E-materiały do kształcenia zawodowego

Kontrola stanu technicznego układu jezdnego, podwozia, zawieszenia

MOT.06. Organizajcja i prowadzenie procesu obsługi pojazdów samochodowych - Technik pojazdów samochdowych 311513

bg‑orange

Budowa układu jezdnego, podwozia, zawieszenia

ATLAS INTERAKTYWNY

Klasyfikacja pojazdów samochodowych

W ustawie „Prawo o ruchu drogowym” pojazd samochodowy jest definiowany jako pojazd silnikowy o konstrukcji umożliwiającej jazdę z prędkością powyżej 25kmh. Pojazdy te dzielimy na:

  • Samochody osobowe – pojazdy samochodowe, których konstrukcja pozwala na przewóz do dziewięciu osób wraz z kierowcą. Samochody osobowe można podzielić ze względu na: rodzaj nadwozia, konstrukcję (ramowa, samonośna) oraz klasę samochodu.

  • Samochody ciężarowe - pojazdy samochodowe, których konstrukcja pozwala na przewóz ładunku. Pojazdy przeznaczone do przewozu ładunków są podzielone na trzy podkategorie:

    • N1: Pojazd kategorii N, którego masa maksymalna nie przekracza 3,5 tony,

    • N2: Pojazd kategorii N, którego masa maksymalna znajduje się w przedziale od 3,5 tony do 12 ton,

    • N3: Pojazd kategorii N, którego masa maksymalna przekracza 12 ton.

  • Autobusy - pojazdy samochodowe, których konstrukcja pozwala na przewóz więcej niż dziewięciu osób wraz z kierowcą.

  • Motocykle - pojazdy samochodowe jednośladowe. Jeśli motocykl posiada boczny wózek, jest pojazdem samochodowym wielośladowym.

Układ napędowy

Układ napędowy to zbiór mechanizmów umożliwiający przeniesienie w kontrolowany sposób energii mechanicznej pracującego silnika do kół napędzanej osi w postaci siły napędowej na styku tych kół z powierzchnią drogi.

Zespół napędowy to zbiór podzespołów układu napędowego połączony w jedną całość (skręcony). Dla układu napędowego klasycznego to zazwyczaj: silnik, sprzęgło, skrzynia biegów; dla układu napędowego zblokowanego to: silnik oraz sprzęgło, skrzynia biegów i most napędowy zmontowane w jednej obudowie.

Podzespół układu napędowego to: silnik, sprzęgło, skrzynia biegów, skrzynia rozdzielcza, wał napędowy, most napędowy. Podzespoły składają się z mechanizmów, części i detali. Detal to przedmiot nierozbieralny, np. nakrętka.

Powszechnym źródłem mechanicznego napędu pojazdów samochodowych jest tłokowy silnik spalinowy. W silniku tym występuje zamiana energii chemicznej zawartej w paliwie na energię mechaniczną. Czynnikiem roboczym w silniku spalinowym są spaliny powstające w wyniku spalenia paliwa w cylindrze silnika. Uzyskana w ten sposób energia cieplna na skutek oddziaływania spalin na ruchomy tłok zostaje przetworzona na energię mechaniczną.

Silniki tłokowe można podzielić na:

  • dwusuwowe – realizują cykl pracy w ramach jednego obrotu wału korbowego,

  • czterosuwowe – realizują cykl pracy w ramach dwóch obrotów wału korbowego.

Obecnie wykorzystuje się przede wszystkim silniki suwowe, stąd dalsza kategoryzacja dotyczy tylko tego typu. Ze względu na sposób zapłonu tłokowe silniki spalinowe dzieli się na:

  • silniki o zapłonie iskrowym ZI – źródło energii w tym przypadku jest zewnętrzne: zapłon następuje od zewnętrznego źródła energii, czyli od iskry elektrycznej powstającej między elektrodami świecy zapłonowej,

  • silniki o zapłonie samoczynnym ZS – w tym przypadku zapłon jest samoczynny i następuje w wyniku wtrysku paliwa do silnie sprzężonego powietrza, które jest bardzo nagrzane,

  • silniki o zapłonie iskrowo‑samoczynnym ZIS − podstawowy sposób zapłonu stanowi iskrowy, ale w określonych warunkach pracy występuje tzw. zapłon częściowo samoczynny.

Sprzęgło to mechanizm, który pozwala na przeniesienie ruchu obrotowego z wału napędowego na wałek bierny i tym samym wprawia w ruch napędzane urządzenie.

Skrzynia biegów stanowi mechanizm umożliwiający zmianę przełożenia. Przekazuje moc wytwarzaną przez silnik do pojazdu bądź innego urządzenia. Zmiana przełożenia jest wprost proporcjonalna do zmiany przekazywanego momentu obrotowego. Przekładnia główna i przekładnia zębata są na stale ze sobą zazębione. Przenoszą moc poprzez wał napędowy na koła, a także moc z silnika do piast kół pojazdów, wykorzystując do tego skrzynię biegów.

Mechanizm różnicowy składa się z kół ulokowanych między wałem napędowym a osiami urządzenia bądź pojazdu. Służy do kompensacji różnicy prędkości obrotowych kół osi przy pokonywaniu przez nie łuków o zróżnicowanych długościach.

Półoś napędowa to element układu napędowego pojazdu, który łączy skrzynię biegów lub most napędowy z piastą koła. Pozwala na przeniesienie momentu napędowego z silnika na koło pojazdu. Klasyfikacja układów napędowych obejmuje:

  • napęd klasyczny (przedni lub tylny) – tylko jedna z osi (przód lub tył) jest napędzana, podczas gdy druga jest swobodna,

  • napęd zblokowany na przednią oś FWD – obie przednie koła są napędzane, podczas gdy tylne koła są swobodne,

  • napęd zblokowany na tylną oś RWD – tylko tylne koła są napędzane, a przednie koła są swobodne,

  • napęd na cztery koła (4×4 lub AWD) – obie osie (przednia i tylna) są napędzane, przez co przyczepność w warunkach jest lepsza,

  • napęd na wszystkie koła stały AWD – wszystkie koła są napędzane przez cały czas, nie istnieje możliwość wyłączenia napędu na którąś z osi.

R11CZcrwOIiiv
Ilustracja zatytułowana Układ napędowy przedstawia model układu, który składa się z trzech głównych części: silnika, który jest największą częścią, z wychodzącej z niego długiej cienkiej rury oraz z zamontowanej do niej prostopadle krótszej, również cienkiej rurki. Na rysunku kilka elementów składowych układu wyróżniono punktami interaktywnymi, po kliknięciu których pojawiają się ramki z nazwami poszczególnych elementów. W każdej ramce znajduje się także nagranie dźwiękowe tożsame z tekstem.
  1. Silnik znajduje się na początku układu.
  2. Sprzęgło znajduje się za silnikiem, u jego dołu. Składa się z kilku metalowych tarczy usytuowanych pionowo i jest znacznie mniejsze od silnika.
  3. Skrzynia biegów jest znacznie mniejszą od silnika metalową tubą wychodzącą z silnika. Ze skrzyni biegów wychodzi cienka metalowa rura.
  4. Wał napędowy jest postaci długiej cienkiej metalowej rury.
  5. Tylny most jest prostopadłą do wału krótszą od niego rurą połączoną z nim metalowymi elementami.
Schemat układu napędowego
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Opis alternatywny dotyczy grafiki interaktywnej przedstawiającej schemat układu napędowego. Na grafice znajdują się numerki od jeden do pięć. Po ich kliknięciu pojawia się plansza z nazwą elementu, opisem i nagraniem dźwiękowym z nim tożsamym.

Numer jeden. Silnik. To jednostka napędowa wytwarzająca moment obrotowy potrzebny do wprawienia pojazdu w ruch. Konwertuje energię zmagazynowaną w związkach chemicznych na energię mechaniczną służącą do napędu samochodu lub innego pojazdu silnikowego.

