Aparat wykonawczy, czyli podział muzyki
Ważne daty
ok. 1720 – Antonio Vivaldi, Cztery pory roku
1791 – Wolfgang Amadeusz Mozart, Requiem d‑moll
1937 – Carl Orff, Carmina Burana
1969 – John Cage, HPSCHD
Scenariusz lekcji dla nauczyciela
II. Analiza i interpretacja dzieł muzycznych. Uczeń:
1. zna podstawowe terminy i pojęcia właściwe dla opisu i zrozumienia wybranych dzieł muzycznych.
III. Tworzenie wypowiedzi związanych z historią i kulturą muzyczną. Uczeń:
1. wypowiada się w formie ustnej (np. dyskusja, prezentacja, debata) i/lub pisemnej (np. esej, referat) o dziełach muzycznych w oparciu o podstawową terminologię.
charakteryzować skład orkiestry symfonicznej;
opisywać różne rodzaje aparatu wykonawczego;
stosować właściwą terminologię muzyczną;
przyporządkowywać dzieło do jego twórcy.
Czym jest aparat wykonawczy ?
Aparat wykonawczy to inaczej instrumenty, przedmioty, które realizują kompozycję według wskazówek kompozytora. Może nim być np. solista, chór, orkiestra symfoniczna, big band. Wraz z biegiem lat zmieniała się popularność niektórych instrumentów, dlatego aparat wykonawczy dostosowywał się do potrzeb danej epoki, nurtu. W XX wieku pomysły kompozytorów zaczęły obejmować nie tylko tradycyjnych wykonawców, ale także muzykę elektroniczną, w której wykorzystuje się gotowe sample bez użycia akustycznych instrumentów.
Skład orkiestry symfonicznej
Przykładem aparatu wykonawczego jest orkiestra symfoniczna oraz wszystkie instrumenty wchodzące w jej skład.
1.
I skrzypce
{audio}
2.
II skrzypce
3.
altówki
{audio}
4.
wiolonczele
{audio}
5.
kontrabasy
{audio}
6.
harfa
{audio}
7.
flety poprzeczne
{audio}
8.
klarnety
{audio}
9.
fagoty
{audio}
10.
oboje
{audio}
11.
trąbki
{audio}
12.
puzony
{audio}
13.
waltornie (rogi)
{audio}
14.
tuba
{audio}
15.
trójkąt
{audio}
16.
werbel
{audio}
17.
kotły
{audio}
18.
fortepian
{audio}
19.
talerze
{audio}
20.
flet piccolo
{audio}
Przykłady różnych aparatów wykonawczych
Najmniejszym aparatem wykonawczym jest solista. Kompozycje przeznaczone na jeden instrument pisane były na przestrzeni wszystkich epok, a z czasem dodano do nich partię akompaniamentuakompaniamentu, czyli tła utworu. Takie dzieła określa się przez pryzmat wykorzystanych instrumentów wykonujących partię solową i typ akompaniamentu, np. na flet z towarzyszeniem fortepianu, na tenor z basso continuobasso continuo, itp.
Wspólne muzykowanie znane było już w kulturze ludowej, w której tworzyły się wiejskie kapele, wykonujące utwory przekazywane drogą ustną. Z czasem grupy muzyków stawały się coraz bardziej profesjonalne. W zależności od ilości muzyków określa się nazwę zespołu. Dwoje muzyków nazwiemy duetem, troje – triem, czworo – kwartetem, pięcioro – kwintetem, itd. Szczególną grupą jest kwartet smyczkowy, który wykształcił się na przestrzeni klasycyzmu i wykorzystywany był także w późniejszych epokach. Największym aparatem wykonawczym jest orkiestra symfoniczna.
Kompozycje mogą wykorzystywać wokalny aparat wykonawczy. Tradycja ludowa wykorzystywała często głos ludzki (tzw. głos biały), a utwory przekazywane były z pokolenia na pokolenie. W kościele chrześcijańskim wykształcił się chorał gregoriańskichorał gregoriański – forma muzyczna, w której wokaliści wykonują partię melodii unisonounisono. Wraz z rozwojem polifonii zmieniał się także rozmiar aparatu wykonawczego form wokalnych, dodawano większą liczbę głosów, co z czasem doprowadziło do powstania popularnego SATB (S – sopran, A – alt, T – tenor, B – bas), czterogłosu, w którym pisana jest większość kompozycji przeznaczonych na chór.
