretacja dzieł muzycznych. Uczeń:
1. zna podstawowe terminy i pojęcia właściwe dla opisu i zrozumienia wybranych dzieł muzycznych;
3. zna konteksty kulturowe i naukowe powstawania muzyki;
4. dokonuje analizy percepcyjnej, uwzględniając:
a) elementy muzyki,
b) podstawowe techniki kompozytorskie,
c) cechy stylów muzycznych,
d) strukturę gatunków i form muzycznych, ich zmiany i rozwój,
e) funkcje: np. religijna, społeczna, użytkowa, artystyczna i in.;
5. rozpoznaje cechy stylistyczne utworu reprezentującego określoną epokę muzyczną.
III. Tworzenie wypowiedzi związanych z historią i kulturą muzyczną. Uczeń:
1. wypowiada się w formie ustnej (np. dyskusja, prezentacja, debata) i/lub pisemnej (np. esej, referat) o dziełach muzycznych w oparciu o podstawową terminologię.
Nauczysz się
ustalać najważniejsze fakty dotyczące powstania i rozwoju Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień;
charakteryzować sylwetki artystyczne i twórczość wybitnych kompozytorów współczesnych z związanych z festiwalem Warszawska Jesień;
dostrzegać piękno i różnorodność muzyki współczesnej;
rozwijać umiejętności pracy samodzielnej oraz pracy w grupie.
Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień
Rjb5KZVIuMD221
Run04zKjrJnM81
RD7XLWo04w6dX1
R1HyabuilxR9l1
Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień to jeden z najbardziej prestiżowych, największych i najstarszych festiwali muzycznych w Polsce. To ważne na arenie międzynarodowej wydarzenie muzyczne powstało w 1956 r. z inicjatywy dwóch znakomitych polskich kompozytorów: Tadeusza Bairda oraz Kazimierza Serockiego, a do życia zostało powołane dzięki Zarządowi Głównemu Związku Kompozytorów Polskich. Festiwal od wielu lat odbywa się corocznie we wrześniu (z dwoma wyjątkami) i trwa aż do dziewięciu dni.
RhLn6Hn6DuH1i1
Pierwsze edycje festiwalu (do lat 80.) były czasem jego świetności. Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień był jednym z nielicznych tego typu wydarzeń w środkowej i wschodniej Europie. Od pierwszych edycji festiwalu istotnym celem stało się promowanie zarówno muzyki polskiej, jak i światowej. Pomysłodawcy tego ważnego polskiego wydarzenia artystycznego starali się być otwarci na różnorodność tendencji, kierunków, które kształtowały się w XX w. Kompozytor Krzysztof Baculewski wspominał pierwszą edycję festiwalu w następujący sposób: Pierwsza edycja WJ nie miała jeszcze tak zdecydowanie awangardowego oblicza, jakie otrzymała później. Nadrabiała straty okresu izolacji kulturowej. Dla celów propagandowych ukuto wówczas hasło o konfrontacji muzyki krajów demokracji ludowej z muzyką krajów zachodnich. Była to wygodna formuła, usprawiedliwiająca obecność w programach muzyki tzw. burżuazyjnej i często do niedawna zakazanej w Polsce, a w pierwszych latach festiwalu – także w krajach demokracji ludowej. To był jeden z powodów wielkiej atrakcyjności WJ dla gości z tych właśnie krajów: w Warszawie mieli jedyną okazję zetknięcia się z muzyką i muzykami z Zachodu.
Podczas koncertów, które odbywały się w ramach festiwalu, wykonywane były dzieła wybitnych światowych kompozytorów muzyki współczesnej, takich jak np.: Alban Berg, Arnold Schönberg, Anton Webern, Edgar Varèse, Igor Strawiński, Béla Bartók, Luigi Nono, John Cage czy Pierre Boulez. Warto wiedzieć, że utworem otwierającym pierwszą edycję festiwalu, był Les O randes oubliées Oliviera Messiaena (1930).