Numer dwa. Sprzęgło. Składa się z zespołu elementów służących do łagodnego łączenia i rozłączenia momentu obrotowego pracującego silnika z pozostałymi elementami przeniesienia napędu. W stojącym pojeździe sprzęgło umożliwia łatwe wbicie biegu, a podczas jazdy ułatwia zmianę biegów. Pozwala na łagodne ruszanie oraz zatrzymanie pojazdu.

Numer trzy. Skrzynia przekładniowa, skrzynia biegów. To mechanizm zmieniający przełożenia, dzięki czemu następuje efektywne przekazanie mocy wytworzonej przez silnik do napędu pojazdu lub maszyny roboczej. Skrzynia biegów jest połączona z silnikiem za pomocą sprzęgła.

Numer cztery. Wał napędowy. To element układu napędowego, który przenosi moment napędowy ze skrzyni biegów lub skrzyni rozdzielczej do mostu napędowego (lub mostów napędowych). W samochodach z napędem na tylne koła i pojedynczą osią napędową znajduje się jeden wał napędowy. Ponieważ w trakcie pracy zawieszenia pojazdu zmienia się odległość między skrzynią biegów a mostem napędowym, to konstrukcja wału musi umożliwiać zmianę jego długości. Podstawowym elementem wału napędowego jest cienkościenna rura, do której z jednej strony przyspawany jest wał z wielowypustem oraz kołnierz z widełkami.

Numer pięć. Most napędowy. To zespół elementów w formie osi, którego głównym zadaniem jest przekazanie mocy z wału napędowego na koła poprzez mechanizm różnicowy rozdzielający moment obrotowy pomiędzy półosie. Most napędowy utrzymuje również konstrukcję pojazdu.

R1HkzIdwo6Uxk
Silnik
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RMDmpvn9tFOmJ
Sprzęgło
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RygLq2D75aLQ6
Skrzynia biegów
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
R1R8FoXdZEkSR
Most napędowy
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Układ kierowniczy

Układ kierowniczy - jeden z najważniejszych podzespołów pojazdów samochodowych. Układ kierowniczy jest zbiorem elementów konstrukcyjnych, które współdziałając ze sobą, pozwalają nadawać pojazdowi kierunek zgodnie z potrzebami i zamysłami kierowcy.

Budowa układu kierowniczego zależy od jego typu.

Podstawowe elementy układu kierowniczego:

  • Koło kierownicy - okrągły element układu kierowniczego. Służy do sterowania, czyli do zmiany kierunku jazdy zgodnie z zamysłami kierowcy.

    RFUw6RTufxVf2
    Koło kierownicy
    Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Kolumna kierownicza - element układu kierowniczego. Służy do przenoszenia momentu obrotowego z koła kierownicy na przekładnie. Kolumna kierownicza posiada systemy regulacji położenia, który może być manualny lub wspomagany elektrycznie.

Rm2S5XcoUNMBQ
Kolumna kierownicza
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Przekładnia kierownicza - element układu kierowniczego. Służy do zmiany ruchu obrotowego koła kierownicy na ruch podłużny osi skręcającymi kołami. Najczęściej stosowaną przekładnią jest przekładnia zębatkowa (maglownica), w której ruch obrotowy wału kolumny kierownicy jest przenoszony przez wałek zębaty na listwę zębatą, zamontowaną przesuwnie w obudowie przekładni. Obracanie się wałka zębatego prowadzi do wysuwania się listwy zębatej, która poprzez drążek kierowniczy i jego końcówkę powoduje obrót zwrotnicy koła w prawą lub lewą stronę.

RgZ4DSjGYDYpn
Przekładnia kierownicza
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

W samochodach ciężarowych stosowana jest przekładnia śrubowo‑kulkowa. W tego typu przekładni ruch obrotowy koła kierownicy powoduje obrót wałka wejściowego oraz przesunięcie nakrętki na wałku. W wyniku obrotu wałka kulki przetaczają się prowadnicą i opuszczają gwint, w którym się poruszają od strony nakrętki. Nakrętka wyposażona jest w zębatkę, a przez to, że jest zazębiona z wycinkiem zębatym wałka wyjściowego, ruch obrotowy wałka wejściowego zostaje przekształcony w ruch posuwisty nakrętki, a dalej w ruch obrotowy wałka wyjściowego.

R1BwADfWY2fzs
Przekładnia kierownicza śrubowo‑kulkowa
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Mechanizm zwrotniczy - część układu kierowniczego. Służy do przenoszenia ruchu obrotowego koła kierownicy na skręt kół. Do elementów mechanizmu zwrotniczego zalicza się zespół dźwigni oraz drążków łączących koła. Aby mechanizm działał prawidłowo, każde z kół samochodu musi toczyć się bez poślizgu bocznego podczas jazdy po łuku o różnym promieniu krzywizny.

RB9uRwQYIVX9K
Mechanizm zwrotniczy
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Elementy mechanizmu zwrotniczego:

  • Przekładnia kierownicza (opisana wyżej),

  • Drążek kierowniczy - łączy przekładnię kierowniczą ze zwrotnicą zawieszenia. Odpowiada za właściwe prowadzenie przednich kół samochodu dzięki przekazywaniu ruchu przekładni kierowniczej na zwrotnice kół. Drążek kierowniczy posiada przegub kulisty, który jest przykręcony do listwy przekładni kierowniczej. Drugi koniec drążka jest połączony z końcówką drążka przegubowo złączoną ze zwrotnicą koła.

    Ogólna budowa drążka kierowniczego:

  • końcówki drążka kierowniczego – drążek kierowniczy posiada dwie końcówki: końcówkę wewnętrzną i końcówkę zewnętrzną. Końcówka wewnętrzna jest zamocowana do przekładni kierowniczej, która jest sterowana przez kierownicę, podczas gdy końcówka zewnętrzna łączy się z mechanizmem kierującym kołami (np. z wahaczami),

  • łożysko kulowe – wewnątrz końcówki drążka kierowniczego znajduje się łożysko kulowe. To łożysko kulowe pozwala na elastyczny ruch obrotowy i umożliwia końcówce drążka przekazywanie ruchu od kierownicy do mechanizmu kierującego kołami,

  • koperty – końcówki drążka kierowniczego zazwyczaj są osłonięte kopertami, znymi również jako manszety ochronne. Koperty chronią wnętrze końcówek przed zanieczyszczeniami, brudem, wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi, co pomaga w utrzymaniu trwałości drążka,

  • złącza lub śruby – końcówki drążka kierowniczego są zamocowane na obu końcach drążka za pomocą złączy lub śrub. Te elementy trzymają końcówki na miejscu i zapewniają im stabilność,

  • uszczelki – w niektórych konstrukcjach drążka kierowniczego można znaleźć uszczelki, które pomagają zabezpieczyć łożysko kulowe i chronią je przed zanieczyszczeniami.

RMqq2xZjyPAed
Drążek kierowniczy
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Kolumna MacPhersona

R1N11Ospi7May
Kolumna McPhersona
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Końcówka drążka kierowniczego - łączy zwrotnicę koła z drążkiem i przekładnią kierowniczą. Końcówki – podobnie jak wszystkie części samochodowe – po jakimś czasie także ulegają zużyciu i wymagają wymiany. Zużyta końcówka drążka może doprowadzić nawet do tragicznego w skutkach odczepienie się koła w czasie jazdy.

RV4TggV4Nt26f
Końcówka drążka kierowniczego
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Stabilizator - zazwyczaj montowany na osi przedniej i tylnej. Zadaniem stabilizatora jest zapobieganie nadmiernym przechyłom nadwozia w czasie pokonywania zakrętów. Stabilizator łączy wahacze kół tej samej osi i jest zamocowany do nadwozia lub ramy pomocniczej za pomocą gumowych tulei.

