Temat: W gąszczu informacji

Autorka: Anna Rabiega

Adresat:

Uczeń klasy 8 szkoły podstawowej

Podstawa programowa:

X. Środki masowego przekazu.

Uczeń:

1) przedstawia funkcje i rodzaje środków masowego przekazu; wyjaśnia znaczenie środków masowego przekazu dla wolności słowa;

2) znajduje w mediach wiadomości na wskazany temat; odróżnia informacje o faktach od komentarzy i opinii; wyjaśnia, na czym powinna polegać rzetelność dziennikarzy.

Ogólny cel kształcenia:

Uczeń wykorzystuje informacje do tworzenia własnej wypowiedzi.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• odróżnia gazetę opiniotwórczą od gazety popularnej, tzw. brukowca (tabloidu).

• wyjaśnia znaczenie obu typów gazet we współczesnej demokracji.

• tworzy efektywny komunikat.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• porozumiewanie się w języku obcym,

• kompetencje informatyczne,

• umiejętność uczenia się,

• kompetencje społeczne i obywatelskie,

• inicjatywność i przedsiębiorczość,

• świadomość i ekspresja kulturalna.

Metody nauczania:

• analiza tekstu źródłowego (porównawcza)

• rozmowa nauczająca z wykorzystaniem nagrania, schematu, tablicy interaktywnej,

• metoda kosza i walizki.

Formy pracy:

• grupowa,

• zbiorowa.

Środki dydaktyczne:

• komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki,

• zasoby multimedialne zawarte w e‑podręczniku: W gąszczu informacji, In the maze of information,

• egzemplarze tabloidu i gazety opiniotwórczej dla każdej grupy uczniów,

• kartki w dwóch kolorach (np. zielonym i żółtym) dla każdego ucznia,

• tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg zajęć:

Faza wprowadzająca:

1. Nauczyciel przedstawia cel zajęć: Dowiecie się, czym się różnią tabloidy od gazet opiniotwórczych i jak tworzyć efektywne komunikaty.

2. Nauczyciel prosi uczniów o wymienienie kilku tytułów gazet lub informacyjnych portali internetowych, a następnie pyta, czy dostrzegają jakieś różnice między wymienionymi tytułami i ich zawartością. Uczniowie zapisują swoje propozycje na tablicy. Wspólnie z nauczycielem rozmawiają na temat tego, skąd biorą się te różnice. Uczniowie powinni znaleźć zarówno źródła opiniotwórcze, jak i popularne (brukowce, portale plotkarskie). Jeśli tak się nie stanie, nauczyciel wskazuje przykładowe tytuły.

Faza realizacyjna:

1. Nauczyciel mówi, że teraz uczniowie przyjrzą się bliżej zawartości konkretnych tytułów. Dzieli klasę na grupy i rozdaje egzemplarze czasopism (po 1 tabloidzie – gazeta A, i 1 tytule opiniotwórczym – gazeta B, dla każdej z grup lub ich fragmenty). Informuje uczniów, że ich zadaniem będzie porównanie obu czasopism. W czasie pracy uczniowie powinni zwrócić szczególną uwagę na:

• szatę graficzną i układ stron,

• proporcje wielkości zdjęć do tekstów,

• ilość tekstu w poszczególnych artykułach,

• krój czcionki i kolory,

• formę i styl tytułów,

• na jakie informację gazeta kładzie nacisk, jaka jest tematyka większości tekstów.

Nauczyciel informuje, że na przygotowanie grupy mają 10 minut.

2. Po wykonaniu zadania grupy prezentują wyniki pracy: omawiają najpierw gazetę A, a następnie gazetę B.

3. Następnie nauczyciel mówi, że uczniowie wysłuchają nagrania, w którym będzie mowa o dwóch rodzajach gazet. Prosi, by w trakcie słuchania zwrócili uwagę na to, czym się charakteryzują te rodzaje, aby później móc przyporządkować swoje gazety do jednej z kategorii. Po wysłuchaniu nagrania abstraktu „In the maze of information” grupy wskazują, która z ich gazet jest tabloidem, a która czasopismem opiniotwórczym.

