E-materiały do kształcenia zawodowego

Podstawy złotnictwa i jubilerstwa

MEP.05. Podstawy złotnictwa i jubilerstwa - Złotnik – Jubiler 731305

bg‑blue

Słownik pojęć dla e‑materiału

Aby wyszukać pojęcie lub frazę występujące w słowniku, wpisz je w poniższą ramkę.

1
boraks, czyli tetraboran sodu Na2B4O7
boraks, czyli tetraboran sodu Na2B4O7
R1EUUeXSyQAQ9
Boraks
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

boraks to nieorganiczny związek chemiczny, sól sodowa kwasu borowego. W jubilerstwie stosuje się go jako środek do lutowania i czyszczenia złotej i srebrnej biżuterii oraz przedmiotów ze stali nierdzewnej. W formie proszkowanej jest przydatny w procesie topienia metali szlachetnych i wytwarzania stopów. Sypiąc odrobinę boraksu do roztopionego stopu, podnosi się jego temperaturę, dzięki czemu stop nie porowacieje

cajzyny
cajzyny
R15OGLGlgTGH1
Cajzyn
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Przeciągadła to płytki wykonane ze stali narzędziowej z otworami o różnych średnicach i kształtach. W jubilerstwie najczęściej stosuje się przeciągadła polerowane z otworami okrągłymi, kwadratowymi, owalnymi i trójkątnymi. Mogą mieć różną liczbę oczek i wymiary. Każde oczko jest opisane na płytce swoim rozmiarem. Cajzyny umieszcza się w imadle umocowanym do stabilnego blatu. Służą do przeciągania drutów wykonanych z metali szlachetnych i ich stopów

cęgi, szczypce, kleszcze, szyncęgi
cęgi, szczypce, kleszcze, szyncęgi
REaucqyFSUaR5
Cęgi i kleszcze
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

szczypce, cęgi, kleszcze i szyncęgi należą do najbardziej powszechnych narzędzi ręcznych. Służą do uciskania, zgniatania, zaginania, kształtowania i cięcia różnych elementów wyrobów jubilerskich. Każdy jubiler posiada szeroką gamę różnych typów tych narzędzi i używa ich w zależności od wykonywanych czynności. Czołowe i boczne służą do cięcia drobnych elementów. Proste, okrągłe i półokrągłe mogą być używane do wyginania metalu, do przytrzymywania różnych elementów, kształtowania, a nawet przeciągania drutu przez cajzyn. Szyncęgi to specjalne wykonane szczypce, które służą do wyginania różnych elementów wyrobów, np. do kształtowania szyn pierścionków czy obrączek. Mają jedno ramię spiłowane na półokrągło, dzięki czemu nie kaleczą metalu. Często jubilerzy sami modyfikują narzędzia, żeby dostosować je do swoich potrzeb

cecha probiercza
cecha probiercza

to prawnie chroniony znak urzędowy potwierdzający zawartość metalu szlachetnego w wyrobie (zgodnie z Ustawą z dnia 1 kwietnia 2011 r. – Prawo Probiercze) wyrażone w procentach. Oznacza to, że każdy wyrób ze złota (powyżej 1 g), srebra (powyżej 5 g), platyny i palladu musi posiadać państwowe oznaczenie potwierdzające zawartość kruszcu. Jeśli wyrób jest zbyt mały lub nabicie próby nie jest możliwe, należy do niego dołączyć zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu probierczym

ciecze probiercze
ciecze probiercze
RRZYhPdX715tj
Ciecze probiercze
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

stanowią mieszaniny kwasów mineralnych, kwasów mineralnych i soli lub wodne roztwory tych mieszanin. Do ich sporządzania stosuje się odczynniki o wysokim stopniu czystości, takie jak: kwas azotowy HNO3 (ciężar właśc. 1,42), kwas solny HCl (ciężar właśc. 1,19), kwas siarkowy H2SO4 (ciężar właśc. 1,83) o odpowiednich stężeniach, woda destylowana H2O, dwuchromian potasowy H2Cr2O7, siarczan srebra Ag2SO4, azotan potasowy KNO3, bromek potasowy KBr, jodek potasowy KJ oraz chlorek złotowy AuCl3. Dobrze sporządzona ciecz probiercza jest głównym warunkiem dokładnego oznaczania metali szlachetnych na kamieniu probierczym.

