Polecenie 1

Wysłuchaj audiobooka na temat dysonansu poznawczego i wykonaj polecenie.

Zapoznaj się z treścią audiobooka na temat dysonansu poznawczego i wykonaj polecenie.

RSqXhfMN6O5RS
Nagranie dźwiękowe lekcji Dysonans poznawczy a potrzeba podtrzymywania samooceny.
Oprac. na podst. Robin M. Akert, Elliot Aronson, Timothy D. Wilson, Psychologia społeczna. Serce i umysł, 1997.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
1
Ćwiczenie 1
RV1EtbMBBrBs4
mały dysonans: (Uzupełnij). duży dysonans: (Uzupełnij).

Sprawdź się

RlWlRA3IiaXl31
Ćwiczenie 2
Wskaż, która z odpowiedzi nie należy do błędów w wyjaśnianiu zjawisk społecznych, jakie wymienia E. Aronson. Możliwe odpowiedzi: 1. podstawowy błąd atrybucji, 2. błąd działającego–obserwatora, 3. błędy autopercepcji, 4. błędy intuicyjne
R2rQ9nYBOPTJd2
Ćwiczenie 3
Wskaż, jakie założenia składają się na teorię atrybucji Heidera. Możliwe odpowiedzi: 1. Większość ludzkich zachowań jest zamierzona., 2. Procesy atrybucji to odczytywanie intencji., 3. Ludzie wykazują skłonność do interpretowania w kategoriach intencji nawet przypadkowych zachowań., 4. Zachowania nieintencjonalne praktycznie nie występują wśród ludzi.
RmpZk57PzR9AN2
Ćwiczenie 4
Zdecyduj, które stwierdzenia są prawdziwe, a które fałszywe. Harold Kelley jest autorem teorii atrybucji zwanej modelem współzmienności. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Dysonans poznawczy to stan napięcia występujący, gdy jednostka ma jednocześnie dwa psychologicznie niezgodne ze sobą elementy poznawcze. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Z badań wynika, że osoby o wysokiej samoocenie najsłabiej odczuwały dysonans, zachowując się w sposób okrutny lub głupi. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Atrybucja wewnętrzna to wnioskowanie, iż osoba zachowała się w określony sposób ze względu na sytuację, w której się znalazła. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
2
Ćwiczenie 5

Zapoznaj się z tekstem, a następnie wykonaj ćwiczenie.

1
Adam Pierończyk, Maria Bajak Dysonans poznawczy

Zjawisko dysonansu może zostać wykorzystane do zmian postaw, przekonań czy sposobu myślenia danej jednostki. Wynika to z faktu, iż po zredukowaniu dysonansu, człowiek często pozostaje konsekwentny w obranych postawach, co ma służyć ograniczeniu wewnętrznego dyskomfortu. Do najbardziej znanych technik manipulacji związanych z zjawiskiem dysonansu należą między innymi (…):

  • „Stopa w drzwiach” – jeśli człowiek spełni jedną małą prośbę, to później jest skłonny do spełnienia kolejnej , która jest większa.

  • „Dwie stopy w drzwiach” – jest podobna do techniki „stopy w drzwiach”, ale pomiędzy dwoma prośbami wprowadza dodatkowa, o średnim poziomie trudności realizacji.

  • „Stopa w ustach” – przed zadaniem kluczowego pytania, wciągnięcie osoby w dialog, który utwierdzi ją w przekonaniach, że spełniając prośbę postępuje w zgodzie z sobą i swoimi wcześniejszymi deklaracjami.

  • „Pułapka uniknięcia konfrontacji” – niejednokrotnie człowiek decyduje się na spełnienie prośby w momencie, gdy jest pytany o przyczyny swojego postępowania.

dysonans3 Źródło: Maria Bajak, Adam Pierończyk, Dysonans poznawczy, dostępny w internecie: mfiles.pl [dostęp 23.10.2020 r.].
R65nW7Q0XQfT7
Zaznacz prawidłowe odpowiedzi. Możliwe odpowiedzi: 1. Jedną z form wykorzystania dysonansu poznawczego do zmiany postępowania jednostki jest pytanie o przyczyny postępowania., 2. Dysonans poznawczy może być wykorzystywany jako forma manipulacji., 3. Po zredukowaniu dysonansu poznawczego człowiek wraca do swoich poprzednich zachowań., 4. Jedną z technik manipulacji jest powolne przekonywanie jednostki do spełniania próśb, aby osiągnąć oczekiwany efekt końcowy.
3
Ćwiczenie 6

Zapoznaj się z tekstem, a następnie wykonaj ćwiczenie.