4. W kolejnym etapie zajęć uczniowie w tych samych grupach pracują z tablicą interaktywną z abstraktu. Nauczyciel prosi, by wyobrazili sobie, że są dziennikarzami zatrudnionymi w różnych redakcjach: część każdej grupy pracuje w tabloidzie, a druga część w gazecie opiniotwórczej. Ich zadaniem jest wymyślenie tematów artykułów, a następnie zredagowanie tytułów dla każdego z nich odpowiednich dla tabloidu i gazety opiniotwórczej. Nauczyciel może zmodyfikować to zadanie i zaproponować, by temat był wspólny dla tabloidu i gazety opiniotwórczej, a różnić mają się tylko tytuły.

5. Po zakończeniu zadania uczniowie wraz z nauczycielem oceniają, czy grupom udało się w zaproponowanych tytułach oddać charakter czasopisma.

6. Nauczyciel, inicjując rozmowę nauczającą, wyjaśnia, że dobry dziennikarz oprócz pomysłów na artykuły musi również mieć sprawny warsztat pisarski. Pyta, czy uczniowie wiedzą, jak prawidłowo zredagować informację o jakimś wydarzeniu, co powinna ona zawierać. Uczniowie przedstawiają swoje propozycje, a jeden z nich zapisuje je na tablicy.

7. Następnie nauczyciel prezentuje schemat z abstraktu, który przedstawia zasadę sześciu pytań. Prosi uczniów, aby porównali swoje propozycje z informacjami zawartymi w infografice i ocenili, czy ich pomysły były trafne, o czym zapomnieli itp. W razie potrzeby nauczyciel udziela wyjaśnień.

8. Nauczyciel prosi, by uczniowie wykonali Ćwiczenie 1 z abstraktu, które polega na zredagowaniu wiadomość o wydarzeniu.

9. Chętni uczniowie odczytują stworzone przez siebie komunikaty, a inni komentują je, zwracając uwagę, czy spełniają wymogi sześciu pytań.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel przeprowadza podsumowanie metodą kosza i walizki. Rozdaje uczniom kartki w dwóch kolorach (np. zielony i żółty). Na zielonych kartkach uczniowie zapisują informacje i umiejętności, które uznali podczas lekcji za cenne, przydatne. Na żółtych – zbędne. Nauczyciel zwraca uwagę uczniów, że ich refleksje mogą dotyczyć nie tylko przyswojonej wiedzy, ale i nabytych umiejętności. Nauczyciel odczytuje refleksje uczniów.

2. Propozycja zadania domowego:

a. Wykonaj Ćwiczenie 2 z abstraktu: napisz krótki artykuł w stylu tabloidowym lub gazety opiniotwórczej na temat wydarzenia przedstawionego na zdjęciu.

b. Odsłuchaj nagranie abstraktu, aby powtórzyć materiał i utrwalić nowe słówka. Następnie wykonaj ćwiczenie słownikowe na końcu rozdziału.

Słownictwo:

W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia:

W tej lekcji zostaną użyte m.in. następujące pojęcia oraz nagrania

Pojęcia

Teksty i nagrania

In the maze of information

Traditional papers can be divided into two broad categories: opinion‑forming newspapers, and popular newspapers, called tabloids. Tabloids use screaming headlines, blunt language, big pictures, short and emotional texts. They are addressed at a mass reader, they express his opinions, cater to his average taste, feed him with rumours about celebrities, scandals, sometimes make stories up. There is no space here for multilateral analysis or nuances. However, the popular newspapers are also important in a democracy. They present every event, new law, an economic phenomenon from the point of view of a common man. They help calculate the consequences of the economic changes for the home budget. They control and criticise the government. Nowadays the papers are slowly being replaced with the internet.

How to create information? A well created piece of information should answer six questions: