(z łac. według faktów); faktycznie, w rzeczywistości

(z łac. według prawa); jest to określenie stanu rzeczy zgodnego z normą prawną; często stosowane jako przeciwieństwo de facto – stanu faktycznego

zbiór jednostek wyodrębniony ze zbiorowości ze względu na cechę odróżniającą je od innych jednostek; cecha ta musi być ważna pod względem społecznym, a jednostki muszą posiadać poczucie odrębności ze względu na tę cechę

segment społeczeństwa, do którego zaliczamy jednostki pozostające w podobnym położeniu społecznym warunkowanym własnością; dotyczy to zwłaszcza posiadania środków produkcji)

(z gr. pathos – choroba, cierpienie oraz logos – wiedza, nauka); nauka o cierpieniu; patologią społeczną określa się zjawiska, które naruszają normy i wartości, wywołujące potępienie społeczne zbiorowości lub całego społeczeństwa i wywołujące społeczne działania mające ograniczyć, likwidować, przeciwdziałać  zjawiskom

kategoria społeczna (lub według niektórych socjologów: klasa społeczna), która powstała na współczesnych rynkach pracy; należące do niej jednostki charakteryzuje niepewność ich sytuacji ekonomicznej wynikająca z elastycznych form zatrudnienia; w związku z tym ich dochody są niestabilne, sytuacja niepewna a ponadto nie korzystają z żadnych świadczeń wynikających ze stałego zatrudnienia; do kategorii tej zalicza się także tych pracowników, którzy mając pracę etatową, wykonują pracę niskiej jakości, nisko płatną, taką, która nie pozwala się im utrzymać na przeciętnym poziomie