Polibiusz, Dzieje

Etolowie od dawna uprzykrzyli sobie pokój i to, że koszty utrzymania musieli opędzać własnymi środkami, bo zwyczajem ich jest żyć ze swych sąsiadów; a potrzebują licznych dóbr z powodu wrodzonej buty, której folgując wiodą stale życie zbójeckie i dzikie, przy czym nikogo nie uważają za przyjaciela, każdego zaś za wroga. Mimo to w poprzednim czasie, póki żył Antigonos, z obawy przed Macedończykami zachowywali się spokojnie. Lecz kiedy ów zakończył życie zostawiwszy nieletniego syna Filipa, lekceważyli tegoż i szukali powodów i pozorów do mieszania się w sprawy Peloponezu, nęciły ich dawnym zwyczajem grabieże w tym kraju, a zarazem sądzili, że samym Achajom sprostają w wojnie. Nosząc się z tym zamiarem, gdy im nieco dopomógł przypadek, takiego użyli pretekstu do zaczepki. Dorimachos z Trichonion był synem owego Nikostratosa, który na ogólnym świecie związków Beotów dopuścił się pogwałcenia pokoju. Jeszcze młody i pełen etolskiej porywczości i zachłanności, został on wysłany w imieniu państwa do miasta Figalei, które leży na Peloponezie na granicy Mesenii i wtedy należało do Związku Etolskiego; pozornie miał on strzec kraju i miasta Figalejczyków, w rzeczywistosci zaś jako szpieg obserwować sprawy na Peloponezie. Otóż gdy zbiegli się do niego piraci i przybiegli do Figalei, a on nie mógł im prawną drogą przysporzyć zysku, ponieważ trwał jeszcze ogólny pokój, który między Hellenami zaprowadził Antigonos – w końcu, nie mając innego wyjścia, pozwolił piratom rabować bydło Meseńczyków, chociaż ci byli przyjaciółmi i sprzymierzeńcami Etolów. Piraci z początku grabili tylko trzody na samej granicy, później zaś, gdy wzmogło się ich zuchwalstwo, zaczęli także włamywać się do domów znajdujących się na polach, zjawiając się niespodziewanie w nocy. Oburzeni tym Meseńczycy wysyłali posłów do Dorimachosa, który z początku nie dawał im posłuchania, bo chciał swoim podwładnym zapewnić korzyść, a zarazem sam się obłowić jako uczestnik zdobyczy. Gdy jednak z powodu nieustannych gwałtów raz po raz nadchodziły poselstwa, oświadczył, że sam przybędzie do Meseny, aby usprawiedliwić się przed oskarżycielami Etolów. Skoro się tam zjawił i poszkodowani udali się do niego, wyszydził jednych wśród drwin, na drugich powstał, innych wreszcie łając próbował zastraszyć.