Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki
R1KaxepVw3kQI
Zdjęcie przedstawia czarnego kota namalowanego na ścianie.

David Hume: krytyka przyczynowości

Źródło: Pixabay, domena publiczna.

Czy czarny kot na drodze jest przyczyną katastrofy? Czy szczęśliwy traf to skutek spotkania z kominiarzem? W naturze człowieka leży dążenie do wyjaśniania zjawisk, czy jednak zdania stwierdzające relacje między faktami są prawdziwe? Obserwujemy jedynie następowanie jednych zdarzeń po drugich. Wnioskowanie o skutku z przyczyny może być tylko nawykiem - przyzwyczailiśmy się, że po burzy wychodzi słońce i oczekujemy, że będzie tak za każdym razem. Hume podważa nasze przekonanie o przyczynowości zjawisk. Rozumowanie opiera się na związku przyczyny i skutku, a podstawą rozumowania jest doświadczenie. Na jakiej właściwie podstawie wysnuwamy z naszych doświadczeń wnioski na przyszłość?

Twoje cele
  • Przeanalizujesz krytykę przyczynowości sformułowaną przez Davida Hume'a.

  • Przywołasz przykłady nawyku w poszukiwaniu przyczyny zjawisk.

  • Określisz, jakie znaczenie miała krytyka przyczynowości w dążeniu do wiedzy pewnej.