1
Dysonans poznawczy, czyli jak Twój umysł nagina rzeczywistość

Podobnym przykładem dysonansu poznawczego mogą być wszelkiego rodzaju teorie spiskowe. Ich zwolennicy wybierają te z dowodów i argumentów, które potwierdzają ich przekonania, a całą resztę podanych faktów ignorują. Dzięki temu dyskusja z ludźmi, wierzącymi w UFO czy płaską ziemię jest trudna, a oni sami bezustannie walczą z uczuciem dysonansu poznawczego.

dysonans2 Źródło: Dysonans poznawczy, czyli jak Twój umysł nagina rzeczywistość, 20.08.2020 r., dostępny w internecie: kobieta.pl [dostęp 23.10.2020 r.].
RZnYLS8Syn2sD
Wskaż prawdziwe dokończenia zdania.
Zwolennicy teorii spiskowych… Możliwe odpowiedzi: 1. są skłonni do funkcjonowania w warunkach dysonansu społecznego., 2. nie akceptują wiedzy naukowej, tylko wybierają argumenty pasujące do ich wyobrażeń., 3. akceptują autorytety i wierzą w odkrycia naukowe., 4. uważają, że wiara jest ważniejsza niż argumenty naukowe i dyskusje z nimi są bardzo trudne, ponieważ nie chcą przyjąć argumentów od innych.
31
Ćwiczenie 7

Zapoznaj się z ilustracją i wykonaj ćwiczenie.

ROuC8dX8RYmFc
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RpnugLSWybfo0
Przeanalizuj opis ilustracji i wskaż zależność pomiędzy pozytywną oceną innych i samooceną. (Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 8

Zapoznaj się ze schematem i wykonaj ćwiczenie.

RUcDYjGnMogxw
Oprac. na podst. Marcin Krukowski, Piotr Rydzewski, Zarządzanie emocjami, Łódź 2002.
Źródło: Englishsquare.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
R1Hxzeq9MD0Um
Rozstrzygnięcie: (Wybierz: tak, nie) Uzasadnienie: (Uzupełnij).
3
Ćwiczenie 9

Zapoznaj się z tekstem, a następnie wykonaj ćwiczenie.

1
Grzegorz Tomicki Atrybucja

Tak więc atrybucje nie tylko służą do tłumaczenia swoich osiągnięć samemu sobie, lecz również pełnią funkcje interpersonalne, z autoprezentacyjnymi włącznie. Ludzie często zdają sobie sprawę z możliwości taktycznego wykorzystania atrybucji i, jak się można spodziewać, wygłaszają atrybucyjne stwierdzenia, które stawiają ich w jak najlepszym świetle. Człowiek na przykład częściej deklaruje osobistą odpowiedzialność za sukces, niż za porażkę. Podobnie każdy członek grupy skłonny jest mówić o większym wpływie na działanie zespołu wówczas, gdy grupa osiągnęła dobre wyniki, niż gdy poniosła klęskę. Ludzie próbują też przekonywać innych, że ich zachowanie wynikało raczej z pozytywnych pobudek (takich jak chęć udzielenia pomocy) niż z powodów egoistycznych (takich jak pragnienie wywarcia dobrego wrażenia). Początkowo takie atrybucje obronne postrzegano jako sposób chronienia i wzmacniania poczucia własnej wartości. Przypisując sobie sukcesy, porażki zaś tłumacząc przyczynami zewnętrznymi, człowiek jest w stanie utrzymać pozytywną samoocenę. Niezależnie jednak od korzyści odnoszonych przez własne Ja, atrybucje obronne przynoszą również zyski społeczne. Tłumaczenia, które przedstawiamy innym, wpływają na to, jak jesteśmy postrzegani i oceniani

pzc Źródło: Grzegorz Tomicki, Atrybucja, 29.07.2016 r., dostępny w internecie: pzc.innelektury.pl [dostęp 23.10.2020 r.].
RWgEwerGwehq2
Zaznacz, które stwierdzenia są prawdziwe, a które fałszywe. Każda jednostka jest zawsze bardziej chętna do chwalenia się sukcesem niż porażkami. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Pozytywną samoocenę jednostka może utrzymać dzięki przypisywaniu sukcesów sobie, swojej pracy i zdolnościom. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Każdy z nas jest postrzegany przez innych również na podstawie sposobu, w jaki prezentujemy swoje sukcesy i porażki. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Każdy z nas sukcesy przypisuje własnym potrzebom i najczęściej przyznaje, że osiąga je z powodów czysto egoistycznych. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz