Grafika interaktywna „Budowa i zasada działania zamka bezpieczeństwa drzwi przystankowych automatycznych w dźwigu osobowym”

Widoczne są dwa rysunki techniczne. Przedstawiają one budowę wewnętrzną zamka bezpieczeństwa drzwi przystankowych automatycznych w dźwigu osobowym. Pierwszy rysunek przedstawia pozycję zaryglowaną zamka a drugi pozycję odryglowaną zamka. Na rysunkach znajdują się znaczniki, a także podpisy poszczególnych elementów. Pierwszy rysunek przedstawia zamek bezpieczeństwa w drzwiach przystankowych automatycznych w dźwigu osobowym. Składa się z ramki oraz elementów mechanizmu blokującego i napędu umiejscowionych w jej wnętrzu. Pierwszy element to zaczep ruchomy zamka bezpieczeństwa, jest to element mechaniczny, który jest umieszczony na drzwiach i jest odpowiedzialny za blokowanie drzwi w pozycji otwartej. Ma kształt prostokątnej dźwigni. Znajduje się w przedniej części mechanizmu.
Kolejnym elementem są zestyki kontaktu w zamku bezpieczeństwa. Są to dwa identyczne niewielkie elementy ułożone w niewielkiej odległości od siebie. Styki te są zamocowane w obudowie zamka i są w stanie się ze sobą stykać, tworząc połączenie elektryczne.

Nad zestykami kontaktu znajduje się znacznik z cyfrą jeden. Znacznik skrywa pasek odtwarzania o treści tożsamej z tekstem:
Zamki bezpieczeństwa są urządzeniami ryglującymi, które w myśl dyrektywy dźwigowej (Dz.Urz. UE L 94/251 z dnia 29.03.2014) mają za zadanie zapobiegać celowemu lub przypadkowemu uruchomieniu kabiny, jeśli drzwi są otwarte, lub otwarciu drzwi kabiny poza strefą przystankową. Konstrukcja zamka musi zapewniać zarówno wytrzymałość mechaniczną elementu ryglującego (zaczepu lub sworznia), jak i poprawność procesu ryglowania: obwód bezpieczeństwa tworzony przez kontakt elektryczny nie może zostać przypadkowo rozłączony. Poprawność działania systemu ryglowania jest warunkiem dopuszczenia dźwigu do użytkowania, zaś same zamki poddawane są testom i muszą uzyskać świadectwo i znak CE. Współcześnie stosuje się zamki elektromechaniczne. Zamki mechaniczne spotykane są jeszcze tylko w starych dźwigach towarowych. Grafika przedstawia elektromechaniczny zamek bezpieczeństwa wyposażony w mechaniczny element ryglujący w formie zaczepu oraz elektryczny kontakt z parą zestyków.

Nad zamkiem elektrycznym znajduje znacznik z cyfrą trzy. Znacznik skrywa pasek odtwarzania o treści tożsamej z tekstem:
W trakcie jazdy kabiny dźwigu zamek pozostaje w pozycji zamkniętej. Płozy krzywki są złożone i nie wywierają nacisku na rolki zamka. Umieszczony na końcu dźwigni zamka zaczep współpracuje z zaczepem nieruchomym znajdującym się w górnej belce drzwi przystankowych. Styki zaczepu ruchomego zwierają się z kontaktem elektrycznym. Obwód elektryczny jest zamknięty i podczas normalnej pracy dźwigu drzwi nie mogą zostać otwarte. Kolejnym elementem są rolki, które przyczepione są do ścianek konsoli zamka. Mają one kształt walca.

Znacznik numer cztery znajduje się przy górnych końcach płóz przechodzących przez środek konsoli zamka. Znacznik skrywa pasek odtwarzania o treści tożsamej z tekstem:
Krzywka składa się z dwóch płóz. Gdy kabina jest w ruchu, cewka sterująca położeniem płozy jest pod napięciem. Płozy krzywki są złożone i przemieszczają się swobodnie między rolkami rygli.

Kolejny opisany element to konsola zamka. Konsola w zamku wygląda jak płytka, która jest przymocowana do wewnętrznej strony drzwi dźwigowych. Na niej znajdują się elementy zamka, czyli zestyk, rolka i zaczep.

Ostatnim elementem rysunku po prawej stronie jest płyta zawieszenia.
Płyta zawieszenia to element montażowy, podpora, na której znajduje się konsola.

Przy rusunku przedstawiającym odryglowany zamek znajduje się znacznik z cyfrą dwa.
Pod znacznikiem kryje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z treścią:
Jeżeli system ryglowania nie działa poprawnie i drzwi przystankowe nie są odpowiednio zabezpieczone przed otwarciem, nie można dopuścić do tego, aby kabina została wprawiona w ruch. Jeżeli mimo wszystko kabina się porusza, należy ją bezzwłocznie zatrzymać. Zamknięte drzwi, za którymi nie znajduje się kabina, mogą zostać otwarte tylko w trybie awaryjnego odryglowania. Otwarcie ręczne (awaryjne) wymaga użycia klucza o trójkątnym profilu.

