Dokument miasta Paryża z 1277 r.

Sąd rozjemczy burmistrza w Paryżu ustala długość dnia pracy w cechu foluszników Guy Dumex, strażnik urzędu burmistrza w Paryżu, czynimy wiadomym wszem wobec i każdemu z osobna:

[Ponieważ] spór i niezgoda nastały między mistrzami foluszników Paryża z jednej strony a czeladnikami folusznikami z drugiej [w przed miocie] wielu punktów niezadowolenia, co do których czeladnicy skarżyli się panu naszemu królowi. Mianowicie mówili, że mistrzowie zatrzymują ich zbyt długo po zajęciach [w czasie ich wolnych wieczorów], która to rzecz była dla nich niebezpieczna i groźna dla ich osób, czego oni obawiali się dla jakiejś przygody, która by się im mogła przytrafić. Wymienieni mistrzowie foluszników mówili przeciw [nam] i domagali się od nas pisma, zaopatrzonego pieczęciami urzędu burmistrza, sporządzonego od czasów królowej Blanki [(1188-1252), żony Ludwika VIII], przy którym to piśmie niniejsze [pismo] jest załączone, aby im było doręczone i abyśmy mieli rozporządzenie od pana naszego króla, [wreszcie] żebyśmy obradowali nad powyższym pismem do mieszczan Paryża i z naszej rady dali mu sprawozdanie.

Po tym wszystkim wyżej wymienione strony usiadły w radzie wysoko i nisko, a my odbywszy naradę z ludźmi poważnymi, dla zgody wymienionych stron, wypowiedzieliśmy nasze zdanie [...] jak następuje: iż wymienione pismo, do którego to niniejsze jest załączone, będzie utrzymywane i zachowane z tym dodatkiem, że wymienieni czeladnicy będą przychodzili w każdy dzień roboczy o wschodzie słońca, wedle ich obowiązku, i będą pracować aż do nieszporów [vespere - czas przed zachodem słońca, w godz. 16-17]. A odpoczynek ich będzie trwał aż do zachodu słońca.

I to zarządzamy zgodnie z wymienionymi stronami dla wspólnej korzyści, ażeby żaden z wymienionych robotników owego zawodu, ani mistrzowie, ani czeladnik, ani terminator, nie otwierał warsztatów w nocy.