Ciecze probiercze przechowuje się w szklanych butelkach z zamknięciem na szlif, wykonanych ze szkła oranżowego lub białego. Jeżeli ciecze przechowuje się w butelkach ze szkła białego, powinny one być ustawione w miejscu zaciemnionym, gdyż dostęp światła powoduje zmiany ich właściwości chemicznych. Prócz doszlifowanych korków flaszeczki powinny posiadać dla uszczelnienia jeszcze doszlifowane czapy. Czapy te niezbędne są zwłaszcza na flaszeczkach, w których znajduje się stężony kwas azotowy, woda królewska dla złota powyżej próby 0,850 oraz ciecze probiercze jodowa i bromowa

emaliowanie
emaliowanie

emaliowanie to technika ozdabiania z wykorzystaniem kolorowych, szklistych powłok pokrywających wybrane elementy wyrobu. Emalia jest szkliwem barwionym tlenkami metali. To mieszanina minerałów takich jak piasek, kreda czy glina (kwarcu) z boraksem, wodą i tlenkami różnych metali z dodatkiem pigmentów nadających emalii przeróżne barwy.

Znane są dwie technologie emaliowania: na zimno i na gorąco (poprzez wypalenie w piecu).

Emaliowanie na zimno nie wymaga wypalania wyrobu w piecu. Jest prostym i bezpiecznym sposobem ozdabiania biżuterii, bardzo często stosowanym we współczesnym jubilerstwie. Mieszaninę emalii z żywicą epoksydową nakłada się cienkim drucikiem lub igłą do gniazd albo rowków. Następnie czeka się od kilkunastu do kilkudziesięciu godzin aż emalia dobrze zaschnie. Tę metodę stosuje się najczęściej na wyrobach z metali, które mają niższą temperaturę topnienia niż emalia, czyli np. na wyrobach srebrnych, oraz na biżuterii, która ma niewielkie powierzchnie do ozdobienia. Emaliowanie na gorąco wymaga użycia pieca, który nagrzewa się do temperatury od około 800 do 900 C. Obecnie niewielu jubilerów praktykuje tę metodę ozdabiania, stosowana jest raczej w masowej produkcji biżuterii. Emalia ma temperaturę topnienia 800–900 C, dlatego istotne jest, aby metal, z którego wykonane jest gniazdo (pole) miał wyższą od szkliwa temperaturę topnienia, ale podobną rozszerzalność cieplną. Srebro nie spełnia tego warunku, najlepsze jest złoto, platyna, miedź lub stal. Powierzchnię metalu pokrywa się topnikiem do emalii, odczekuje się aż on wyschnie, a następnie przez drobne sitko przesiewa się szklany pył. Sproszkowaną emalię umieszcza się w gnieździe lub na warstwie kontremalii i po wypaleniu studzi się ją powoli, a następnie szlifuje lub poleruje. Emalię należy wypalać od dołu, żeby nie przytłumić jej koloru. Pokrywanie głębszych gniazd wykonuje się stopniowo, czyli wypala się je i chłodzi, a później znów nakłada się kolejną warstwę, wypala i chłodzi i tak do uzyskania ostatecznego efektu. Chodzi o to, żeby szkliwo nie pękało przy użytkowaniu.

W jubilerstwie emalię nakłada się na kilka sposobów: emaliowanie komórkowe (technika cloissonné), emaliowanie żłobkowe (technika champlevé), emaliowanie reliefowe (technika basse‑taille), emaliowanie techniką guilloche, emaliowanie drutowe (technika węgierska, siedmiogrodzka), emaliowanie ażurowe (technika pliqué‑a-jour), emaliowanie malarskie (technika limuzyjska) oraz emaliowanie na krysztale

frezarka i frezy
frezarka i frezy
R15NodWEAVnXr
Frezarka i frezy
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

frezarka to wielofunkcyjna maszyna do skrawania, grawerowania, szlifowania i obróbki wykończeniowej metali szlachetnych i ich stopów, a także kamieni, wyrobów ceramicznych i innych. Można w niej montować frezy stalowe, węglikowe i diamentowe o różnych kształtach, np. walcowe, stożkowe, kulkowe czy walcowo‑stożkowe. Frezy do szlifowania metali mają powierzchnię wyprofilowaną z bardzo drobno naciętych krawędzi, co pozwala na delikatne i dokładne szlifowanie obrabianego metalu

galwanizacja
galwanizacja
R1cKnXslNnXqP
Galwanizacja
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

