Młody Muzykolog
definiować pojęcie muzykologa w różnych przejawach jego oddziaływań;
wymieniać metody aktywnego uczenia się poprzez tworzenie portfolio oraz projektu edukacyjnego;
rozpoznawać różne rodzaje pracy muzykologa wraz z przykładami.
L’education par le rythme et pour le rythme [czytaj: ledukasion par le ritm e pur le ritm]Wychowanie przez rytm i dla rytmu może stanowić ułatwienie harmonijnego i bogatego życia.
Źródło: Émile Jaques Dalcroze, L’education par le rythme et pour le rythme [czytaj: ledukasion par le ritm e pur le ritm], 2007, s. 13–15.
Dróg do pełnego zrozumienia muzyki jest bardzo wiele. Jednym ze sposobów profesjonalnego jej poznania jest zostanie muzykologiemmuzykologiem - czyli osobą, która zazwyczaj jako pracownik uczelni muzyczno‑artystycznej bada i interpretuje muzykę.interpretuje muzykę.
Ten materiał przybliża postać muzykologa z wielu punktów widzenia - rozpoczynając od ucznia na etapie edukacji, aż po osobę dorosłą, podejmującą świadomie taką pracę.
Kim jest muzykolog
Muzykologiem można zostać w młodym wieku: poprzez śpiew, taniec, grę na instrumentach, nabywamy wiele umiejętności, które pozwalają nam lepiej zrozumieć muzykę. Jeśli ktoś chce przekuć swoje zainteresowanie w zawód lub nabyć profesjonalną wiedzę i umiejętności, musi jednak zrobić coś więcej: zapoznać się z licznymi metodami współcześnie stosowanymi w edukacji muzycznej. Najbardziej znane i cenione w gronie nauczycieli, dydaktyków i samych uczniów na różnym poziomie nauki są następujące systemy wychowania muzycznego, stworzone przez takie autorytety, jak: Carl Orff [czytaj: karl orf], Zoltán Kodály [czytaj: zoltan kodaji], Émile Jaques‑Dalcroze [czytaj: emil żak dalkroz], Shinichi Suzuki [czytaj: szinczi suzuki], Battia Strauss [czytaj: batia ształs] czy Edwin E. Gordon [czytaj: edłin i. gordon].
Dla porównania warto posłuchać również utworu inspirowanego muzyką ludową - folklorem, którego autorką była wybitna polska kompozytorka i skrzypaczka Grażyna Bacewicz. Wysłuchajmy jednego z dwóch stylizowanych Oberków na skrzypce z towarzyszeniem fortepianu i wspólnie podejmijmy dyskusję na temat zaprezentowanych utworów.
Wysłuchaj utworu „Oberek numer 1 na skrzypce i fortepian” i wymień cechy charakterystyczne dla tego tańca.
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DXBWrvPiI
Utwór pod tytułem „Oberek numer 1 na skrzypce i fortepian” autorstwa Grażyny Bacewicz w wykonaniu zespołu Muzyków Akademii Muzycznej imienia Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Utwór trwający 1 minutę i 40 sekund. Kompozycja jest instrumentalna, przeznaczona na skrzypce oraz fortepian. Utwór jest wykonywany w bardzo szybkim tempie i ma wyjątkowo żywe, wesołe brzmienie. Kompozycja została oparta na polskim tańcu narodowym – oberku i jest utrzymana w metrum ¾.
Wybrana działalność muzykologów
Muzykolog – naukowiec – taką postać znajdziemy na uczelni. Muzykolog będący naukowcem jest również badaczem muzyki we wszystkich jej rodzajach. Jednym spośród wielu sposobów przedstawienia wyników swojej pracy są publikacje naukowe, książki oraz wykłady dla studentów.

Jednym z cenionych muzykologów – naukowców jest wybitny pedagog i publicystapublicysta profesor Leon Markiewicz. Od lat czterdziestych XX wieku związany jest z Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną w Katowicach – dzisiejszej Akademii Muzycznej, której był rektorem. Poza wymienioną funkcją był również dyrektorem i sekretarzem jury Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów imienia Grzegorza Fitelberga w Katowicach. Jego dorobek publicystyczny obejmuje około 140 artykułów, a w prasie muzycznej i codziennej ukazało się blisko 300 jego recenzji. Profesor Leon Markiewicz zajmował się głównie analizą muzyczną, śląską kulturą muzyczną oraz wieloma aspektami pedagogiki muzycznej, w tym przede wszystkim jej popularyzacją. Za swoją działalność został wyróżniony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Muzykolog to również osobowość, która dzięki udziałowi w różnych projektach zderza ze sobą często dwa różne światy muzyczne. Powoduje to dyskusję, do której również zachęcam po wysłuchaniu poniższego przykładu muzycznego.
Trzeba pamiętać, że muzykolog to również osobowość, która dzięki udziałowi w różnych projektach zderza ze sobą często dwa różne światy muzyczne. Taka sytuacja stwarza podstawy do prowadzenia dyskusji, do której teraz zachęcam po wysłuchaniu poniższego przykładu muzycznego.
Wysłuchaj fragmentu utworu z filmu „Skyfall” i określ, czy jego charakter jest zgodny z jego tematyką.
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DXBWrvPiI
Utwór pod tytułem „Skyfall” [czytaj: skajfol] z filmu o tym samym tytule w reżyserii Sama Mendesa [czytaj: sama mendesa] autorstwa Adele i Paula Epwortha [czytaj: pola epłorfa] w wykonaniu Adele wraz z zespołem. Fragment trwający 40 sekund. Kompozycja jest przeznaczona na głos ludzki wraz z akompaniamentem zespołu. Utwór jest wykonywany w średnio szybkim tempie, jego brzmienie jest wyjątkowo nastrojowe oraz mroczne, a wykorzystanie w akompaniamencie orkiestry symfonicznej nadaje mu głębi oraz dramatyzmu.
Muzykolog – redaktor – taką osobę w zależności od miejsca znajdziemy pracującą zespołowo. Przygotowanie artykułu do wydania najbliższego numeru czasopisma muzycznego wymaga pracy nie tylko pod względem edytorskim, ale również tekstowym oraz merytorycznym. Wydawane teksty, których tematyka obejmuje szeroko rozumianą muzykę, warto pogłębić w specjalistycznych czasopismach takich jak między innymi: „Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ”, „Młoda Muzykologia” czy wydawany w języku angielskim polski rocznik muzykologiczny „Musicology Today” [czytaj: mjusikolodżi tudej].


Przeczytaj fragment artykułu. Zwróć uwagę na to, w jaki sposób autorka zaczyna opowieść o utworze: pisze nie tylko o kwestiach czysto muzycznych, jak obsada, ale też o okolicznościach.
Reprezentacje karnawału w fantazjach na fortepian z orkiestrą Dariusa Milhauda i Heitora Villi-LobosaFrancuz Darius Milhaud [czytaj: Darius Mijo] (1892‑1974) i Brazylijczyk Heitor Villa‑Lobos [czytaj: hejtor vija‑lobos] (1887‑1959) we wczesnym okresie twórczości odbyli zamorskie podróże do ojczyzny „tego drugiego”. Udokumentowane zostało także ich spotkanie. Zainspirowani zjawiskiem karnawału stworzyli szereg kompozycji, których tytuły nawiązują do fenomenu kultury. Co ciekawe, dwa tego typu utwory powstały w podobnym czasie, w latach dwudziestych XX wieku, a łączy je podobieństwo gatunkowe i obsadowe. Są to fantazje na fortepian z orkiestrą: Momoprecoce [czytaj: momoprekose] Villi‑Lobosa [czytaj: viji‑lobosa] oraz Le Carnaval d'Aix op. 83b [czytaj: le karnawal dex] Milhauda [czytaj: mijo]. Niniejsze studium stanowi próbę ich odczytania w kontekście inspiracji estetyką karnawałową, celem odpowiedzi na pytania - jakie idee estetyczne karnawału uległy muzycznej reprezentacji? Które z nich najsilniej rezonowały w dziełach kompozytorów i są dla nich wspólne? Jakimi muzycznymi środkami - związanymi ze strategiami twórców - zostały wyrażone?
Źródło: Reprezentacje karnawału w fantazjach na fortepian z orkiestrą Dariusa Milhauda i Heitora Villi-Lobosa, wydanie Kwartalnik Młodych Muzykologów, Uniwersytet Jagielloński Kraków 03.2022, s. 43, PDF. https://kmm.muzykologia.uj.edu.pl/documents/150204946/150903263/KMM-UJ-nr-54-2022.pdf/55fea8c1-47f9-42d2-b0d0-6f1cf7cd5d9f.
Grzegorz Michalski jako redaktor reprezentował dwutygodnik „Ruch Muzyczny” oraz w latach siedemdziesiątych XX wieku przewodniczył redakcji Muzyki Poważnej w Telewizji Polskiej. To do dzisiaj prawdziwie wybitna i ceniona postać jako: konsultant programowy Filharmonii Narodowej, dyrektor i redaktor naczelny Polskiego Wydawnictwa Muzycznego czy podsekretarz stanu, a następnie pełnomocnik do spraw Dziedzictwa Chopinowskiego w Ministerstwie Kultury i Sztuki.
Poniżej na zdjęciu również jako juror w konkursie dla nauczycieli na najlepszą lekcję o polskiej muzyce dawnej, klasycznej lub współczesnej.

W czasopismach takich znajdziemy oprócz tekstów, materiały repertuarowe, przykłady nutowe, kalendarz najbardziej znanych imprez muzycznych, recenzje koncertów oraz konferencji i spotkań.
Jednym z często pojawiających się utworów, które podlegają różnym adaptacjom muzycznym do wykonań przez liczne zespoły jest dzieło Wolfganga Amadeusza Mozarta [wolfganga amadeusza mocarta], które możemy poniżej wysłuchać.
Wysłuchaj utworu i opisz własnymi słowami jego budowę (z jakich elementów się składa?).
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DXBWrvPiI
Utwór pod tytułem „Marsz Turecki” z XI Sonaty Fortepianowej, część III autorstwa Wolfganga Amadeusza Mozarta [czytaj: wolfganga amadeusza mocarta] w wykonaniu Pianista Akademii Muzycznej imienia Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Utwór trwający 3 minuty oraz 42 sekundy. Kompozycja jest przeznaczona na fortepian solo. Tytuł nawiązuje do tureckich kapel wojskowych z tamtego okresu. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie i ma pełny emocji charakter, zmieniający się między częściami: pierwsze są nieco bardziej sentymentalne, kolejne wesołe.
Muzykolog – bibliotekarz (muzealnik) – to osoba, której podstawowym zadaniem jest gromadzenie, opracowywanie i udostępnianie zbiorów zarówno w bibliotece, jak i w samym muzeum. To bardzo czasochłonne i wbrew pozorom mozolne zadanie, którego na co dzień nie widać. Doceniamy je wtedy, kiedy potrzebujemy znaleźć wybraną pozycję książkową, poszukujemy nut lub partytur utworów lub szczegółowego materiału do wypowiedzi pisemnej.

Przykładem muzykologa‑bibliotekarza jest Karol Musioł. Związany był przez długie lata ze Śląskiem, sprawował również funkcję wiceprezesa katowickiego Oddziału Związku Kompozytorów Polskich, był dyrektorem I Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów imienia Grzegorza Fitelberga i prorektorem Akademii Muzycznej imienia Karola Szymanowskiego w Katowicach. Jako popularyzator muzyki organizował między innymi:
sympozja;
konferencje naukowe;
wystawy;
audycje muzyczne i projekcje filmowe.
Był wykładowcą seminariów z historii literatury niemieckiej między innymi na Wydziale Germanistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Muzykolog – prezenter – to ktoś więcej niż tylko osoba zapowiadająca koncert. Swoją osobowością tworzy swoisty pomost między artystą, a samym odbiorcą. Jest nie tylko propagatorem dorobku artysty, ale często również jego recenzentem. Praca w radiu lub telewizji pomaga w nabywaniu doświadczenia jak zostać dobrym prezenterem. Czasami jednak to publiczność dokonuje wyboru, którą audycję lubi oglądać lub czyja lista przebojów jest najczęściej słuchana.

