Twórcami [kinematografu] byli osławieni bracia Auguste i Louis Lumiere. Ci pochodzący z Francji wynalazcy skupiali się na rozwoju fotografii, a dopiero następnie na kinematografii. [Bracia] zrezygnowali z możliwości pójścia na studia, wybierając rodzinny zakład fotograficzny. To za sprawą swojego ojca bracia Lumiere zafascynowali się kinematografią około 1892 roku. Postanowili zakupić kinetoskop stworzony przez Edisona, by dokładnie przeanalizować zasadę jego funkcjonowania. To właśnie dzięki temu udało się stworzyć kinematograf, który dał początek współczesnej kinematografii. Kinematograf wzbudzał w ludziach wiele emocji. Nic dziwnego, że tak licznie przybyli na pierwszy pokaz filmów w historii. Odbył się on dokładnie 28 grudnia 1895 roku w Grand Cafe w Paryżu. Najbardziej niezwykłe dla odbiorców było to, że po raz pierwszy ten sam ciąg obrazów mogło oglądać wiele osób jednocześnie. Wtedy też chętni mogli zobaczyć kilka bardzo krótkich filmów, które składały się zaledwie z jednego ujęcia. Wśród nich znalazły się: „Wjazd pociągu na stację w La Ciotat”, „Wyjście robotników z fabryki w Lyonie”, „Polewacz polany” czy „Śniadanie”. To właśnie to wydarzenie uznaje się obecnie za to, które rozpoczęło erę filmu.

1 Cytat za: Artykuł Kinematograf, czyli początki kina. Krótka historia wynalazku braci Lumière, 2020, focus.pl, dostęp [25.11.2021].

Carlo Airoldi - pierwszy faul nowożytnych igrzysk

Sportowcy rywalizowali w dziewięciu dyscyplinach (lekkoatletyka, gimnastyka, kolarstwo, podnoszenie ciężarów, pływanie, strzelectwo, tenis, szermierka, zapasy) podzielonych na 43 konkurencje. Pierwszym w historii mistrzem olimpijskim został James B. Connolly, amerykański trójskoczek. Ten wywodzący się z biednej rodziny chłopak, skacząc stylem irlandzkim, pokonał drugiego w klasyfikacji Ruffere z Francji aż o 101 centymetrów! Po igrzyskach miał jednak kłopoty. Władze Uniwersytetu Harvarda usunęły go z listy studentów, ponieważ [na zawody] wyjechał bez pozwolenia. Po wielu latach 81‑letni wówczas James otrzymał na tej samej uczelni tytuł doktora honoris causa. Niemiła niespodzianka czekała również na pływaków. Zmagania w trenowanej przezeń dyscyplinie odbywały się w Zatoce Zea. Sportowcy walczyli nie tylko ze sobą, ale i z temperaturą wody, która według różnych źródeł miała od 12 do 14 stopni Celsjusza. W tych niełatwych warunkach największe umiejętności zaprezentował Alfréd Hajós z Węgier, który zdobył dwa tytuły mistrzowskie. Madziar zapamiętany został także z innego powodu. Król Jerzy I miał go zapytać, gdzie nauczył się tak dobrze pływać, na co ten z przekąsem odpowiedział: – W wodzie Wasza Wysokość! W wodzie!

2 Źródło: Carlo Airoldi - pierwszy faul nowożytnych igrzysk, dostępny w internecie: www.polityka.pl [dostęp 25.11.2021 r.].