RMruEMrUFAlhy
Stabilizator
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Wahacze - wielofunkcyjne elementy zawieszenia. Najważniejszą rolą wahaczy jest umożliwienie wzdłużnego i poprzecznego przemieszczania się kół jezdnych. Stanowią one elementy prowadzące koła i mają za zadanie utrzymywanie ich w określonym położeniu.

    Raxn0IzKlHagQ
    Wahacze
    Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Zwrotnica - odpowiada za prowadzenie koła jezdnego w pozycji przewidzianej przez zawieszenie i układ kierowniczy. To od rodzaju łożyska koła zależy, czy jest ono osadzone w zwrotnicy, czy też do zwrotnicy jest przykręcona piasta koła.

    RM1OziEseGhGM
    Zwrotnica
    Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Wspomaganie układu kierowniczego - system ułatwiający prowadzenie pojazdu polegający na zmniejszeniu siły obrotu kierownicy, jaki musi wykonać kierowca podczas zmiany toru jazdy. Najczęściej stosowanym układem wspomagania kierownicy jest układ hydrauliczny. Układ ten wykorzystuje płyn hydrauliczny, który sprężany jest przez pompę zasilaną przez silnik. W nowszych samochodach układem wspomagającym jest elektryczne wspomaganie kierownicy (EPS), które wykorzystuje silnik elektrycznego pobierający energię z układu elektrycznego pojazdu.

    Ro9YGgMo23FV3
    Hydrauliczny układ wspomagania kierownicy
    Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Układ zawieszenia

Układ zawieszenia to zespół elementów, które łączą konstrukcję nośną (ramę lub nadwozie samonośne) z kołami pojazdu. Układ zawieszenia służy do przenoszenia sił oddziaływania poszczególnych kół pochodzących od:

  • ciężaru pojazdu,

  • reakcji kół na nierówności jezdni,

  • sił napędowych i hamujących,

  • poprzecznych sił bezwładności występujących podczas pokonywania zakrętów.

Zawieszenie samochodu to zespół elementów łączących koła jezdne (osie, mosty napędowe) z ramą lub nadwoziem samonośnym. Zadaniem zawieszenia jest zapewnienie utrzymania nadwozia na określonej wysokości nad jezdnią, stateczności i sterowności pojazdu podczas jazdy, a także odpowiedniego komfortu pasażerów dzięki ograniczaniu wstrząsów powodowanych przez nierówności podłoża. Zawieszenie ma także chronić przewożony ładunek przed wstrząsami i drganiami oraz zwiększyć trwałość mechanizmów samochodu. Rozróżniamy wiele rodzajów zawieszeń kół jezdnych, zarówno kierowanych, jak i niekierowanych, napędzanych czy toczących się swobodnie. Istnieje także wiele konstrukcji zawieszeń, np. proste, wielowahaczowe, aktywne (kontrolowane i sterowane za pomocą systemów elektronicznych). Każdy rodzaj zawieszenia – zarówno przednie, jak i tylne – posiada następujące elementy:

  • wodzące (prowadzące) koło – zapewniają stateczność i kierowalność pojazdu (wahacze, drążki reakcyjne, stabilizatory, metalowo‑gumowe elementy mocujące),

  • resorujące – zapewniają płynność jazdy (resory piórowe, stalowe sprężyny śrubowe, sprężyny gazowe, miechy powietrzne, drążki skrętne, stabilizatory),

  • tłumiące – rozpraszają energię zmagazynowaną w elementach sprężystych i ułatwiają utrzymanie ciągłego kontaktu kół jezdnych z nawierzchnią drogi (amortyzatory, tłumiki cierne),

  • ograniczniki skoku (dla fazy rozciągania i ściskania).

W zawieszeniach hydropneumatycznych znaleźć można także części samego układu hydraulicznego, czyli elementy zasilające, sterujące i łączące (pompy hydrauliczne, zbiorniki płynu, filtry, rozdzielacze, regulatory, zawory, przewody, czujniki).

R1ORKqxT5Nsns
Podział zawieszeń
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Podział zawieszeń

R1FcH3vvHJAs1
Ilustracja główna przedstawia osiem obrazków wraz z punktami interaktywnymi oraz audio. Na obrazkach są schematy różnych zawieszeń. 1. Zawieszenie zależne. Koła na jednej osi połączone są ze sobą na sztywno za pomocą mostu. Ruch jednego koła oddziałuje jednocześnie na drugie. 2. Zawieszenie półzależne z belką skrętną. Polega na zastosowaniu dwóch wahaczy wleczonych, połączonych ze sobą poprzeczną belką. Zawieszenie to jest lekkie i proste w budowie. 3. Zawieszenie półzależne z belką skrętną i drążkami skrętnymi Watta. Składa się z belki oraz dwóch drążków Watta połączonych ze sobą łącznikiem (tzw. śmigło). Działanie siły skrętnej z jednej strony przenosi się również na drugą. 4. Zawieszenie półzależne z drążkami skrętnymi. Składa się z belki połączonej z drążkami skrętnymi zastępującymi sprężyny. 5. Zawieszenie niezależne. Koła jednej osi poruszają się niezależnie od siebie. Koła nie wpływają na siebie podczas ruchu. 6. Kolumna MacPhersona. Rodzaj zawieszenia samochodu, w którym amortyzator jest równocześnie elementem tłumiącym i prowadzącym. Kolumna swoją nazwę zawdzięcza Earle’owi S. Macphersonowi, który opracował i zaprojektował tę konstrukcję. Kolumna jest elementem zawieszenia odpowiedzialnym za prowadzenie koła samochodu w pozycji przewidzianej przez zawieszenie i układ kierowniczy. W zależności od konstrukcji samochodu zwrotnica może być połączona z dolnym wahaczem pojazdu i z kolumn. 7. Zawieszenie wielowahaczowe (dwuwahaczowe). Składa się z wielu wahaczy (zazwyczaj od 2 do 4). Ze względu na swoją budowę zapewnia stabilność podczas pokonywania szybkich łuków. 8. Zawieszenie wielowahaczowe.
Schemat podziału zawieszenia
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Rodzaje elementów sprężystych

Metalowe elementy sprężyste

  • Resory piórowe - składają się z tzw. piór, czyli płaskowników wykonanych ze stali sprężynowej, umieszczonych równolegle do osi wzdłużnej pojazdu. Różnią się one długością - płaskownik położony najwyżej jest najdłuższy, a każdy kolejny krótszy od poprzedniego. Wszystkie płaskowniki są ze sobą złączone sworzniem (śrubą główną).

    RUcoHhahaWtIi
    Resory piórowe
    Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Sprężyny śrubowe - charakteryzuje duża zdolność do odkształcania oraz akumulowania energii. Sprężyny śrubowe izolują nadwozie samochodu od drgań wywołanych nierównym terenem.
    Ze względu na budowę rozróżnia się między innymi:

    • Sprężyny cylindryczne,

      RRqpxQRKkpAt1
      Sprężyny cylindryczne
      Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
    • Sprężyny typu pigtail,

      R1Dj92QtJIdju
      Sprężyny typu pigtail
      Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
    • Sprężyny typu mini‑blok,

      R1cQLYzvGnErf
      Sprężyny typu mini‑blok
      Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
    • Sprężyny typu side load i side load‑2 (krzywo nawinięte).

      R1bhMaaXKGXtq
      Sprężyny typu side load
      Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Drążki skrętne - wykonywane są w postaci rury, pręta lub pakietu płaskowników. Drążki przyjmują obciążenia wyłącznie skręcające, a montowane są wzdłużnie i poprzecznie.

  • Gumowe elementy sprężyste - dzięki dobrym własnościom wibroizolacyjnym tuleje gumowe oraz metalowo‑gumowe stosowane są jako elementy konstrukcyjne mocowania wahaczy, resorów itp. Elementy gumowe przy niezależnym zawieszeniu mogą pracować na rozciąganie, ściskanie, skręcanie oraz ścinanie.

