Wywiad z pacjentem i/lub jego rodziną
MED.13. Świadczenie usług w zakresie terapii zajęciowej - Terapeuta zajęciowy 325907
Wywiad wstępny z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej
GRA WCIELANIE SIĘ W ROLĘ
Gra wcielanie się w rolę “Wywiad wstępny z uczestnikiem warsztatów terapii zajęciowej” rozpoczyna się ekranem startowym. Za pomocą przycisku Start, gracz przechodzi do ekranów z opisem celów i zasad gry. Poruszanie się między tymi ekranami umożliwiają przyciski Dalej lub Wstecz.
Każdy tekst oznaczony ikoną Włącz/wyłącz dźwięk jest czytany przez lektora. Gracz ma możliwość wielokrotnego odsłuchania nagrania.
Gra polega na wcielaniu się w rolę terapeuty zajęciowego. Zadaniem gracza jest nawiązanie kontaktu oraz przeprowadzenie wstępnego wywiadu z nowo przyjętą uczestniczką warsztatów terapii zajęciowej. Nie ma możliwości pominięcia pytania.
Po kliknięciu przycisku Dalej na ekranie wyświetla się opis pacjentki, na podstawie którego gracz będzie podejmować dalsze decyzje. Rozpoczęcie gry następuje za pomocą przycisku Dalej. Na ekranie pojawia się pytanie, na które gracz ma odpowiedzieć, po wcześniejszym zapoznaniu się z opisem. Kliknięcie w aktywne pole wyboru powoduje wyświetlenie się okna z odpowiedziami. Po uzupełnieniu pustego miejsca i kliknięciu przycisku Sprawdź, gracz otrzymuje informację o poprawności wykonania zadania. W przypadku błędnego wykonania zadania istnieje możliwość skorzystania z samouczka, dostępnego poniżej gry oraz podpowiedzi, po kliknięciu ikony „i”. Klikając przycisk Spróbuj ponownie, gracz przechodzi do wstępnego opisu.
Po prawidłowym wyborze reakcji, gracz przechodzi za pomocą przycisku Dalej do ekranu z dalszym opisem. Po kliknięciu przycisku Dalej, gracz ma za zadanie zapoznać się z czterema scenariuszami rozmowy i podjąć decyzję, który z nich jest nalepszy. W przypadku błędnego wykonania zadania, gracz korzystając z przycisku Spróbuj ponownie, przechodzi do opisu. Prawidłowe wybranie scenariusza i kliknięcie przycisku Dalej, przenosi gracza do ekranu z kolejnym opisem i pytaniem. Za każde poprawne podjęcie decyzji, gracz otrzymuje 1 punkt.
Po błędnym wykonaniu zadania w danym etapie, gracz zostaje przeniesiony do opisu dotyczącego danego pytania.
W grze pojawia się element zaskoczenia - pytanie z gwiazdką. Za poprawne podjęcie decyzji, gracz otrzymuje 1 punkt.
Aby ukończyć grę, gracz musi odpowiedzieć poprawnie na wszystkie pytania.
