Symbolika kolorów w wierszu O przyjdź!

Symboliczny czas spotkania ukochanych odrealnia nie tylko ich wieczorną schadzkę, ale także cielesność uczestniczących w niej osób. Śmierć przypomina raczej zjawę niż osobę rzeczywistą. Jej postać jest przy tym bardzo skonwencjonalizowana, nawiązująca do przedstawień malarskich (np. obrazy Jacka Malczewskiego) i literackich (np. utwory Kazimierza Przerwy‑Tetmajera czy Jana Kasprowicza).

Charakterystyczna dla tego wizerunku jest m.in. zwiewna szata, o której również wspomina Brzozowski. Poeta opisuje ją, używając epitetów: „biała” i „pajęcza”, w ten sposób jeszcze bardziej podkreślając jej lekkość. Szczególnie ważna jest tutaj symbolika bieli. Barwa ta kojarzy się z niewinnością, ale w niektórych kulturach funkcjonuje jako znak żałoby, śmierci, martwoty. Następne wezwanie podmiotu lirycznego skierowane do ukochanej: „na hebanowe swoje włosy Perły rosy” wprowadza w ten plastyczny obraz chłód wzmocniony dodatkowo „zimnych barw tęczą”. Śmierć jest pozbawiona ciepła, ale nie czułości. Za zadanie ma zamrozić ból i cierpienie człowieka fin de siècle’u, otulić go miłym chłodem. Śmierć ma hebanowe włosy, ponieważ przychodzi wraz ze zmierzchem – przypomina noc, która dla modernistów była znakiem odpoczynku, a nie czasem działania złych mocy. Wspomniana zaś w obu wierszach rosa ma ukoić żar serca. Perły rosy mogą też symbolizować łzy towarzyszące nadejściu śmierci. Dlatego właśnie adresatka wiersza O przyjdź! ma się pojawić skropiona perłami rosy, jakby uświęcona prawdziwym, głębokim smutkiem. Wiersz Stanisława Koraba‑Brzozowskiego O przyjdź! oparty jest na młodopolskim wyobrażeniu śmierci, zbudowanym za pomocą symboli. Sugerują one nadejście śmierci, a nie kochanki (jak na początku wydawać by się mogło). Wiersz jest symboliczny, to symboliczna zagadka, którą jednak można rozwiązać, nie czytając ostatniego wersu. Śmierć nie jest dla poety odległa, nieosiągalna. Przez swoją bliskość nie stała się jednak zwyczajna, nie wpadła w szarość, nijakość, codzienność. Dla Brzozowskiego jest bowiem prawdziwym pięknem.