    RGQpY7hyaRkSt
    Gumowe elementy sprężyste
    Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Pneumatyczne elementy sprężyste - umożliwiają dostosowanie twardości resorowania do obciążenia, zachowując stałą wysokość nadwozia. Resor pneumatyczny to wypełniony powietrzem mieszek wykonany z gumy syntetycznej. Dzięki zaworowi ciśnienie powietrza regulowane jest na odpowiednim poziomie niezależnym od obciążeń spowodowanych przez nierówności na drogach.

    Ry5Brq9xwUspv
    Pneumatyczne elementy sprężyste
    Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Typy nadwozi samochodów osobowych
RJ0EXcXpkhrmy
Ilustracja przedstawia schematyczne ilustracje obrazujące typy samochodów, wraz z cyframi i przyporządkowanymi do nich napisami oraz wraz z nagraniami audio. 1. Sedan, kareta, notchback to określenie klasycznego zamkniętego nadwozia trójbryłowego samochodu osobowego. W sedanie wyraźnie odznaczają się przedziały silnikowy, pasażerski oraz bagażowy. Od lat pięćdziesiątych do dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku sedan był najczęściej spotykanym rodzajem nadwozi samochodowych. W sedanach stosuje się wersje dwu i czterodrzwiowe. W przedziale pasażerskim może znajdować się od czterech do sześciu miejsc siedzących. Boczne szyby opuszczane są tylko w drzwiach. Pomiędzy szybami stosuje się stałe słupki będące elementami nośnymi nadwozia. Zdjęcie czarnego czterodrzwiowego samochodu. Samochód ma dosyć długi przód i krótki tył. https://unsplash.com/photos/UR8-x4XE6Ns 2. Coupé. Nadwozie typu coupé może być dwu, lub trójbryłowe charakteryzuje się bardziej opływową i płaską stylistyką w porównaniu z pozostałymi typami nadwozia. Z powodu nisko opadającej ku dołowi linii dachu w samochodzie jest mało miejsca, zwłaszcza dla pasażerów tylnej kanapy – jeśli istnieje. Coupé jest nadwoziem zamkniętym, dwu- lub trzydrzwiowym, posiadającym od 2 do 4 miejsc siedzących. Popularnym rozwiązaniem jest układ siedzeń 2+2 czyli 2 normalne fotele z przodu pojazdu, a z tyłu dwuosobowa nieduża kanapa z bardzo małą przestrzenią na nogi. Nadwozie typu coupé występuje jeszcze w dwóch dodatkowych odmianach – Coupé Cabrio i Coupé Hard Top. Coupé Cabrio - podobnie jak Coupé jest nadwoziem dwudrzwiowym z posiada od 2 do 4 miejsc siedzących. Charakteryzuje się sztywnym, wieloczęściowym, składanym dachem, który chowany jest w bagażniku. Po złożeniu dachu coupé przekształca się w kabriolet, a po jego rozłożeniu kabriolet przekształca się w coupé. Coupé Hard Top - to odmiana ze sztywnym dachem, który jest nakładany lub zamontowany na stałe. Dach tego typu często odróżnia się od pozostałej części nadwozia kolorem oraz fakturą. W rozwiązaniu tym nadwozie nie posiada słupków między bocznymi szybami. Zdjęcie przedstawia niebieski dwudrzwiowy samochód osobowy. Samochód ma stosunkowo długi przód i krótki tył, czyli bagażnik. https://unsplash.com/photos/QD-8l-8_uJg 3. Kombi - nadwozie typu kombi ma kształt dwubryłowy o wydłużonej tylnej części, która przeznaczona jest zazwyczaj na bagaż. Nadwozia typu kombi najczęściej występują w odmianie pięciodrzwiowej. Dawniej można było spotkać również odmiany trzydrzwiowe (np. Trabant 601 Universal i amerykańskie samochody z lat 1960-1970), lecz okazały się one mało praktyczne i zaprzestano ich produkcji. Obecnie produkowane samochody typu kombi są najbardziej wszechstronnymi pojazdami. Większość z nich wyposażona jest dodatkowo w relingi dachowe, umożliwiające montaż dodatkowego bagażnika lub bagażnika dachowego. Część producentów produkuje samochody kombi o sportowych liniach nadwozia i sportowych osiągach. Zdjęcie ukazuje srebrny czterodrzwiowy samochód osobowy. Ma wysoki ścięty tył. https://unsplash.com/photos/74XqxmsUFxw 4. Hatchback - nadwozie typu hatchback składa się z dwóch brył i charakteryzuje się dodatkowymi drzwiami (pokrywą bagażnika) z tyłu nadwozia umożliwiającymi dostęp do przedziału pasażerskiego oraz bagażnika, przy czym szyba stanowi integralny element pokrywy bagażnika. Występuje w odmianach trzy- i pięciodrzwiowych. Przez możliwość składania trzeciego rządu siedzeń zwiększa się przestrzeń bagażowa. Hatchbackami mogą być samochody z nadwoziem jedno-, dwu-, dwuipół- oraz trójbryłowym. Zdjęcie ukazuje srebrny czterodrzwiowy samochód. Ma stosunkowo długi przód i krótki tył. https://unsplash.com/photos/xc9_DlHnxzg 5. Liftback - nadwozie typu liftback to nadwozie dwuipółbryłowe lub trójbryłowe, łączące cechy nadwozi typu hatchback i sedan. Tak jak hatchback wyposażone jest w dodatkowe drzwi umożliwiające dostęp zarówno do bagażnika, jak i do przedziału pasażerskiego. Różnica jest taka, że pokrywa bagażnika wraz z szybą jest bardziej pochylona w porównaniu do pokrywy bagażnika w hatchbacku. W obu przypadkach szyba unosi się jako integralny element pokrywy bagażnika. Podobnie jak w sedanie, liftback ma często wyraźny nawis nadwozia za tylnym kołem, przez co bardzo często jest mylone z sedanem. Zdjęcie ukazuje srebrny czterodrzwiowy samochód osobowy. Przód wraz z przednią szybą tworzy opływowy kształt. Tył jest nieco na skos, krótki. https://unsplash.com/photos/hK7Wqgf0kSE 6. Fastback - typ zamkniętego nadwozia samochodu osobowego. Jest to nadwozie dwubryłowe, charakteryzujące się nieruchomą tylną szybą, poniżej której znajduje się pokrywa bagażnika lub silnika. Pokrywa, wraz z tylną szybą, opada pod łagodnym kątem w stronę tylnych świateł. Nadwozie fastback osiągnęło szczyt popularności w latach sześćdziesiątych dwudziestego wieku. Zdjęcie przedstawia żółty samochód typu sportowego. Samochód ma opływowy kształt, niskie zawieszenie. https://unsplash.com/photos/6fxUHRk1Wyw 7. Kabriolet - nadwozie typu kabriolet (convertible) charakteryzuje się brakiem stałego dachu oraz bocznych pionowych słupków. Dach może być składany lub zdejmowany. Poza ramką przedniej szyby nie posiadają innych ram w górnej części nadwozia. Wyposażone są w co najmniej dwa siedzenia oraz boczne ruchome szyby. Kabriolety występują najczęściej w odmianie dwudrzwiowej, ale także można spotkać odmiany czterodrzwiowe. Odmianą kabrioletu jest roadster. Convertible jest inną nazwą określającą nadwozie typu kabriolet. Określenie to pojawiło się w USA około 1927 roku. Zdjęcie ukazuje srebrny, dwudrzwiowy samochód. Ma opływowy kształt, krótki, opływowy tył ze spojlerem. Widoczny ruchomy dach. https://unsplash.com/photos/dlqYkIlDa3k 8. Roadster - typ dwuosobowego nadwozia pojazdu o charakterze sportowym, z odkrytym dachem i silnikiem umieszczonym wzdłużnie za przednią osią, napędzającym koła tylne. Teoretycznie nadwozie typu roadster odróżnia od nadwozia typu kabriolet brak stałego dachu, podczas gdy w nadwoziu typu kabriolet, dach może być miękki lub metalowy, chowany za siedzeniami. Wyraźna i jednoznaczna granica pomiędzy nadwoziami typu roadster i kabriolet praktycznie obecnie zanikła i pojęcia te często stosowane są zamiennie. Zdjęcie ukazuje biały samochód bez dachu. Auto jest dwudrzwiowe. https://unsplash.com/photos/EAgF7HtExSU 9. Limuzyna to luksusowy pojazd najczęściej trójbryłowy czterodrzwiowy, przeznaczony