Ilustracja jest tłem tematu lekcji. Ukazuje rozłożony arkusz kreślarski z projektem architektonicznym oraz trzy zwoje arkuszy. Na tle ilustracji znajduje się czarny pasek z tekstem: Jestem młodym architektem. Projektowanie planu miasta.
1
Scenariusz lekcji dla nauczyciela
RyqFVeo0cXUcq
I. Opanowanie zagadnień z zakresu języka i funkcji plastyki; podejmowanie działań twórczych, w których wykorzystane są wiadomości dotyczące formy i struktury dzieła. Uczeń:
1) wykazuje się znajomością dziedzin sztuk plastycznych: malarstwa, rzeźby, grafiki, architektury (łącznie z architekturąArchitekturaarchitekturąwnętrz), rysunku, scenografii, sztuki użytkowej dawnej i współczesnej (w tym rzemiosła artystycznego); rozumie funkcje tych dziedzin i charakteryzuje ich język; rozróżnia sposoby i style wypowiedzi w obrębie dyscyplin; zna współczesne formy wypowiedzi artystycznej, wymykające się tradycyjnym klasyfikacjom, jak: happening, performance, asamblaż; sztuka nowych mediów;
3) klasyfikuje barwy w sztukach plastycznych; wykazuje się znajomością pojęć: gama barwna, koło barw, barwy podstawowe i pochodne, temperatura barwy, walor barwy; rozróżnia i identyfikuje w dziełach mistrzów i własnych kontrasty barwne: temperaturowe, dopełnieniowe i walorowe; podejmuje działania twórcze z wyobraźni i z zakresu interpretacji natury, uwzględniające problematykę barwy;
II. Doskonalenie umiejętności plastycznych – ekspresja twórcza przejawiająca się w działaniach indywidualnych i zespołowych. Uczeń:
6) stosuje różnorodne techniki plastyczne (proste techniki graficzne, rzeźbiarskie, malarskie, elementy obrazowania cyfrowego fotograficznego i z wykorzystaniem wybranych graficznych programów komputerowych);
7) podejmuje działania z zakresu estetycznego kształtowania otoczenia; projektuje i realizuje formy dekoracyjne, podnoszące estetykę otoczenia (wykorzystuje elementy gotowe, aranżując własny pokój, np. projektując nakrycie stołu na uroczystość rodzinną z wykorzystaniem m.in. dekoracji kwiatowej; uwzględnia zasady estetyki podawania potraw).
W prezentowanym e‑materiale zajmiemy się projektowaniem planu miasta. Będziesz współczesnym architektem, który jest odpowiedzialny za ukształtowanie nie tylko pojedynczego budynku, ale otaczającej nas przestrzeni. Zadania tego typu wykonywane są przez grupy ludzi, zorganizowane w zespoły, w których pracują urbaniści, architekci i konserwatorzy zabytków oraz wielu innych specjalistów. Ich wspólnym zadaniem jest stworzenie planu miasta lub innej zurbanizowanej (zabudowanej) przestrzeni w celu zaprojektowania możliwie najlepszej relacji pomiędzy środowiskiem zabudowanym, a naturalnym, z poszanowaniem dziedzictwa architektonicznego, społeczno‑kulturowego oraz przyrodniczego. Działania takie nazywamy tworzeniem ładu przestrzennego, obejmującego zwłaszcza tereny miejskie, jak i przestrzeń wiejską. E‑materiał został podzielony na dwie części: teoretyczną i praktyczną.
Polecenie 1
Odsłuchaj tekst z audiobooku. Zwróć szczególną uwagę na znaczenie następujących terminów: architekt, budynki: mieszkalne, sakralne, użyteczności publicznej, komercyjne industrialne, urbanistyka, urbanista, przestrzeń zurbanizowana, ład przestrzenny, konserwator zabytków, konserwacja zachowawcza, rekonstrukcja konserwatorska, konserwatorska restauracja obiektu, rewaloryzacja konserwatorska, rewitalizacja.