Między rozsuniętymi płozami na rysunku przedstawiającym odryglowany zamek, znajduje się znacznik z cyfrą pięć. Pod znacznikiem kryje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z treścią:
Gdy kabina zatrzymuje się na przystanku, krzywka otwiera się. Zmianę pozycji płozy wywołuje zdjęcie napięcia z cewki sterującej jej położeniem. Otwarte płozy wywierają nacisk na rolki zamka. Powoduje to przemieszczenie ruchomej dźwigni zamka, wysunięcie zestyków kontaktu i odryglowanie. Wówczas napęd drzwi kabinowych umożliwia otwarcie drzwi.

Pod płozami, z których składa się krzywka na rysunku znajdującym się po prawej stronie, umiejscowiony został szósty znacznik. Pod znacznikiem kryje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z treścią:
Kiedy kabina zatrzyma się w sposób nieplanowany lub wystąpi przerwa w zasilaniu elektrycznym, płozy krzywki zostają rozłożone. Jeśli kabina jest opuszczona i nastąpi rozprzęgnięcie między krzywką drzwi kabinowych a rolkami rygla drzwi przystankowych, drzwi można zamknąć ręcznie przez pociągnięcie paneli drzwi i mechaniczne zahaczenie o siebie zaczepów.

Grafika interaktywna „Współpraca krzywki z zamkiem drzwi automatycznych”
Ilustracja składa się z dwóch grafik. Pierwsza przedstawia drzwi automatyczne, na których zamontowany jest zamek. Na prawo od panelu konsoli ciągną się szyny zamka. Na szynach umiejscowiona jest na rolkach krzywka. Krzywka styka się z częścią główną zamka. Płozy w krzywki są położone do siebie równolegle, ale na różnych wysokościach. Druga przedstawia drzwi automatyczne, na których zamontowany jest zamek. Na prawo od panelu konsoli ciągną się szyny zamka. Na szynach umiejscowiona jest na rolkach krzywka. Krzywka znajduje się w większej odległości od części głównej zamka niż na rysunku pierwszym. Płozy w krzywki są położone są do siebie równolegle na tej samej wysokości.
Przy rysunku po lewej stronie, prezentującym krzywkę otwartą, znajduje się znacznik z cyfrą jeden.
Znacznik kryje pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z tekstem:
Krzywka zainstalowana jest na napędzie drzwi kabinowych i współpracuje z zamkiem drzwi automatycznych, zazwyczaj montowanym na wózku panelu szybkiego. W strefie przystanku dochodzi do odryglowania pod wpływem działania siły naciskowej płozy krzywki na rolki zamka. Ten sam mechanizm umożliwia otwarcie drzwi.
Przy rysunku po prawej stronie, prezentującym krzywkę zamkniętą, znajduje się znacznik z cyfrą dwa.
Znacznik kryje pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z tekstem:
Poza strefą przystanku zamek bezpieczeństwa jest zaryglowany przez mechanizm elektromechaniczny. Zaczep rygla znajduje się w gnieździe, a styki w kontakcie. Krzywka jest złożona i przesuwa się swobodnie między rolkami zamka. Otwarcie drzwi nie jest możliwe.

