Planowanie terapii
MED.13. Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej - Terapeuta zajęciowy 325907
Planowanie terapii zajęciowej
MAPA MYŚLI
Spis treści
Instrukcja obsługiInstrukcja obsługi
Biblioteka pojęćBiblioteka pojęć
Zasady tworzenia map myśliZasady tworzenia map myśli
PoleceniePolecenie
Instrukcja obsługi
Mapę myśli możesz dowolnie modyfikować: rozbudowywać ją, dokładać gałęzie i węzły, wpisywać własne teksty albo dodawać grafiki, tworząc autorskie rozwiązania.
W centralnym punkcie mapy myśli znajduje się pierwszy węzeł. Po najechaniu na niego kursorem pokazują się przyciski funkcyjne, które umożliwiają modyfikację lub usunięcie elementu, a także dodanie nowego. Dwukrotne kliknięcie napisu na elemencie sprawia, że staje się on aktywny. Najechanie kursorem na ikony powoduje wyświetlenie opisów ich funkcjonalności. Można zmieniać położenie węzłów poprzez ich przeciągnięcie.

Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Biblioteka pojęć
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Zasady tworzenia map myśli
Metoda notowania za pomocą map myśli została stworzona przez brytyjskich naukowców: Tony’ego Buzana i Barry’ego Buzana. Celem mapy myśli jest zwiększenie efektywności rozumienia i zapamiętywania. Metoda pozwala przedstawić interesujące nas zagadnienia w formie graficznej, za pomocą powiązanych ze sobą strzałkami lub liniami i wynikających z siebie kolejno pojęć. Mapy myśli tworzymy, używając rysunków i krótkich haseł ułożonych hierarchicznie, prezentując skojarzenia pomiędzy pojęciami w strukturze promienistej, od centralnego słowa kluczowego. Mapa powinna być czytelna i podkreślać najważniejsze pojęcia.
Tworząc własne mapy myśli, warto pamiętać o kilku zasadach.
Temat - centrum
W centralnym punkcie należy umieścić i wyróżnić temat – główne zagadnienie danej mapy. Może to być myśl, idea, pytanie lub problem.
Gałęzie – promieniście
Od pojęcia głównego wychodzą główne gałęzie mapy. Główne gałęzie to tematy, zagadnienia, obszary tematyczne, które wprost wynikają z tematu. Każde z nich będzie miało kolejne, bardziej szczegółowe, mniejsze gałęzie (podtematy), nie trzeba jednak od razu dodawać wszystkich, można do tego wrócić w trakcie tworzenia mapy. Gałęzie powinny rozchodzić się promieniście z centrum i być ze sobą połączone, Łączenie linii wskazuje na logiczne powiązania pomiędzy pojęciami.
Słowa kluczowe
Zagadnienia najlepiej ująć w możliwie najkrótszy sposób. Należy unikać notatek wprost przepisanych z materiałów, proces przetwarzania i organizowania informacji odgrywa bardzo ważną rolę. Najlepiej używać najważniejszych haseł – słów kluczowych (projektując tutaj swoją mapę myśli, możesz też dodawać własne ukryte notatki lub powiązane strony www).
Hierarchia pojęć
Bardzo ważne jest, aby tworząc mapę, stosować hierarchię pojęć, myśli i idei. Słowa klucze dobrze jest pisać drukowanymi literami, których wielkość w miarę oddalania się od centrum zmniejsza się. Zróżnicowanie wielkości liter oraz grubości linii (im bliżej środka, tym większe litery i grubsze linie, im dalej, tym mniejsze litery i cieńsze linie) wskazuje na ich graduację, dzięki czemu całość mapy staje się logiczna.
Kategorie
Ważne jest, aby pojęcia były pogrupowane w kategorie. Główne kategorie warto ponumerować (numerowanie porządkuje główne wątki i dodatkowo scala mapę) lub wyróżnić np. za pomocą koloru, można dodatkowo dodać symbol dla każdej kategorii.
Elementy graficzne
Staraj się używać jak najwięcej elementów graficznych, symboli, piktogramów, powiązanych ze słowami kluczowymi. Elementy te mogą być bardzo proste. Łącz pojęcia za pomocą strzałek, kresek, linii, zaznaczaj w ten sposób hierarchię pojęć. Używaj kolorów – ułatwi to zapamiętywanie.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Polecenie
Przygotuj własną mapę myśli w celu gromadzenia i przechowywania informacji związanymi z planowaniem terapii zajęciowej.
W centrum umieść osobę z niepełnosprawnością lub uczestnika WTZ, a wokół niej różne obszary, w których będzie organizowane wsparcie a także zasoby, instytucje oraz innych ludzi uczestniczących w procesie wsparcia.
Możesz skorzystać z pojęć podanych w poniższej bibliotece oraz słowniczku, ale także rozbudować mapę myśli o inne określenia.
Staraj się budować wielopoziomowe relacje i wzajemne zależności między pojęciami.
Twoja mapa myśli
Propozycja wykonania mapy myśli
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści
Osoba z niepełnosprawnością lub uczestnik Warsztatów Terapii Zajęciowych
Aktywizacja w strefie fizycznej
Przykładowe zasoby w sferze fizycznej:
stan zdrowia,
sprawność fizyczna,
hobby,
umiejętności,
wiedza,
zainteresowania,
aktywności,
miejsce zamieszkania.
Przykładowe instytucje pomocne w aktywizacji w sferze fizycznej:
fundacje,
MOPS,
PCPR,
przychodnie rehabilitacyjne,
poradnie NFZ,
uniwersytety trzeciego wieku,
stowarzyszenia.
Przykładowe osoby biorące udział w aktywizacji w sferze fizycznej:
fizjoterapeuta,
terapeuta zajęciowy,
rodzina,
sąsiedzi,
znajomi,
lekarz,
psycholog,
pedagog,
terapeuta behawioralny.
Aktywizacja w strefie psychicznej
Przykładowe zasoby w sferze psychicznej:
sprawność intelektualna,
hobby,
umiejętności,
wiedza,
zainteresowania,
aktywności,
miejsce zamieszkania.
Przykładowe instytucje pomocne w aktywizacji w sferze psychicznej:
MOPS,
PCPR,
DPS,
fundacje,
poradnie psychologiczne,
poradnie psychologiczno‑pedagogiczne,
centra pomocy psychologicznej,
ośrodki pomocy psychologicznej,
domy opieki,
szpitale,
uniwersytety trzeciego wieku,
domy dziecka,
ośrodki wczesnej interwencji.
Przykładowe osoby biorące udział w aktywizacji w sferze psychicznej:
psycholog,
pedagog,
terapeuta zajęciowy,
terapeuta behawioralny,
pracownik socjalny,
duchowni,
rodzina,
sąsiedzi,
znajomi.
Aktywizacja w strefie zawodowej
Przykładowe zasoby w sferze zawodowej:
wykształcenie,
hobby,
umiejętności,
wiedza,
zainteresowania,
aktywności,
miejsce zamieszkania.
Przykładowe instytucje pomocne w aktywizacji w sferze zawodowej:
MOPS,
PCPR,
PFRON,
PUP,
agencje zatrudnienia,
stowarzyszenia,
zakłady aktywizacji zawodowej,
fundacje.
Przykładowe osoby biorące udział w aktywizacji w sferze zawodowej:
psycholog,
pedagog,
terapeuta zajęciowy,
pracownik socjalny,
doradca zawodowy,
coach,
rodzina,
sąsiedzi,
znajomi.
Aktywizacja w strefie społecznej
Przykładowe zasoby w sferze społecznej:
kompetencje społeczne,
prestiż społeczny,
sytuacja rodzinna,
hobby,
umiejętności,
wiedza,
zainteresowania,
aktywności,
miejsce zamieszkania.
Przykładowe instytucje pomocne w aktywizacji w sferze społecznej:
fundacje
MOPS,
PCPR,
stowarzyszenia,
mieszkania treningowe,
świetlice socjoterapeutyczne,
domy seniora,
uniwersytety trzeciego wieku,
kluby piłkarskie,
kluby bocci i tym podobne.
Przykładowe osoby biorące udział w aktywizacji w sferze społecznej:
psycholog,
pedagog,
terapeuta zajęciowy,
pracownik socjalny,
terapeuta behawioralny,
asystent osoby z niepełnosprawnością,
asystent rodziny,
duchowni,
rodzina,
sąsiedzi,
znajomi.