Audiobook - Wprowadzenie do architektury
RqNXHYqcy3n39mb83368f79f6b046b_00000000000101
RN60KvblcRU3U1
Ćwiczenie 1
Ria86fXYhUp6x1
Ćwiczenie 2
R1CebMjolLBBg1
Ćwiczenie 3
RRqrRCA5NoSzo1
Ćwiczenie 4
Projektowanie: Wprowadzenie do planu miasta
Poznaliśmy pojęcia ogólne tworzące „fundamenty” wiedzy związanej z planowaniem miasta. Znamy podstawowe zawody oraz terminy, często trudne, które są istotne dla stworzenia dobrego rozplanowania miasta. Architekci projektują poszczególne obiekty w ścisłej relacji z całościową koncepcją urbanistyczną, a konserwatorzy dbają o zachowanie substancji zabytkowej.
Czas teraz na pojęcia bardziej szczegółowe. Każda przestrzeń zabudowana powinna być zakomponowana w oparciu o osie architektoniczne, na których tworzy się plany miast. Osie stanowią centralne linie, wokoło których skupiają się elementy zabudowy architektonicznej. Plan miasta zwykle przecięty jest kilkoma osiami architektonicznymi, które zapewniają dobrą komunikację w obrębie całego miasta. Stanowią je: oś główna, osie poprzeczne oraz osie podrzędne. Osie architektoniczne są także osiami kompozycyjnymi, które prowadzą od jednej dominanty kompozycyjnej do drugiej. Mogą nimi być place, fontanny, pomniki lub reprezentacyjne budynki. Dominanty te stanowią ponadto bardzo dobre punkty orientacyjne dla ludzi poruszających się po mieście.
W zależności od epoki historycznej, ukształtowania terenu i warunków geograficzno‑klimatycznych, osie architektoniczne miast kształtowano na wiele sposobów. Miasta stanowią dynamiczną tkankę, to znaczy, że rozwijają się przez wieki. Plan miasta, np. średniowiecznego, powinien być wpisany w wymogi współczesnej metropolii z zachowaniem charakteru gotyckiej starówki.
RTvhKpMEpV4Kv1
R1d734cQvflSt1
Widzimy współcześnie wykonaną mapę toruńskiej starówki, która obrazuje jej stan aktualny. Stare Miasto (założone w 1233 r.) i Nowe Miasto (założone w 1264 r.) w latach 1454‑57 połączyły się w jeden organizm miejski. Kolorem zielonym oznaczono granicę dawnych murów, oddzielających Stare i Nowe Miasto. Oś architektoniczna główna i poprzeczna to kolor czerwony. Widzimy jak po połączeniu obu miast „zgrano” osie, a dominantami uczyniono dwa centralne place – Stary i Nowy Rynek.
RjVYU548WKvUY1
Na współczesnym planie widoczny jest mały obszar starówki, który obrósł przez stulecia w nowo powstającą tkankę miejską. Architektoniczna, urbanistyczna i konserwatorska troska o obszar staromiejski spowodowała w 1997 roku wpisanie miasta Torunia na Światową Listę Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO.
Projektowanie: Plan miasta - nowe koncepcje
W XIX wieku, w związku z dynamicznym rozwojem miast, zaproponowano rozwiązania urbanistyczno – architektoniczne bazujące na racjonalnych, uporządkowanych osiach, które bardziej odpowiadały potrzebom miast. Powstały plany, gdzie poszczególne elementy zabudowy są uporządkowane, przyjmują regularne, geometryczne kształty. Zaowocowało to trzema rodzajami urbanistycznego rozplanowania osi kompozycyjnych. Stanowią je: promienisto -koncentryczny plan miasta, szachownicowy plan miasta, oraz liniowy plan miasta.
Promienisto‑koncentryczny plan miasta
Georges Eugène Haussmann (1809 -1891)– francuski urbanista i twórca planu przebudowy Paryża w latach 1852‑1870, przekształcił stolicę Francji z średniowiecznej w nowoczesną metropolię. Niestety odbyło się to kosztem wyburzenia wielu zabytków. Haussmann przebudował w Paryżu kilka centralnych dzielnic, realizując szerokie aleje, parki, place gwiaździste oraz dwa szeregi biegnących okrężnie bulwarów. Miasto wzbogaciło się wtedy o ponad 95 km nowych ulic i tysiące nowych budowli. Założenie urbanistyczne Haussmanna nazywamy planem promienisto‑koncentrycznym.
