Metodyka manualnego drenażu limfatycznego głównych części ciała: grzbietu, kończyny dolnej, kończyny górnej, przedniej części tułowia, szyi
Metodyka manualnego drenażu limfatycznego w obrębie szyi
Przejdź do: Sekwencja filmowa - Poszczególne chwyty manualnego drenażu limfatycznego wykonywane na szyiSekwencja filmowa - Poszczególne chwyty manualnego drenażu limfatycznego wykonywane na szyi
Pozycja wyjściowa pacjenta: leżenie przodem.
Każdy manualny drenaż limfatyczny poprzedzony jest przygotowaniem strefy spływu, czyli opracowaniem centralnym, składającym się z opracowania dołów nadobojczykowych (ewentualnie poszerzonych o strefę szyi), z głębokiego opracowania brzucha oraz z ćwiczeń oddechowych, które wykonuje w pozycji leżenia tyłem.
Po wykonaniu opracowania centralnego należy zastanowić się nad opracowaniem poszczególnych zlewisk, kwadrantów i połączeń anastomozowych – szczególnie w przypadku pacjentów po operacyjnym usunięciu węzłów chłonnych. Następnie należy przejść do wykonywania poszczególnych technik w odpowiedniej kolejności.
Głaskanie
Masażysta wykonuje oburącz powierzchnią dłoniową ręki obustronny ruch głaskania, kierując się od bocznej krawędzi szyi, przez mostek, do wyrostka barkowego łopatki. Następnie prowadzi ruch głaskania od wcięcia jarzmowego mostka do barków.
Opracowanie obręczy barkowej
Opracowanie obręczy barkowej polega na wykonaniu biernych ruchów krążenia ramionami lub barkami w przód lub w tył. Masażysta obejmuje obręcze barkowe pacjenta i wykonuje bierny ruch krążenia.
Stałe ruchy okrężne w okolicy dołów nadobojczykowych
Masażysta układa obie ręce opuszkami palców w okolicy dołu nadobojczykowego i wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku mostka.
Stałe ruchy okrężne po bocznej stronie szyi
Masażysta układa obie ręce po bocznej stronie szyi pacjenta. Płasko położonymi rękami lub samymi opuszkami palców wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku obojczyków.
Stałe ruchy okrężne w obrębie potylicy
Masażysta układa opuszki palców w obrębie prawej i lewej strony potylicy pacjenta. Wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku obojczyków.
Stałe ruchy okrężne wzdłuż kresy karkowej
Masażysta wykonuje technikę zgodnie z przebiegiem kresy karkowej dolnej i wyrostków kolczystych odcinka szyjnego. W tym celu układa obie ręce pod szyją pacjenta, tak aby opuszki palców znalazły się w okolicy wyrostków kolczystych. Następnie wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku bocznych węzłów chłonnych szyi.
Stałe ruchy okrężne w obrębie węzłów przyuszniczych i zamałżowinowych
Masażysta stosuje chwyt widełkowy. Palcami wskazującymi i środkowymi chwyta uszy pacjenta po obu stronach, obejmując jego głowę, a następnie wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku obojczyków.
Stałe ruchy okrężne w obrębie części zstępującej mięśnia czworobocznego grzbietu
Masażysta układa obie ręce na części zstępującej mięśnia czworobocznego grzbietu pacjenta w okolicy podpotylicznej. Następnie odprowadza chłonkę w kierunku obojczyków. Po wykonaniu trzech ruchów przesuwa się w stronę kątów szyjnych, a potem w stronę barku. Opuszki palców masażysty znajdują się wtedy na grzebieniu łopatki osoby masowanej.
Na zakończenie masażysta wykonuje głaskanie końcowe oraz, zgodnie z zasadą podwójnego opracowania węzłów chłonnych, powtarza opracowanie szyjnych węzłów chłonnych.
Metodyka manualnego drenażu limfatycznego w obrębie klatki piersiowej
Przejdź do: Sekwencja filmowa - Poszczególne chwyty manualnego drenażu limfatycznego wykonywane na przedniej części tułowia (klatka piersiowa)Sekwencja filmowa - Poszczególne chwyty manualnego drenażu limfatycznego wykonywane na przedniej części tułowia (klatka piersiowa)
Pozycja wyjściowa pacjenta: leżenie tyłem.
Każdy manualny drenaż limfatyczny poprzedzony jest przygotowaniem strefy spływu, czyli opracowaniem centralnym, składającym się z opracowania dołów nadobojczykowych (ewentualnie poszerzonych o strefę szyi), z głębokiego opracowania brzucha oraz z ćwiczeń oddechowych, które wykonuje w pozycji leżenia tyłem.
Po wykonaniu opracowania centralnego należy zastanowić się nad opracowaniem poszczególnych zlewisk, kwadrantów i połączeń anastomozowych – szczególnie w przypadku pacjentów po operacyjnym usunięciu węzłów chłonnych. Następnie należy przejść do wykonywania poszczególnych technik w odpowiedniej kolejności.
Podczas opracowywania klatki piersiowej należy zwrócić uwagę na płeć pacjenta. U kobiet nie wykonuje się technik manualnego drenażu limfatycznego bezpośrednio na gruczole piersiowym.
Głaskanie
Masażysta, pracując oburącz powierzchnią dłoniową rąk, wykonuje: głaskanie od wysokości pępka wzdłuż mostka do barku, głaskanie od mostka w kierunku wyrostka barkowego łopatki, głaskanie pod gruczołem piersiowym w kierunku dołu pachowego oraz głaskanie od pępka w kierunku dołu pachowego.
Opracowanie pachowych węzłów chłonnych
Masażysta stoi przy głowie pacjenta, po stronie opracowywanej kończyny. Przytrzymuje ramię pacjenta w odwiedzeniu do dziewięćdziesięciu stopni. Łokieć utrzymuje w zgięciu do kąta prostego. Następnie wykonuje stałe ruchy okrężne ręką ułożoną poprzecznie do osi długiej ramienia, opracowuje wewnętrzną część ramienia, kierując ruch w stronę jamy pachowej, następnie przenosi rękę na boczną część klatki piersiowej. Masażysta ma palce ułożone wzdłuż klatki piersiowej, opuszki zwrócone do grzbietu. Wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku jamy pachowej. Na koniec umieszcza rękę w jamie pachowej, kierując opuszki palców w jej stronę i wykonuje stałe ruchy okrężne ku klatce piersiowej.
Stałe ruchy okrężne po stronie bocznej
Masażysta, stojąc po przeciwnej stronie do opracowywanej, układa ręce z boku klatki piersiowej, kierując palce w stronę grzbietu. Następnie wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku dogłowowym i przesuwa się w kierunku jamy pachowej.
Stałe ruchy okrężne między obojczykiem, a gruczołem piersiowym
Masażysta, stojąc po stronie przeciwnej do opracowywanej, opiera ręce przy mostku, powierzchnią dłoniową wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku pachowych węzłów chłonnych. Następnie przesuwa ręce wzdłuż obojczyka, w kierunku jamy pachowej.
Opracowanie gruczołu piersiowego
Masażysta, stojąc po stronie przeciwnej do opracowywanej, stosuje techniki naprzemiennie. Nad gruczołem piersiowym wykonuje chwyt pompujący jedną ręką, po którym następuje bezpośrednio realizowany drugą ręką chwyt stałych ruchów okrężnych w kierunku dołu pachowego. Opracowanie gruczołu piersiowego może być również wykonane za pomocą ruchów obrotowych, wykonywanych naprzemiennie przez ręce masażysty obejmujące gruczoł piersiowy.
Chwyt obrotowy „siódemkowy” Voddera
Masażysta opiera swoje ręce poniżej gruczołu piersiowego i wykonuje kolejno cztery ruchy obrotowe w kierunku bocznej strony ciała, ponad łukiem żebrowym. Następnie rękami ułożonymi poprzecznie do klatki piersiowej wykonuje trzy stałe ruchy okrężne, od bocznej strony klatki piersiowej w kierunku jamy pachowej.
Opracowanie przestrzeni międzyżebrowych
Masażysta, stojąc po stronie przeciwnej, układa dłoniową stronę palców w obrębie przestrzeni międzyżebrowych, na środku klatki piersiowej. Następnie wykonuje stałe ruchy okrężne w przestrzeniach międzyżebrowych, prowadząc ruch w kierunku bocznym.
Opracowanie węzłów chłonnych przymostkowych
Masażysta, stojąc po stronie przeciwnej do opracowywanej, układa opuszki palców w obrębie przestrzeni międzyżebrowych, na środku klatki piersiowej. Następnie wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku dogłowowym, kierując się w stronę mostka.
Na zakończenie masażysta wykonuje głaskanie końcowe oraz, zgodnie z zasadą podwójnego opracowania węzłów chłonnych, powtarza opracowanie węzłów chłonnych.
Metodyka manualnego drenażu limfatycznego w obrębie jamy brzusznej
Przejdź do: Sekwencja filmowa - Poszczególne chwyty manualnego drenażu limfatycznego wykonywane na przedniej części tułowia (brzuch)Sekwencja filmowa - Poszczególne chwyty manualnego drenażu limfatycznego wykonywane na przedniej części tułowia (brzuch)
Pozycja wyjściowa pacjenta: leżenie tyłem.
Każdy manualny drenaż limfatyczny poprzedzony jest przygotowaniem strefy spływu, czyli opracowaniem centralnym, składającym się z opracowania dołów nadobojczykowych (ewentualnie poszerzonych o strefę szyi), z głębokiego opracowania brzucha oraz z ćwiczeń oddechowych, które wykonuje w pozycji leżenia tyłem.
Po wykonaniu opracowania centralnego należy zastanowić się nad opracowaniem poszczególnych zlewisk, kwadrantów i połączeń anastomozowych – szczególnie w przypadku pacjentów po operacyjnym usunięciu węzłów chłonnych. Następnie należy przejść do wykonywania poszczególnych technik w odpowiedniej kolejności.
Głaskanie okolicy nadpępkowej i podpępkowej
Masażysta jedną rękę kładzie na drugiej, podczas wdechu pacjenta wykonuje głaskanie. W fazie wdechu kieruje ruch okrężnie, od prawego kolca biodrowego do prawego łuku żebrowego. Podczas wydechu wykonuje dalsze głaskanie, przez łuk żebrowy i grzebień biodrowy, wracając do kości łonowej.
Opracowanie jelita grubego
Ręce masażysty ułożone jedna na drugiej, na części wstępującej jelita grubego, wykonują stałe ruchy okrężne w kierunku zbiornika mleczu. Następnie masażysta opracowuje poprzeczną część jelita grubego, z delikatnym uciskiem w głąb tkanki. Ostatnim etapem jest opracowanie zstępującej części jelita grubego, z przesuwaniem chłonki w kierunku zbiornika mleczu.
Chwyt „siódemkowy” Voddera
Masażysta oburącz wykonuje naprzemiennie cztery ruchy obrotowe, rękami ułożonymi poprzecznie do kresy białej na wysokości pępka. Masażysta rozpoczyna od części wstępującej jelita grubego, kierując się w stronę części zstępującej, a następnie dokonuje trzykrotnych ucisków w głąb brzucha, w stronę pępka, kierując się z powrotem.
Głębokie opracowanie brzucha w dziewięciu punktach
Masażysta rozpoczyna głębokie uciski w kierunku pępka, wykonywane jednorącz, z zachowaniem stałego ucisku. Ręka masażysty ułożona jest poprzecznie, powierzchnią dłoniową na brzuchu, druga nieznacznie dociska ją od strony grzbietowej. Masażysta rozpoczyna ruch okrężny od okolicy pępka, przechodząc: do lewego kąta żebrowego, do lewego przedniego kolca biodrowego górnego, do lewego kąta żebrowego, następnie ponownie do okolicy pępka, potem do okolicy prawego kąta żebrowego, do prawego przedniego górnego kolca biodrowego, ponownie do prawego kąta żebrowego, kończąc na okolicy pępka.
Na zakończenie masażysta wykonuje głaskanie końcowe oraz, zgodnie z zasadą podwójnego opracowania węzłów chłonnych, ponownie opracowuje węzły chłonne.
Metodyka manualnego drenażu limfatycznego w obrębie kończyny górnej
Przejdź do: Sekwencja filmowa - Poszczególne chwyty manualnego drenażu limfatycznego wykonywane na kończynie górnej (ramię)Sekwencja filmowa - Poszczególne chwyty manualnego drenażu limfatycznego wykonywane na kończynie górnej (ramię)
Pozycja wyjściowa pacjenta: leżenie tyłem.
Każdy manualny drenaż limfatyczny poprzedzony jest przygotowaniem strefy spływu, czyli opracowaniem centralnym, składającym się z opracowania dołów nadobojczykowych (ewentualnie poszerzonych o strefę szyi), z głębokiego opracowania brzucha oraz z ćwiczeń oddechowych, które wykonuje w pozycji leżenia tyłem.
Po wykonaniu opracowania centralnego należy zastanowić się nad opracowaniem poszczególnych zlewisk, kwadrantów i połączeń anastomozowych – szczególnie w przypadku pacjentów po operacyjnym usunięciu węzłów chłonnych. Następnie należy przejść do wykonywania poszczególnych technik w odpowiedniej kolejności.
Należy pamiętać, iż przy obrzęku zgodnie z zasadą manualnego drenażu limfatycznego ważne jest utrzymanie kierunku proksymalnego wykonywanych technik, które przesuwamy od proksymalnych do dystalnych części kończyny.
Głaskanie
Masażysta powierzchnią dłoniową rąk wykonuje głaskanie kończyny. Rozpoczyna od części proksymalnych kierując się w stronę ręki. Głaskanie wykonuje się jednorącz, drugą ręką utrzymuje się przedramię pacjenta i nieznaczną elewację kończyny górnej. Ruch prowadzi się, przechodząc od strony bocznej ramienia i przedramienia, przez górną powierzchnię ramienia, aż do strony przyśrodkowej.
Opracowanie pachowych węzłów chłonnych
Masażysta stoi przy głowie pacjenta, po stronie opracowywanej kończyny. Przytrzymuje ramię pacjenta w odwiedzeniu do dziewięćdziesięciu stopni. Łokieć utrzymuje w zgięciu do kąta prostego. Następnie wykonuje stałe ruchy okrężne ręką ułożoną poprzecznie do osi długiej ramienia, opracowuje wewnętrzną część ramienia, kierując ruch w stronę jamy pachowej, następnie przenosi rękę na boczną część klatki piersiowej. Masażysta ma palce ułożone wzdłuż klatki piersiowej, opuszki zwrócone do grzbietu. Wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku jamy pachowej. Na koniec umieszcza rękę w jamie pachowej, kierując opuszki palców w jej stronę i wykonuje stałe ruchy okrężne ku klatce piersiowej.
Stałe ruchy okrężne po wewnętrznej stronie ramienia
Masażysta stoi po stronie opracowywanej kończyny. Wykonuje powierzchnią dłoniową ręki stałe ruchy okrężne, rozpoczynając od wewnętrznej strony ramienia w dole pachowym, a następnie prowadzi ruch odproksymalnie opracowując kolejno: ramię i kierując się w stronę dołu lokciowego. Prowadzi stałe ruchy okrężne ku klatce piersiowej.
Stałe ruchy okrężne na mięśniu naramiennym
Masażysta stoi po stronie opracowywanej kończyny. Jedną ręką utrzymuje przedramię i ramię pacjenta w odwiedzeniu, drugą wykonuje stałe ruchy okrężne na mięśniu naramiennym. Rękę wykonującą ruch masażysta układa powierzchnią dłoniową na odpowiednich częściach mięśnia naramiennego kierując palce w stronę barku masowanej osoby. Podczas opracowania części przedniej wykonuje stałe ruchy okrężne, które prowadzi ku dołowi pachowemu od przodu. Podczas opracowania części tylnej wykonuje stałe ruchy okrężne, które prowadzi ku tyłowi.
Chwyt pompujący na mięśniu naramiennym
Masażysta, stojąc po stronie opracowywanej kończyny, jedną ręką utrzymuje przedramię i ramię pacjenta w odwiedzeniu, drugą wykonuje chwyt pompujący na mięśniu naramiennym. Masażysta obejmuje mięsień naramienny kciukiem i palcem wskazującym, następnie wykonuje ruch pompujący, przesuwając się wzdłuż przedniej części mięśnia naramiennego w kierunku przedniej części dołu pachowego. Opracowując część tylną masażysta przesuwa ruch w kierunku tylnej części dołu pachowego.
Stałe ruchy okrężne na przyśrodkowo‑tylnej stronie ramienia oraz opracowanie bocznej strony ramienia
Nie zmieniając pozycji, masażysta jedną ręką utrzymuje przedramię i ramię pacjenta w odwiedzeniu, drugą wykonuje stałe ruchy okrężne na przyśrodkowo‑tylnej stronie jego ramienia. Masażysta układa rękę po przyśrodkowej stronie ramienia w dole pachowym, a następnie prowadzi ruch odproksymalnie i wykonuje stałe ruchy okrężne, prowadząc je w stronę dołu łokciowego. Następnie wykonując stałe ruchy okrężne, opracowuje przyśrodkową i boczną stronę ramienia, przesuwając się w stronę barku.
Kombinacja chwytu pompującego i stałych kół okrężnych
Masażysta stoi po stronie opracowywanej kończyny. Jedną rękę układa nad ramieniem pacjenta obejmując kciukiem i palcem wskazującym jego ramię. Drugą rękę kładzie nad nią poprzecznie do osi długiej ramienia, kierując palce w stronę klatki piersiowej. Następnie wykonuje chwyt pompujący ręką ułożoną na ramieniu i stały ruch okrężny drugą ręką. Ruch prowadzony jest w kierunku pachowych węzłów chłonnych.
Kombinacja chwytu czerpakowego i pompującego
Masażysta znajduje się w tej samej pozycji. Układa jedną rękę po stronie wewnętrznej ramienia pacjenta, kierując opuszki palców na tylną część ramienia. Kciukiem i palcem wskazującym drugiej ręki obejmuje ramię powyżej dołu łokciowego. Potem masażysta wykonuje następujące po sobie: chwyt czerpakowy na tylnej stronie ramienia i ruch pompujący na przedniej stronie ramienia. Ruchy kieruje w stronę jamy pachowej i barku.
Na zakończenie masażysta wykonuje głaskanie końcowe oraz, zgodnie z zasadą podwójnego opracowania węzłów chłonnych, powtarza wspomnianą procedurę.
Należy pamiętać, by u osób, których węzły chłonne pachowe zostały usunięte, odprowadzać chłonkę w kierunku zdrowych kwadrantów z wykorzystaniem połączeń anastomozowych.
Techniki manualnego drenażu limfatycznego podczas opracowywania ramienia zostały przedstawione w wybranej sekwencji filmowej.
Metodyka manualnego drenażu limfatycznego w obrębie grzbietu
Przejdź do: Sekwencja filmowa - Poszczególne chwyty manualnego drenażu limfatycznego wykonywane na tylnej części tułowia (grzbiecie)Sekwencja filmowa - Poszczególne chwyty manualnego drenażu limfatycznego wykonywane na tylnej części tułowia (grzbiecie)
Pozycja wyjściowa pacjenta: leżenie przodem.
Każdy manualny drenaż limfatyczny poprzedzony jest przygotowaniem strefy spływu, czyli opracowaniem centralnym, składającym się z opracowania dołów nadobojczykowych (ewentualnie poszerzonych o strefę szyi), z głębokiego opracowania brzucha oraz z ćwiczeń oddechowych, które wykonuje w pozycji leżenia tyłem.
Po wykonaniu opracowania centralnego należy zastanowić się nad opracowaniem poszczególnych zlewisk, kwadrantów i połączeń anastomozowych – szczególnie w przypadku pacjentów po operacyjnym usunięciu węzłów chłonnych. Następnie należy przejść do wykonywania poszczególnych technik w odpowiedniej kolejności.
Należy pamiętać, iż przy obrzęku zgodnie z zasadą manualnego drenażu limfatycznego ważne jest utrzymanie kierunku proksymalnego wykonywanych technik, które przesuwamy od proksymalnych do dystalnych części kończyny.
Głaskanie podłużne grzbietu
Masażysta powierzchnią dłoniową obu rąk, ułożonych wzdłuż kręgosłupa, wykonuje ruch głaskania. Ruch rozpoczyna się od wysokości miednicy, kierując się ku wyrostkom barkowym.
Głaskanie poprzeczne grzbietu
Masażysta powierzchnią dłoniową obu rąk, ułożonych poprzecznie w stosunku do kręgosłupa, wykonuje naprzemiennie ruch głaskania, od wyrostków poprzecznych w kierunku bocznym, kierując się od okolicy lędźwi w kierunku barków.
Opracowanie pachowych węzłów chłonnych
Masażysta, stojąc po przeciwnej stronie, wykonuje stałe ruchy okrężne, ze stopniowo zwiększającym się uciskiem w kierunku dołu pachowego, ręką ułożoną poprzecznie do osi długiej kończyny i tułowia. W ten sposób opracowuje dolny i tylny brzeg dołu pachowego, aby następnie przejść do samego dołu pachowego i jego przedniego brzegu.