R1Dzun7T4V1HW
Międzynarodowy Festiwal Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień otwarty jest przede wszystkim na nowoczesny, awangardowy język muzyczny. Taką renomę zyskał wśród wielu kompozytorów, wykonawców i muzykologów licznie przyjeżdżających na wszystkie edycje festiwalu z całego świata. Koncerty festiwalowe odbywają się w najważniejszych warszawskich instytucjach kultury, wśród nich należy pamiętać o: Filharmonii Narodowej, Teatrze Wielkim – Operze Narodowej, siedzibie Polskiego Radia, Telewizji Polskiej, Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina czy Instytucie Adama Mickiewicza. Wiele koncertów odbywa się w oryginalnych i niecodziennych miejscach, takich jak kościoły, stare fabryki, hale sportowe, kluby, muzea, przestrzenie nowej architektury, czy nawet na ulicach. Nad doborem utworów, które zostaną przedstawione podczas koncertów festiwalowych, rokrocznie pracuje specjalna Komisja Repertuarowa, powoływana przez Zarząd Główny Związku Kompozytorów Polskich. W skład pierwszej komisji wchodzili: Tadeusz Baird, Andrzej Dobrowolski, Włodzimierz Kotoński, Kazimierz Serocki, Józef Patkowski i przewodniczący Witold Lutosławski.
Dla zainteresowanych
Obejrzyj i wysłuchaj poniższy materiał Artur Zagajewski, Oratorium na orkiestrę i chór mieszkańców Warszawy
Ważnymi dokumentami, które pozostają po każdej edycji festiwalu, są specjalnie przygotowywane książki programowe oraz nagrania utworów prezentowanych podczas koncertów festiwalowych, zrealizowane w postaci Kroniki dźwiękowej, które stanowią cenne źródło o najnowszych trendach obecnych w muzyce polskiej i zagranicznej. Kroniki dźwiękowe początkowo były wydawane przez Polskie Nagrania (do 1989), a następnie przez Związek Kompozytorów Polskich (od 1990). Od wielu lat ważnym nurtem festiwalu jest koncentracja na muzyce elektroakustycznej, gdzie istotną rolę pełni przestrzenność. Niejednokrotnie wprowadza się warstwę wizualną – wideo, tworzy się liczne instalacje dźwiękowe i wykorzystuje najnowsze technologie. Jednak już podczas pierwszych edycji festiwalu, prezentowana była muzyka na taśmęMuzyka na taśmęmuzyka na taśmę, skomponowana przez Karlheinza Stockhausena (1958 ), Pierre’a Schaeffera (1959) czy Józefa Patkowskiego (1960).
Dla zainteresowanych
Obejrzyj i wysłuchaj poniższy materiał Jerzy Kornowicz, Milczenie dźwięków – w stronę Sz. E. na fortepian i warstwę elektroniczną
60 edycja Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień
R13PQDLk3tAwf1
W 2017 r. odbyła się jubileuszowa – 60 edycja Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień pod hasłem TRANS/AWANGARDY. Temat przewodni tej istotnej edycji festiwalu stał się okazją z jednej strony do pewnych podsumowań, spojrzenia w przeszłość, ale z drugiej strony, był także wyjściem w przyszłość. Pomysłodawcy zadali sobie pytanie – co kiedyś było awangardą, a jaki stosunek do niej mamy w czasach obecnych. W ciągu ośmiu dni trwania festiwalu 100 artystów zaprezentowało utwory 50 kompozytorów, odbyły się także liczne prawykonania, m.in. utworów Artura Zagajewskiego, Haakona Thelina, Vladimira Gorinskiego. Nie zabrakło wspomnienia twórczości znakomitych polskich kompozytorów, m.in. Wojciecha Kilara, Krzysztofa Pendereckiego czy wieloletniego dyrektora WJ Tadeusza Wieleckiego – wszechstronnego artysty, kompozytora, kontrabasisty i animatora życia muzycznego. Tadeusz Wielecki był dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień w latach 1999–2016. Warto wspomnieć liczne sukcesy tego uzdolnionego polskiego kompozytora, wśród nich: przewodniczenie Komitetowi Artystycznemu Światowych Dni Muzyki Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (ISCM) w Warszawie (1992), zaproszenie jako wykładowcę na Międzynarodowe Wakacyjne Kursy Nowej Muzyki do Darmstadt (2004) czy otrzymanie nagrody Związku Kompozytorów Polskich (2008 r.). Twórczość Tadeusza Wieleckiego jest niezwykle interesująca, sam artysta w następujący sposób wypowiada się o swoich założeniach kompozytorskich:
Moim celem jest odwoływanie się do głębokich, wewnętrznych pokładów psychiki. W czasie obcowania z muzyką stajemy wobec świata nieograniczonego, wobec tego, co transcendentne. Działanie muzyczne, artystyczne, wynika z komunikacji z innym człowiekiem, ale wobec Boga, Absolutu.