Wysłuchaj nagrań i przyjrzyj się zapisowi dwóch Dies Irae. Pierwsze jest sekwencją pochodzącą ze średniowiecza, drugie częścią Requiem Mozarta. Zapisz różnice w aparacie wykonawczym, opisz jak się zmieniał na przestrzeni epok.
1.
S – sopran
2.
A – alt
3.
T – tenor
4.
B – bas
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DZOxymn32
Utwór: Gaude Mater Polonia, autorstwa Wincentego z Kielczy. Wykonawca: Chór Mieszany Cantores Veiherovienses. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się hymnicznym charakterem.
Aparat wykonawczy muzyki wokalno‑instrumentalnej obejmuje orkiestrę symfoniczną wraz z chórem. Kompozycje potrafią przyjmować ogromne rozmiary, a potrzebny aparat wykonawczy często zdumiewa swoją złożonością. Przykładem może być Carmina Burana Carla Orffa, w której wykonawcami są: orkiestra symfoniczna z rozbudowaną sekcją rytmiczną (dwa zestawy kotłów, kastanety), dwa fortepiany, ośmiogłosowy chór mieszany, chór chłopięcy i czterech solistów.
Współcześnie w skład aparatu wykonawczego mogą wchodzić przedmioty nieprzeznaczone pierwotnie do realizacji muzyki. Jest to związane z eksperymentami Johna Cage`a, który jako pierwszy używał w swoich kompozycjach np. magnetofony.
Zadania
Wskaż wszystkie zdania prawdziwe.
- Aparat wykonawczy określa instrumentarium wykorzystane w utworze.
- Orkiestra symfoniczna może wchodzić w skład aparatu wykonawczego.
- John Cage jako pierwszy sklasyfikował aparat wykonawczy.
- W średniowieczu popularnym aparatem wykonawczym był jednogłosowy chór.
Rozwiń skróty dotyczące czterogłosowego chóru. Odpowiedzi zapisz z dużej litery.
S - ............
A - ............
T - ............
B - ............
Wyjaśnij pojęcie akompaniament.
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DZOxymn32
Utwór do zadania. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się hymnicznym charakterem.
Wyjaśnij pojęcie Basso continuo.
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DZOxymn32
Utwór do zadania. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się spokojnym charakterem.
Wyjaśnij pojęcie chorał gregoriański.
Przeciągnij nazwy instrumentów w odpowiednie miejsca na ilustracji.
Harfa, Kotły, Waltornia, Fagot, Altówka
Wyjaśnij pojęcie unisono.
Zaznacz definicję basso continuo.
- Podstawa basowa każdego utworu.
- W barokowych utworach – najniższy głos basowy.
- Akompaniament wykonywany jako tło muzyczne.
Słownik pojęć
partia instrumentalna utworu towarzysząca i podporządkowana partii głównej.
w barokowych utworach instrumentalnych lub instrumentalno‑wokalnych: najniższy basowy głos.
jednogłosowe śpiewy liturgiczne Kościoła rzymskokatolickiego, ukształtowane na początku VIII w., a przekazane w rękopisach z IX w.
wykonywanie tej samej melodii przez różne głosy lub instrumenty w identycznych pod względem wysokości dźwiękach.
Słownik pojęć opracowano na podstawie:
encyklopedia.pwn.pl
Biblioteka muzyczna
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DZOxymn32
Utwór: Fryderyk Chopin, „Nokturn cis-moll”
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DZOxymn32
Utwór: Fryderyk Chopin, „Smutna rzeka”, op. 74, Nr 3
Nagranie dostępne pod adresem https://zpe.gov.pl/a/DZOxymn32
Utwór: Gaude Mater Polonia, autorstwa Wincentego z Kielczy. Wykonawca: Chór Mieszany Cantores Veiherovienses. Kompozycja posiada wolne tempo. Cechuje się hymnicznym charakterem.
Bibliografia
Mieczysław Drobner, Instrumentoznawstwo i akustyka, PWM Warszawa 1960.
Józef Chomiński, Krystyna Wilkowska‑Chomińska, Historia muzyki, PWM Warszawa 1989.