Przykładem muzykologa, a zarazem prezentera jest Andrzej Zieliński kojarzony z Programem drugim Polskiego Radia od 2011 roku. Swoją działalność popularyzującą muzykę oparł na tworzeniu audycji muzycznych, takich jak: „Czasem słońce, czasem jazz” [czytaj: dżez], „Teraz jazz” [czytaj: dżez], „O wszystkim z kulturą”, „Zapiski ze współczesności” oraz jedynego jazzowego programu w Polskim Radiu Chopin – „Na jazzowo” [czytaj: szopen - na dżezowo]. Znamy go również jako autora reklam i sygnałów Programu drugiego Polskiego Radia. Potrafi przybliżyć nie łatwy świat muzyki jazzowej podczas relacji z najważniejszych festiwali tego typu w Polsce, przeprowadzając wywiady z wykonawcami polskiego oraz światowego jazzu [czytaj: dżezu].
Zapoznaj się z transkrypcją wywiadu przeprowadzonego przez Andrzeja Zielińskiego z Dorotą i Henrykiem Miśkiewicz.
AZ - Andrzej Zieliński.
DM - Dorota Miśkiewicz.
HM - Henryk Miśkiewicz.
Jazz.PL | Dorota Miśkiewicz i Henryk Miśkiewicz wywiadAZ: Dorota i Henryk Miśkiewiczowie ze swoją najnowszą płytą „Nasza miłość”. Dzień dobry.
DM: Dzień dobry.
HM: Dzień dobry.
AZ: Jesteśmy teraz nie w Studio S3 Polskiego Radia, a w Studiu im. Władysława Szpilmana, w budynku głównym Polskiego Radia. Czy to miejsce przywodzi Panu na myśl jakieś wspomnienia z dawnych lat?
HM: No tutaj przepracowałem co najmniej 10 lat, to cała moja historia. Tu poznałem wszystkich najwspanialszych muzyków, Studio Jazzowe Polskiego Radia, póżniej orkiestra Andrzeja Trzaskowskiego. Siedziałem obok Zbyszka Namysłowskiego, obok Janusza Muniaka, obok Stańki, także tu się uczyłem w ogóle...
AZ: Zbigniew Seifert też chyba się pojawił...
HM: Zbigniew Seifert, tak. Także tu się uczyłem od moich starszych kolegów grać jazzu [czytaj: dżezu], także najlepsza szkoła jaka była to to Studio Jazzowe [czytaj: dżezowe].
AZ: I gdzie się odbywały próby? Tutaj był zespół?
HM: No, tu saksofony siedziały, tu siedziały trąbki akurat, sekcja rytmiczna w tym miejscu, reżyserka tam na górze.
AZ: Tylko wtedy była taka szyba...
HM: Tak, tak... i dawaliśmy sobie znaki, czy jest dobra wersja, czy powtarzać od razu, także no no... a gdzie w kości graliśmy to już nie będę pokazywał.
AZ: Dorota, a Ty bywałaś z tatą w Radiu, w późniejszych latach oczywiście?
DM: Nie, ja nie pamiętam, żebym przychodziła do Radia, do taty, ale pamiętam swoje początki, bo moje początki jeżeli chodzi w ogóle o nagrania, pierwsze nagrania, to była właśnie sala S3, w której będziemy grać koncert. Tutaj, dzięki Świętej Pamięci Janowi Borkowskiemu, Radio posiada dużo takich nagrań debiutanckich, bo tak naprawdę większość moich znajomych, jazzmanów [czytaj: dżezmenów], tutaj właśnie zaczynała w Studio S3, więc to bardzo pamiętam i darzę to studio wielkim sentymentem. Też pamiętam nagrania do kabaretu Olgi Lipińskiej, w którym również uczestniczyłam i nagrania dźwięku odbywały się też w S3.
AZ: Też były próby w S3, m.in. z Czesławem Niemenem. Taka pamiętna próba.
DM: A to była próba, tak, do koncertu Ewy Bem, kiedy Czesław Niemen właśnie przyszedł zaśpiewać razem z nami jedną ze swoich piosenek. No ta sala pamięta dużo pięknych sytuacji na pewno.
AZ: Tam Pan w S3 też był nie raz, nie dwa?
HM: No tam, następne 10 lat też tam przesiedziałem. Bo orkiestra Trzaskowskiego się przeniosła stąd do S3 i tam żeśmy grali. Tam trochę inaczej to wyglądało, bo już nowoczesność wymagała tego, żeby zbudować budy i każdy siedział w budzie, każda sekcja, żeby ten dźwięk się nie nanosił na siebie. Także troszkę inna technologia pracy, ale dużo czasu tam spędziłem i wiele rzeczy, rzeczywiście tam się też, fajnych wydarzyło.