Stałe ruchy okrężne po bocznej stronie grzbietu
Masażysta, stojąc po przeciwnej stronie, wykonuje oburącz stałe ruchy okrężne.Układa ręce po bocznej dołu pachowego, a następnie prowadzi ruchy po bocznej stronie grzbietu, poprzecznie do jego osi, przesuwając limfę w kierunku dołu pachowego.
Stałe ruchy okrężne na wysokości łopatki
Masażysta, stojąc po stronie przeciwnej do opracowywanej, układa ręce na sobie. Następnie układa płasko ułożoną rękę na grzebieniu łopatki i wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku jamy pachowej, nad grzebieniem łopatki, a potem poniżej grzebienia łopatki.
Stałe ruchy okrężne w kierunku bocznym
Masażysta, stojąc po stronie przeciwnej do opracowywanej, układa opuszki palców na wysokości wyrostków kolczystych, a następnie wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku węzłów chłonnych pachowych.
Chwyt obrotowy poniżej łopatki i na stronie bocznej (chwyt „siódemkowy” Voddera)
Masażysta, stojąc po stronie przeciwnej do opracowywanej, układa ręce poniżej łopatki, a następnie wykonuje cztery ruchy obrotowe powierzchnią dłoniową rąk w stronę boczną klatki piersiowej. Na koniec wykonuje trzy stałe ruchy okrężne po stronie bocznej, oburącz, w stronę dołu pachowego.
Opracowanie przestrzeni międzyżebrowych
Masażysta, stojąc po stronie przeciwnej do opracowywanej, umieszcza opuszki palców w obrębie przestrzeni międzyżebrowych, na wysokości klatki piersiowej, a następnie wykonuje stałe ruchy okrężne z postępującym uciskiem w głąb ciała w kierunku bocznym.
Głaskanie końcowe
Manualny drenaż limfatyczny okolicy lędźwiowo‑krzyżowej
Stałe ruchy okrężne poprzeczne do kręgosłupa
Masażysta, stojąc po stronie przeciwnej do opracowywanej, układa ręce poprzecznie do kręgosłupa i wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku doogonowym, przesuwając ręce do boku kręgosłupa.
Chwyt obrotowy w kierunku bocznym
Masażysta, stojąc po stronie przeciwnej do opracowywanej, układa ręce na mięśniu czworobocznym lędźwi, następnie wykonuje naprzemiennie chwyt obrotowy kierując ręce w stronę biodra.
Stałe ruchy okrężne w obrębie bocznej części pośladka (na trzech torach)
Masażysta, stojąc po stronie przeciwnej do opracowywanej kończyny, układa obie ręce w górnym kwadrancie pośladka, a następnie wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku węzłów chłonnych pachwinowych. Po wykonaniu trzech ruchów przesuwa się w kierunku bocznej części pośladka i biodra.
Stałe ruchy okrężne w obrębie przyśrodkowej części pośladka
Masażysta, stojąc po stronie przeciwnej do opracowywanej kończyny, układa ręce na sobie, wzdłuż kości krzyżowej, następnie oburącz wykonuje stałe ruchy okrężne w kierunku węzłów chłonnych pachwinowych.
Na zakończenie masażysta wykonuje głaskanie końcowe oraz, zgodnie z zasadą podwójnego opracowania węzłów chłonnych, powtarza procedurę opracowania okolicy lędźwiowo krzyżowej.
Metodyka drenażu limfatycznego w obrębie kończyny dolnej
Przejdź do: Sekwencja filmowa - Poszczególne chwyty manualnego drenażu limfatycznego wykonywane w obrębie kończyny dolnejSekwencja filmowa - Poszczególne chwyty manualnego drenażu limfatycznego wykonywane w obrębie kończyny dolnej
Pozycja wyjściowa pacjenta: leżenie tyłem oraz leżenie przodem.
Każdy manualny drenaż limfatyczny poprzedzony jest przygotowaniem strefy spływu, czyli opracowaniem centralnym, składającym się z opracowania dołów nadobojczykowych (ewentualnie poszerzonych o strefę szyi), z głębokiego opracowania brzucha oraz z ćwiczeń oddechowych, które wykonuje w pozycji leżenia tyłem.
