Święty to jedna z najważniejszych postaci kultury chrześcijańskiej obok wzorców dobrego władcy i idealnego rycerza. W średniowieczu świętość wymagała wyrzeczeń lub cierpienia. Ideałem był asceta, czyli człowiek, który wyrzekł się swojego majątku, aby w odosobnieniu prowadzić życie oddane pokucie i umartwieniu. Taką drogę wybrał święty Aleksy. Przeciwnikiem był święty Franciszek z Asyżu, który przyjął postawę pełną pokory i radosnego życia w ubóstwie. Twierdził, że asceza nie wiąże się z umartwianiem własnego ciała, zachęcał do kontaktu z ludźmi, przyrodą. W ten sposób zbliżał się do Boga.
Aby zrozumieć poruszane w tym materiale zagadnienia:
wyszukaj informacje o życiu św. Franciszka z Asyżu i napisz kilkuzdaniową notatkę.
Święty Franciszek z Asyżu
FranciszekFranciszek to jeden z najbardziej lubianych i podziwianych świętych na całym świecie, nie tylko przez chrześcijan, ale również osoby niedeklarujące się jako katolicy. Jego droga do powołania rozpoczęła się od polecenia odbudowania kościoła, które wydał Chrystus z ikony‑krzyża św. Damiana. Co o niej wiemy?
Ikona‑krzyż odegrała ważną rolę w procesie nawrócenia św. Franciszka, który schował się przed burzą w zniszczonym kościele św. Damiana, gdzie Jezus z krucyfiksu przemówił do niego słowami: 'Odbuduj mój kościół'. Franciszek własnoręcznie rozpoczął odbudowę świątyni. Z czasem okazało się, że słowa Jezusa należy traktować metaforycznie – biedaczyna z Asyżu miał odnowić moralnie cały zachodni Kościół. Służyło temu m.in. odrzucenie zamiłowania do zbytków.
Pochwała stworzenia
Wielu cennych informacji o Franciszku z Asyżu dostarczają Kwiatki św. Franciszka.
To anonimowy zbiór hagiograficznyhagiograficzny, zawierający ponad 50 krótkich opowieści o Franciszku i jego towarzyszach oraz o przyjaciółce – św. Klarze. Dzieło powstało w XIV wieku. Dołącza się do niego utwór ułożony przez samego Franciszka: Pieśń słoneczną albo pochwałę stworzeń.
Pieśń słoneczna albo pochwała stworzeńNajwyższy, wszechpotężny dobry Panie,
Twoja jest sława, chwała i cześć, i wszelkie błogosławieństwo.
Jedynie Tobie, Najwyższy, przystoją,
A żaden człowiek nie jest godzien nazwać Ciebie.
Pochwalony bądź, Panie, z wszystkimi swymi twory,
Przede wszystkim z szlachetnym bratem naszym, słońcem,
Które dzień stwarza, a Ty świecisz przez nie;
I jest piękne i promienne w wielkim blasku;
Twoim, Najwyższy, jest wyobrażeniem.
Pochwalony bądź, Panie, przez brata naszego, księżyc,
i nasze siostry, gwiazdy;
Tyś ukształtował je w niebie jasne i cenne, i piękne.
Pochwalony bądź, Panie, przez brata naszego, wiatr,
I przez powietrze, i czas pochmurny i pogodny, i wszelki,
Przez które dajesz tworom swoim utrzymanie.
Pochwalony bądź, Panie, przez siostrę naszą, wodę,
Co pożyteczna jest wielce i pokorna, i cenna, i czysta.
Pochwalony bądź, Panie, przez brata naszego, ogień,
Którym oświecasz noc,
A on jest piękny i radosny, i silny, i mocny.
Pochwalony bądź, Panie, przez siostrę naszą, matkę ziemię,
Która nas żywi i chowa,
I rodzi różne owoce z barwnymi kwiaty i zioły.
Pochwalony bądź, Panie, przez tych, co przebaczają
dla miłości Twojej
I znoszą słabość i utrapienie.
Błogosławieni, którzy wytrwają w pokoju,
Gdyż przez Ciebie, Najwyższy, będą uwieńczeni.
Pochwalony bądź, Panie, przez siostrę naszą, śmierć cielesną,
Której żaden człowiek żywy ujść nie może;
Biada tym, co konają w grzechach śmiertelnych;
Błogosławieni, którzy znajdą się w Twej najświętszej woli;
Bowiem śmierć wtóra zła im nie uczyni.
