RJXMLAh7LAFrv

Ilustracja składa się z sześciu zdjęć przedstawiających twarze sześciorga młodych ludzi, trzech dziewczyn i trzech chłopaków. Obok każdego zdjęcia znajdują się dymki z imionami tych osób. Kolejno od lewej: Luca, Chiara, Cinzia, Vincenzo, Alessia, Giovanni.

Czasowniki andare i venire

Czasowniki andare i venire oznaczają ruch w stronę jakiegoś miejsca lub osoby. Zobaczmy, jak wygląda ich odmiana w czasie teraźniejszym:

RdObjj8T2t87S

Ilustracja

Persona	andare	venire
io	vado	vengo
tu	vai	vieni
lui, lei, Lei	va	viene
noi	andiamo	veniamo
voi	andate	venite
loro	vanno	vengono

Spójrz na poniższe przykłady i zauważ, kiedy używamy czasownika andare, a kiedy czasownika venire:

• Vieni da me a guardare la partita? - Przyjdziesz do mnie, by obejrzeć mecz?

• Puoi venire con me? - Możesz pójść ze mną?

• Andiamo a fare una passeggiata insieme? - Idziemy razem na spacer?

• Vado alla festa di compleanno. - Idę na przyjęcie urodzinowe.

Z powyższych zdań wynika, że czasownik andare oznacza „iść”, czasownik venire zaś oznacza „pójść” lub „przyjść”.

Duże znaczenie w wyborze czasownika ma też to, czy osoba, z którą rozmawiamy, idzie w to samo miejsce, co my, lub już się tam znajduje. Spójrz na poniższy mini–dialog:

• Ciao Franco, che fai oggi? - Cześć Franco, co robisz dzisiaj?

• Vado al cinema. - Idę do kina.

Użyto tu czasownika andare. To dlatego, że Franco idzie do kina sam, bez osoby, która zadała mu pytanie.

Spójrzmy teraz na dalszy ciąg mini–dialogu:

• Ciao Franco, che fai oggi? - Cześć Franco, co robisz dzisiaj?

• Vado al cinema. Vuoi venire con me? - Idę do kina. Chcesz pójść ze mną?

Zauważ, że do dialogu zostało dopisane jedno zdanie, w którym użyto czasownika venire. To dlatego, że kiedy Franco zapytał swojego kolegi, czy chce pójść z nim, zaangażował go w wykonywanie tej czynności. Pamiętaj, nie możemy powiedzieć:

❌ Vuoi andare con me?

Nie jest to poprawne zdanie, ponieważ kiedy pytamy kogoś o to, czy idzie z nami, angażujemy go w wykonywanie czynności i musimy użyć czasownika venire:

✅ Vuoi venire con me?

Zaimki przymiotne dzierżawcze

Spójrz na tabelę zaimków przymiotnych dzierżawczych, czyli tych oznaczających przynależność:

R13jC1AlbUYZq

Ilustracja

Persona	singolare	singolare	plurale	plurale
Persona	maschile	femminile	maschile	femminile
io	il mio	la mia	i miei	le mie
tu	il tuo	la tua	i tuoi	le tue
lui, lei, Lei	il suo	la sua	i suoi	le sue

Pamiętaj, że rodzaj zaimka dzierżawczego (męski lub żeński) zawsze uzgadniamy z rodzajem gramatycznym rzeczy, której przynależność określamy, np.:

• La macchina è di Luigi. = È la sua macchina. - Samochód jest Luigiego. = To jego samochód.

Powyżej użyto zaimka uzgodnionego ze słowem „la macchina” (samochód).

Jeśli samochód należałby do dziewczyny, zdanie wyglądałoby następująco:

• La macchina è di Gianna. = È la sua macchina.

Zauważ więc, że la sua może oznaczać zarówno „jej”, jak i „jego”.

Zwróć także uwagę na to, że przy zaimkach dzierżawczych nie występują takie rodzajniki jak: l’, lo, gli. Spójrz na poniższe przykłady:

• l’amico (kolega, przyjaciel) – il mio amico (mój kolega, przyjaciel)

• lo zaino (plecak) – il suo zaino (jego plecak)

• gli amici (koledzy, przyjaciele) – i suoi amici (jego koledzy, przyjaciele)

Dizionario

f = femminile - rodzaj żeński, m = maschile - rodzaj męski, pl = plurale - liczba mnoga