Zasób interaktywny dostępny pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DuEKB97yP
Samouczek
Warsztaty terapii zajęciowej
Warsztaty terapii zajęciowej (WTZ) to placówki stwarzające możliwość rehabilitacji społecznej i zawodowej osobom posiadającym orzeczenia o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym lub znacznym. Rehabilitacja społeczna ma na celu umożliwienie osobom z niepełnosprawnością uczestnictwo w życiu społecznym i realizowana jest między innymi poprzez budowanie zaradności osobistej oraz kształtowanie umiejętności realizowania ról społecznych. W myśl ustawy z dnia dwudziestego siódmego sierpnia tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego siódmego roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych rehabilitacja zawodowa związana jest z kształtowaniem „psychofizycznych sprawności oraz podstawowych i specjalistycznych umiejętności zawodowych, umożliwiających uczestnictwo w szkoleniu zawodowym albo podjęcie pracy”. Wszelkie zmiany zachodzące w życiu człowieka wiążą się z doświadczaniem stresu i koniecznością adaptacji do nowych warunków. Zmiana miejsca zamieszkania, placówki edukacyjnej czy otoczenia społecznego może być dla osoby z niepełnosprawnością intelektualną trudnym wyzwaniem, związanym często z doświadczaniem poczucia zagubienia, dezorientacji, osamotnienia. W odpowiedzi na stres mogą pojawić się również zachowania agresywne lub autoagresywne. W procesie adaptacji do pobytu w placówce niezbędne jest udzielenie nowo przyjętej osobie wsparcia emocjonalnego i informacyjnego, a więc zapewnienie jej poczucia bezpieczeństwa i przewidywalności. Wsparcie emocjonalne polega między innymi na wyrażaniu troski i zainteresowania oraz okazywaniu akceptacji i zrozumienia dla uczuć i emocji uczestnika WTZ. Wsparcie informacyjne to udzielanie pełnych i zrozumiałych informacji związanych z pobytem w WTZ. Oznacza to między innymi zapoznanie uczestnika z personelem, topografią i organizacją placówki, zakresem działań podejmowanych przez członków zespołu terapeutycznego, celem oddziaływań terapeutycznych, dostępnymi formami aktywności.
Obserwacja
Obserwacja to podstawowy, a często jedyny sposób poznania osób, z którymi trudno nawiązać kontakt słowny i stosować inne metody badawcze (np. testy). Obserwacja jest niezbędna w kontakcie z różnymi grupami pacjentów: małymi dziećmi, osobami z niepełnosprawnością intelektualną, osobami z poważnymi zaburzeniami psychicznymi. Zarówno wskaźniki behawioralne (mimika, gestykulacja, postawa ciała, reakcje stereotypowe), jak i wskaźniki fizjologiczne (przyspieszony oddech, pocenie się, czerwienienie skóry, napięcie mięśni) dostarczają terapeucie zajęciowemu istotnych informacji na temat stanu psychicznego pacjenta, a co za tym idzie – pozwalają podjąć stosowne interwencje terapeutyczne. W trakcie zbierania wstępnego wywiadu terapeuta zajęciowy powinien obserwować mimikę, postawę ciała i gestykulację rozmówcy.
Nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktu oraz skuteczna komunikacja
Nawiązując i podtrzymując kontakt wzrokowy z drugą osobą, terapeuta powinien jednocześnie unikać długotrwałego wpatrywania się w nią. Należy pamiętać o tym, aby proces nawiązywania i podtrzymywania kontaktu wzrokowego przebiegał w sposób naturalny. Oznacza to, że terapeuta przez kilka sekund skupia wzrok na twarzy rozmówcy, a następnie, też na kilka sekund, kieruje spojrzenie w przestrzeń. Sekwencję tę terapeuta powtarza wielokrotnie w trakcie trwania rozmowy.
Należy podkreślić, że równie istotne jest respektowanie podmiotowości i autonomii osoby, z którą terapeuta nawiązuje kontakt. Wyraża się ono w uwzględnianiu granic rozmówcy, szanowaniu jego prawa do odmowy (udzielenia informacji, podejmowania aktywności), unikaniu presji mającej na celu wywołanie określonej reakcji rozmówcy.
Reakcje i zachowania osób z niepełnosprawnością intelektualną, z uwagi na istotne deficyty poznawcze, emocjonalne i społeczne, może cechować nieadekwatność i nieprzewidywalność. Rozumiejąc to, terapeuta zajęciowy powinien reagować elastycznie, dbając równocześnie o to, aby w kontakcie z uczestnikiem WTZ stosować zasady skutecznej komunikacji (np. nieprzerywanie wypowiedzi, unikanie reagowania krzykiem) oraz kształtować i wzmacniać zachowania uwzględniające dobrostan innych uczestników (np. respektowanie zasad funkcjonowania w grupie, branie pod uwagę potrzeb innych osób, współpraca, brak agresji itp.).