Chwalcie i błogosławcie Pana, i czyńcie Mu dzięki,
I służcie Mu z wielką pokorą.
Opisz obraz Boga w Pieśni słonecznej.
Scharakteryzuj podmiot liryczny w Pieśni słonecznej i określ jego stosunek do Boga i otaczającego świata.
Określ środki stylistyczne występujące w zacytowanych fragmentach i funkcje, jakie one pełnią.
Określ środki stylistyczne występujące w zacytowanych fragmentach i funkcje, jakie one pełnią. Wypełnij tabelę, wybierając właściwą odpowiedź z zaproponowanych.
Wyjaśnij, jakie znaczenie ma użycie słownictwa wartościującego w odniesieniu
do Boga.
Ustal i wyjaśnij, w jaki sposób Pieśń słoneczna odzwierciedla ideę teocentryzmu.
Kazanie do ptaków
Poprzez piękno przyrody przedstawionej w Pieśni słonecznej wyrażona została doskonałość Stwórcy. Cały świat jest dziełem Boga, dlatego też Franciszek go wychwalał i podejmował próbę porozumienia się z każdą żywą istotą. Dzięki życiu w harmonii z naturą święty odczuwał bliskość Boga. Taka postawa motywowała świętego do wygłaszania kazań do ryb, ptaków, a nawet do wilka.
Jak święty Franciszek […] kazał do ptaków[...] I przybył w okolicę między Caunaio a Bevagno. Idąc z zapałem tym dalej, podniósł oczy i ujrzał drzew kilka obok drogi, a na nich mnóstwo nieskończone ptaków. Więc dziwił się święty Franciszek i rzekł do towarzyszy: 'Czekajcie mnie tu na drodze, pójdę kazać do mojej braci ptaków'. Wszedł na pole i tu zaczął kazać do ptaków, które siedziały na ziemi. I wnet te, które były na drzewach, zleciały ku niemu i wszystkie siedziały nieruchomo, póki święty Franciszek nie skończył kazania. Również i potem odleciały nie prędzej, aż im nie udzielił błogosławieństwa swego. […] Treść kazania świętego Franciszka była taka: 'Ptaszki, braciszki moje, bądźcie bardzo wdzięczne Bogu, Stwórcy swemu. Zawsze i na każdym miejscu winnyście Go chwalić, bowiem pozwolił wam swobodnie latać wszędzie i dał wam odzienie podwójne i potrójne. I przeto jeszcze, że zachował wasz rodzaj w arce Noego, by nie ubyło rodzaju waszego. Bądźcie Mu również wdzięczne za żywioł powietrzny, który wam przeznaczył. Nadto, nie siejecie i nie żniecie, a Bóg was żywi i daje wam rzeki i źródła do picia; daje wam góry i doliny dla schrony i drzewa wysokie do budowania gniazd waszych. A chociaż nie umiecie prząść ani szyć, Bóg was odziewa i dziatki wasze, więc kocha was bardzo wasz Stwórca, skoro wam tyle zsyła dobrodziejstw; strzeżcie się, bracia moi, grzechu niewdzięczności i starajcie się zawsze chwalić Boga'. Kiedy święty Franciszek mówił te słowa, wszystkie ptaki zaczęły otwierać dzioby i wyciągać szyje i skrzydła rozwijać, i z czcią schylały głowy aż do ziemi, okazując ruchami i ćwierkaniem, że ojciec święty sprawia im rozkosz wielką. A święty Franciszek wraz z nimi cieszył się i radował […].
Wypisz z tekstu kazania zdrobnienia i wyjaśnij, jaką pełnią funkcję.
Wyjaśnij, jakie elementy tekstu wskazują na to, że utwór pt. Jak święty Franciszek […] kazał do ptaków jest utworem pochwalnym.
Sformułuj dwa argumnety potwierdzające słusznośc tezy: Kazanie do ptaków ukazuje nową postawę Franciszka wobec stworzenia.
Wyjaśnij, do jakiego biblijnego wydarzenia wspomnianego przez św. Franciszka nawiązuje tęcza i co symbolizuje.
Rozmowa z wilkiem
O przeświętym cudzie, którego św. Franciszek dokonał nawróciwszy okrutnie dzikiego wilka z GubbioKiedy św. Franciszek bawił w mieście Gubbio, zjawił się w okolicy ogromny wilk, straszny i dziki, który pożerał nie tylko zwierzęta, lecz i ludzi, tak że wszyscy mieszkańcy w wielkim żyli strachu, jako że często podchodził pod miasto.
