Model 3D przedstawia ludzką krtań. Krtań zbudowana jest z chrząstek, tworzących jej rusztowanie oraz z mięśni, więzadeł i błony śluzowej. Mięśnie krtani regulują napięcie fałdów głosowych, przez co decydują o sile i wysokości głosu. Krtań jest narządem położonym z przodu szyi na wysokości 4 i 5 kręgu szyjnego. Od góry graniczy z gardłem, od dołu z tchawicą. Kształtem przypomina około 5‑centymetrową piramidę zwróconą wierzchołkiem ku dołowi. Jest trójścienna o ściętym i zaokrąglonym wierzchołku oraz o dwóch ścianach przednio‑bocznych i jednej tylnej. Krtań składa się z 9 chrząstek – parzystych nalewkowatej, różkowatej i klinowatej oraz nieparzystych: tarczowatej, nagłośniowej i pierścieniowatej. Największe chrząstki budujące krtań to chrząstka nagłośniowa, tarczowata i pierścieniowata. Parzyste chrząstki nalewkowate budują aparat głosowy człowieka. Malutkie struktury - chrząstki rożkowate i klinowate są widoczne jako wypuklenia fałdu nalewkowo‑nagłośniowego. Otaczają wejście do krtani. Fałd nalewkowo‑nagłośniowy stanowi tylną ścianę części krtaniowej gardła. Fałd przedsionkowy znajduje się na ścianach bocznych krtani. Jest ułożony ponad i nieco z boku fałdu głosowego. Pomiędzy fałdami znajduje się kieszonka krtaniowa. Szkielet krtani zbudowany jest z chrząstek. Chrząstka tarczowata to największa z chrząstek krtani, tworząca szkielet tego narządu od przodu. Stworzona jest z dwóch płytek, które w linii pośrodkowej tworzą tak zwaną wyniosłość krtaniową, jabłko Adama. Błona tarczowo‑gnykowa jest rozpięta między tylnym brzegiem trzonu kości gnykowej oraz jej rogami większymi a górnym brzegiem chrząstki tarczowatej. Chrząstka nagłośniowa to chrząstka otwierająca i zamykająca wejście do krtani. Chrząstka pierścieniowata znajduje się w dolnej części krtani. Ma owalny kształt pierścienia. Pod nią narząd ten przechodzi w tchawicę. Sąsiadująca z krtanią tchawica jest narządem o kształcie rurki i długości około dwunastu cm. Struktury chrząstek nalewkowatych, rożkowatych i klinowatych, znajdują się nieopodal chrząstki pierścieniowatej. Chrząstki są połączone stawami, więzadłami i mięśniami poprzecznie prążkowanymi. Umożliwia im to przemieszczanie się względem siebie podczas wydawania dźwięków. Wnętrze krtani wyścielone jest błoną śluzową. Krtań zawieszona jest na kości gnykowej, włączona jest w mięśnie podgnykowe unosi się i opada podczas mowy. Wewnątrz krtani mieści się właściwy narząd głosu, głośnia. W jej skład wchodzą wargi głosowe prawa i lewa zbudowane z więzadeł głosowych i mięśni głosowych. Wolny brzeg warg głosowych tworzy fałdy głosowe zwane strunami głosowymi. Wysokość dźwięku zależy od napięcia, długości i grubości warg głosowych. Między fałdami głosowymi i chrząstkami nalewkowatymi znajduje się szpara głośni. Nagłośnia jest ruchomą, nieparzystą chrząstką krtani pokrytą błoną śluzową. Ma kształt owalnego listka. Jej funkcją jest zamykanie wejścia do krtani (na przykład w czasie połykania) poprzez jej pochylenie się ku tyłowi dzięki naciskowi nasady języka. Niemożliwe jest równoczesne przełykanie pokarmu i oddychanie.