każdy wyrób, który ma być poddany procesowi galwanizacji, musi być dokładnie oczyszczony z wszelkich pozostałości poprodukcyjnych, musi być wyszlifowany i dokładnie wypolerowany, wytrawiony oraz odtłuszczony elektrolitycznie. Bez tego galwanizacja nie przyniesie wymaganego efektu. Wyrób niedokładnie oczyszczony i odtłuszczony nie pokryje się równomiernie warstwą galwaniczną. Powstaną na nim zacieki, smugi lub inne skazy, będzie się łuszczyć i ścierać

gilotyna (nożyce)
gilotyna (nożyce)

narzędzie do cięcia blachy stalowej miękkiej i drutu oraz blach z metali nieżelaznych. Ma wbudowany kątomierz i linijkę umożliwiające precyzyjne cięcie proste i pod kątem. Zazwyczaj ostrze ma cztery krawędzie tnące, które można wymienić lub naostrzyć. Średnice i kształty gilotyn mogą być zróżnicowane, z przeznaczeniem do blach o różnej grubości oraz drutów okrągłych ciętych na płasko o różnej średnicy

iglice probiercze
iglice probiercze

iglice probiercze służą do badania cech probierczych metali szlachetnych. Pręciki wykonane z miedzi lub mosiądzu mają na końcach przylutowane sztabki metalu szlachetnego o dokładnie określonej próbie. Porównuje się ich narys na kamieniu probierczym z kolorem narysu badanego metalu

imadło
imadło
R1CanFQ5eQBvo
Imadło
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

przyrząd do przytrzymywania przedmiotów w trakcie montażu i obróbki elementów wyrobu lub do przytrzymywania narzędzi służących do obróbki ręcznej lub mechanicznej. Zazwyczaj posiada stabilny żeliwny korpus, który montuje się do blatu roboczego, i okrągłą platformę kowadła. Może być wyposażone w prowadnice, wymienne szczęki, wrzeciona z gwintami trapezowymi dla łatwego zazębiania się przy dużym obciążeniu. Posiada regulowaną szerokość szczęk i napinania

iryd
iryd

Iryd to pierwiastek chemiczny z grupy 9 metali przejściowych w układzie okresowym. Należy do grupy platynowców, występuje w stopie z platyną (90% platyny, 10% irydu). Ma srebrzystobiały kolor i jest połyskliwy. Używany jest na przykład do utwardzania drobnych elementów wyrobów jubilerskich.

W przyrodzie występuje niezwykle rzadko.

kamień probierczy
kamień probierczy

kamień probierczy używany jest do badania cech probierczych metali szlachetnych. Oszlifowany łupek krzemionkowy (lidyt lub radiolit) lub syntetyczny kamień korundowy ma czarną barwę i doskonale przyjmuje narys metalu szlachetnego. Pocierając wyrób o odpowiednio przygotowany kamień probierczy, obserwuje się kolor narysu, który wskazuje próbę metalu

kąpiel odtłuszczania elektrolitycznego
kąpiel odtłuszczania elektrolitycznego

kąpiel odtłuszczania elektrolitycznego to czyszczenie galwaniczne wyrobu w celu usunięcia wszelkich zanieczyszczeń znajdujących się na metalu i wokół osadzonego kamienia. Układ kąpieli składa się z zasilacza o napięciu 6V podłączonego elektrodami do pojemnika, w którym znajduje się roztwór sodowy lub rozpuszczona w wodzie destylowanej sól odtłuszczająca elektrolityczna

kąpiel galwaniczna
kąpiel galwaniczna

kąpiel galwaniczna stosowana jest przy galwanizacji zanurzeniowej, czyli platerowaniu wyrobów jubilerskich głównie złotem, srebrem, palladem, rodem lub rutenem. Układ galwanizacji składa się z zasilacza o napięciu 6V podłączonego elektrodami do pojemnika, w którym znajduje się roztwór soli żądanego metalu

lutownica
lutownica

utownica to narzędzie służące do łączenia ze sobą dwóch lub więcej elementów metali lub ich stopów za pomocą lutu. W jubilerstwie najczęściej stosuje się lutowanie miękkie, gdzie lut ma możliwie niski punkt topnienia, niższy niż łączone metale. Dotykając rozgrzanym grotem lutownicy do punktu stycznego lutowanych elementów, topimy miejsce łączenia i nanosimy na nie lut, który trwale i skutecznie łączy oba elementy. Grzałka lutownicy podgrzewa mosiężny grot do temperatury poniżej 450°C przy lutowaniu miękkim i powyżej 450°C przy lutowaniu twardym

metale szlachetne
metale szlachetne

oodstawowym tworzywem jubilerskim są metale szlachetne i ich stopy. Metale to pierwiastki mające właściwości oddawania elektronów. Posiadają krystaliczną (heksagonalną lub sześcienną) strukturę, stanowiąc układ złożony z atomów, jonów i molekuł. Ich powierzchnia po wygładzeniu (np. wypolerowaniu) wykazuje charakterystyczny, metaliczny połysk. W temperaturze otoczenia wszystkie metale są ciałami stałymi (wyjątkiem jest płynna rtęć). Metale szlachetne są ciągliwe i kowalne, co sprawia, że zmiana ich kształtu nie powoduje pęknięć.

Do metali szlachetnych należą: platynowce (iryd, osm, pallad, platyna, rod i ruten), miedziowce (srebro i złoto), a także rtęć i ren.

Metale szlachetne zalicza się do metali nieżelaznych ciężkich (o ciężarze właściwym powyżej 3,6 gcm3). W szeregu napięciowym przyjmują wartości dodatnie, czyli mają dodatni potencjał standardowy. Metale szlachetne są odporne chemicznie i słabo reagują z innymi pierwiastkami, w wyniku czego prawie nie korodują, nie roztwarzają się w większości kwasów, nie reagują z wodą (ani parą wodną), są odporne na działanie stężonego kwasu solnego i innych kwasów beztlenowych. Nie wypierają wodoru z kwasów, dlatego ulegają działaniu tylko kwasów utleniających lub mieszanin kwasów z czynnikami utleniającymi – można je więc roztworzyć w wodzie królewskiej. Ze względu na niską reaktywność chemiczną metale szlachetne mogą występować w przyrodzie w postaci rodzimej

miedź
miedź

miedź to pierwiastek chemiczny z grupy 11 metali przejściowych w układzie okresowym.

Ma charakterystyczną łososiowo‑czerwoną barwę. Jest twardy, wytrzymały i bardzo kowalny – z miedzi można wyciągnąć cieniutkie druty oraz wykuwać cieniutkie blaszki. Nie nadaje się jednak na odlewy, ponieważ stygnąc, wydziela duże ilości gazów sprawiających, że odlew jest porowaty, a duży skurcz 1,8% powoduje, że stopiona miedź źle wypełnia formy.

W wilgotnym powietrzu miedź koroduje, czyli pokrywa się warstwą zielonawego węglanu zasadowego, który chroni metal przed dalszą korozją.

Z perspektywy jubilerskiej jest niezwykle ważnym metalem, występuje jako dodatek w stopach srebra, złota i platyny, również z innymi metalami tworzy wartościowe stopy.

W przyrodzie występuje w stanie rodzimym i w postaci rud

myjka ultradźwiękowa
myjka ultradźwiękowa
R1auLmsPG4nkP
Myjka ultradźwiękowa
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

urządzenie, które wykorzystując zjawisko kawitacji, czyści trudno dostępne powierzchnie. Drgania myjki powodują powstawanie małych pęcherzyków powietrza w cieczy myjącej, które uderzają o czyszczoną powierzchnię i implodują, usuwając cząsteczki zanieczyszczeń. To szczególnie ważne przy skomplikowanych kształtach i ażurowych powierzchniach wyrobów jubilerskich. Myjki ultradźwiękowe mają również funkcję podgrzewania. Wyroby zanurza się w mieszaninie wody, środka myjącego i amoniaku

pallad
pallad

pallad to pierwiastek chemiczny z grupy 10 metali przejściowych w układzie okresowym. Należy do platynowców lekkich. Jest lśniący i srebrnoszary, ciągliwy i kowalny. W jubilerstwie stosuje się go głownie jako dodatek do stopu białego złota i platyny celem nadania jaśniejszej barwy, żywszego połysku oraz większej twardości

Nie reaguje z wodą i powietrzem. Roztwarza się w silnych kwasach i zasadach.

