Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
RzZknsXdz65071
Ilustracja przedstawia kolorowy zarys głowy mężczyzny, wokół której znajdują się instrumenty muzyczne, nuty i motyle.

Aparat wykonawczy, czyli podział muzyki

Ważne daty

ok. 1720 – Antonio Vivaldi, Cztery pory roku

1791 – Wolfgang Amadeusz Mozart, Requiem d‑moll

1937 – Carl Orff, Carmina Burana

1969 – John Cage, HPSCHD

1

Scenariusz lekcji dla nauczyciela

RqCXici7nim1M
Scenariusz zajęć do pobrania.

II. Analiza i interpretacja dzieł muzycznych. Uczeń:

1. zna podstawowe terminy i pojęcia właściwe dla opisu i zrozumienia wybranych dzieł muzycznych.

III. Tworzenie wypowiedzi związanych z historią i kulturą muzyczną. Uczeń:

1. wypowiada się w formie ustnej (np. dyskusja, prezentacja, debata) i/lub pisemnej (np. esej, referat) o dziełach muzycznych w oparciu o podstawową terminologię.

Nauczysz się

charakteryzować skład orkiestry symfonicznej;

opisywać różne rodzaje aparatu wykonawczego;

stosować właściwą terminologię muzyczną;

przyporządkowywać dzieło do jego twórcy.

Czym jest aparat wykonawczy ?

Aparat wykonawczy to inaczej instrumenty, przedmioty, które realizują kompozycję według wskazówek kompozytora. Może nim być np. solista, chór, orkiestra symfoniczna, big band. Wraz z biegiem lat zmieniała się popularność niektórych instrumentów, dlatego aparat wykonawczy dostosowywał się do potrzeb danej epoki, nurtu. W XX wieku pomysły kompozytorów zaczęły obejmować nie tylko tradycyjnych wykonawców, ale także muzykę elektroniczną, w której wykorzystuje się gotowe sample bez użycia akustycznych instrumentów.

Skład orkiestry symfonicznej

Przykładem aparatu wykonawczego jest orkiestra symfoniczna oraz wszystkie instrumenty wchodzące w jej skład.

R1PtuSYZXg6dl1
Ilustracja interaktywna przedstawia schemat układu orkiestry. Schemat jest półokrągły, tak samo jak jest ustawiona orkiestra na scenie i pokazuje, w którym miejscu "sceny" znajdują się określone instrumenty. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. I skrzypce, 2. II skrzypce, 3. Altówki, 4. wiolonczele, 5. Kontrabasy, 6. harfa, 7. flety poprzeczne, 8. klarnety, 9. fagoty, 10. oboje, 11. trąbki, 12. puzony, 13. waltornie (rogi), 14. tuba, 15. trójkąt, 16. werbel, 17. kotły, 18. fortepian, 19. talerze, 20. flet piccolo.

Przykłady różnych aparatów wykonawczych

Najmniejszym aparatem wykonawczym jest solista. Kompozycje przeznaczone na jeden instrument pisane były na przestrzeni wszystkich epok, a z czasem dodano do nich partię akompaniamentuAkompaniamentakompaniamentu, czyli tła utworu. Takie dzieła określa się przez pryzmat wykorzystanych instrumentów wykonujących partię solową i typ akompaniamentu, np. na flet z towarzyszeniem fortepianu, na tenor z basso continuoBasso continuobasso continuo, itp.

R7E4qJlIiZRsA
Ilustracja interaktywna przedstawia fragment zapisu nutowego - na ilustracji umieszczono dodatkowe informacje: możliwość odtworzenia utworu muzycznego Fryderyka Chopina, „Nokturn cis-moll”. Wykonawca: Adam Harasiewicz (fortepian). Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się spokojnym charakterem.
Fryderyk Chopin, „Nokturn cis-moll”, 1830, online-skills, CC BY 3.0
R1K3ZpBcI4tmt
Ilustracja interaktywna przedstawia zdjęcie portretowe kompozytora Fryderyka Chopina. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: utwór muzyczny „Smutna rzeka”, Op. 74, Nr 3, autorstwa Fryderyka Chopina. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się spokojnym charakterem.
Louis-Auguste Bisson (fot.), Fryderyk Chopin, 1847, wikimedia.org, domena publiczna (ilustracja); Fryderyk Chopin, „Smutna rzeka”, XIX w., online-skills, CC BY 3.0

Wspólne muzykowanie znane było już w kulturze ludowej, w której tworzyły się wiejskie kapele, wykonujące utwory przekazywane drogą ustną. Z czasem grupy muzyków stawały się coraz bardziej profesjonalne. W zależności od ilości muzyków określa się nazwę zespołu. Dwoje muzyków nazwiemy duetem, troje – triem, czworo – kwartetem, pięcioro – kwintetem, itd. Szczególną grupą jest kwartet smyczkowy, który wykształcił się na przestrzeni klasycyzmu i wykorzystywany był także w późniejszych epokach. Największym aparatem wykonawczym jest orkiestra symfoniczna.