do przewodu pasażerów VIP. Może posiadać od czterech do kilkunastu miejsc siedzących. Nadwozie zamknięte, czterodrzwiowe. Klasyczny układ napędowy. Może mieć od czterech do kilkunastu miejsc siedzących, czasem dwa lub trzy dodatkowe składane siedzenia. Siedzenia z przodu: Siedzenia kierowcy i pasażera mogą być oddzielone od tylnej części kabiny (siedzenia "VIP") szybą lub ścianką (w tym przypadku samochód wyposażony jest w telefon pomiędzy kierowca a kabiną pasażerską) - wówczas nazywamy to samochodem typu dual cowl. Mianem limuzyny określić można również samochód luksusowy o nadwoziu typu sedan, taki jak np. BMW serii 7, Mercedes-Benz klasy S czy Lincoln, w których brak jest ścianki z szybą oddzielającej siedzenia kierowcy i pasażera od tylnych miejsc przeznaczonych dla pasażerów. Zdjęcie ukazuje luksusowy samochód. To Mercedes-Maybach. Ma skórzane fotele. https://pixabay.com/pl/photos/samochód-luksus-mercedes---maybach-748476/ 10. Pick-up to dwu- lub trójbryłowe nadwozie samochodu dostawczego lub osobowego samochodu terenowego, w którym, zaraz za kabiną pasażerską, znajduje się skrzynia ładunkowa wkomponowana w nadwozie. Kabina pasażerska może być: - pojedyncza (tzw. single cab lub standard cab), dwudrzwiowa, dwu- lub trzyosobowa; - powiększona (tzw. extra cab, king cab lub super cab), czasem z półdrzwiami uchylanymi „pod wiatr”, z ławeczką dla jednej lub dwóch dodatkowych osób; - podwójna (tzw. double cab lub crew cab), czterodrzwiowa, pięcio- lub sześcioosobowa. pickup1 Ford F-150 XL 2021 kabina pojedyncza. Zdjęcie ukazuje samochód, który zaraz za kabiną pasażerską ma otwartą skrzynię ładunkową. https://pixabay.com/pl/photos/ford-f150-zabytkowe-klasyczny-5295540/ 11. Van - typ jednobryłowego, przestronnego nadwozia samochodowego o charakterze wielozadaniowym. W zależności od przeznaczenia, nadwozie typu „van” może występować w jednym z trzech rodzajów zabudowy: osobowej (do przewozu pasażerów), furgon (do przewozu ładunku) lub skrzyniowej (do przewozu ładunku, ze skrzynią ładunkową). Prekursorem segmentu w USA był Chrysler Voyager, natomiast w Europie Renault Espace. Zdjęcie ukazuje samochód z wysokim tyłem, czyli częścią za kabiną pasażerską. Samochód ma szyberdachy. Stoi na postoju, przy stolikach do piknikowania. https://unsplash.com/photos/HxCIh4TsO1w 12. Minivan (MPV) Minivan lub MPV (ang. Multi-Purpose Vehicle) - to najczęściej jednobryłowe nadwozie wielozadaniowego samochodu osobowego, chociaż bywają też odmiany dwubryłowe. Nazwa minivan pochodzi od słowa van, które oznacza samochód dostawczy typu furgon. Gdy zaczęły pojawiać się pierwsze tego typu samochody osobowe jak Renault Espace czy Chrysler Voyager wyglądały jak miniaturowe wersje vanów, stąd przyjęła się nazwa minivan. Minivany produkowane są w czerech klasach rozmiarowych. W większych mieści się od siedmiu do ośmiu miejsc siedzących mieszczących się w trzech rzędach. W mniejszych mieści się pięć miejsc siedzących w dwóch rzędach. W obecnych czasach coraz częściej określenie VAN odnosi się do drogich samochodów rodzinnych. Zdjęcie ukazuje czterodrzwiowy samochód zaparkowany w mieście przy chodniku. Auto ma nieco dłuższy przód i krótki tył. https://unsplash.com/photos/2S2IodH50M8 13. Mikrovan - typ nadwozia samochodu osobowego. Zazwyczaj dwubryłowe, pięciodrzwiowe. Prekursorami w tej dziedzinie byli Japończycy, którzy lansowali wiele takich modeli na rodzimym rynku. Większość mikrovanów posiada pięciodrzwiowe nadwozie i 4 lub 5 miejsc w dwóch rzędach. Zdjęcie przedstawia niewielki samochód zaparkowany przy ulicy. Tył auta jest tak wysoki jak kabina pasażerska. https://unsplash.com/photos/wC5BvegHCt0 14. Targa Samochód z zamkniętym nadwoziem mający możliwość zdejmowania części sztywnego dachu (w Ameryce zwany także T-top). Bywa wyposażone we wzdłużny wspornik i wówczas zdejmowana część dachu składa się z 2 elementów. Nadwozie typu targa jest w pewnym sensie rozwiązaniem pośrednim pomiędzy nadwoziami spider i coupé. Nazwa pochodzi od wyścigu Targa Florio, rozgrywanego w pobliżu Palermo na Sycylii. Zdjęcie ukazuje samochód o opływowym przodzie i tyle. https://unsplash.com/photos/pjxe3p4u5aI 15. SUV (Sport Utility Vehicle), to pojazd łączący cechy samochodu terenowego (rekreacyjnego) i osobowego. Jest bardziej komfortowym odpowiednikiem samochodu terenowego, przypominającym go kształtem nadwozia, dużymi kołami i znacznym prześwitem oraz zwykle dużymi rozmiarami, a także pewnymi rozwiązaniami technicznymi, jak na przykład napęd na cztery koła, czy blokada mechanizmu różnicowego. Pomimo podobieństwa do pojazdów typowo terenowych, samochody SUV zapewniają komfort i wygodę porównywalną ze zwykłymi samochodami osobowymi. Spowodowane jest to konstrukcją zawieszenia, która przypomina stosowaną w samochodach osobowych. Dzięki konstrukcji opartej na nadwoziu samonośnym (a nie ramowym, jak w wielu samochodach terenowych), czy też powszechnemu stosowaniu opon szosowych dobrze radzą sobie podczas jazdy miejskiej oraz podczas jazdy szosowej z dużą prędkością. Określenie to pojawiło się w USA, gdzie początkowo funkcjonowało w odniesieniu do luksusowych samochodów terenowych. Kategoria SUV (jako pośrednia między samochodami osobowymi a lekkimi ciężarówkami) została wyodrębniona prawnie w USA pod koniec lat 80 na skutek lobbingu firm samochodowych. Dzięki temu nie musiały one spełniać surowych norm emisji spalin i kryteriów ekonomicznych tak, jak samochody osobowe. Za pierwszego SUVa (w znaczeniu komfortowego samochodu terenowego) uważa się Jeepa Wagoneera, który pojawił się na rynku w USA w 1962 roku. Natomiast za pierwszy europejski samochód tego rodzaju uchodzi Range Rover z 1970 r., który jednak dopiero dziesięć lat później otrzymał wyposażenie klasyfikujące go do tej kategorii. W Europie za samochody segmentu SUV uznaje się najczęściej konstrukcje o nadwoziu samonośnym. Modelem, który rozpoczął modę na takie auta była Toyota RAV4 z 1994 roku. Z czasem SUVy stały się niezwykle popularne, a ich użytkowe przeznaczenie, rozumiane jako możliwość transportu ładunku i uprawiania rekreacji na łonie natury, straciło znaczenie. Obecnie są coraz częściej kupowane, aby pełnić funkcję tradycyjnych samochodów osobowych, uzyskując nad nimi przewagę jako wyższe i dające większe poczucie solidności konstrukcji. Zdjęcie ukazuje samochód osobowy, ma wyżej położone podwozie, czym przypomina samochód terenowy. https://unsplash.com/photos/PmSwFm4Lw1c 16. Spider - nazwą Spider lub Spyder, początkowo określano samochody dwumiejscowe bez dachu. W obecnych czasach, nadwozie Spider/Spyder jest bardzo popularnym określeniem nadwozia, którego projekt z założenia przewiduje otwartą konstrukcję dachu. W odróżnieniu od nadwozia Spider/Spyder, kabriolety to po prostu sedany, których dachy są składane. Zdjęcie ukazuje czerwony samochód. Auto ma długi przód z okrągłymi lampami. Tył jest krótki, zaokrąglony. https://unsplash.com/photos/B2lq7-w8siI
Typy nadwozi pojazdów samochodowych
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Budowa nadwozi pojazdów samochodowych