W przyrodzie występuje głównie jako zanieczyszczenie rud miedzi i cynku.

palnik gazowy
palnik gazowy
R18hqJuzVK5Yy
Palnik gazowy
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

urządzenie techniczne przeznaczone do wytwarzania wysokich temperatur poprzez spalanie gazu. W jubilerstwie stosuje się głównie palniki gazowe na propan‑butan (LPG, płynny), z regulowanym dopływem powietrza oraz z cienką dyszą, co powoduje zwiększenie kaloryczności płomienia i umożliwia osiągniecie temperatury około 1300°C. Palnik składa się z dwóch stożków generujących inną temperaturę. Stożek zewnętrzny (jasny) osiąga temperaturę niższą, a wewnętrzny (niebieski) wyższą. Palnika gazowego używa się do topienia metalu, wyżarzania drutu, blaszki lub gotowego wyrobu oraz do lutowania

pęseta
pęseta

w jubilerstwie pęsety są nieodzownym narzędziem drobnym. Pęsety wykonane z tworzywa są odporne chemiczne i używa się ich do przytrzymywania wyrobów podlegających obróbce chemicznej. Pęsety ze stali lub tytanu z izolacją cieplną są często używane do przytrzymywania wyrobów lutowanych, spawanych czy topionych. Pęsety z izolacją silikonową są idealne do chwytania przedmiotów, które nie mogą się zarysować. Pęsety z blokadą służą do przytrzymywania kamieni

pilnik
pilnik
R1X0jhT56J8Vg
Pilnik
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

pilniki służą do poprawiania krawędzi wyrobu, która powstała po cięciu lub wycinaniu. W jubilerstwie najczęściej stosuje się pilniki igiełkowe, z bardzo cienkim końcem. Mogą być wykonane ze stali narzędziowej lub stali chromowej z nasypem diamentowym. Ich przekrój bywa płaski, trójkątny, okrągły i półokrągły. To, jakiego pilnika się użyje, zależy od rodzaju wykonywanej czynności oraz materiału, z którego jest wyrób

piłka włosowa (gesztelka)
piłka włosowa (gesztelka)

gesztelka to stalowa regulowana oprawka z drewnianą rączką do osadzania brzeszczotów włosowych. Konstrukcja tego narzędzia umożliwia precyzyjne cięcie proste lub nieregularne. Grubość brzeszczotów dobiera się do grubości blachy lub drutu, wybór zależy również od czynności, jaką chcemy wykonać. Każdy brzeszczot włosowy posiada numerację wskazującą na jego szerokość i liczbę zębów. Im grubsza blacha/drut, tym grubszy brzeszczot z większymi odległościami między zębami. Często stosuje się to narzędzie także do wycinania ażuru w wyrobie

platyna
platyna

platyna to pierwiastek chemiczny z grupy 10 metali przejściowych w układzie okresowym. W stanie czystym platyna jest srebrzystobiałym metalem o silnym połysku. Jest kowalna i ciągliwa, ale, aby była bardziej plastyczna, łączy się ją z domieszką miedzi, palladu i irydu.

Platyna jest twardsza i cięższa od złota i bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne.

Platyna nie reaguje z tlenem, wodą, kwasem chlorowodorowym i azotowym. Roztwarza się w wodzie królewskiej, tworząc kwas heksachloroplatynowy, reaguje z halogenami, siarką, cyjankiem i silnymi zasadami.

W przyrodzie występuje niezwykle rzadko, najczęściej w postaci piasku lub niewielkich bryłek, jednak najczęściej w stopie z irydem lub jako zanieczyszczenie rud niklu i miedzi.

Platyna ma bardzo wysoką temperaturę topnienia i jest niezwykle odporna na działanie czynników chemicznych, dlatego jest metalem trudnym w obróbce

polerka magnetyczna
polerka magnetyczna
RCwGnC9F81oPf
Polerka magnetyczna
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

polerka magnetyczna przeznaczona jest do szlifowania lub polerowania na mokro biżuterii przy użyciu różnej wielkości igiełek metalowych. Igiełki docierają do najbardziej niedostępnych miejsc wyrobu

polerka wibracyjna
polerka wibracyjna
RghH7PNbGT02L
Polerka wibracyjna
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

może zawierać różne wsady, w zależności od potrzeb jubilera. Mogą to być np. ceramiczne piramidki czy kulki lub satelitki ze stali nierdzewnej

polerka wirowa
polerka wirowa
RM3pH1QOIR7C7
Polerka wirowa
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

polerka wirowa przeznaczona jest do szlifowania i polerowania na sucho biżuterii po obróbce lub używanej, która ma mikroryski. Jest przystosowana do pracy z użyciem bardzo drobnego wsadu orzechowego ściernego lub polerującego. Aby uzyskać pożądany efekt, należy dobrać odpowiedniej wielkości granulat łupinek nieimpregnowanego orzecha i właściwą pastę polerską

polerowanie na tarczach poleskich
polerowanie na tarczach poleskich
RWtg8aoD3xxvm
Polerka
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-ND 3.0.