R1JijoRidjsPN
Ilustracja interaktywna przedstawia "Portret Antonio Vivaldiego" nieznanego autora, 1723 r., pochodzący z Międzynarodowego muzeum i biblioteki muzycznej w Bolonii we Włoszech. Mężczyzna z siwą peruką, trzyma w dłoniach skrzypce. Ubrany w białą koszulę ze zdobnymi mankietami oraz czerwony, wyrazisty płaszcz. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: utwór muzyczny „Cztery pory roku”, „Zima”, cz. I, autorstwa Antoniego Vivaldiego. Wykonawca: Paul Peabody (skrzypce) wraz z Philharmonia Virtuosi. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się hymnicznym charakterem.
Autor nieznany, „Portret Antoniego Vivaldiego”, 1723, Międzynarodowe muzeum i biblioteka muzyczna, Bolonia, Włochy, wikimedia.org, domena publiczna (ilustracja); Antonio Vivaldi, „Cztery pory roku”, „Zima”, cz. I, ok. 1720, online-skills, CC BY 3.0

Kompozycje mogą wykorzystywać wokalny aparat wykonawczy. Tradycja ludowa wykorzystywała często głos ludzki (tzw. głos biały), a utwory przekazywane były z pokolenia na pokolenie. W kościele chrześcijańskim wykształcił się chorał gregoriańskiChorał gregoriańskichorał gregoriański – forma muzyczna, w której wokaliści wykonują partię melodii unisonoUnisonounisono. Wraz z rozwojem polifonii zmieniał się także rozmiar aparatu wykonawczego form wokalnych, dodawano większą liczbę głosów, co z czasem doprowadziło do powstania popularnego SATB (S – sopran, A – alt, T – tenor, B – bas), czterogłosu, w którym pisana jest większość kompozycji przeznaczonych na chór.

Polecenie 1

Wysłuchaj nagrań i przyjrzyj się zapisowi dwóch Dies Irae. Pierwsze jest sekwencją pochodzącą ze średniowiecza, drugie częścią Requiem Mozarta. Zapisz różnice w aparacie wykonawczym, opisz jak się zmieniał na przestrzeni epok.

R23bl0Yno36fD
Ilustracja interaktywna przedstawia: Sekwencja Dies Irae, nieznanego autora. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: utwór muzyczny „Dies Irae”. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się hymnicznym charakterem.
Fragment sekwencji Dies Irae, wikimedia.org, CC BY 3.0 (ilustracja); Autor nieznany, sekwencja Dies Irae, XII w., online-skills, CC BY 3.0 (dźwięk)
RxnmhM6aFPHjE
Ilustracja interaktywna przedstawia widok nutowy fragmentu partytury „Reqiuem d-moll”, sekwencja „Dies Irae”. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: utwór muzyczny „Requiem d-moll”, sekwencja „Dies Irae”, autorstwa Wolfganga Amadeusza Mozarta. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się hymnicznym charakterem.
Wolfgang Amadeusz Mozart, Fragment partytury „Reqiuem d-moll”, sekwencja „Dies Irae”, 1791, musescore.com, CC BY 3.0 (ilustracja); Wolfgang Amadeusz Mozart, Requiem d-moll, Sekwencja, Dies Irae, 1791, online-skills, CC BY 3.0 (dźwięk)
RPb7oDU4WXdgO
Ilustracja interaktywna przedstawia zapis nut Gaude Mater. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. S – sopran, 2. A – alt, 3. T – tenor, 4. B – bas.
Rrxps6ta8CPnC
Utwór: Gaude Mater Polonia, autorstwa Wincentego z Kielczy. Wykonawca: Chór Mieszany Cantores Veiherovienses. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się hymnicznym charakterem.

Aparat wykonawczy muzyki wokalno‑instrumentalnej obejmuje orkiestrę symfoniczną wraz z chórem. Kompozycje potrafią przyjmować ogromne rozmiary, a potrzebny aparat wykonawczy często zdumiewa swoją złożonością. Przykładem może być Carmina Burana Carla Orffa, w której wykonawcami są: orkiestra symfoniczna z rozbudowaną sekcją rytmiczną (dwa zestawy kotłów, kastanety), dwa fortepiany, ośmiogłosowy chór mieszany, chór chłopięcy i czterech solistów.

R1f7WUhqyePcJ
Ilustracja interaktywna przedstawia plakat promujący „Carmina Burana” Carla Orffa, który odbył się 21 lutego 1960 roku w Walencji w Hiszpanii. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: utwór muzyczny Carmina Burana, O fortuna, autorstwa Carla Orffa. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się hymnicznym, tajemniczym charakterem.
Plakat promujący „Carmina Burana” Carla Orffa, który odbył się 21 lutego 1960 roku w Walencji w Hiszpanii, wikimedia.org, CC BY 3.0 (ilustracja); Carl Orff, „Carmina Burana”, „O fortuna”, 1937, online-skills, CC BY 3.0

Współcześnie w skład aparatu wykonawczego mogą wchodzić przedmioty nieprzeznaczone pierwotnie do realizacji muzyki. Jest to związane z eksperymentami Johna Cage`a, który jako pierwszy używał w swoich kompozycjach np. magnetofony.

RVZHZA4h0uUdg
Ilustracja interaktywna przedstawia zdjęcie portretowe starszego mężczyzny w lekko siwiejących włosach - John Cage. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: utwór muzyczny „HPSCHD”. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się tajemniczym charakterem.
Rob Bogaerts (fot.), John Cage, 1988, Archiwum Narodowe, Den Haag, Holandia, wikimedia.org, domena publiczna (ilustracja); John Cage, „HPSCHD”, 1969, online-skills, CC BY 3.0 (dźwięk)

Zadania

R1JLf1vjgcqop
Ćwiczenie 1
Określ prawdziwość zdań. Możliwe odpowiedzi: 1. Aparat wykonawczy określa instrumentarium wykorzystane w utworze. 2. Orkiestra symfoniczna może wchodzić w skład aparatu wykonawczego. 3. John Cage jako pierwszy sklasyfikował aparat wykonawczy. 4. W średniowieczu popularnym aparatem wykonawczym był jednogłosowy chór.
RP6hreQk8myAI
Ćwiczenie 2
Rozwiń skróty dotyczące czterogłosowego chóru. Odpowiedzi zapisz z dużej litery. S - Tu uzupełnij A - Tu uzupełnij T - Tu uzupełnij B - Tu uzupełnij.
R1JMJznjq3whM
Ćwiczenie 3
Przyporządkuj poszczególne głosy chóralne do odpowiednich pięciolinii.
Inna wersja zadania

Wyjaśnij pojęcie akompaniament.

Ćwiczenie 4
RT3UIeSRIu2Oj
Utwór do zadania. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się hymnicznym charakterem.
RSdDFK4UNobea
Wysłuchaj nagrania. Zaznacz imię i nazwisko kompozytora przedstawionego dzieła. Możliwe odpowiedzi: 1. Fryderyk Chopin, 2. Carl Orff, 3. Antonio Vivaldi, 4. John Cage
Inna wersja zadania

Wyjaśnij pojęcie Basso continuo.

Ćwiczenie 5
R1GuNNmXa4hgH
Utwór do zadania. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się spokojnym charakterem.
RqfD9fsINSzJE
Zaznacz aparat wykonawczy wykorzystany w przedstawionym nagraniu. Możliwe odpowiedzi: 1. Alt z basso continuo, 2. Alt z towarzyszeniem fortepianu, 3. Sopran z basso continuo, 4. Tenor z towarzyszeniem fortepianu
Inna wersja zadania

Wyjaśnij pojęcie chorał gregoriański.

RzQMRnsMeHn1A1
Ćwiczenie 6
Wysłuchaj nagrania abstraktu i zastanów się, czego jeszcze chciałbyś się dowiedzieć w związku z tematem lekcji.
Inna wersja zadania

Wyjaśnij pojęcie unisono.

R1H10zchCb4sT
Ćwiczenie 7
Zaznacz definicję basso continuo. Możliwe odpowiedzi: 1. Podstawa basowa każdego utworu. 2. W barokowych utworach – najniższy głos basowy. 3. Akompaniament wykonywany jako tło muzyczne.

Słownik pojęć

Akompaniament
Akompaniament

partia instrumentalna utworu towarzysząca i podporządkowana partii głównej.

Basso continuo
Basso continuo

w barokowych utworach instrumentalnych lub instrumentalno‑wokalnych: najniższy basowy głos.

Chorał gregoriański
Chorał gregoriański

jednogłosowe śpiewy liturgiczne Kościoła rzymskokatolickiego, ukształtowane na początku VIII w., a przekazane w rękopisach z IX w.

Unisono
Unisono

wykonywanie tej samej melodii przez różne głosy lub instrumenty w identycznych pod względem wysokości dźwiękach.