R17qIIZDns55d1
Podczas prestiżowego festiwalu muzyki współczesnej debiutowało wielu wybitnych polskich kompozytorów, jak np. Włodzimierz Kotoński, Henryk Mikołaj Górecki, Witold Szalonek, Krzysztof Penderecki, Augustyn Bloch, Andrzej Koszewski, Zbigniew Bujarski, Romuald Twardowski, Zygmunt Krauze, Eugeniusz Knapik, Paweł Mykietyn, Agata Zubel, a także Kazimierz Serocki. Warto pamiętać, że jednym z dwóch ojcówWarszawskiej Jesieni, jest Kazimierz Serocki – utalentowany kompozytor i pianista, laureat prestiżowych nagród przyznanych przez m.in. Międzynarodową Trybunę Kompozytorów UNESCO (1959) czy Ministra Kultury i Sztuki (1963). Artysta początkowo inspirował się muzyką ludową, ale także dodekafonią, by w późniejszych latach stosować koncepcję aleatoryzmu i formy otwartej.
R1YAHYtbixQmR1
RuHJsIxiLUKfz1
Podczas kolejnych edycji festiwalu WJ prezentowano szereg ciekawych dzieł operowych i baletów, w tym m.in. Czerwony płaszcz Luigiego Nono, Orfeusz Igora Strawińskiego, Lulu Albana Berga, Czarną Maskę Krzysztofa Pendereckiego, Czarodziejską Górę Pawła Mykietyna czy Jutro Tadeusza Bairda – jednego z założycieli Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień. Tadeusz Baird był laureatem licznych konkursów kompozytorskich, m.in. Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO (pierwszą uzyskał w 1959) czy Nagrody Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1971). O twórczości wybitnego polskiego kompozytora wypowiadano się w następujący sposób: Tadeusz Baird wyróżnia się wśród współczesnych kompozytorów polskich szczególnym szacunkiem dla tradycji. Przejawia się on w niezwykle subtelnym nawiązywaniu do muzyki minionych epok, spośród których Baird upodobał sobie zwłaszcza romantyzm, barok i renesans. Kompozytor stosuje archaizację brzmienia, wykorzystuje dawne zwroty melodyczne, ale oddziaływuje również w sferach mniej uchwytnych – emocji, wrażeń, ekspresji. Pieczołowicie dba o piękno współbrzmień, z ogromnym smakiem zestawia dźwiękowe barwy. Nie rezygnuje jednak z nowoczesnego języka kompozytorskiego, lecz umiejętnie łączy go z elementami tradycji.
R1XIdRQJocG2R1
Warto wspomnieć, że od 2011 r. pojawia się cykl Mała Warszawska Jesień, skierowany do dzieci w wieku 5–12 lat. W ramach tego wyjątkowego przedsięwzięcia odbywają się nie tylko liczne koncerty, ale również warsztaty, gry plenerowe czy instalacje dźwiękowe. Wydarzenia odbywają w różnych miejscach Warszawy, m.in. w Łazienkach, Fabryce Trzciny czy Królikarni.
Galeria budynków w których odbywały się koncerty
RFL8XqcGjss1q1
R1bB1J3pNHZsK1
RfDuai9Zk1Eqb1
R3ttLnhnWVYOV1
RGm9ASjJILnMO1
Zadania
R1dbl9Ls7thyX
Ćwiczenie 1
R1BAEB2FaEuPy
Ćwiczenie 2
Inna wersja zadania
Odpowiedz prawda bądź fałsz. Dodekafonia jest to technika komponowania za pomocą dwunastu dźwięków stworzona przez austriackiego kompozytora Arnolda Schönberga w latach 20. XX w.