po zastosowaniu urządzeń czyszcząco‑polerujących lub szlifujących powierzchnia wyrobu może być lekko zmatowiona lub satynowa, dlatego należy dokładnie wypolerować wyrób tarczach polerskich. Tarcze polerskie mogą mieć różną wielkość i kształt, mogą być okrągłe lub w formie trzpienia stożkowego, co pozwala na dotarcie do najbardziej zakrzywionych powierzchni. Tarcze mogą być filcowe, flanelowe bądź bawełnie. Ogromne znaczenie ma rodzaj użytych past polerskich

próba jubilerska
próba jubilerska

informuje o stosunku masy metalu szlachetnego zawartego w stopie do całkowitej masy stopu – wyrażone w częściach tysięcznych. W Ustawie o Prawie Probierczym określono standardowe próby, za pomocą których urzędy cechują badane przedmioty

puko (powiększarko–zmniejszarka)
puko (powiększarko–zmniejszarka)
RWBGIEORBY4MN
Puko
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

puko to giętarka z kształtownicami, służy do powiększania i zmniejszania szyn obrączek oraz do ich zawijania lub wyginania. Przyrząd składa się ze stożkowej tulei, która rozszerza się pod naciskiem ręcznej dźwigni oraz z kształtownicy i stempla. Mechanizm pozwala niewielkim wysiłkiem zmniejszać i rozciągać obrączki, nawet te wykonane z bardzo twardych stopów metali szlachetnych. Żeby rozciągnąć szynę, należy nałożyć ją na tuleję i przełożyć dźwignię. Aby zmniejszyć obrączkę, trzeba przesunąć dźwignię i za pomocą stempla wcisnąć obrączkę w odpowiedni otwór kształtownicy. Dzięki precyzyjnie dopasowanym segmentom tulei, łagodnemu kątowi stożka oraz idealnie wypolerowanym powierzchniom przyrząd ten nie zmienia kształtu kołowego obrączki, ani nie pozostawia śladów

puncyn i anka
puncyn i anka
RMAqNeOAysU38
Puncyny i anka
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

puncyny i anki służą najczęściej do kształtowania blach i płaskowników. Puncyny mają kuliste głowice dostosowane średnicami do dołków wydrążonych w ścianach anek. Anki i puncny są różnej wielkości. Spotyka się również anki rowkowe, których otwory mają formę półwalców i służą do kształtowania rurek i półwalców. Wszystkie te narzędzia są gładko wypolerowane, dzięki czemu nie uszkadzają opracowywanej powierzchni metalu

rod
rod

rod to pierwiastek chemiczny z grupy 9 metali przejściowych w układzie okresowym. Należy do grupy platynowców. Barwą i połyskiem przypomina aluminium, jest bardzo twardy. W jubilerstwie stosowany jest do pokrywania powierzchni złotych i srebrnych metodą galwaniczną (rodowanie), mającą na celu utwardzenie i zabezpieczenie powierzchni srebrnych przed czernieniem oraz zmianę barwy na powierzchni wyrobów złotych, np. wokół bezbarwnych kamieni.

Nie reaguje z wodą, powietrzem i kwasami. Roztwarza się w silnych zasadach. W przyrodzie występuje w śladowych ilościach, najczęściej w rudach miedzi i niklu

rygiel gładki
rygiel gładki
RSzMuLofrCQpc
Rygiel gładki
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

rygiel to specyficzna forma kowadła w formie wydłużonego stożka, na którym kształtuje się szyny obrączek i pierścionków oraz bransoletek. Może mieć różne średnice i kształty o przekroju koła, kwadratu czy owalu. Rygiel jest gładko wypolerowany, dzięki temu nie zostawia śladów na kształtowanym/kutym metalu

rygiel miarowy – sztokmas
rygiel miarowy – sztokmas
R8gMH1m0oy3IL
Rygiel miarowy
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

sztokmas, czyli rygiel miarowy, służy do badania średnicy wewnętrznej i wyznaczania obwodu obrączek i pierścionków. W wyfrezowanym wgłębieniu znajdują się podziałki określające numerację obrączek i wartość obwodu wyrażoną w milimetrach

srebro
srebro

srebro to pierwiastek chemiczny z grupy 11 metali przejściowych w układzie okresowym. Jest srebrzystobiałym metalem o lśniącym połysku. Srebro cechuje wysoka kowalność i ciągliwość, co ułatwia obróbkę, daje się również łatwo polerować.

