Gdzie pada śnieżek niebieski?
zadanie interaktywne
Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/Dn4yxtnx3
No właśnie, gdzie? W wyobraźni! Tam może zdarzyć się wszystko, co tylko sobie wymyślimy. Poeta marzył o niebieskim puchu na gałązkach kwitnącej jabłoni, uśmiechniętym słońcu w zielonym makijażu, fruwających nad modrą łąką krówkach… A ty jakie obrazy tworzysz w głowie?
Wyobraźnię można codziennie rozwijać. Usiądź wygodnie, zamknij oczy i rozpocznij trening. Słuchaj nagranych wskazówek.
Nagranie dostępne na portalu epodreczniki.pl
Trening wyobraźni prowadzi Bartosz Woźny Trening wyobraźni prowadzi Bartosz Woźny Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Porozmawiajcie o tym, co zobaczyliście oczami wyobraźni.
Jakie uczucia wam towarzyszyły?
Czy było przyjemnie? A może strasznie?
Co było trudniejsze: tworzenie obrazów w wyobraźni czy opowiadanie o nich?
Posłuchaj, jak „Cuda i dziwy” maluje słowem poeta Julian Tuwim. Podczas słuchania zamknij oczy i twórz w swojej wyobraźni obrazy inspirowane słowami poety.
Nagranie dostępne na portalu epodreczniki.pl
Wiersz Cuda i dziwy czyta Bartosz Woźny Wiersz Cuda i dziwy czyta Bartosz Woźny Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., tylko do użytku edukacyjnego na epodreczniki.pl.
Cuda i dziwySpadł kiedyś w lipcu
Śnieżek niebieski,
Szczekały ptaszki,
Ćwierkały pieski.
Fruwały krówki
Nad modrą łąką,
Śpiewało z nieba
Zielone słonko.
Gniazdka na kwiatach
Wiły motylki.
Trwało to wszystko
Może dwie chwilki.
A zobaczyłem
Ten świat uroczy,
Gdy miałem właśnie
Przymknięte oczy.
Gdym je otworzył,
Wszystko się skryło
I znów na świecie
Jak przedtem było.
Wszystko się pięknie
Dzieje i toczy...
Lecz odtąd – często
Przymykam oczy.Julian Tuwim, Cuda i dziwy, [w:] tegoż, Cuda i dziwy, Lublin 1994, s. 11.
Przyjrzyj się ilustracji. Czy podczas słuchania recytacji wiersza w twojej wyobraźni pojawił się podobny obraz?
Opisz, jakie inne obrazy udało ci się zobaczyć.
Co się stało, gdy osoba mówiąca w wierszu otworzyła oczy?
Jak myślisz, czy sytuacje opisane w wierszu mogą się zdarzyć w rzeczywistości? Wyjaśnij dlaczego.
Przeczytaj uważnie wiersz Juliana Tuwima pt. „Cuda i dziwy”. Na zielono zaznacz w tekście zjawiska, które należą do świata fantazji. Następnie na podstawie każdego zakreślonego fragmentu stwórz w wyobraźni obraz i zatytułuj go.
zielony
Spadł kiedyś w lipcu
Śnieżek niebieski,
Szczekały ptaszki,
Ćwierkały pieski.
Fruwały krówki
Nad modrą łąką,
Śpiewało z nieba
Zielone słonko.
Gniazdka na kwiatach
Wiły motylki.
Trwało to wszystko
Może dwie chwilki.
A zobaczyłem
Ten świat uroczy,
Gdy miałem właśnie
Przymknięte oczy.
Gdym je otworzył,
Wszystko się skryło
I znów na świecie
Jak przedtem było.
Wszystko się pięknie
Dzieje i toczy...
Lecz odtąd – często
Przymykam oczy.
Jak nazywa się środek stylistyczny, w którym zjawiskom natury nadaje się cechy ludzkie?
- uosobienie
- epitet
- porównanie
Zabawcie się w poetów i posłużcie się takim samym chwytem poetyckim jak Julian Tuwim. Nadajcie cechy ludzkie roślinom, zwierzętom albo zjawiskom. Zapiszcie swoje pomysły tutaj lub w zeszytach. Przedstawcie je całej klasie.
Przygotujcie inscenizację wiersza Juliana Tuwima zatytułowaną „Cuda i dziwy”.
To, co się dzieje na obrazach opisanych w wierszu, możecie wzbogacić wyrażeniami dźwiękonaśladowczymi oraz ruchem scenicznym. A może znacie piosenkę, którą mogłoby zaśpiewać słonko?
Wybierzcie reżysera, narratora, który przeczyta wiersz, dźwiękowców i grupę choreograficzną.
Bawcie się wyobraźnią!
Porozmawiajcie o pracy nad przedstawieniem. Co sądzicie o waszym wspólnym dziele? Opowiedzcie o tym, co było najciekawsze w tej pracy, a co sprawiało wam trudność. Dlaczego?