Słownik pojęć opracowano na podstawie:

encyklopedia.pwn.pl

Biblioteka muzyczna

RjPmfNjz2cI2E
Utwór: Fryderyk Chopin, „Nokturn cis-moll”
R1M3SgPtq0A2c
Utwór: Fryderyk Chopin, „Smutna rzeka”, op. 74, Nr 3
R1K3ZpBcI4tmt
Ilustracja interaktywna przedstawia zdjęcie portretowe kompozytora Fryderyka Chopina. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: utwór muzyczny „Smutna rzeka”, Op. 74, Nr 3, autorstwa Fryderyka Chopina. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się spokojnym charakterem.
Louis-Auguste Bisson (fot.), Fryderyk Chopin, 1847, wikimedia.org, domena publiczna (ilustracja); Fryderyk Chopin, „Smutna rzeka”, XIX w., online-skills, CC BY 3.0
R1JijoRidjsPN
Ilustracja interaktywna przedstawia "Portret Antonio Vivaldiego" nieznanego autora, 1723 r., pochodzący z Międzynarodowego muzeum i biblioteki muzycznej w Bolonii we Włoszech. Mężczyzna z siwą peruką, trzyma w dłoniach skrzypce. Ubrany w białą koszulę ze zdobnymi mankietami oraz czerwony, wyrazisty płaszcz. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: utwór muzyczny „Cztery pory roku”, „Zima”, cz. I, autorstwa Antoniego Vivaldiego. Wykonawca: Paul Peabody (skrzypce) wraz z Philharmonia Virtuosi. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się hymnicznym charakterem.
Autor nieznany, „Portret Antoniego Vivaldiego”, 1723, Międzynarodowe muzeum i biblioteka muzyczna, Bolonia, Włochy, wikimedia.org, domena publiczna (ilustracja); Antonio Vivaldi, „Cztery pory roku”, „Zima”, cz. I, ok. 1720, online-skills, CC BY 3.0
R23bl0Yno36fD
Ilustracja interaktywna przedstawia: Sekwencja Dies Irae, nieznanego autora. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: utwór muzyczny „Dies Irae”. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się hymnicznym charakterem.
Fragment sekwencji Dies Irae, wikimedia.org, CC BY 3.0 (ilustracja); Autor nieznany, sekwencja Dies Irae, XII w., online-skills, CC BY 3.0 (dźwięk)
RxnmhM6aFPHjE
Ilustracja interaktywna przedstawia widok nutowy fragmentu partytury „Reqiuem d-moll”, sekwencja „Dies Irae”. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: utwór muzyczny „Requiem d-moll”, sekwencja „Dies Irae”, autorstwa Wolfganga Amadeusza Mozarta. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się hymnicznym charakterem.
Wolfgang Amadeusz Mozart, Fragment partytury „Reqiuem d-moll”, sekwencja „Dies Irae”, 1791, musescore.com, CC BY 3.0 (ilustracja); Wolfgang Amadeusz Mozart, Requiem d-moll, Sekwencja, Dies Irae, 1791, online-skills, CC BY 3.0 (dźwięk)
Rrxps6ta8CPnC
Utwór: Gaude Mater Polonia, autorstwa Wincentego z Kielczy. Wykonawca: Chór Mieszany Cantores Veiherovienses. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się hymnicznym charakterem.
R1f7WUhqyePcJ
Ilustracja interaktywna przedstawia plakat promujący „Carmina Burana” Carla Orffa, który odbył się 21 lutego 1960 roku w Walencji w Hiszpanii. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: utwór muzyczny Carmina Burana, O fortuna, autorstwa Carla Orffa. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się hymnicznym, tajemniczym charakterem.
Plakat promujący „Carmina Burana” Carla Orffa, który odbył się 21 lutego 1960 roku w Walencji w Hiszpanii, wikimedia.org, CC BY 3.0 (ilustracja); Carl Orff, „Carmina Burana”, „O fortuna”, 1937, online-skills, CC BY 3.0
RVZHZA4h0uUdg
Ilustracja interaktywna przedstawia zdjęcie portretowe starszego mężczyzny w lekko siwiejących włosach - John Cage. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: utwór muzyczny „HPSCHD”. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się tajemniczym charakterem.
Rob Bogaerts (fot.), John Cage, 1988, Archiwum Narodowe, Den Haag, Holandia, wikimedia.org, domena publiczna (ilustracja); John Cage, „HPSCHD”, 1969, online-skills, CC BY 3.0 (dźwięk)

Bibliografia

Mieczysław Drobner, Instrumentoznawstwo i akustyka, PWM Warszawa 1960.

Józef Chomiński, Krystyna Wilkowska‑Chomińska, Historia muzyki, PWM Warszawa 1989.