R1JfxGwymUWeX
Ćwiczenie 3
Przyporządkuj tytuły utworów do nazwisk polskich kompozytorów związanych z Międzynarodowym Festiwalem Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, którzy je stworzyli. Divertimento na flet, obój, klarnet i fagot Możliwe odpowiedzi: 1. Tadeusz Baird, 2. Kazimierz Serocki, 3. Jerzy Kornowicz, 4. Tadeusz Wielecki Suita preludiów na fortepian Możliwe odpowiedzi: 1. Tadeusz Baird, 2. Kazimierz Serocki, 3. Jerzy Kornowicz, 4. Tadeusz Wielecki Liczne odnogi rozgałęzionych splotów Możliwe odpowiedzi: 1. Tadeusz Baird, 2. Kazimierz Serocki, 3. Jerzy Kornowicz, 4. Tadeusz Wielecki Milczenie dźwięków – w stronę Sz. E. Możliwe odpowiedzi: 1. Tadeusz Baird, 2. Kazimierz Serocki, 3. Jerzy Kornowicz, 4. Tadeusz Wielecki
Przyporządkuj tytuły utworów do nazwisk polskich kompozytorów związanych z Międzynarodowym Festiwalem Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, którzy je stworzyli. Divertimento na flet, obój, klarnet i fagot Możliwe odpowiedzi: 1. Tadeusz Baird, 2. Kazimierz Serocki, 3. Jerzy Kornowicz, 4. Tadeusz Wielecki Suita preludiów na fortepian Możliwe odpowiedzi: 1. Tadeusz Baird, 2. Kazimierz Serocki, 3. Jerzy Kornowicz, 4. Tadeusz Wielecki Liczne odnogi rozgałęzionych splotów Możliwe odpowiedzi: 1. Tadeusz Baird, 2. Kazimierz Serocki, 3. Jerzy Kornowicz, 4. Tadeusz Wielecki Milczenie dźwięków – w stronę Sz. E. Możliwe odpowiedzi: 1. Tadeusz Baird, 2. Kazimierz Serocki, 3. Jerzy Kornowicz, 4. Tadeusz Wielecki
Przyporządkuj tytuły utworów do nazwisk polskich kompozytorów związanych z Międzynarodowym Festiwalem Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, którzy je stworzyli.
Tadeusz Wielecki, Kazimierz Serocki, Jerzy Kornowicz, Tadeusz Baird
Divertimento na flet, obój, klarnet i fagot
Suita preludiów na fortepian
Liczne odnogi rozgałęzionych splotów
Milczenie dźwięków – w stronę Sz. E.
R1HULS94vvz63
Ćwiczenie 4
R1K9mFTiHNveP
Ćwiczenie 5
Podczas zajęć pojawiło się kilka pojęć, które warto zapamiętać. Połącz w pary słowo z odpowiadającą mu definicją. Aleatoryzm Możliwe odpowiedzi: 1. kierunek w sztuce XX w., charakteryzujący się sprzeciwem wobec tradycji, poszukiwanie elementu novum, eksperymentowanie, 2. inaczej tape music, music for tape; muzyka przygotowana na taśmie magnetofonowej i odtwarzana z niej podczas koncertów. Obecnie taśma magnetofonowa jest zastępowana nośnikami cyfrowymi, ale nazwa ta nadal jest używana, 3. metoda komponowania zakładająca wykorzystanie elementu przypadku w trakcie aktu twórczego, również podczas wykonania utworu, 4. rozszerzenie instalacji artystycznej o element dźwiękowy – element czasu Awangarda Możliwe odpowiedzi: 1. kierunek w sztuce XX w., charakteryzujący się sprzeciwem wobec tradycji, poszukiwanie elementu novum, eksperymentowanie, 2. inaczej tape music, music for tape; muzyka przygotowana na taśmie magnetofonowej i odtwarzana z niej podczas koncertów. Obecnie taśma magnetofonowa jest zastępowana nośnikami cyfrowymi, ale nazwa ta nadal jest używana, 3. metoda komponowania zakładająca wykorzystanie elementu przypadku w trakcie aktu twórczego, również podczas wykonania utworu, 4. rozszerzenie instalacji artystycznej o element dźwiękowy – element czasu Instalacja dźwiękowa Możliwe odpowiedzi: 1. kierunek w sztuce XX w., charakteryzujący się sprzeciwem wobec tradycji, poszukiwanie elementu novum, eksperymentowanie, 2. inaczej tape music, music for tape; muzyka przygotowana na taśmie magnetofonowej i odtwarzana z niej podczas