AZ: A w najbliższy piątek też w Studio S3, czyli historia trochę zatoczy koło...
HM: No znów przyjdę, łezka się zakręci.
AZ: Wykonacie swoją najnowszą muzykę, piosenki Waszego autorstwa, Wasze kompozycje z tekstami, co jest w Waszym przypadku dość oczywiste, najczęściej zewnętrznymi, tymi najpiękniejszymi, ale ciekawi mnie, jaka była historia właśnie tych Waszych piosenek z płyty „Nasza miłość”.
DM: No tu trudno powiedzieć, że to są nasze piosenki. To są taty utwory w większości...
AZ: Chociaż jest tutaj też debiut z półki autorskiej...
DM: Jest jeden debiut...
AZ: Miśkiewicz, Miśkiewicz, Dorota, Michał.
DM: Tak, czyli moja kompozycja z moim bratem razem napisana po raz pierwszy. Jest jeden utwór, który Michał z tatą razem sklecili. Natomiast tak to w większości o to chodziło, że to mają być utwory taty, bo płyta wyszła w zeszłym roku z okazji taty jubileuszu, taty 70‑lecia. Więc, żeby ta płyta była taka bardzo taty, no to chcieliśmy, żeby to była głównie taty muzyka.
AZ: Lubi pan te piosenki?
HM: Już trochę nieaktualne są, ale bardzo lubię. Nie słucham swoich nagrań, swoich piosenek rzadko słucham, ale jak gramy to lubię je. No to jednak jest moja dusza i mój taki pogląd na tą muzykę.
AZ: Ciekawi mnie, jeżeli chodzi o tę muzykę i o Waszą współpracę, jak blisko skala saksofonu altowego jest Twojego głosu. Bo jest taki utwór, w którym aż trudno czasami Was odróżnić jak śpiewacie i gracie.
DM: Jak się śpiewa bez tekstu jest trochę łatwiej. Natomiast jednak w większości tata musiał przetransponować te utwory, chyba wszystkie.
HM: Skala saksofonu jest dużo większa niż skala wokalu, natomiast ten jeden utwór, o którym Pan myśli to jest w tonacji oryginalnej i Dorota naprawdę tam cuda czyni, żeby to się zmieścić w tym wszystkim.
AZ: Powiedzmy jeszcze, kto z Wami wystąpi podczas koncertu w cyklu „Jazz.PL”.
DM: Będzie Piotr Orzechowski Pianohooligan, będzie Sławek Kurkiewicz na kontrabasie, no i oczywiście Michał Miśkiewicz, nie mogłoby być inaczej.
HM: Czyli ci najlepsi obecnie...
AZ: ...muzycy w Polsce.
DM: Musi być dobrze.
AZ: Zapraszamy proszę Państwa, transmisja na antenie dwójki w piątek o godzinie 18. Oczywiście to jest streaming, w naszych mediach społecznościowych. Piątek, godzina 18, cykl „Jazz.PL”. Dorota i Henryk Miśkiewiczowie. Dziękuję.
HM: Zapraszamy.
DM: Dziękujemy, zapraszamy.
Źródło: Dwójka - Program 2 Polskiego Radia, Jazz.PL | Dorota Miśkiewicz i Henryk Miśkiewicz wywiad. https://www.youtube.com/watch?v=4pEo4-rS5lU.
Tymczasem w rolę muzykologa prezentera w warunkach szkolnych może się wcielić właściwie każdy. Koniecznym jest jednak dar opanowania sytuacji stresowych związanych z przygotowaniem koncertu czy uroczystości, uśmiech i umiejętność pracy w zespole. Z takimi kompetencjami każdy uczeń ma szansę zaistnieć nie tylko w dziedzinie szeroko rozumianej muzyki, ale w przyszłości może zostać liderem zespołu projektowego czy dobrym menedżerem.
Muzykolog - animator życia muzycznego – to osoba, która mobilizuje i aktywizuje ludzi wokół siebie lub pomysłu. Dodaje poczucie pewności i niekonwencjonalnymi pomysłami motywuje do działań innych. Animatorem życia muzycznego staje się każdy, kto próbował kiedyś swoich sił przy organizacji nawet najmniejszych przedsięwzięć przy wykorzystaniu muzyki. Animatorów znaleźć można wśród członków szkolnych drużyn harcerskich, w klubach miłośników muzyki, literatury fantasy, drużynach wodników, zespole tanecznym czy instrumentalnym. Wykraczając poza mury szkolne, realizacją licznych projektów zajmują się również fundacje i stowarzyszenia, wspomagając często pracę nauczycieli i wspierające zdolną młodzież. Ponadto animatorami życia muzycznego są osoby działające przy placówkach takich jak: domy kultury, świetlice środowiskowe oraz różnego rodzaju organizacje pozarządowe, mające wpisane w działania statutowe aktywne metody uczenia się i udział w życiu kulturalnym dzieci i młodzieży.

Przykładem muzykologa i animatora życia muzycznego w nowoczesnym wydaniu jest doktor Marlena Wieczorek. To prawdziwa kopalnia pomysłów, które skrupulatnie realizuje. Jest managerem kultury, muzykologiem, publicystką i autorką trzech książek. Koordynuje wiele projektów kulturalnych oraz jest redaktorką naczelną czasopisma www.meakultura.pl . Współpracuje z Narodowym Centrum Kultury oraz bywa jurorką Paszportów „Polityki”, a także „Koryfeuszy Muzyki Polskiej”. Za swoją działalność nagrodzona dwukrotnie stypendiami Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Jak zostać młodym muzykologiem? – prezentacja
Wymień pięć przykładowych elementów, które może zawierać każde portfolio. Swoją odpowiedź zapisz poniżej.
Przygotuj krótką notatkę na temat wybranego przez siebie kompozytora. W informacji zawrzyj imię i nazwisko kompozytora, lata życia, najważniejsze dzieła oraz instrument na którym grał.
Zaprezentuj notatkę na forum klasy.
Odpowiedz na pytanie. Czy znasz jakieś projekty muzyczne, które są realizowane w Twojej szkole? Swoją odpowiedź zapisz poniżej.
Portfolio i projekt muzyczny
Narzędzia i metody pracy muzykologa są bardzo różne. Sposoby pojmowania muzyki również. Dość łatwym sposobem zbierania materiału, dotyczącego twórczości kompozytorów, cech epoki czy charakterystyki stylów w muzyce jest tworzenie muzycznego portfolioportfolio. Zwykła teczka lub segregator powoduje uporządkowany zbiór nie tylko notatek lub opisów w formie literackiej, ale jest to świetne miejsce na domowy zbiór pamiątek, biletów koncertowych, opasek, fotografii, pocztówek i innych gadżetów, które wzbudzają w nas miłe muzyczne wspomnienia.
Projekt muzyczny jest słowem kluczowym praktycznie przy każdym działaniu związanym z muzyką. Myślenie projektowe jest w nią wręcz wpisane.
Poniższy film przedstawi nam tematykę różnych kultur przez pryzmat pracy muzykologa, którego głównymi narzędziami jest myślenie projektowe, czyli kreatywne i nieszablonowe. Taki rodzaj pracy przynosi najlepsze efekty i staje się przyjemnością zarówno dla prowadzących, jak i wszystkich biorących w nim udział uczestników.
Kim jest muzykolog?
Wybierz jedną z prezentowanych w filmie postaci muzykologa i opisz jego zadania.
Czy muzyk i muzykolog to jedno i to samo? Wskaż różnice i podobieństwa.
Podsumowanie
Muzykolog i muzykologia wydają się być trudnymi pojęciami i zarazem mało znaną dla praktykującego muzyka dziedziną nauki. Ale na podstawie powyższych przykładów widać, jak bardzo różni się sposób patrzenia na muzykę, jej odkrywanie i przekonanie chwili euforii nad jej pięknem. Jedni poczują ją przy pierwszym pociągnięciu smyczkiem, czy uderzeniem w klawisz instrumentu. Inni potrzebują więcej czasu by zrozumieć piękno śpiewu, treść wykładu czy lekcji biograficznej o wybitnym kompozytorze. Mniej ważnym staje się wówczas fakt, czy występujesz w charakterze krytyka muzycznegokrytyka muzycznego lub badacza naukowego, redaktora czy prezentera, gdyż może jeszcze tego nie odróżniasz? Jeśli jednak poczujesz ciągłe pragnienie i prawdziwą szczerość zainteresowań i fascynacji muzyką, chęć zgłębiania jej tajników, a do tego masz ponadprzeciętną wrażliwość, dobry słuch muzyczny...