Po wykonaniu opracowania centralnego należy zastanowić się nad opracowaniem poszczególnych zlewisk, kwadrantów i połączeń anastomozowych – szczególnie w przypadku pacjentów po operacyjnym usunięciu węzłów chłonnych. Następnie należy przejść do wykonywania poszczególnych technik w odpowiedniej kolejności.
Należy pamiętać, iż przy obrzęku zgodnie z zasadą manualnego drenażu limfatycznego ważne jest utrzymanie kierunku proksymalnego wykonywanych technik, które przesuwamy od proksymalnych do dystalnych części kończyny.
Szczegółowe omówienie technik oraz metodyki manualnego drenażu limfatycznego kończyny dolnej znajduje się w Sekwencji filmowej Metodyka drenażu limfatycznego kończyny dolnej
.
Opracowywanie kończyny dolnej w leżeniu tyłem.
Głaskanie – ruch prowadzony jest od części grzbietowej śródstopia przez goleń, staw kolanowy i przednią powierzchnię uda w stronę biodra.
Opracowanie węzłów chłonnych pachwinowych – stałe ruchy okrężne pasma poziomego i pionowego węzłów pachwinowych.
Stałe ruchy okrężne po stronie przednio‑przyśrodkowej uda – zaczynają się po przyśrodkowej stronie uda w okolicy pachwiny, a następnie kierują się do jego części dystalnej.
Stałe ruchy okrężne po bocznej stronie uda – wykonywane w trzech punktach, zaczynają się od bocznej strony uda kierując się wzdłuż bocznej strony uda do punktu powyżej stawu kolanowego.
Opracowanie przedniej części uda chwytem pompującym – przesuwanie tkanki za pomocą ruchu pompującego, który może być wykonywany jednorącz lub oburącz, z naprzemienną pracą rąk.
Kombinacja ruchu pompującego i stałych ruchów okrężnych – wykonywana przez ułożenie jednej z rąk nad kolanem, na przedniej powierzchni uda, w pozycji do chwytu pompującego, a drugiej powyżej, z przyłożeniem powierzchni dłoniowej ręki do uda pacjenta.
Opracowanie przedniej i przyśrodkowej części uda chwytem szczypcowym – wykonywane poprzez uchwycenie jedną ręką fałdu skórnego, między kciukiem a wskazicielem, a następnie zagłębienie się w utworzony fałd skórny kciukiem drugiej ręki. W trakcie ucisku kciukiem zmniejsza się ucisk chwytu szczypcowego. Opracowanie wykonywane w kierunku pachwiny.
Opracowanie uda chwytem czerpiącym – wykonywane jednorącz, poprzez ułożenie ręki od strony wskaziciela pod udo pacjenta, poprzecznie do osi długiej uda. Kciuk nie bierze udziału w ruchu, natomiast palce, od drugiego do piątego, wykonują ruch jak przy stojących kołach. Następnie palce zmieniają kierunek i wykonując obrót zwracają opuszki palców w stronę, z której rozpoczynał się chwyt. Kłębik w tym momencie dociska się do tkanek, przesuwając je proksymalnie w kierunku pachwiny.
Kombinacja ruchu czerpiącego i ruchu głaskania – poprzez ruch jednej ręki, wykonującej chwyt czerpiący od strony stawu kolanowego i drugiej ręki, realizującej ruch głaskania uda od strony bocznej, w kierunku przyśrodkowym.
Chwyt pompujący na rzepce jednorącz i oburącz – ruch pompujący w kierunku pachwiny, naprzemiennie przesuwany od pachwiny w kierunku stawu kolanowego.
Opracowanie węzłów chłonnych podkolanowych oburącz – stałe ruchy okrężne w kierunku rzepki, z opuszkami palców ułożonymi w okolicy węzłów podkolanowych.
Stałe ruchy okrężne po bocznej i przyśrodkowej stronie kolana – przebiegają w trzech punktach, rozpoczynając się poniżej szczeliny stawu kolanowego, biegnąc przez obręb szczeliny oraz powyżej.
Stałe ruchy okrężne powyżej i poniżej gęsiej stopy – stałe ruchy okrężne powierzchnią dłoniową ręki. Kierują się na zewnątrz, w obrębie gęsiej stopy.
Obustronny chwyt czerpiący na podudziu – chwyt w kierunku dołów podkolanowych, ręce przesuwają się naprzemiennie wzdłuż mięśnia brzuchatego łydki.