RjmnjDSpES4YR1
W Polsce plan Szczecina był wzorowany na idei urbanistycznej Haussmanna. Autorem szczecińskiej przebudowy był James Hobrecht (1825‑1902), także twórca nowych planów Berlina, a dokonano jej w latach 70‑tych i 80‑tych XIX wieku.
R4AQ7YTAvXymx1
Szachownicowy plan miasta
Drugi szachownicowy, urbanistyczny plan miasta, był już znany w starożytnej Grecji i występował następnie we wszystkich okresach rozwoju miast. Jednak rozpowszechnił się na ogromna skalę, na nowym i starym kontynencie wraz z rozwojem ery przemysłowej. Wykazuje on regularność układu przestrzennego poszczególnych elementów zabudowy. Ulice proste, równoległe i prostopadłe względem siebie, krzyżują się pod kątem prostym. Przecinają je szerokie i również ułożone równolegle aleje, które tworzą główne osie kompozycyjne. W dobie dynamicznej urbanizacji wiele miast powstałych na innych zasadach urbanistycznych, przebudowało swój układ przestrzenny na szachownicowy, np. Chicago.
R1DnhH84uChaa1
Liniowy / pasmowy plan miasta
Trzeci rodzaj planowania urbanistycznego osi miejskich nazywamy liniowym lub pasmowym. Hiszpański architekt i urbanista Arturo Soria y Mata (1844‑1920) w 1882 roku stworzył taki plan dla Madrytu. Uważał, że miasta są przeludnione i nie zapewniają dobrych warunków życia mieszkańcom. Proponował łączenie istniejących ośrodków miejskich szerokimi arteriami komunikacyjnymi, po których jeździłby tramwaje, które jako nowy wówczas wynalazek, miały rozwiązać problemy komunikacyjne. Po obu stronach szerokiej drogi głównej miały powstać duże działki z domkami jednorodzinnymi i ogrodami. Za nimi znajdował się pas lasu odgradzający tę przestrzeń od strefy rolniczej lub przemysłowej.
R9xFscBhG1LyP11
R12b4WMGytBTS11
Koncepcja miasta linearnego, była na owe czasy bardzo futurystyczną. Powstało zaledwie 5 kilometrów tak zaprojektowanej zabudowy pod Madrytem. Po pierwszej Wojnie Światowej urbaniści zaczęli modyfikować zaproponowane linearne założenia urbanistyczne, a w 1928 roku, w Paryżu, powołano do życia Międzynarodowe Stowarzyszenie Miast Linearnych.
Mamy zatem trzy podstawowe koncepcje tworzenia ładu przestrzennego, w oparciu o które projektujemy podstawowe osie kompozycyjne przestrzeni zurbanizowanej (zabudowanej). Współcześnie dopuszcza się ich łączenie, wzajemne przenikanie, oraz wielość modyfikacji, wynikających choćby z rozwoju transportu samochodowego i lotniczego, a także ze zmiany charakteru aktywności gospodarczej.
