Tytuł: W co się bawić?

Opracowanie scenariusza: Katarzyna Maciejak

Temat zajęć

W co się bawić? Rozwijanie słownictwa związanego z zabawą.

Grupa docelowa

Uczniowie klasy IV szkoły podstawowej.

Podstawa programowa

I. Kształcenie literackie i kulturowe.

2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:

1) identyfikuje wypowiedź jako tekst informacyjny, publicystyczny lub reklamowy;

2) wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost i pośrednio;

3) określa temat i główną myśl tekstu;

5) odróżnia zawarte w tekście informacje ważne od drugorzędnych;

11) odnosi treści tekstów kultury do własnego doświadczenia;

II. Kształcenie językowe.

3. Komunikacja językowa i kultura języka. Uczeń:

1) identyfikuje tekst jako komunikat; rozróżnia typy komunikatu: informacyjny, literacki, reklamowy, ikoniczny;

2) identyfikuje nadawcę i odbiorcę wypowiedzi;

III. Tworzenie wypowiedzi.

1. Elementy retoryki. Uczeń:

1) uczestniczy w rozmowie na zadany temat, wydziela jej części, sygnały konstrukcyjne wzmacniające więź między uczestnikami dialogu, tłumaczące sens;

IV. Samokształcenie. Uczeń:

1) doskonali ciche i głośne czytanie;

3) korzysta z informacji zawartych w różnych źródłach, gromadzi wiadomości, selekcjonuje informacje;

5) korzysta ze słowników ogólnych języka polskiego, także specjalnych, oraz słownika terminów literackich;

9) rozwija umiejętności efektywnego posługiwania się technologią informacyjną oraz zasobami internetowymi i wykorzystuje te umiejętności do prezentowania własnych zainteresowań.

Ogólny cel kształcenia

Rozwijanie słownictwa związanego z zabawą.

Kształtowane kompetencje kluczowe

• porozumiewanie się w języku ojczystym;

• porozumiewanie się w językach obcych;

• umiejętność uczenia się;

• kompetencje społeczne i obywatelskie.

Cele operacyjne

Uczeń:

• czyta ze zrozumieniem i odpowiada na pytania o tekst;

• gromadzi słownictwo związane z omawianym tematem (definicje słów: zabawa, zabawka, gra; nazwy gier z różnych miejsc na świecie);

• korzysta ze słownika języka polskiego;

• poznaje kulturę innych krajów;

• tworzy definicje;

• wypowiada się na temat swoich doświadczeń.

Metody/techniki kształcenia

• problemowe: klasyczne, aktywizujące (metoda śniegowej kuli, pogadanka);

• ekspozycyjna: ekspozycja, nagranie;

• programowane: z użyciem komputera, z użyciem e‑podręcznika;

• praktyczna: przewodniego tekstu, ćwiczenia przedmiotowe.

Formy pracy

• aktywność indywidualna jednolita;

• aktywność grupowa jednolita;

• aktywność zbiorowa.

Przebieg zajęć

Faza wprowadzająca

1. Nauczyciel określa cel zajęć: uczniowie poznają dawne i współczesne zabawy z różnych kultur.

2. Nauczyciel rozmawia z uczniami na temat ulubionych zabaw. Jakie zabawy preferowali, kiedy byli przedszkolakami, w co lubią się bawić będąc uczniami klasy IV. Może posłużyć się pytaniami:

• czy bawią się tylko dzieci?

• jakie znacie gry?

• czy wiecie, w co bawili się wasi dziadkowie lub rodzice?

• czy znacie jakieś gry z innych części świata?

Faza realizacyjna

1. Nauczyciel i uczniowie uruchamiają lekcję “What to play”. Uczniowie odsłuchują pierwszą część nagrania.

2. Uczniowie pracują w grupach, wykonują zadanie 1 z abstraktu: tworzenie słowniczka wyrazów związanych z zabawą. Wykorzystanie techniki kuli śniegowej: wypisanie na kartce skojarzeń do słowa „zabawa”; porównywanie skojarzeń w grupach i wypisywanie wyrazów powtarzających się; porównanie skojarzeń z wszystkimi grupami i wykonanie słowniczka wyrazów skojarzonych z zabawą; wyeksponowanie zgromadzonych wyrazów.

3. Nauczyciel pyta uczniów o znaczenia wyrazów: zabawa, zabawka i gra. Następnie uczniowie wykonują zadanie 2: szukanie definicji słów w słowniku języka polskiego (online lub w tradycyjnym). Uzupełnianie słowniczka o terminy znalezione w słowniku.

4. Następnie uczniowie czytają tekst Władysława Kopalińskiego „Zabawy, zabawki i gry” w lekcji “W co się kiedyś bawiono?” na portalu epodreczniki.pl. Zamiast lektury można odtworzyć uczniom nagranie tego tekstu.

5. Uczniowie odpowiadają na pytania jednokrotnego wyboru samodzielne, sygnalizując ewentualne problemy przez podniesienie ręki lub wykorzystując metodnik/kolorowe karteczki. Uczniowie sami sprawdzają wynik i pytania, w których popełnili błędy.

6. Prezentacja zdjęć przedstawiających zabawy dziecięce z różnych krajów i rozmowa o nich ukierunkowana pytaniami nauczyciela (np. Która z zabawek jest popularna w Chinach? Która pochodzi ze Szwecji? Którą bawią się dzieci w Izraelu? Które z tych zabaw i zabawek znamy w Polsce?).

7. Uczniowie wykonują ćwiczenie interaktywne nr 9, utrwalające: dopasowanie definicji do pojęć.

Faza podsumowująca

Podsumowanie zajęć w krótkiej rozmowie nauczyciela z uczniami. Ewaluacja pracy własnej uczniów, np. w formie notatki.

Praca domowa

Przeprowadź wywiad ze starszą osobą, np. twoim dziadkiem lub babcią. Dowiedz się, jak spędzali wolny czas będąc dziećmi, w co się bawili, jakie mieli zabawki. Z jakich materiałów były zrobione? Jakie gry były popularne? Napisz na ten temat notatkę w zeszycie.

W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia oraz nagrania

Pojęcia

Teksty i nagrania

What to play?

What do you like playing? Do you prefer playing at home or outdoors? On your own or with friends? Do you know any games your parents or grandparents played?

We already have a mini‑dictionary associated with fun. Do you know the definitions of these words? „zabawa”, „zabawka” and „gra”?

Some of the games we know today come from very old times. Sometimes, to play something, all you need is a good idea and some simple items.

You have learned many new words today. Check again if you don't understand their meaning.