Marshall Plan

„After the end of World War II, it turned out that not only Poland, but also many other European countries had been heavily destroyed. People were tired of war and wanted to lead normal lives, but they still had to cope with many problems. There was too little money to help them. The United States decided to provide Europe with financial support. The aid was called the Marshall Plan. With the support, Europe managed to boost its economy and as a result enjoyed unprecedented economic growth. The living standards of European peoples also improved.”

Adam Bogumił Zieliński - Łona A dokąd to?

Jechałem wśród innych, jak każdy inny, tak i w ten dzień
autobusem o kolorystyce prostej - jeno biel i czerwieńp1autobusem o kolorystyce prostej - jeno biel i czerwień.
Stary Ikarus z długoletnią historiąp2Stary Ikarus z długoletnią historią,
z oknami, w których brak szyb ktoś zamaskował folią.
Miejsc 69, pasażerów 312p3Miejsc 69, pasażerów 312.
Doprawdy nie wiem jakim cudem taki tłum wlazł tu.
Ja grzecznie w środku tej zbieraniny chorej
stałem i kurczowo trzymałem się za poręcz.
Przez okno było widać, choć brud widok nieco przyćmił,
10 innych autobusów o podobnej kondycjip410 innych autobusów o podobnej kondycji.
Choć nadwozia w innych kolorach,
to na tych bezdrożach, koła skrzętnie
toczyły się wszystkim w równym tempie
A co gorsza – można głową w mur bić,
ale to równe tempo, było tempem żółwim.
(...) Panie, pasażerowie chcą wiedzieć
co jest grane, że tak powolutku pan jedziesz?
Wiesz pan, ja jeszcze po dobroci, ale zaraz będzie tu „Ogniem i Mieczem”
Więc co się pan tak strasznie wleczesz?
Kierowca nie spodziewał się takich odwiedzin,
lecz po dłuższym milczeniu, raczył udzielić odpowiedzi,
którą przytoczę w drugiej zwrotce, bo przedtem,
cały autobus śpiewał refren:

Ref.

Nie pamięta nikt dokądp5Nie pamięta nikt dokąd,
ale pasażerów ogół
chciałby żeby szybciej jechał ten autobus,
choć żeby zwolnić niektórzy mają pokusę,
a wszyscy jedziemy tym samym autobusem x2

Panie pasażer, wiem że osiągi mamy mało ambitne,
ale ja tym rzęchem tu więcej nie wytnę.
Pytający posmutniał, lecz ożywił się kierowca.
Ale, ale, słuchaj tu panie kochany – jest opcja.
Po pokonaniu kilometrów paru
jest parking, a tam 15 (...) autokarówp6jest parking, a tam 15 (...) autokarów.
Wszystko na niebiesko w białe gwiazdkip7Wszystko na niebiesko w białe gwiazdki.
Ale gdzie ta opcja?
Jak to gdzie – dołączymy do tej piętnastki.
Oni tam mają warsztat pełen sprzętów wszelkichp8Oni tam mają warsztat pełen sprzętów wszelkich.
Przejrzą silnik, naprawią hamulce, wymienią uszczelki.
Panie pasażer idź pan innym to powiedzieć,
że wymienią szyby i zrobią renowację siedzeń.
Wieść poszła w ludzi i stała się piękna rzecz tup9Wieść poszła w ludzi i stała się piękna rzecz tu,
bo propozycję napraw poparła większość, lecz wśród
ogólnej aprobaty, uwagę moją przykuł
jęk wydawany przez kolektyw sceptyków.
Najpierw cicho, później coraz głośniej,
żeby potem przerodzić się w zorganizowany protest.
Ooo. Z tymi siedzeniami toś pan za daleko zaszedł.
Co z tego że są brudne? Ważne że są naszep10Co z tego że są brudne? Ważne że są nasze.
To jest nasz silnik i to są nasze koła
Jechać szybciej? – tak ale nie na obcych podzespołach.
I rozgorzał spór między gotowymi do współpracy,
a tymi którzy wolą suwerennie się ślimaczyćp11a tymi którzy wolą suwerennie się ślimaczyć.
I kłócą się zamiast iść ku porozumieniom,
a tu naprawdę najwyższy czas na remont.

Ref.

Nie pamięta nikt dokąd,
ale pasażerów ogół....

łona Source: Adam Bogumił Zieliński - Łona, A dokąd to?.