Przygodę z granitoidami Przedgórza Sudeckiego możemy rozpocząć w Kośminie – dzielnicy Piławy Górnej. Choć kopalnia znajduje się poza granicami administracyjnymi Kośmina, to od niego wywodzi się jej nazwa. Wydobywa się tu skałę zwaną potocznie sjenitem. Nazwa „sjenit” pochodzi od greckiej nazwy miasta w południowym Egipcie Asuanu – Syene. W Asuanie znajduje się kamieniołom, w którym wydobywano czerwono-różowy granit asuański. Dziś ten typ skały nazywa się właśnie sjenitem. Zgodnie z klasyfikacjami petrograficznymi, nazwa „sjenit” jest w przypadku skały z Kośmina nieścisła, gdyż pod względem składu chemicznego i mineralogicznego jest to granodioryt. Jednak zastosowana przez geologów niemieckich przyjęła się i tradycyjnie jest używana dla skał magmowych występujących w rejonie Niemczy. Zaliczane są one do grupy najstarszych granitoidów sudeckich o wieku około 340 mln lat. Sjenity niemczańskie odsłaniają się w pasie o 16-kilometrowej długości, ciągnącym się od Gościeradowa na północy przez Niemczę do Przedborowej koło Ząbkowic Śląskich na południu. Występują one w postaci żył pokładowych o miąższości 50–300 m, przecinających mylonity i migmatyty. […]

Wydobywany od połowy XVIII wieku w kamieniołomie Kośmin kamień wykorzystano przy budowie licznych obiektów na Dolnym Śląsku, a także w całej Polsce i za granicą. Największe wydobycie granodiorytu z Kośmina przypadło na lata siedemdziesiąte XX wieku. Zastosowano go między innymi przy budowie wielu obiektów w Krakowie (cokół pomnika Adama Mickiewicza, Szpital Specjalistyczny imienia Józefa Dietla), w Katowicach (hol dworca PKP), Wrocławiu (poczta w Rynku), Warszawie (hol dworca Centralnego), Poznaniu (przejście podziemne przy dworcu autobusowym).

Ponieważ do kopalni w Kośminie wstęp jest ograniczony, gdyż jest to czynny zakład górniczy, to występujące tu skały możemy zobaczyć, przyglądając się murom obronnym pobliskiej Niemczy, pochodzącym z 1470 roku. Mury obronne Niemczy, otaczające Wzgórze Zamkowe jako jedne z nielicznych murów miejskich zachowały się właściwie wokół całego centrum. Na Zamkowym Wzgórzu już we wczesnym średniowieczu prawdopodobnie znajdowała się obronna siedziba, należąca do plemienia Ślężan. Po włączeniu Śląska do państwa pierwszych Piastów, w X wieku powstał tu silnie umocniony gród kasztelański. Zasłynął on między innymi z bohaterskiej obrony w roku 1017, podczas najazdu wojsk cesarza niemieckiego Henryka II.