To zrobiłeś właśnie pierwszy krok w kierunku zostania muzykologiem!
Ćwiczenia
Na podstawie treści lekcji wypisz największe osiągnięcia profesora Leona Markiewicza.
Po wysłuchaniu przykładu muzycznego opisz swoje muzyczne życzenie. Spróbuj przedstawić słowami lub grafiką małą scenkę rodzajową, której tłem mogłaby być poniżej prezentowana muzyka.
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DXBWrvPiI
Utwór pod tytułem „Życzenie” G‑dur Op. 74 numer 1 autorstwa Fryderyka Chopina [czytaj: szopena] w wykonaniu Pianisty oraz Śpiewaczki Akademii Muzycznej imienia Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy. Utwór trwający 1 minutę i 43 sekundy. Kompozycja jest przeznaczona na głos ludzki (sopran) w akompaniamencie fortepianu. Autorem słów jest Stefan Witwicki. Utwór jest wykonywany w umiarkowanym tempie i ma bardzo wesołe, nawiązujące do polskiej muzyki ludowej brzmienie.
Taką osobę w zależności od miejsca znajdziemy pracującą zespołowo. Przygotowanie artykułu do wydania najbliższego numeru czasopisma muzycznego wymaga pracy nie tylko pod względem edytorskim, ale również tekstowym oraz merytorycznym. Wydawane teksty, których tematyka obejmuje szeroko rozumianą muzykę, warto pogłębić w specjalistycznych czasopismach takich jak między innymi „Ruch muzyczny” czy „Wychowanie muzyczne w szkole”. Możliwe odpowiedzi: 1. Muzykolog – naukowiec, 2. Muzykolog – redaktor, 3. Muzykolog – prezenter
O jakim rodzaju muzykologa opowiada w filmie Marcin Tercjak?
Różne zawody łączą się z zadaniami muzykologa. Dopasuj fotografie do odpowiednich zajęć przedstawionych w filmie.
Stwórz swoją listę przebojów w różnych kategoriach: muzyka klasyczna, muzyka rozrywkowa, muzyka ludowa - folkowa, muzyka filmowa. Wymień przynajmniej trzy przykładowe tytuły do każdej z kategorii. Wykonaj to ćwiczenie w grupie.
Jesteś szefem szkolnego radiowęzła. Jednak z okazji zbliżającego się „Święta Języków Obcych w szkole” musisz nagle zmienić repertuar. Przygotuj zapowiedź do dwóch utworów - jeden z utworów pochodzi z azji i jest to przykład azjatyckiego popu (k‑pop) [czytaj: kej popu], drugi pochodzi z afryki - utwór ten jest muzyką ludową, graną na bębnach.
Jesteś szefem szkolnego radiowęzła. Jednak z okazji zbliżającego się „Święta Języków Obcych w szkole” musisz nagle zmienić repertuar. Przygotuj zapowiedź do poniższych utworów.
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DXBWrvPiI
Utwór pod tytułem „Life” [czytaj: lajf] z albumu „Green Garden Pop” [czytaj: grin garden pop] autorstwa zespołu YUI YUI [czytaj: jui] w jego wykonaniu. Fragment trwający 41 sekund. Kompozycja jest przeznaczona na głos ludzki wraz z akompaniamentem zespołu. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie, gatunkowo stanowi przykład J‑popu [czytaj: dżej pop], czyli japońskiej muzyki popularnej. Ma wesołe, radosne i mocno dynamiczne brzmienie.
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DXBWrvPiI
Utwór pod tytułem „Amankwatia”, afrykańska muzyka ludowa. Fragment trwający 33 sekundy. Kompozycja jest przeznaczona na głosy ludzkie wraz z akompaniamentem ludowych instrumentów perkusyjnych. Utwór jest wykonywany w szybkim tempie i ma typowy dla muzyki afrykańskiej przebieg, z osobną rolą głosu wiodącego oraz odpowiadającego mu chóru. Kompozycja ma mocno etniczne brzmienie.
Ułóż w odpowiedniej kolejności fragmenty poniższego utworu.
Słownik pojęć
(etnomuzykologia), jedna z podstawowych dyscyplin muzykologii, bliska etnologii (etnografii ogólnej), badająca muzykę ludu jako grupy etnicznej (ludowa muzyka).
polega na rekonstrukcji tego źródła. To, jakie uczucia dany utwór wywołał w wykonawcy i jakie wywoła w słuchaczu, jest zupełnie nieistotne dla „odczytania” utworu. Interpretacja utworu muzycznego służy jedynie przekazaniu jego treści brzmieniowej.
zwerbalizowana ocena i interpretacja dzieła muzycznego i lub jego wykonania dokonywana według zespołu kryteriów wartości dominującego w danej epoce.
dyscyplina naukowa, której przedmiotem jest muzyka we wszystkich swych przejawach. Rozróżnia się trzy podstawowe działy muzykologii: historię muzyki, teorię muzyki (muzykologia systematyczna), obejmującą teorię elementów konstrukcji dzieła muzycznego, akustykę, fizjologię, psychologię, estetykę, socjologię muzyki i instrumentologię, oraz etnografię (etnologię) muzyczną.
teczka, zawierająca dokumentację czyjejś działalności artystycznej, na przykład rysunki, zdjęcia.
osoba, zapowiadająca lub prowadząca program na przykład w radiu, telewizji.
autor felietonów, artykułów, ogłaszanych w prasie.
Słownik pojęć został opracowany na podstawie:
Encyklopedia PWN – wydanie internetowe.
Słownik Języka Polskiego PWN – wydanie internetowe.
Notatki ucznia
Galeria
Biblioteka audio
Bibliografia
Arkusz maturalny z Historii Muzyki, [w:] https://www.oke.waw.pl/files/oke_waw_3636EHMP-R0-100-2105.pdf.pdf [dostęp: 15.02.2022 r.].
Grajmy w szkole, [w:] muzykotekaszkolna.pl, https://muzykotekaszkolna.pl/aktualne/grajmy-w-szkole [dostęp: 15.02.2022 r.].
Konopka H. Co włożyć do portfolio, czyli teczka tematyczna jako forma pracy i oceniania. [w:] https://koss.ceo.org.pl/dla-nauczycieli/uczyc-inaczej/artykuly/co-wlozyc-do-portfolio-czyli-teczka-tematyczna-jako-forma [dostęp: 22.08.2023 r.].
Mikinia A., Zając B., Metoda Projektów - Poradnik dla Nauczycieli i Dyrektorów Gimnazjów, Wydawnictwo ORE, Warszawa 2015.
Muzykolog, [w:] https://www.pfron.org.pl/fileadmin/files/m/4046_Muzykolog.pdf [dostęp: 15.02.2022 r.].


![Ilustracja przedstawia książkę autorstwa Jana Pyzio pod tytulem „Fryderyk Chopin [czytaj: szopen]. Od Żelazowej Woli i pierwszego poloneza po koncerty w Paryżu i Londynie”. Napis słynnego artysty znajduje się w górnej części na szarym prostokącie. Na głównej stronie książki jest namalowany farbami portret Fryderyka Chopina. Artysta ma brązowe włosy i jest ubrany na czarno. W prawym dolnym rogu książki jest obecny biały napis na czarnym tle „ Publicat [czytaj: publikat] Wydawnictwo”.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R18TrJNgppkqm/1713271224/1gZkOcH4pY0bA0RNFX2o0WtxvK34L25S.jpeg)


![Ilustracja przedstawia zdjęcie książki autorstwa Macieja Hen pod tytułem „Beatlesi w Polsce” [czytaj: bitlesi w polsce]. Tytuł i autor są w barwach polskiej flagi i stanowią centralny punkt okładki. Ramka wokół jest nasycona kolorami takimi jak: różowy, fioletowy, biały, pomarańczowy, czarny oraz żółty. Nad tytułem książki namalowany jest bocian leżący na hamaku, ubrany w białą koszulę i pomarańczowe spodnie oraz okulary przeciwsłoneczne w stylu hipisowskim. W dolnej części znajdują się płyty winylowe, żółty pojazd oraz kolorowe kwiatki, które znajdujące się także w pozostałej części okładki.](https://static.zpe.gov.pl/portal/f/res-minimized/R1I92WvM5iNR0/1713271230/1KwUAGaTopdnSOPwOPlscQolqLv3C32T.jpg)