Instrukcja

W atlasie grafiki warstwowe przedstawiają poszczególne elementy nadwozia pojazdu samochodowego. Aby zobaczyć dany element, należy kliknąć na jego nazwę.

R5XAzgpBcTG68
Przykładowy wygląd planszy atlasu; czerwona strzałka wskazuje element nadwozia pojazdu samochodowego
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Niektóre elementy mogą na siebie nachodzić, dlatego należy pamiętac o ich odkliknięciu.

Przykładowy samochód „A”

Struktura i elementy nadwozia samochodu „A”

R1L9MkN7gBsqp
Opis alternatywny dotyczy mapy interaktywnej. Na grafice ukazany od boku duży czarny samochód marki VOLVO. Lista elementów: Nadwozie samochodowe Struktura nadwozia samochodowego Elementy nadwozia ze stali miękkiej Elementy nadwozia ze stali wyższej wytrzymałości Elementy nadwozia ze stali wysokiej wytrzymałości Elementy nadwozia ze stali o podwyższonej wytrzymałości Elementy nadwozia ze stali o bardzo wysokiej wytrzymałości Elementy nadwozia z aluminium
Nadwozie typu SUV
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Nadwozie samochodu „A”

RznsJDucGLPRE
Opis alternatywny dotyczy grafiki interaktywnej, na której zaznaczonych jest szesnaście elementów, po których kliknięciu wyskakuje okienko z opisem danej części oraz z nagraniem tożsamym z ową treścią. 1. Słupek A Słupki w samochodach określane są kolejnymi literami alfabetu (A, B, C itd.) Słupek A wykonywany jest na ogół ze stali głęboko tłoczonej, często z wewnętrznym wzmocnieniem, mającym na celu podniesienie poziomu bezpieczeństwa w przypadku dachowania lub zderzenia czołowego. Może stanowić element klatki bezpieczeństwa zintegrowanej z nadwoziem, jako element bezpieczeństwa biernego. Stanowi ramę drzwi i wzmacnia nadwozie, poprzez zastosowanie przestrzennej konstrukcji profili. Dodatkowym wzmocnieniem konstrukcji nadwozia jest wklejenie szyby przedniej i tylnej., 2. Słupek B Przy zderzeniu bocznym ma szczególne znaczenie jako część ramy bocznej. Ze względu na bezpieczeństwo kierowcy i pasażerów nie może się odkształcać, dlatego musi być szczególnie sztywny. Osiąga się to przez zastosowanie kilku części nadwozia stykających się ze sobą, wykonanych z blachy stalowej o wysokiej wytrzymałości., 3. Słupek C Stanowi, tak jak pozostałe słupki, ramę drzwi i wzmacnia nadwozie przy uderzeniu bocznym., 4. Słupek D Słupek ten, tak jak pozostałe słupki, jest elementem konstrukcyjnym nadwozia samochodu, który ma zwiększyć sztywność nadwozia. Służy również do mocowania szyb., 5. Progi Stanowią przedłużenie podłużnic przednich. Duży przekrój progów i zastosowanie profili zamkniętych zwiększają wytrzymałość konstrukcji na zginanie i skręcanie. Zwiększają dzięki temu odporności na uderzenia boczne. Wykonywane są zazwyczaj z blach o wysokiej wytrzymałości lub większej grubości., 6. Płyta podłogowa Stanowi podstawowy element nośny nadwozia. Jej podstawową strukturę nośną tworzą progi i ewentualnie tunel środkowy. W kierunku poprzecznym sztywność nadwozia zwiększają profile siedzeń przednich i tylnych, ewentualnie poprzeczki miedzy słupkami środkowymi. Grubość blach podłogowych wynosi ok. 1,5 mm, co zapewnia spełnienie wymagań w zakresie sztywności i tłumienia dźwięku. Płyta podłogowa składa się z trzech części: płyty przedniej, środkowej i tylnej. Płyta podłogowa jest płaskim elementem nośnym składającym się z wytłoczek podłogi pojazdu i odpowiednich kształtowników usztywniających wykonanych z blachy. Poszczególne części łączone są spawaniem i zgrzewaniem. Wymaganą sztywność zapewniają wzdłużne i poprzeczne przetłoczenia oraz usztywnienia poprzeczne o przekrojach zamkniętych. Spełnia ona, wraz z nadkolami przednimi i tylnymi, progami i podłużnicami, funkcje klasycznej ramy (do płyty podłogowej przymocowane są zawieszenia kół, zespół napędowy oraz wyposażenie wnętrza służące do przewozu osób i bagażu). Zwiększenie sztywności płata podłogi można uzyskać stosując przetłoczenia., 7. Tunel środkowy Na jego kształt wpływa rozwiązanie układu napędowego. W pojeździe z przednim napędem wystarczy wąski krótki tunel (eliminuje się konieczność umieszczenia w nim wału napędowego). W niektórych pojazdach nie ma go wcale. W samochodach z klasycznym układem napędowym tunel zajmuje sporo miejsca we wnętrzu pojazdu. Ze względu na umiejscowienie w nim wału napędowego i skrzyni biegów musi mieć dużą sztywność. Stanowi on ważny element nośny kabiny pasażerskiej., 8. Przegroda czołowa Oddziela komorę silnika od kabiny pasażerskiej. Znajdują się w niej otwory wentylacyjne, przepusty przewodów i pedałów. Od dołu przegroda czołowa jest zespawana z płytą podłogową, po bokach z nadkolami i słupkami przednimi, u góry znajduje się poprzeczka (pas podokienny) – wspornik deski rozdzielczej. Przegroda tworzy układ o dużej odporności na skręcanie. Wykonana jest ze stali formowanej na zimno lub z tłoczonego aluminium., 9. Pas podokienny Pas podokienny stanowi element łączący przegrodę czołową z elementami tworzącymi kabinę pasażerską. Jest strukturą poprzeczna w stosunku do osi długiej pojazdu, odpowiada wraz z pozostałymi elementami za odpowiednią sztywności nadwozia oraz stanowi element bezpieczeństwa pojazdu. Na pasie podokiennym zabudowana jest deska rozdzielcza i podszybie., 10. Crashbox Urządzenie pochłaniające energię instalowane w celu zmniejszenia kosztów naprawy w kolizjach pojazdów o małej prędkości. Może wystąpić jako rura sztylpowa lub skrzynia nożycowa. Rura sztylpowa składa się z rury stalowej o zróżnicowanej średnicy. Po przekroczeniu określonej wartości siły osiowej część o mniejszej średnicy wciska się do części o większej średnicy nie urywając się. Pozwala to osiągnąć względnie dużą drogę odkształceń. Skrzynia nożycowa składa się z profili blaszanych przymocowanych śrubami do przedniego końca podłużnicy. Przy uderzeniu element blaszany jest wsuwany w podłużnicę, przy czym śruby wcinają się w wyżłobienia wzdłużne, absorbując energię uderzenia., 11. Poprzeczki Pas przedni łączy obie podłużnice. Jeśli poprzeczka jest bardzo sztywna to w chwili wypadku odkształcenia obejmują także stronę przeciwną do uderzonej. Jednakże ze względów technologicznych ten element jest mocowany tylko śrubami, dlatego jego wpływ na zwiększenie sztywności jest nieznaczny. Pas przedni wykonany może być z aluminium i ze stali o wysokiej wytrzymałości., 12. Podłużnice przednie Mają zasadnicze znaczenie ze względu na planowane odkształcenia przedniej części pojazdu w czasie zderzenia. Przenoszą energię uderzenia na tunel środkowy, słupek przedni i progi. Podłużnice wykonuje się przeważnie ze stali o wysokiej wytrzymałości. Aby się odpowiednio odkształcały, montuje się je tak, by się opierały o kabinę pasażerską., 13. Nadkola przednie Składają się z kilku zespawanych części. Dzięki dodatkowym wzmocnieniom żłobkowym i odsadzeniom oraz wspawaniu obudowy kolumny zawieszenia mają one dużą odporność na zginanie i skręcanie. Sztywność można zwiększyć poprzez zastosowanie poprzeczki pomiędzy obudowami kolumn zawieszenia., 14. Wspornik silnika Niektóre pojazdy mają, na wysokości osi przedniej, wspawany lub przykręcany poprzeczny wspornik silnika. Dzięki czemu przód pojazdu jest bardziej stabilny i bardziej odporny na skręcanie. Wspornik pozwala też lepiej zamocować silnik., 15. Wzmocnienia nadwozia Dla zwiększenia bezpieczeństwa biernego pojazdu stosuje się wzmocnienia, które zwiększają wytrzymałość całości nadwozia. Wzmocnienia wykonuje się z profili aluminiowych lub ze stali formowanej na zimno., 16. Rama boczna Musi mieć bardzo dużą sztywność, aby mogła przenosić obciążenia zginające i skręcające pomiędzy osią przednią a tylną. Przy uderzeniu bocznym musi uniemożliwić wygięcie ściany bocznej do kabiny pasażerskiej. Podział na ramę boczną wewnętrzną i zewnętrzną tworzą dwuścienne profile, częściowo wzmocnione rurami lub dodatkowymi blachami usztywniającymi. Zewnętrzna ściana boczna stanowi jedną całość ze słupkami przednim (A), środowym (B) i tylnym (C), progami drzwi przednich i ramą dachu. W pojazdach dwudrzwiowych obejmuje jeszcze tylną część ściany bocznej, a w czterodrzwiowych próg drzwi tylnych z częścią wnęki koła. Wykonuje się je przeważnie z blach o zmiennej grubości. Przycięte na wymiar blachy o różnej grubości i wytrzymałości, głęboko tłoczone, spawa się np. techniką laserową.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Przykładowy samochód „B

Struktura i elementy nadwozia samochodu „B”

  • Nadwozie samochodowe

R1JwNCphXkFT4
Opis alternatywny dotyczy mapy interaktywnej z grafiką samochodu. Jest to pojazd marki mercedes pokazany od boku. Lista elementów: Nadwozie samochodowe Struktura nadwozia samochodowego Elementy nadwozia ze stali głębokotłoczonej Elementy nadwozia ze stali o podwyższonej wytrzymałości Elementy nadwozia ze stali o wysokiej wytrzymałości Elementy nadwozia ze stali ultrawytrzymałej Elementy nadwozia ze stali ultrawytrzymałej tłoczonej na gorąco Elementy nadwozia ze stopów aluminium Elementy nadwozia z tworzyw sztucznych
Nadwozie typu sedan
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Nadwozie samochodu „B”

R1aBIRkBbAT7S
Opis alternatywny dotyczy grafiki interaktywnej, na której zaznaczonych jest szesnaście elementów, po których kliknięciu wyskakuje okienko z opisem danej części oraz z nagraniem tożsamym z ową treścią. 1. Słupek A Słupki w samochodach określane są kolejnymi literami alfabetu (A, B, C itd.) Słupek A wykonywany jest na ogół ze stali głęboko tłoczonej, często z wewnętrznym wzmocnieniem, mającym na celu podniesienie poziomu bezpieczeństwa w przypadku dachowania lub zderzenia czołowego. Może stanowić element klatki bezpieczeństwa zintegrowanej z nadwoziem, jako element bezpieczeństwa biernego. Stanowi ramę drzwi i wzmacnia nadwozie, poprzez zastosowanie przestrzennej konstrukcji profili. Dodatkowym wzmocnieniem konstrukcji nadwozia jest wklejenie szyby przedniej i tylnej., 2. Słupek B Przy zderzeniu bocznym ma szczególne znaczenie jako część ramy bocznej. Ze względu na bezpieczeństwo kierowcy i pasażerów nie może się odkształcać, dlatego musi być szczególnie sztywny. Osiąga się to przez zastosowanie kilku części nadwozia stykających się ze sobą, wykonanych z blachy stalowej o wysokiej wytrzymałości., 3. Słupek C Stanowi, tak jak pozostałe słupki, ramę drzwi i wzmacnia nadwozie przy uderzeniu bocznym., 4. Progi Stanowią przedłużenie podłużnic przednich. Duży przekrój progów i zastosowanie profili zamkniętych zwiększają wytrzymałość konstrukcji na zginanie i skręcanie. Zwiększają dzięki temu odporności na uderzenia boczne. Wykonywane są zazwyczaj z blach o wysokiej wytrzymałości lub większej grubości., 5. Płyta podłogowa Stanowi podstawowy element nośny nadwozia. Jej podstawową strukturę nośną tworzą progi i ewentualnie tunel środkowy. W kierunku poprzecznym sztywność nadwozia zwiększają profile siedzeń przednich i tylnych, ewentualnie poprzeczki miedzy słupkami środkowymi. Grubość blach podłogowych wynosi ok. 1,5 mm, co zapewnia spełnienie wymagań w zakresie sztywności i tłumienia dźwięku. Płyta podłogowa składa się z trzech części: płyty przedniej, środkowej i tylnej. Płyta podłogowa jest płaskim elementem nośnym składającym się z wytłoczek podłogi pojazdu i odpowiednich kształtowników usztywniających wykonanych z blachy. Poszczególne części łączone są spawaniem i zgrzewaniem. Wymaganą sztywność zapewniają wzdłużne i poprzeczne przetłoczenia oraz usztywnienia poprzeczne o przekrojach zamkniętych. Spełnia ona, wraz z nadkolami przednimi i tylnymi, progami i podłużnicami, funkcje klasycznej ramy (do płyty podłogowej przymocowane są zawieszenia kół, zespół napędowy oraz wyposażenie wnętrza służące do przewozu osób i bagażu). Zwiększenie sztywności płata podłogi można uzyskać stosując przetłoczenia., 6. Tunel środkowy Na jego kształt wpływa rozwiązanie układu napędowego. W pojeździe z przednim napędem wystarczy wąski krótki tunel (eliminuje się konieczność umieszczenia w nim wału napędowego). W niektórych pojazdach nie ma go wcale. W samochodach z klasycznym układem napędowym tunel zajmuje sporo miejsca we wnętrzu pojazdu. Ze względu na umiejscowienie w nim wału napędowego i skrzyni biegów musi mieć dużą sztywność. Stanowi on ważny element nośny kabiny pasażerskiej., 7. Przegroda czołowa Oddziela komorę silnika od kabiny pasażerskiej. Znajdują się w niej otwory wentylacyjne, przepusty przewodów i pedałów. Od dołu przegroda czołowa jest zespawana z płytą podłogową, po bokach z nadkolami i słupkami przednimi, u góry znajduje się poprzeczka (pas podokienny) – wspornik deski rozdzielczej. Przegroda tworzy układ o dużej odporności na skręcanie. Wykonana jest ze stali formowanej na zimno lub z tłoczonego aluminium., 8. Pas podokienny Pas podokienny stanowi element łączący przegrodę czołową z elementami tworzącymi kabinę pasażerską. Jest strukturą poprzeczna w stosunku do osi długiej pojazdu, odpowiada wraz z pozostałymi elementami za odpowiednią sztywności nadwozia oraz stanowi element bezpieczeństwa pojazdu. Na pasie podokiennym zabudowana jest deska rozdzielcza i podszybie, 9. Crashbox Urządzenie pochłaniające energię instalowane w celu zmniejszenia kosztów naprawy w kolizjach pojazdów o małej prędkości. Może wystąpić jako rura sztylpowa lub skrzynia nożycowa. Rura sztylpowa składa się z rury stalowej o zróżnicowanej średnicy. Po przekroczeniu określonej wartości siły osiowej część o mniejszej średnicy wciska się do części o większej średnicy nie urywając się. Pozwala to osiągnąć względnie dużą drogę odkształceń. Skrzynia nożycowa składa się z profili blaszanych przymocowanych śrubami do przedniego końca podłużnicy. Przy uderzeniu element blaszany jest wsuwany w podłużnicę, przy czym śruby wcinają się w wyżłobienia wzdłużne, absorbując energię uderzenia., 10. Poprzeczki Pas przedni łączy obie podłużnice. Jeśli poprzeczka jest bardzo sztywna to w chwili wypadku odkształcenia obejmują także stronę przeciwną do uderzonej. Jednakże ze względów technologicznych ten element jest mocowany tylko śrubami, dlatego jego wpływ na zwiększenie sztywności jest nieznaczny. Pas przedni wykonany może być z aluminium i ze stali o wysokiej wytrzymałości., 11. Podłużnice przednie Mają zasadnicze znaczenie ze względu na planowane odkształcenia przedniej części pojazdu w czasie zderzenia. Przenoszą energię uderzenia na tunel środkowy, słupek przedni i progi. Podłużnice wykonuje się przeważnie ze stali o wysokiej wytrzymałości. Aby się odpowiednio odkształcały, montuje się je tak, by się opierały o kabinę pasażerską., 12. Nadkola przednie Składają się z kilku zespawanych części. Dzięki dodatkowym wzmocnieniom żłobkowym i odsadzeniom oraz wspawaniu obudowy kolumny zawieszenia mają one dużą odporność na zginanie i skręcanie. Sztywność można zwiększyć poprzez zastosowanie poprzeczki pomiędzy obudowami kolumn zawieszenia., 13. Wspornik silnika Niektóre pojazdy mają, na wysokości osi przedniej, wspawany lub przykręcany poprzeczny wspornik silnika. Dzięki czemu przód pojazdu jest bardziej stabilny i bardziej odporny na skręcanie. Wspornik pozwala też lepiej zamocować silnik., 14. Wzmocnienia nadwozia Dla zwiększenia bezpieczeństwa biernego pojazdu stosuje się wzmocnienia, które zwiększają wytrzymałość całości nadwozia. Wzmocnienia wykonuje się z profili aluminiowych lub ze stali formowanej na zimno., 15. Rama boczna Musi mieć bardzo dużą sztywność, aby mogła przenosić obciążenia zginające i skręcające pomiędzy osią przednią a tylną. Przy uderzeniu bocznym musi uniemożliwić wygięcie ściany bocznej do kabiny pasażerskiej. Podział na ramę boczną wewnętrzną i zewnętrzną tworzą dwuścienne profile, częściowo wzmocnione rurami lub dodatkowymi blachami usztywniającymi. Zewnętrzna ściana boczna stanowi jedną całość ze słupkami przednim (A), środowym (B) i tylnym (C), progami drzwi przednich i ramą dachu. W pojazdach dwudrzwiowych obejmuje jeszcze tylną część ściany bocznej, a w czterodrzwiowych próg drzwi tylnych z częścią wnęki koła. Wykonuje się je przeważnie z blach o zmiennej grubości. Przycięte na wymiar blachy o różnej grubości i wytrzymałości, głęboko tłoczone, spawa się np. techniką laserową.
Elementy nadwozia typu sedan
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Podwozie

Podwozie jest jednym z głównych elementów składowych pojazdu. W skład podwozia wchodzą układy odpowiadające za zachowanie się pojazdu na drodze:

  • zawieszenie,

  • układ kierowniczy,

  • układ hamulcowy.

Rama pojazdu samochodowego - podstawowy element nośny w pojazdach o konstrukcji ramowej. Zadaniem ramy jest utrzymanie odpowiedniej sztywności oraz przejęcie obciążeń, które powstają w czasie jazdy. Ramę najczęściej stosuje się w samochodach ciężarowych, autobusach, terenowych, dostawczych.
Rodzaje ram:

  • Rama podłużnicowa - składa się z dwóch podłużnych belek nośnych połączonych kilkoma belkami poprzecznymi. Podłużnice wykonywane są z blach stalowych w postaci belek o przekroju otwartym bądź zamkniętym. Ramy te możemy zauważyć w samochodach terenowych (np. Suzuki Vitara, Mercedes Benz G).

    R19qNjBeBKz8v
    Rama podłużnicowa
    Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Rama krzyżowa - składa się z dwóch podłużnic skrzyżowanych ze sobą bądź zbliżonych do siebie w środkowej części. Tego typu ramy stosowane są w pojazdach ciężarowych i dostawczych.

    R1VpyybGv2UCX
    Rama krzyżowa
    Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Rama płytowa - wykonana z blachy płyty, która stanowi dolną część nadwozia. Ramy płytowe są stosowane w wielu samochodach, ponieważ są lekkie i mocne, a także zapewniają zawieszeniu większą sztywność. Ponadto ramę płytową można łatwo dostosować do potrzeb konkretnego samochodu.

    RL5rgJrLpsWE4
    Rama płytowa
    Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Rama centralna - składa się z dwóch elementów: ramy i półosi. Ramę stanowią profilowane elementy, które są połączone w sposób pozwalający uzyskać odpowiednią sztywność i wytrzymałość. Półoś z kolei jest wykonana z odpowiednio wyprofilowanych rur, które są mocowane do ramy. Rama centralna zawieszenia zapewnia optymalną sztywność i wytrzymałość, a także odpowiednią stabilność całego układu zawieszenia. Ramy centralne były dawniej montowane w samochodach terenowych, lecz obecnie już się ich nie stosuje.

    R118uFoRhzcjm
    Rama centralna
    Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
  • Rama kratownicowa - konstrukcja nośna wykonana z profili metalowych, tworząca podstawę i szkielet samochodu. Jej głównym celem jest zapewnienie odpowiedniego poziomu sztywności, tak aby samochód posiadał odpowiednią kontrolę i zachowywał się stabilnie zarówno w zakrętach, jak i na prostych drogach. Rama kratownicowa pojazdu przenosi siły związane z hamowaniem, skręcaniem i wybieraniem zakrętów do kół pojazdu, dzięki czemu zapewnia ona stabilność pojazdu. Kratownicowe ramy mogą być stosowane w autobusach oraz samochodach sportowych.

    R1UGYKpHnO0fL
    Rama kratownicowa
    Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.

Powiązane ćwiczenia