Fotografia w ćwiczeniu 1 przedstawia obrzędową tradycję, tzw. „Cymper”.

„Cymper” obchodzony jest każdego roku, w ostatnią niedzielę karnawału w gminie Zbąszyń (województwo wielkopolskie). Wówczas ulicami wiosek, przy dźwiękach muzyki koźlarskiej maszerują korowody przebierańców. Dla lokalnych mieszkańców „Cymper” kojarzy się z zakończeniem karnawału i rozpoczęciem postu. W korowodzie uczestniczą: najczęściej ksiądz, zakonnica, policjant, leśniczy, Cygan, para młoda, niedźwiedź, koń, i wiele innych barwnych postaci. Towarzyszą im postacie abstrakcyjne, jak np.: chochołchochołchochoł oraz figury szachowe tzw. „biały” lub „czarny laufer” (goniec) posługujący się biczami lub sadzą naznaczając napotkanych przechodniów.

Jeśli zainteresowały cię polskie stroje ludowe - spróbuj  je skompletować na kolejnych stronach gry edukacyjnej, ta zabawa okaże się również pouczająca.
Powodzenia!

dorobek kultury minionych pokoleń; język, tradycje, obyczaje, religie, zabytki architektury, muzea i skanseny, rezerwaty archeologiczne, obiekty historyczne, miejsca martyrologii

inaczej: Święto Plonów, Wieńce – ludowe święto, połączone z obrzędami dziękczynnymi za ukończenie żniw i prac polowych

dyscyplina naukowa zajmująca się opisem i analizą kultury ludowej różnych społeczności i grup etnicznych

dziedzina, która odzwierciedla twórczość ludową i jest charakterystyczna dla społeczności zamieszkujących określone regiony; obejmuje również obrzędy, zwyczaje, muzykę, taniec, mowę, stroje i rękodzieło

sposób mówienia ludności danego obszaru, odrębny od języka, którym posługuje się większość mieszkańców kraju; charakteryzuje się specyficznymi wyrażeniami i akcentem, np. gwara śląska, podhalańska, albo gwara wiejska

nazywane też chodzeniem po kolędzie – obchód domów przez grupę kolędników. Kolędnicy odgrywają różne scenki, stąd towarzyszą im rekwizyty, takie jak: gwiazda, turoń – rogate, włochate zwierzę z kłapiącą paszczą, kosa – atrybut śmierci. Jest praktykowany w okresie tzw. Godów (od Wigilii Bożego Narodzenia do Trzech Króli) oraz w okolicach Ostatków i Wielkanocy

to całość dorobku ludzkości, zarówno materialnego, jak i duchowego. Na kulturę składają się dzieła literackie, sztuka, obyczaje, język, tradycje, religia i wiele innych elementów; swoją kulturę mają poszczególne kraje, ale też regiony (np. Tatry, Kaszuby)

to chrześcijańskie święto rozpoczynające Wielki Tydzień, przypadające w ostatnią niedzielę przed Wielkanocą; obchodzone jest na pamiątkę wjazdu Jezusa do Jerozolimy; w tym dniu w kościołach święci się palmy i organizuje procesje

najkrótsza noc w roku przypadająca między 23 a 24 czerwca, tuż przed dniem św. Jana, świętowana w krajach słowiańskich, również w Polsce; związana z dawnymi wierzeniami w siły natury, wody i ognia, obecnie jest okazją do zabaw, tańców i rozpalania ognisk

polski taniec ludowy „obracany w koło” w metrum 3/8, w bardzo żywym tempie, o charakterze skocznym i wesołym

wierzenia, wyobrażenia, czynności i zachowania przekazywane z pokolenia na pokolenie, przyjmujące formę rytuału społecznego i sakralnego

uliczne jasełka, czyli przedstawienia nawiązujące treścią do Bożego Narodzenia, podczas których wspólnemu przejściu setek osób ulicami danej miejscowości towarzyszy głośne, radosne śpiewanie kolęd

inaczej: Środa Popielcowa; w tradycji chrześcijańskiej dzień rozpoczynający okres Wielkiego Postu, przypadający w środę, gdy w świątyniach posypuje się popiołem głowy wiernych

zwyczaj budowania stajenki betlejemskiej ze żłóbkiem i figurkami, będących miniaturami lub konstrukcjami rzeczywistej wielkości; w Polsce szczególnie znane są bogato zdobione szopki krakowskie nawiązujące swą architekturą do zabytków Krakowa

inaczej: lany poniedziałek; zwyczaj polewania się wodą w Poniedziałek Wielkanocny

znany także jako zapusty, mięsopust, karnawał; tłusty czwartek rozpoczyna ostatni tydzień karnawału, jest to ostatni czwartek przed wielkim postem (czyli 52 dni przed Wielkanocą) w kalendarzu chrześcijańskim

zwyczaj topienia słomianej kukły, ubranej i przystrojonej w kolorowe wstążki,  którą w rytualny sposób palono bądź topiono, aby przywołać wiosnę; zwyczaj ten ma swoje korzenie w obrzędach ofiarnych i miał zapewnić urodzaj w nadchodzącym roku

ogół obyczajów, norm, poglądów, zachowań, itp. właściwych jakiejś grupie społecznej, przekazywanych z pokolenia na pokolenie

utożsamiać się z narodem czy kulturą oznacza, że czujemy się częścią tego narodu, tej kultury, a jej wartości, tradycje i historia są nam bliskie

inaczej: biłgorak – najbardziej liryczny, wdzięczny, o dużej płynności ruchów taniec lubelski; często tańczono go pod koniec wesela, by wprowadzić poczucie nostalgii; taniec poprzedzony jest przyśpiewką: „Nie wydumas nic jenacy, jeno co ci sam Bóg przeznacy...”

muzea i rezerwaty archeologiczne, zabytki architektury i budownictwa, obiekty unikatowe i muzea specjalistyczne, obiekty historyczno‑wojskowe, miejsca i muzea martyrologii, współczesne imprezy kulturowe, miejsca pielgrzymkowe

w tradycji chrześcijańskiej dzień poprzedzający Boże Narodzenie, kończący okres adwentu; wg tradycji wieczorem rozpoczyna się wieczerza wigilijna wraz z „pierwszą gwiazdką na niebie” - symbolicznie nawiązująca do Gwiazdy Betlejemskiej, która zwiastowała narodziny Jezusa; podczas wieczerzy uczestnicy przełamują się opłatkiem, składając sobie życzenia; to także czas śpiewania kolęd i umieszczania prezentów pod choinką

inaczej: Dzień Zaduszny, przypada w tradycji kościoła łacińskiego 2 listopada i jest czasem, kiedy wspominamy naszych zmarłych, modlimy się za nich i odwiedzamy ich groby; w kościele wschodnim podobne obchody odbywają się kilkukrotnie w ciągu roku

wprowadzone kulturowo zachowanie się ludzi, wynikające z uznanych w danej społeczności tradycyjnych wzorów