W przyrodzie występuje w stanie wolnym, a także w minerałach, takich jak argentyt czy chlorargiryt. Większość wydobywanego srebra występuje jako domieszka rud miedzi, złota, ołowiu i cynku. Srebro nie reaguje z czystym powietrzem i wodą, ale matowieje w zetknięciu z ozonem, siarkowodorem, powietrzem zanieczyszczonym związkami siarki.

Z jednego grama srebra można wyciągnąć drut o długości 2000 m. Daje się wyklepać na blaszki o grubości 0,0001mm. Jest prawie dwa razy lżejsze od złota i nieco od niego twardsze. Srebro z łatwością tworzy stopy z innymi metalami.

stopy metali
stopy metali

Metale i stopy w stanie stałym mają budowę krystaliczną, przy czym poszczególne atomy kryształu układają się w ściśle określonym porządku, tworząc tzw. siatkę krystaliczną. Metale wymieszane w stanie ciekłym mogą zostać równomiernie rozmieszczone w metalu podstawowym i wówczas powstaje stop jednorodny (homogenny, stop zbudowany jest z jednego typu kryształów). Metale mogą też tworzyć odrębne kryształy i wówczas powstaje stop niejednorodny (niehomogenny).

Stopy metali to mieszaniny przynajmniej dwóch metali, które posiadają inne właściwości niż metale podstawowe (przeważające ilościowo). Tworzy się je w procesie ich wspólnego przetapiania, w wyniku którego powstaje materiał o innych (bardziej pożądanych) właściwościach fizykochemicznych od średnich własności poszczególnych jego składników.

Dzięki dodatkom uzyskuje się pożądane właściwości stopu, takie jak:

  • wytrzymałość,

  • twardość,

  • dobra skrawalność,

  • kolor.

Wśród składników stopu są też niewielkie ilości domieszek – substancji pochodzących z procesów metalurgicznych (traktowanych jako zanieczyszczenia). Stopy otrzymuje się najczęściej przez łączenie ze sobą składników w stanie ciekłym poprzez podgrzewanie do temperatury topnienia. Po schłodzeniu uzyskuje się jednorodną substancję.

stół złotniczy (jubilerski)
stół złotniczy (jubilerski)
R1YIkvkFSBhLO
Stół jubilerski
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

stół złotniczy jest trochę wyższy od zwykłego stołu, powinien być stabilny i wytrzymały z solidnym grubym blatem. Podstawę takiego stołu często tworzą bardzo przydatne półki i szafki na narzędzia. W blacie stołu znajduje się półkoliste wycięcie o średnicy około 40-45 cm, a do krawędzi tego wycięcia zamocowany jest mocny skórzany fartuch (fel) w kształcie koła. Pośrodku wycięcia w blacie przymocowany jest klin z twardego drewna tzw. fajnagel, który służy jako podpórka dla obrabianych przedmiotów. Fajnagel jest wyjmowany, a w jego miejsce można zamontować klupę, czyli grawerski uchwyt obrotowy, przydatny do osadzania w biżuterii kamieni. Bardzo ważnym elementem wyposażenia stołu jest dobre oświetlenie stanowiska pracy

suwmiarka
suwmiarka
RQxmrgVhCEGAU
Suwmiarka
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

suwmiarka to precyzyjne narzędzie do mierzenia elementów wyrobów. Specjalnie ukształtowana skala pozwala mierzyć średnicę wewnętrzną i zewnętrzną otworu oraz jego głębokość. Z dużą dokładnością określa średnicę, czyli grubość materiału, oraz jego długość. W jubilerstwie stosuje się zarówno suwmiarki tradycyjne, jak i elektroniczne

szlifierka
szlifierka
RRYEYWBWxrBoA
Szlifierka ręczna
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

szlifierka to narzędzie posiadające mikrosilnik i montowane do niego końcówki szlifierskie. Końcówki dobiera się w zależności od wykonywanej czynności i materiału, z którego chcemy usunąć powstałe w procesie obróbki rysy. Do szlifowania używa się papierów ściernych o różnej gradacji (od gruboziarnistych po drobnoziarniste) lub gumek szlifierskich. Końcówki mogą być talerzowe, stożkowe, płaskie lub inne

tygiel
tygiel
RSmJQRbNvB5d9
Tygiel
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

naczynie z materiału ogniotrwałego, używane do topienia, spalania lub prażenia różnych substancji. W jubilerstwie stosowany do wykonywania stopów metali szlachetnych

waga elektroniczna
waga elektroniczna
Rm40tViBFC2dO
Waga
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

waga elektroniczna – waga elektryczna wyposażona w elektroniczny układ wskazujący, najczęściej cyfrowy. Waga elektroniczna to urządzenie do wyznaczania masy przedmiotu umieszczonego na nośni przy udziale siły grawitacji. Wagi jubilerskie muszą posiadać czytelny wyświetlacz i aktualną legalizację oraz wykazywać dużą dokładność, najlepiej do 0,001 g

walcarka
walcarka
Rtx4kyHA6uMSC
Walcarka elektryczna
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
ROAOYJ4jqYEe1
Walcarka ręczna
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

w jubilerstwie najczęściej używa się szybkich i prostych w obsłudze walcarek elektrycznych. Wyparły one walcarki ręczne, które wymagały użycia dużej siły fizycznej i wydłużały proces obróbki metalowych odlewów drutów, szyn, płaskowników i blach. Walcarki elektryczne zbudowane są z jednoczęściowej żeliwnej lub stalowej podstawy, żeliwnej lub stalowej obudowy przekładni, silnika o dużej mocy i jednoczęściowego żeliwnego odlewu ramy walcarki, na którym na łożyskach tocznych umieszczone są stalowe walce i rolki. Walcarki posiadają dużą tarczę umożliwiającą precyzyjne wyregulowanie szczelin pomiędzy walcami. Ruch wałków w przód i w tył kontrolowany jest przyciskami. Podobnie ustawiana jest prędkość obrotów. Narzędzie to służy głównie do walcowania blachy (zazwyczaj do 80mm szerokości i 6mm grubości), drutu (o średnicy od ok. 1mm do 10mm) i szyn (od 1,5mm do 4mm).

wlewaki do drutu i do blachy
wlewaki do drutu i do blachy
R4FHAnUTK5E7Z
Wlewaki do drutu i do blachy
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

forma żeliwna lub grafitowa do odlewania prętów i płaskowników. Odporna na wysokie temperatury, nadająca się do przelewania metali szlachetnych. Zazwyczaj stosuje się dwa rodzaje wlewaków: pionowe i poziome. Mają one zróżnicowane rozmiary, ale w jubilerstwie najczęściej używane są wlewaki poziome do blachy o wymiarach 170 x 30 x 10mm i do drutu kwadratowego o wymiarach 7 9mm szerokości i 170mm długości, choć nie jest to regułą

złoto
złoto

złoto to pierwiastek chemiczny z grupy 11 metali przejściowych w układzie okresowym. Jest ciężkim, miękkim i błyszczącym metalem, najbardziej kowalnym i ciągliwym spośród wszystkich znanych metali. Czyste złoto ma jasnożółty kolor i wyraźny połysk, podobnie jak srebro, daje się łatwo polerować.

Złoto jest jednym z najmniej reaktywnych pierwiastków, nie utlenia się w wodzie czy powietrzu. Jest odporne na poszczególne kwasy, ale roztwarza się w wodzie królewskiej oraz w zasadowych roztworach cyjanków i rtęci. Złoto jest nierozpuszczalne w kwasie azotowym, który roztwarza srebro i inne metale, co przez długi czas było wykorzystywane jako próba na obecność złota.

W przyrodzie występuje w postaci piasku oraz mniejszych lub większych grudek – samorodków. Złoto może zawierać izostrukturalne domieszki innych pierwiastków. Tego typu stopy mogą występować naturalnie lub być wytwarzane sztucznie. Mogą to być domieszki np.: srebra, rtęci, miedzi, palladu, rodu, itru, platyny i bizmutu.

Z jednego grama złota można wyciągnąć drut o długości 2000 m. Jeden gram złota może być rozbity na arkusz o powierzchni 1 m, to najbardziej kowalny ze wszystkich znanych metali. Złoto z łatwością tworzy stopy z innymi metalami. Przy wytwarzaniu tych stopów można zmieniać ich twardość i inne właściwości metalurgiczne, w tym temperaturę topnienia i kolor