Stałe ruchy okrężne na podudziu – stałe ruchy okrężne na zewnętrznej części podudzia. Masażysta utrzymując kierunek proksymalny przesuwa się od części proksymalnych do dystalnych podudzia.
Kombinacja chwytu czerpiącego i pompującego – chwyt czerpiący na mięśniu brzuchatym łydki, następnie chwyt pompujący na mięśniu piszczelowym przednim. Masażysta utrzymując kierunek proksymalny przesuwa się od części proksymalnych do dystalnych podudzia.
Stałe ruchy okrężne w obrębie ścięgna Achillesa – stałe ruchy okrężne po bocznej i przyśrodkowej stronie ścięgna Achillesa, kierowane na zewnątrz.
Stałe ruchy okrężne w obrębie przodostopia i stawu skokowego – stałe ruchy okrężne w kierunku stawów skokowych.
Stałe ruchy okrężne w obrębie dołów zakostkowych – wykonywane opuszkami palców.
Stałe ruchy okrężne w kombinacji z ruchem biernym stopy – stałe ruchy okrężne po stronie grzbietowej stawu skokowego, powyżej kostki przyśrodkowej i bocznej stopy, z następującym biernym zgięciem podeszwowym i grzbietowym stopy.
Stałe ruchy okrężne w obrębie palców stopy – skierowane w stronę przodostopia.
Chwyt obrzękowy w obrębie przodostopia – chwyt obrączkowy – wykonywany oburącz w okolicy „jeziora limfy” według Voddera (w połowie przodostopia).
Głaskanie końcowe.
Opracowywanie kończyny dolnej w leżeniu przodem.
Głaskanie – od podeszwowej strony stopy do biodra, wzdłuż tylnej powierzchni kończyny dolnej.
Stałe ruchy okrężne w obrębie bocznej części pośladka (na trzech torach) – przebiegają w kierunku węzłów chłonnych pachwinowych, na bocznej, środkowej i górnej części pośladka.
Stałe ruchy okrężne w obrębie przyśrodkowej części pośladka – przebiegają w kierunku węzłów chłonnych pachwinowych.
Opracowanie tylnej części uda chwytem pompującym – przesuwanie tkanki w kierunku proksymalnym za pomocą ruchu pompującego, który może być wykonywany jednorącz lub oburącz, z naprzemienną pracą rąk.
Stałe ruchy okrężne na tylnej części uda – kierowane są w stronę przyśrodkową i w kierunku pośladkowi.
Opracowanie tylnej części uda chwytem szczypcowym – wykonywane poprzez uchwycenie jedną ręką fałdu skórnego, między kciukiem a wskazicielem, następnie kciuk drugiej ręki zagłębia się w utworzony fałd skórny. W trakcie ucisku kciukiem zmniejsza się ucisk chwytu szczypcowego. Opracowanie wykonywane w kierunku pachwiny.
Opracowanie tylnej części uda chwytem czerpiącym – jw., na tylnej stronie uda.
Opracowanie tylnej części uda chwytem obrotowym – ruch obrotowy, wykorzystujący dużą rotację ręki i nadgarstków, przesuwany w kierunku pośladka.
Stałe ruchy okrężne w obrębie dołu podkolanowego – prowadzone w kierunku węzłów chłonnych podkolanowych.
Opracowywanie węzłów chłonnych podkolanowych po stronie przyśrodkowej i bocznej – stałe ruchy okrężne w stronę dołu podkolanowego wykonywane w trzech punktach: poniżej szczeliny stawu kolanowego, w szczelinie oraz powyżej szczeliny.
Opracowywanie tylnej części podudzia chwytem pompującym, naprzemiennie – chwyt pompujący na mięśniu brzuchatym łydki, wykonywany jednorącz lub oburącz, naprzemiennie, w kierunku proksymalnym.
Kombinacja chwytu pompującego i obrotowego na podudziu – wykonywana oburącz. Jedna ręka wykonuje chwyt pompujący, a następnie druga, ułożona powyżej, wykonuje chwyt obrotowy skierowany ku dołowi podkolanowemu.
Stałe ruchy okrężne wokół ścięgna Achillesa – przebiegają w kierunku stawu skokowego.
Na zakończenie masażysta wykonuje głaskanie końcowe oraz, zgodnie z zasadą podwójnego opracowania węzłów chłonnych, powtarza procedurę opracowania węzłów chłonnych pachwinowych.
Powrót do spisu treściPowrót do spisu treści