[…]
Przeto św. Franciszek, litując się ludziom tego miasta, postanowił wyjść do wilka, acz mieszkańcy zgoła nie doradzali mu tego. I uczyniwszy znak krzyża świętego, wyszedł za miasto z towarzyszami swymi, pokładając ufność całą w Bogu.
Kiedy inni wahali się iść dalej, ruszył św. Franciszek w drogę ku miejscu, gdzie wilk miał leże.
[…]
Św. Franciszek, zbliżając się doń, uczynił znak krzyża świętego i przywołał go ku sobie, i rzekł: 'Pójdź tu bracie wilku. Rozkazuję ci w imię Chrystusa nie czynić nic złego ni mnie, ni nikomu'. I dziw! Ledwo św. Franciszek uczynił znak krzyża, straszliwy wilk zamknął paszczę i stanął.
A kiedy św. Franciszek wydał rozkaz, podszedł łagodnie jak baranek i położył sie u stóp św. Franciszka. Wówczas św. Franciszek rzekł: 'Bracie wilku, wyrządzasz wiele szkód w tej okolicy i popełniłeś moc złego, niszcząc i zabijając wiele stworzeń bez pozwolenia Boga. A zabijałeś i pożerałeś nie tylko zwierzęta, lecz śmiałeś zabijać i ludzi, stworzonych na podobieństwo Boskie. Przeto zasłużyłeś na stryczek, jako złodziej i zbójca najgorszy, i lud cały krzyczy i szemrze przeciw tobie, i cała okolica jest tobie wroga. Lecz zawrę, bracie wilku, pokój między tobą a nimi, byś ich nie krzywdził więcej, a oni przebaczą ci wszelką urazę dawną i ani ludzie, ni psy nie będą cię już prześladować'.
Po tych słowach okazywał wilk ruchami ciała, ogona i oczu, że zgadza się na to, co mu rzekł św. Franciszek, i że będzie tego przestrzegał. […]
Żył potem wilk wspomniany dwa lata w Gubbio; chadzał poufale po domach od drzwi do drzwi, nie czyniąc zła nikomu i nie doznając go od nikogo. A ludzie żywili go uprzejmie. Kiedy tak chadzał po okolicy i po domach, nigdy pies żaden za nim nie szczeknął.
Podaj przykłady tytułów utworów literackich, w których bohaterem jest wilk i wyjaśnij, czego on jest symbolem.
Wypisz przykłady słownictwa o charakterze wartościującym i wyjaśnij, jaką funkcję pełnią te wyrazy.
Wytłumacz znaczenie frazeologizmu 'łagodny jak baranek', który charakteryzuje wilka.
Wyjaśnij alegoryczny sens opowieści o wilku z Gubbio.
Św. Franciszek jest dziś m.in. patronem ekologów. W XIII wieku jego postawa była rewolucyjna. Człowiek średniowiecza postrzegał świat jako podległy sobie
i nie zauważał związków między istotą ludzką a środowiskiem naturalnym. Franciszek natomiast nazywał zwierzęta i rośliny braćmi i siostrami, ponieważ bardzo kochał przyrodę, którą postrzegał jako dzieło stworzone przez Boga.
Określ, w jaki sposób malarz ukazał świętość postaci.
Na podstawie opisu powyższego obrazu określ, w jaki sposób malarz ukazał świętość postaci.
Życie świętego
Życie Franciszka nie upływało jedynie na spotkaniach z ludźmi i zwierzętami. Biografia świętego zawiera niezywkłe wydarzenia, jakim było otrzymanie stygmatów podczas nadprzyrodzonego spotkania z Jezusem, który ukazał mu się jako Serafin okryty sześcioma skrzydłami i przybity do krzyża.
O trzecim rozpamiętywaniu stygmatów przenajświętszych[...] Na dzień przed świętem Krzyża Najświętszego, miesiąca września, kiedy święty Franciszek modlił się tajemnie w swej celi, zjawił mu się anioł Boży i rzekł doń w imieniu Boga: 'Umacniam cię i napominam, byś przygotował się i przysposobił pokornie, z całą cierpliwością przyjąć to, co Bóg dać ci raczy i spełnić na tobie'. Odrzecze święty Franciszek: 'Jestem gotów cierpliwie znieść wszystko, co Pan mój mi zechce uczynić'. Po tych słowach anioł znikł. [...]