RA3hqCqg2qolT1
Ćwiczenie 5
Projektowanie: Podział budynków ze względu na przeznaczenie
Wiesz już, że przystępując do tworzenia własnego planu miasta, powinno się także uwzględnić układ jego głównych osi. Następnie wokoło nich należy rozmieścić elementy urbanistyczne, którymi są obiekty budowlane, służące zaspokojeniu potrzeb osobistych i społecznych człowieka takie jak: budynki architektury mieszkalnej jedno i wielorodzinne, architektura sakralna: świątynie różnych wyznań, klasztory, kaplice i cmentarze, architektura użyteczności publicznej i edukacyjnej, jak np.: szpitale, przychodnie zdrowia, stacje pogotowia ratunkowego, straż pożarna, banki, urzędy pocztowe, posterunki policji, urzędy państwowe i samorządowe, dworce kolejowe i autobusowe, przedszkola, szkoły i wyższe uczelnie oraz kina i teatry. Architektura rekreacyjna i sportowa: np. parki miejskie, plaże i stanice wodne, place zabaw, ścieżki rowerowe, obiekty turystyczne, boiska, hale i stadiony sportowe. Ostatnią grupę stanowi architektura komercyjna i industrialna czyli wszelkiego rodzaju centra handlowe, sklepy, magazyny, targowiska, obiekty przemysłowe, do których zliczamy fabryki i przetwórnie ale także oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, spalarnie śmieci, stacje wodociągowe, oraz elektrownie - w tym wodne i wiatrowe. Wymienione grupy architektonicznej zabudowy przestrzeni miasta rozmieszcza się na planie miasta w uporządkowany ale i wygodny dla mieszkańców sposób. Musimy pamiętać o przestrzennym otoczeniu obiektów architektury i ich rozmieszczeniu na osiach kompozycyjnych naszego miasta. Związane jest to z zapewnieniem ciszy i świeżego powietrza dla obszarów, na których znajdują się domy mieszkalne. Należy rozdzielić od nich uciążliwe strefy produkcyjne. Pamiętajmy o dobrej komunikacji pomiędzy strefami: mieszkalną, produkcyjną, usługowo - administracyjną i rekreacyjną. Należy zwrócić uwagę na takie rozmieszczenie obiektów architektury aby niektóre z nich tworzyły dominanty kompozycyjne na osiach architektonicznych projektowanego miasta.
R11l4R9QizDNp1
RXTYoH1ibtNa61
R110vbR6Nbdff1
RIeRdPAKRKO7F1
R9hgYLqbohlSq1
RlEBWzC6h0ian1
Ćwiczenie 6
Prawidłowe wykonanie zadania było trudne. Miało ono za cel uświadomienie zmian jakie zaszły w urbanistyce i architekturze współczesnej. Można łatwo wyróżnić średniowieczny toruński ratusz jako siedzibę władz miejskich czyli architekturę publiczną. „Manufaktura” w Łodzi, architektonicznie kojarzy się bezbłędnie z obiektami fabrycznymi z XIX wieku, czyli architekturą industrialną, dziś spełnia funkcje komercyjne, zatem dzięki procesowi rewitalizacji, mieści się w kategorii architektury komercyjnej i industrialnej. Poznańska fabryka Volkswagena, to również ta sama kategoria ale wygląda jak współczesne centra handlowe, nawet w pobliżu widzimy osiedla domków jednorodzinnych. Centra i galerie handlowe, to współcześnie nie tylko sklepy. W „Toruń Plaza” mieści się muzeum, sale kinowe, tor gokartowy, oddział Urzędu Miejskiego, miasteczko zabaw dla dzieci, kręgielnia, siłownia, kawiarnie i restauracje, biura turystyczne, gabinety urody, fryzjer oraz cała gama sklepów. Te usługi i udogodnienia, a nawet większy ich wachlarz znajdziesz w „Manufakturze”, „Starym Browarze” oraz każdym centrum handlowym znajdującym się w większym mieście. Możesz poruszać się po Plazie szerokimi alejami, na których rosną prawdziwe palmy, odpocząć na ławkach, jak w parku. Nie straszny jest Tobie deszcz, upał ani śnieg. Cała przestrzeń jest klimatyzowana, a jeżeli masz płaszcz czy bagaż, to zostawisz go w szatni. Zatem jaki jest to rodzaj architektury? Odpowiesz, że komercyjny bo wszystko służy przyciągnięciu klienta, który ma dokonać zakupów. Zasadniczo masz rację ale to przecież od Ciebie zależy. Możesz po prostu pospacerować i odpocząć. Możemy przyjąć, że galerie handlowe tworzą przestrzeń wielofunkcyjną, która ma być przyjazną, funkcjonalną, estetyczną i bezpieczną dla człowieka. Namiastkę takiej przestrzeni stworzono już w XIV wieku w toruńskim ratuszu. W wielu państwach świata, powstają takie wielofunkcyjne kompleksy, nawet pod powierzchnię ziemi. W Bolzano, we Włoszech, w ścisłym centrum miasta, gdzie nie było już wolnej przestrzeni, w 2013 roku stworzono czteropietrową szkołę znajdującą się pod ziemią, a naturalne światło dochodzi nawet do najniższego, czwartego poziomu. W 2008 roku pod ziemią umieszczono Kalifornijską Akademię Wiedzy w San Francisco, która pełna jest wspaniałych ogrodów i ciągów spacerowych doświetlonych kalifornijskim słońcem.
RLGFFvPlsRbeY1
Rfj801PHHVRiF1
Myśląc o projekcie miasta zastanów się czy nie zagospodarować przestrzeni jako wielofunkcyjnej, z jedynym podziałem na funkcję prywatną, oraz funkcję publiczno‑społeczną, a osie kompozycyjno‑urbanistyczne tworzyć nie tylko w poziomie ale i pionie.
W ten sposób zakończyliśmy pierwszą, teoretyczną część e‑materiału. Przejdziemy teraz do części drugiej, która ma charakter praktyczny.
Polecenie 2
Zaprezentuj informacje uzyskane na temat planowania urbanistycznego. Odpowiedz, czym powinien kierować się urbanista i jakie są zadania architekta?
Zaprezentuj informacje uzyskane na temat planowania urbanistycznego. Odpowiedz, czym powinien kierować się urbanista i jakie są zadania architekta?
Zaprezentuj informacje uzyskane na temat planowania urbanistycznego. Odpowiedz, czym powinien kierować się urbanista i jakie są zadania architekta?
(Twórz tradycyjnie) będzie potrzebna kartka papieru w formacie A3, linijka, cyrkiel, gumka, ołówek i kolorowe kredki.
Wyobraź sobie najbliższą okolicę, np. drogę z domu do szkoły albo do jakiegoś ulubionego miejsca. Następnie z pamięci narysuj plan tej okolicy z drogami, chodnikami, zabudowaniami, parkami i innymi charakterystycznymi cechami. Postaraj się o narysowanie planu w taki sposób, aby każdy mógł trafić z Twojego domu do celu. Gdy plan będzie gotowy pokoloruj kredkami znajdujące się na nim obiekty. Zastosujesz do tego profesjonalny kod: 1. niskie budynki mieszkalne zaznacz kolorem jasnobrązowym, 2. wysokie budynki mieszkalne, to kolor ciemnobrązowy, 3. budynki usługowe zaznaczysz kolorem czerwonym, 4. zabudowania przemysłowe oznacz kolorem fioletowym, 5. infrastrukturę sportową, rekreacyjną, kompleksy leśne, łąki, skwery i parki zaznacz na zielono, 6. jeżeli na Twojej mapie występują: rzeka, jezioro, basen czy fontanna, zaznacz je na niebiesko, 7. plaże i tereny piaszczyste oznacz na żółto, 8. drogi pokoloruj na czarno, 9. chodniki i inne miejsca komunikacji pieszej i drogi rowerowe zaznacz kolorem szarym. Na najważniejsze według Ciebie obiekty nanieś numerację, następnie dołącz do planu legendę z ich opisem, np.: kościół, dom handlowy, teatr, boisko sportowe, park, obiekt zabytkowy, itd.
Polecenie 3
Mając gotowy plan i trochę wolnego czasu wybierzesz się na wycieczkę razem z Twoją mapą. Wydrukuj jeszcze na kartce PLUSY i MINUSY, weź ją ze sobą i idąc zastanawiaj się nad punktami z kartki, zapisuj swoje uwagi. Możesz także wspomóc się aparatem fotograficznym dokumentując obiekty.
PONIŻEJ ZNAJDUJE SIĘ TEKST Z PUNKTAMI DO WYDRUKU
R1dcM9lcS5dJh1
Po powrocie do domu: - uzupełnij swój plan o elementy, które zostały pominięte podczas wykonywania pracy z pamięci. Zastanów się, z jakich powodów te elementy nie zostały umieszczone przez Ciebie na planie. Jeżeli zajdzie taka potrzeba, to uzupełnij plan. - zajrzyj do „plusów i minusów” i policz, których jest więcej. Zastanów się, jak poprawić ten stan wizualny i funkcjonalny.
Polecenie 4
Wymień kilka obiektów architektonicznych (z wyłączeniem własnego domu), wokoło których skupia się życie Twojej społeczności. W kilku słowach uzasadnij swój wybór.
Wymień kilka obiektów architektonicznych (z wyłączeniem własnego domu), wokoło których skupia się życie Twojej społeczności. W kilku słowach uzasadnij swój wybór.
Wymień kilka obiektów architektonicznych (z wyłączeniem własnego domu), wokoło których skupia się życie Twojej społeczności. W kilku słowach uzasadnij swój wybór.
W poprzednim ćwiczeniu została wykonana praca koncepcyjna z pamięci, która następnie została zweryfikowana przez pracę analityczno‑doświadczalną w terenie. Teraz zadanie polega na przeprowadzeniu kilku ankiet z dorosłymi i Twoimi znajomymi. Do Twojej dyspozycji e‑materiał daje propozycję kilku pytań. Możesz się do nich ograniczyć jak i uzupełnić o swoje własne. Poniższą ankietę możesz wydrukować.
Ankieta do pobrania
R1Y3T9eH2hRxb
Gdy otrzymasz wypełnione ankiety, to udzielone odpowiedzi powinny poszerzyć Twój osobisty (subiektywny) punkt widzenia i wiedzę o Twojej miejscowości. Wiedza stanie się obiektywna. Porównaj odpowiedzi z ankiety z listą „plusów i minusów” i ewentualnie uzupełnij ją o uwagi respondentów ankiety.
Polecenie 5
Odpowiedz na pytanie. Czego dowiedziałeś się na temat rodzajów budynków ze względu na ich przeznaczenie? Zaprezentuj te informacje na forum klasy.
Odpowiedz na pytanie. Czego dowiedziałeś się na temat rodzajów budynków ze względu na ich przeznaczenie? Zaprezentuj te informacje na forum klasy.
Odpowiedz na pytanie. Czego dowiedziałeś się na temat rodzajów budynków ze względu na ich przeznaczenie? Zaprezentuj te informacje na forum klasy.
(Twórz tradycyjnie). Będziesz potrzebował arkusz bristolu o formacie A 2, ołówek, linijkę, ekierkę, cyrkiel, gumkę i kolorowe kredki. Jeżeli w domu lub szkole masz dostęp do komputera z programem Flow Architect Studio 3D 1.8.7 (program jest darmowy i stosunkowo prosty w obsłudze), to możesz z początkową pomocą nauczyciela Informatyki wykonać projekt planu miasta na komputerze.
W poleceniu 3 otrzymałeś wiedzę, na podstawie wycinkowego planu Twojej miejscowości o elementach urbanistycznych, które pominąłeś, gdy rysowałeś z pamięci. Jeżeli ich nie umieściłeś na planie to znaczy, że nie były istotne. Została dokonana weryfikacja w terenie i plan‑mapa został uzupełniony. Mocno się zastanów czy to uzupełnienie planu było konieczne, dla Twojej miejscowości, z punktu widzenia architektoniczno – urbanistycznego. Może były to elementy istniejące ale niekonieczne! A może nie?
Dlatego wykonałeś polecenie 4, które odnosi się do całości miejscowości i opinii o niej innych ludzi. Przeczytałeś co się im podoba, a co ich denerwuje i czego im brak. Wyciągnij wnioski zwłaszcza z elementów urbanistycznych, które pominąłeś w swoim planie z pamięci. Jeżeli występujące braki pokryją się z elementami, które nie podobały się osobom ankietowanym, w odniesieniu do całej miejscowości, to znaczy, ze miałeś rację, gdy o nich zapomniałeś. To będzie stanowiło bardzo ważną wiedzę dla Ciebie gdy teraz przystąpisz do tworzenia swojego planu architektoniczno - urbanistycznego miasta. Do pracy nad planem miasta wykorzystaj wiedzę teoretyczną z części I. Pamiętaj przystępując do pracy, że każda przestrzeń zabudowana w swojej ogólnej kompozycji stanowi system osi i placów, tworzących siatkę połączeń, których istotą jest ruch i przemieszczanie się w przestrzeni tworzącej dynamiczną wręcz sceniczną „dekorację”. Na takiej siatce powstaje miasto będące mieszkaniem, pracą, wypoczynkiem i ruchem. Miasto, które powinno być zakomponowane jak muzyczna partytura wprowadzająca ład w brzmienie wielości instrumentów grających jednocześnie.
Po zakończonej pracy nad planem miasta, przygotuj jego prezentację przed klasą. Prezentację rozpocznij od przedstawienia jaki plan miasta został zrealizowany i dla jakiej ilości mieszkańców. Czy jest to miasto typowo przemysłowe, duża wielofunkcyjna aglomeracja miejska, miasto turystyczne o ciekawej przeszłości historycznej i walorach krajobrazowych, kurort o charakterze sanatoryjnym i sportowo wypoczynkowym czy może miasto uniwersyteckie z wyższymi uczelniami i instytucjami naukowo – badawczymi, a może nie miasto tylko osada agroturystyczna. Będzie potrzebny plan wraz z umieszczoną pod nim legendą oraz Twoje uzasadnienie związane z rozplanowaniem osi kompozycyjnych, stref zabudowy z podziałem na budynki mieszkalne, obiekty sakralne, użyteczności publicznej oraz budynki komercyjne i industrialne wraz z ich przestrzennym otoczeniem. W prezentacji należy podkreślić główne dominanty urbanistyczne, eliminacje nadmiernego hałasu, aspekty ochrony środowiska, ewentualne działania konserwatorskie i rewitalizacyjne, estetykę założenia, funkcjonalność układu i tak zwany dobrostan mieszkańców oraz zachwyt przyjezdnych. Po zakończonej prezentacji poproś o opinię na temat Twojego projektu. Weź pod uwagę głosy krytyczne. Staraj się bronić przed niesłusznymi uwagami. Za słuszną krytykę podziękuj i powiedz, że po analizie wpływu uwag na całość zamierzenia projektowego, na co potrzeba czasu, prawdopodobnie uwzględnisz je w projekcie.
Na tym zakończyła się Twoja praca jako młodego projektanta miasta.
Słownik pojęć
Urbanistyka
Urbanistyka
dział architektury zajmujący się zasadami planowania przestrzennego miast i osiedli
Architektura
Architektura
sztuka projektowania, wznoszenia i artystycznego kształtowania budowli
Zabytek
Zabytek
obiekt lub przedmiot mający szczególną wartość ze względu na wiek lub walory estetyczne
Promienisto koncentryczny plan miasta
Promienisto koncentryczny plan miasta
plan miasta charakteryzujący się występowaniem dwóch typów ulic: kolistych, ułożonych koncentrycznie wokół centrum miasta oraz promienistych, rozchodzących się z tego centrum ulic i będących odcinkami prostymi.
Szachownicowy plan miasta
Szachownicowy plan miasta
plan miasta wykazujący regularność układu przestrzennego poszczególnych elementów zabudowy. Ulice proste, równoległe i prostopadłe względem siebie, krzyżują się pod kątem prostym.
Liniowy plan miasta
Liniowy plan miasta
plan miasta o układzie przypominającym szachownicę rozciągniętą wzdłuż głównej osi komunikacyjnej z lokalnym drogami dojazdowymi biegnącymi do niej prostopadle.
Metropolia
Metropolia
główne miasto kraju lub regionu.
Architektura sakralna
Architektura sakralna
świątynie różnych wyznań, klasztory, kaplice i cmentarze
Architektura industrialna
Architektura industrialna
wszelkiego rodzaju centra handlowe, sklepy, magazyny, targowiska, obiekty przemysłowe, do których zliczamy fabryki i przetwórnie ale także oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, spalarnie śmieci, stacje wodociągowe, oraz elektrownie - w tym wodne i wiatrowe.