koncertów. Obecnie taśma magnetofonowa jest zastępowana nośnikami cyfrowymi, ale nazwa ta nadal jest używana, 3. metoda komponowania zakładająca wykorzystanie elementu przypadku w trakcie aktu twórczego, również podczas wykonania utworu, 4. rozszerzenie instalacji artystycznej o element dźwiękowy – element czasu Muzyka na taśmę Możliwe odpowiedzi: 1. kierunek w sztuce XX w., charakteryzujący się sprzeciwem wobec tradycji, poszukiwanie elementu novum, eksperymentowanie, 2. inaczej tape music, music for tape; muzyka przygotowana na taśmie magnetofonowej i odtwarzana z niej podczas koncertów. Obecnie taśma magnetofonowa jest zastępowana nośnikami cyfrowymi, ale nazwa ta nadal jest używana, 3. metoda komponowania zakładająca wykorzystanie elementu przypadku w trakcie aktu twórczego, również podczas wykonania utworu, 4. rozszerzenie instalacji artystycznej o element dźwiękowy – element czasu
Podczas zajęć pojawiło się kilka pojęć, które warto zapamiętać. Połącz w pary słowo z odpowiadającą mu definicją. Aleatoryzm Możliwe odpowiedzi: 1. kierunek w sztuce XX w., charakteryzujący się sprzeciwem wobec tradycji, poszukiwanie elementu novum, eksperymentowanie, 2. inaczej tape music, music for tape; muzyka przygotowana na taśmie magnetofonowej i odtwarzana z niej podczas koncertów. Obecnie taśma magnetofonowa jest zastępowana nośnikami cyfrowymi, ale nazwa ta nadal jest używana, 3. metoda komponowania zakładająca wykorzystanie elementu przypadku w trakcie aktu twórczego, również podczas wykonania utworu, 4. rozszerzenie instalacji artystycznej o element dźwiękowy – element czasu Awangarda Możliwe odpowiedzi: 1. kierunek w sztuce XX w., charakteryzujący się sprzeciwem wobec tradycji, poszukiwanie elementu novum, eksperymentowanie, 2. inaczej tape music, music for tape; muzyka przygotowana na taśmie magnetofonowej i odtwarzana z niej podczas koncertów. Obecnie taśma magnetofonowa jest zastępowana nośnikami cyfrowymi, ale nazwa ta nadal jest używana, 3. metoda komponowania zakładająca wykorzystanie elementu przypadku w trakcie aktu twórczego, również podczas wykonania utworu, 4. rozszerzenie instalacji artystycznej o element dźwiękowy – element czasu Instalacja dźwiękowa Możliwe odpowiedzi: 1. kierunek w sztuce XX w., charakteryzujący się sprzeciwem wobec tradycji, poszukiwanie elementu novum, eksperymentowanie, 2. inaczej tape music, music for tape; muzyka przygotowana na taśmie magnetofonowej i odtwarzana z niej podczas koncertów. Obecnie taśma magnetofonowa jest zastępowana nośnikami cyfrowymi, ale nazwa ta nadal jest używana, 3. metoda komponowania zakładająca wykorzystanie elementu przypadku w trakcie aktu twórczego, również podczas wykonania utworu, 4. rozszerzenie instalacji artystycznej o element dźwiękowy – element czasu Muzyka na taśmę Możliwe odpowiedzi: 1. kierunek w sztuce XX w., charakteryzujący się sprzeciwem wobec tradycji, poszukiwanie elementu novum, eksperymentowanie, 2. inaczej tape music, music for tape; muzyka przygotowana na taśmie magnetofonowej i odtwarzana z niej podczas koncertów. Obecnie taśma magnetofonowa jest zastępowana nośnikami cyfrowymi, ale nazwa ta nadal jest używana, 3. metoda komponowania zakładająca wykorzystanie elementu przypadku w trakcie aktu twórczego, również podczas wykonania utworu, 4. rozszerzenie instalacji artystycznej o element dźwiękowy – element czasu
Podczas zajęć pojawiło się kilka pojęć, które warto zapamiętać. Połącz w pary słowo z odpowiadającą mu definicją.
inaczej <i>tape music, music for tape</i>; muzyka przygotowana na taśmie magnetofonowej i odtwarzana z niej podczas koncertów. Obecnie taśma magnetofonowa jest zastępowana nośnikami cyfrowymi, ale nazwa ta nadal jest używana, metoda komponowania zakładająca wykorzystanie elementu przypadku w trakcie aktu twórczego, również podczas wykonania utworu, rozszerzenie instalacji artystycznej o element dźwiękowy – element czasu, kierunek w sztuce XX w., charakteryzujący się sprzeciwem wobec tradycji, poszukiwanie elementu novum, eksperymentowanie
Aleatoryzm
Awangarda
Instalacja dźwiękowa
Muzyka na taśmę
R1FBcZK30VuXc
Ćwiczenie 6
Ric4oMnln09GC
Ćwiczenie 7
Polecenie 1
Wyobraź sobie, że jesteś asystentem dyrektora Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień i masz do zaplanowania jeden z koncertów festiwalowych. Zaplanuj najważniejsze kwestie związane z organizacją koncertu – m.in. dobór repertuaru, wykonawców oraz miejsca, w którym miałby odbyć się koncert.
RQcdzR4InAl4s
Słownik pojęć
Aleatoryzm
Aleatoryzm
metoda komponowania zakładająca wykorzystanie elementu przypadku w trakcie aktu twórczego, również podczas wykonania utworu.
Awangarda
Awangarda
kierunek w sztuce XX w., charakteryzujący się sprzeciwem wobec tradycji, poszukiwanie elementu novum, eksperymentowanie.
Dodekafonia
Dodekafonia
technika komponowania za pomocą dwunastu dźwięków stworzona przez austriackiego kompozytora Arnolda Schönberga w latach 20. XX w.
Instalacja dźwiękowa
Instalacja dźwiękowa
instalacja dźwiękowa Rozszerzenie instalacji artystycznej o element dźwiękowy – element czasu
Muzyka na taśmę
Muzyka na taśmę
inaczej tape music, music for tape; muzyka przygotowana na taśmie magnetofonowej i odtwarzana z niej podczas koncertów. Obecnie taśma magnetofonowa jest zastępowana nośnikami cyfrowymi, ale ta nazwa nadal jest używana.
Źródła:
encyklopedia.pwn.pl
sjp.pwn.pl
Biblioteka muzyczna
RhLn6Hn6DuH1i
Utwór: Tadeusz Baird, „Divertimento”, wykonanie: Muzycy z Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Kompozycja posiada zróżnicowane tempo zmieniające się w trakcie utworu. Cechuje się tajemniczym charakterem.
R17qIIZDns55d
Utwór: Tadeusz Wielecki, „Liczne odnogi rozgałęzionych splotów”, wykonanie: Muzycy z Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się przeraźliwym, tajemniczym charakterem.
R1YAHYtbixQmR
Utwór: Kazimierz Serocki, „Suita preludiów” na fortepian, część I (1956 rok), wykonanie: Muzycy z Akademii Muzycznej im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Kompozycja posiada szybkie tempo. Cechuje się przeraźliwym, tajemniczym charakterem.
R1Dzun7T4V1HW
Utwór: Les O randes oubliées (1930 rok) Wykonawca: Olivier Messiaen. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się groźnym, tajemniczym charakterem.