Mając taką obietnicę, zaczął święty Franciszek rozpamiętywać najpobożniej mękę Chrystusa i Jego miłosierdzie nieskończone. A żar pobożności rósł w nim tak, że z miłości i współczucia zmienił się cały w Jezusa. Płonąc w rozpamiętywaniu, ujrzał tego samego rana schodzącego z nieba Serafina o sześciu skrzydłach lśniących i ognistych, który w szybkim locie zbliżył się do świętego Franciszka tak, że ten mógł spostrzec i poznać dokładnie, iż miał postać Ukrzyżowanego. A skrzydła Jego taki miały układ, że dwa skrzydła rozpościerały się ponad głową, dwa otwierały się do lotu, a dwa trzecie okrywały całe ciało. Widząc to święty Franciszek przeląkł się wielce, a zarazem pełen był radości, bólu i podziwu. [...]
W owym zjawisku serafickim Chrystus, który się ukazał, mówił
do świętego Franciszka rzeczy tajemne i wzniosłe [...]. A słowa były takie: 'Czy wiesz – rzekł Chrystus – co uczyniłem? Dałem ci stygmaty, które są znakiem mej męki, abyś chorążym był moim. I jako dnia śmierci swojej zstąpiłem do piekieł i wszystkie dusze, które tam zastałem, wydobyłem mocą swych stygmatów, tak też tobie pozwalam, corocznie dnia śmierci twojej, zstępować do czyśćca i wszystkie dusze trzech twoich Zakonów, to jest braci mniejszych, klarysek i tercjarzy [...], wydobywać mocą stygmatów swoich i wieść je do chwały raju, byś był mi w śmierci podobien, jako nim byłeś za życia'. Kiedy po długim czasie i tajnej rozmowie znikło widzenie cudowne, pozostał w sercu świętego Franciszka żar niezmierny i płomień miłości Boskiej; a na ciele jego pozostał cudowny obraz i ślad męki Chrystusa. Bowiem natychmiast na rękach i nogach świętego Franciszka zaczęły ukazywać się znaki gwoździ, jak widział je wówczas na ciele Jezusa Chrystusa ukrzyżowanego, który zjawił mu się w postaci Serafina. […] Podobnie na prawym boku ukazał się od dzidy znak niezagojonej rany, czerwonej i krwawej. Rana ta często potem broczyła krwią ze świętej piersi świętego Franciszka i krwawiła mu płaszcz i spodnie.
Rozstrzygnij, czy istnieją analogie między obrazem Święty Franciszek otrzymuje stygmaty a fragmentem O trzecim rozpamiętywaniu stygmatów przenajświętszych. Uzasadnij swoją odpowiedź, odwołując się do obu dzieł.
Na podstawie opisu obrazu rozstrzygnij, czy istnieją analogie między obrazem Święty Franciszek otrzymuje stygmaty a fragmentem O trzecim rozpamiętywaniu stygmatów przenajświętszych. Zapisz i uzasadnij swoją odpowiedź, odwołując się do obu dzieł.
Wyjaśnij, jak rozumiesz słowa: 'z miłości i współczucia zmienił się cały w Jezusa'.
Wyjaśnij, jak rozumiesz słowa: 'z miłości i współczucia zmienił się cały w Jezusa'. Zapisz odpowiedź poniżej.
'Biedaczyna z Asyżu' w swych wystąpieniach do ludzi nie zawsze okazywał się tak dobrotliwy jak wobec wilka. Potrafił otwarcie krytykować ludzkie wady. Dla zła
nie miał pobłażania. Występował przeciw okrucieństwu, nienawiści, zabijaniu i chciwości.
Umieść w odpowiednich miejscach krótkie opisy charakterystyczne dla św. Aleksego, św. Franciszka lub dla obu tych świętych.
szacunek dla własnej cielesności, ubóstwo, porzucenie majątku, oddanie Bogu, optymizm, sympatia w stosunku do zwierząt, dążenie do świętości, zarabianie na życie pracą fizyczną, odrzucenie rodziny, miłość do świata stworzonego przez Boga, odrzucanie tego, co sprawia jakąkolwiek przyjemność, asceza, dążenie do samotności, postrzeganie świata materialnego jako pełnego pułapek moralnych, radość z życia, podkreślanie piękna świata, czystość duchowa, pokora
Aleksy | |
---|---|
Aleksy i Franciszek | |
Franciszek |
Filozofia miłości i wiary
Biedaczyna asyski
Biedaczyno asyski!Biedaczyno asyski, któryś kochał brata
Trędowatego, nędzarza,
Zbrodniarza,
Kumając się z hołotą
I w wilki wklinał miłosierne duchy!