Grafika interaktywna „Współpraca krzywki z zamkiem drzwi wychylnych”
Widoczne są dwa rysunki ukazujące pozycję zamka i krzywki ruchomej w strefie odryglowania i poza strefą odryglowania. W strefie odryglowania ramię krzywki jest uniesione, a mechanizm zamka do niej przylega. Poza strefą odryglowania ramię krzywki przylega do ościeżnicy drzwi, a mechanizm zamka w konsoli nie styka się z nią.
Na rysunku pierwszym oznaczone są elementy: bok kabiny, zamek bezpieczeństwa zamontowany na drzwiach. Ramie zamka jest ułożone pod kątem. Po lewej stronie rysunków znajduje się krzywka ruchoma w strefie odryglowania. Między zamkiem a krzywką znajduje się ościeżnica.
Obok elementu wystającego z zamka poza bok kabiny znajduje się znacznik numer 1 zatytułowany: Zamek bezpieczeństwa
Pod znacznikiem kryje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z treścią.
Zamki bezpieczeństwa drzwi wychylnych instaluje się w ościeżnicy górnej lub bocznej. Elementem ryglującym jest sworzeń dopasowany do gniazda znajdującego się w skrzydle drzwi oraz zestyk kontaktu elektrycznego. Mechanizm sprawdzający poprawność zaryglowania składa się z iglicy i ruchomego popychacza umieszczonego w sworzniu zamka. Taka konstrukcja uniemożliwia ruch kabiny, jeśli drzwi są niedomknięte lub sworzeń nie blokuje ich poprawnie.
Między ramieniem zamka a krzywką znajduje się znacznik numer 2 zatytułowany Kontrola pozycji drzwi.
Pod znacznikiem kryje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z treścią.
Krzywka ruchoma zamontowana jest przy kabinie dźwigu i jeździ razem z kabiną. Podczas jazdy kabiny cewka krzywki jest zasilana, a jej płoza – złożona. Dzięki temu sworzeń pozostaje w gnieździe drzwi kabinowych. Obwód bezpieczeństwa zamyka kontakt rygla. Pozycja drzwi podlega dodatkowej kontroli przez elektryczny kontakt skrzydeł drzwi, który stanowi drugie zabezpieczenie elektryczne. Poniżej znajduje się ilustracja.
Opis ilustracji: Ilustracja przedstawia schemat zamka drzwi kabinowych. Najbardziej wystającym elementem jest gniazdo zamka. W środku znajduje się iglica, a głębij podłużny popychacz. Po obydwóch stronach ciągnie się sworzeń regulujący. Do tej samej ścianki kabiny przytwierdzony jest kontakt elektryczny drzwi kabinowych.
Kolejny rysunek obrazuje krzywkę ruchomą, która jest przytwierdzona do boku kabiny, tam, gdzie znajduje się zamek bezpieczeństwa zamocowany do ościeżnicy drzwi. Na drugim rysunku krzywka styka się z ramieniem zamka ułożonym pionowo. Krzywka znajduje się w obszarze odryglowania. Zamek jest otwarty.
Na ramieniu zamka znajduje się znacznik numer trzy zatytułowany: Strefa odryglowania
Pod znacznikiem kryje się pasek odtwarzania z nagraniem tożsamym z treścią.
W czasie postoju kabiny krzywka nie jest zasilana, a jej płoza rozkłada się, oddziałując na rolki zamka. Otwarcie drzwi kabiny jest możliwe tylko w strefach odryglowania.

Na rysunku przedstawiono wspornik w kształcie prostokąta. W jego górnym i dolnym odcinku znajdują się okrągłe magnesy. Przez środek poprowadzona jest linia, na styku której umieszczone są kontraktony. Ruchome mechanizmy blokujące zamka mają kształt długich bolców ułożonych równolegle do siebie, które stykają się ze sobą lub oddalają od siebie. Po prawej stronie widoczna jest pionowa dwustronna strzałka, poza którą znajduje się strefa odryglowania.
Znacznik numer jeden umieszczony jest obok strefy odryglowania.
Znacznik kryje pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z tekstem.
Każdy dźwig posiada wyznaczone w szybie strefy odryglowania. Podczas normalnej pracy dźwigu jest to jedyny obszar, w którym aktywowane są płozy krzywki ruchomej. Wielkość strefy odryglowania opisana jest w normach (PN‑EN 81‑20:2014), które przewidują, że do odryglowania drzwi może dojść jedynie w odległości mniejszej niż 0,2 m od poziomu przystanku.
Znacznik numer dwa umieszczony jest obok magnesu.
Znacznik kryje pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsame z poniższym tekstem.
Strefy odryglowania wyznaczane są przez takie elementy, jak np. magnesy. Magnesy mocuje się na wspornikach montowanych do prowadnicy lub ściany szybu. Łączniki magnetyczne (kontaktrony) mocowane są do kabiny. Gdy kabina znajduje się w strefie przystanku, współpraca magnesów i kontaktronów oddziałuje na krzywkę mechanizmu napędu drzwi kabinowych. Otwarcie zamka bezpieczeństwa jest możliwe.
Znacznik numer trzy umieszczony obok kontraktonu.
Znacznik kryje pasek odtwarzania z nagraniem o treści tożsamej z poniższą treścią.
Kontaktrony to hermetyczne łączniki elektryczne działające w reakcji na występowanie pola magnetycznego. Dwie blaszki kontaktronu zbliżają się do siebie, jeśli znajdą się w zasięgu oddziaływania pola magnetycznego. Zetknięcie się blaszek zamyka obwód.

Obok znajdują się dwa rysunki przedstawiające elementy mechanizmu blokującego i napędu. W środku zamka zamontowany jest element napędu krzywki. Są to dwa długie prostokąty biegnące przez środek zamka a zakończone ukośnie. Na pierwszym rysunku płozy nie stykają się ze sobą. Nad nimi widoczna jest strzałka pozioma wskazująca na ich pozycję otwartą. Na drugim rysunku płozy przylegają do siebie, zamek jest zamknięty.