Świat jest bogaty, kiedy chleb je suchy.
Nie zubożyło nic tak bardzo świata,
Jak złoto.Kiedyś, gdy na coś znów miłość się przyda –
Choć my legniemy w śmiertelnej koszuli,
Co skryje serca rany –
Wnucy, wcielając wreszcie jasnowidza
Śnienia wróżebne,
Będą ze złota kuli
Kajdany,
Już niepotrzebne.
Wyjaśnij, czemu w tym wierszu zostało przeciwstawione złoto. Omów, dlaczego Leopold Staff pisze o 'ze złota [...] kajdanach'. Wyjaśnij funkcję zastosowania metafory.
Wyjaśnij, jak rozumiesz słowa: 'Kumając się z hołotą', które charakteryzują postawę św. Franciszka.
Wytłumacz, jak rozumiesz sformułowanie: 'Świat jest bogaty, kiedy chleb je suchy'.
Określ środki stylistyczne występujące w zacytowanych fragmentach i podaj ich funkcje.
Określ środki stylistyczne występujące w zacytowanych fragmentach i podaj ich funkcje. Wypełnij tabelę, wybierając właściwą odpowiedź z zaproponowanych.
Trudy franciszkanizmu
*** [Święty Franciszku z Asyżu]Święty Franciszku z Asyżu
nie umiem Cię naśladować –
nie mam za grosik świętości
nad Biblią boli mnie głowa
Ryby nie wyszły mnie słuchać –
nie umiem rozmawiać z ptakiem –
pokąsał mnie pies proboszcza
i serce byle jakie
Piękne są góry i lasy
i róże zawsze ciekawe
lecz z wszystkich cudów natury
jedynie poważam trawę
Bo ona deptana niziutka
bez żadnych owoców, bez kłosa
trawo – siostrzyczko moja
karmelitanko bosa
Scharakteryzuj podmiot liryczny utworu.
Podmiot liryczny informuje o tym, czego nie potrafi robić. Wyjaśnij, dlaczego zwraca się z tym do św. Franciszka.
Uzasadnij, że wiersz ma charakter modlitwy.
Na podstawie wiersza sformułuj dwa argumenty potwierdzające słuszność tezy: 'Życie w skromności przybliża do Boga'.
Postawa franciszkańska
Ustal i wyjaśnij, czy współcześnie można żyć według zasad (wartości) św. Franciszka, nie wierząc w Boga. Uzasadnij swoją odpowiedź.
Sformułuj własną definicję stygmatów w formie mapy myśli.
Sformułuj własną definicję stygmatów.
Zadaniowo
Stwórz mapę skojarzeń związanych z postacią św. Franciszka.
Wypisz skojarzenia związane z postacią św. Franciszka.
Napisz wypowiedź o charakterze argumentacyjnym na temat: 'Czy można jednocześnie cierpieć i być radosnym?'. Odwołaj się do:
wiersza O przeświętym cudzie, którego św. Franciszek dokonał nawróciwszy okrutnie dzikiego wilka z Gubbio,
wybranej lektury obowiązkowej,
wybranych kontekstów.
Twoja praca powinna liczyć co najmniej 400 wyrazów.
Napisz wypowiedź o charakterze argumnetacyjnym na temat: 'Po co nam umartwianie się? Czy postawa ascetyczna ma sens?'. Rozważ problem, odwołując się do:
wiersza Biedaczyno asyski L. Staffa,
wybranej lektury obowiązkowej,
wybranych kontekstów.
Przedstaw również swoje zdanie i je uzasadnij. Twoja praca powinna liczyć
co najmniej 400 wyrazów.
Zapoznaj się z poniższymi słowami kluczami związanymi z lekcją, a następnie zaproponuj ich własną kolejność. Możesz kierować się tym, co cię zaciekawiło, poruszyło, zaskoczyło itp. Przygotuj krótkie uzasadnienie swojej propozycji. Słowa klucze: święty Franciszek, franciszkanizm, asceza, hagiografia, stygmaty, ekologia.