RJ0jEVEil3JMx1
Czas_intro Źródło: www.pixabay.com, domena publiczna.
ILUSTRACJA: Czas_intro
www.pixabay.com, domena publiczna

Do tej pory mówiliśmy, że gramatyka służy porządkowaniu wiedzy o świecie. Myślimy o zjawiskach konkretnych czy abstrakcyjnych i próbujemy je w języku poukładać (kategoryzować). Rzeczowniki nazywają świat, przymiotniki i przysłówki mówią o właściwościach przedmiotów i zdarzeń. Samo opisywanie zaś, nazywanie, wskazywanie jest czynnością. Aby opowieść o świecie pozajęzykowym była wyrazistsza, spójrzmy na najważniejszą część mowy, która pojawia się w myśleniu, działaniu i komunikowaniu. Jest nią czasownik.

R1OozBcTav1yJ1
ILUSTRACJA: Kalendarz
Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY-NC-SA 4.0
RVwgrTurgIeiK1
ILUSTRACJA: Notatnik
Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0
Już wiesz

1) Mówienie o początkach czegoś, czasie obecnym i przyszłości – to chronologia. Przypomnij sobie najważniejsze wydarzenia z ostatniego tygodnia. Pomyśl chwilę o tym, co dzieje się teraz i co planujesz w najbliższym czasie. Wpisz do kalendarza czynności, które chcesz wykonać.

2) Wyobraź sobie, że jesteś redaktorem czasopisma publicystycznego. Musisz napisać artykuł Tydzień w Polsce i na świecie. Przejrzyj kilka portali informacyjnych z newsami (wiadomościami) lub codzienne wydania gazet. Zrób notatki z najważniejszych według ciebie wydarzeń i wpisz je do rubryk:”wczoraj”, „dziś”, „jutro”.

j0000007V3B1v50_0000000P

Czasownik

Czasownik – jak podpowiada nazwa – to część mowy, która ma związek z czasem. Czasowniki pozwalają porządkować informacje zawarte w tekstach, pokazują je w różnym czasie – przeszłym („czytałem”), teraźniejszym („czytam”) i przyszłym („będę czytał”). Używamy ich również do tego, aby pokazać, jakie osoby uczestniczą w komunikacji („ja czytam” – „ty czytasz”, „my czytamy” – „wy czytacie”, „on, ona, ono czyta” – „oni, one czytają”) i jakie jest nastawienie autora do tego, o czym mówi (np. coś chce oznajmić: „właśnie czytam”, coś chce rozkazać lub żąda czegoś: „czytaj to, proszę” albo po prostu przypuszcza, że coś się dzieje, coś się stało: „pewnie czytałbym”). Co więcej, za pomocą czasownika potrafimy opowiadać o zdarzeniach skończonych („przeczytałem”), zapowiadać ich rezultat („przeczytam”) lub pokazywać, że trwają bez końca lub się powtarzają („wczoraj kupowałem”, „dzisiaj kupuję”, „jutro będę kupował”).

Czasownik przede wszystkim oznacza czynności, zdarzenia i stany, np.:

Jan idzie ulicą.
Nagle samochód wyjechał zza rogu.
Jan po południu zasnął.

Odmienia się przez:

  • osoby (1., 2., 3.),

  • czasy (przeszły, teraźniejszy, przyszły),

  • tryby (oznajmujący, rozkazujący, przypuszczający),

  • liczbę (pojedynczą, mnogą),

  • rodzaj (męski, żeński, nijaki w liczbie pojedynczej oraz męskoosobowy i niemęskoosobowy w liczbie mnogiej).

Każdy czasownik ma aspekt: dokonany lub niedokonany. Odmiana czasownika to koniugacja. W słowniku czasownik zapisany jest w formie nieodmiennej i nieosobowej, którą nazywamy bezokolicznikiem. Charakterystyczna jest dla niej końcówka „-ć”: „pisać”, „mówić”; rzadziej: „-c”: „móc”, „tłuc”.

Ćwiczenie 1
R1BFnUA5mI32i1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Ćwiczenie 2
R1c8tvXmUYaBH
zadanie interaktywne
ĆWICZENIE: (G.1.J.05) czasowniki ćw 2
j0000007V3B1v50_0000001P

Czas gramatyczny

Czasowniki opisujące czynności, które się powtarzają albo nie mają rezultatu, odmieniają się przez trzy czasy:

  • przeszły – „czytałem”, „czytałeś”, „czytał”…

  • teraźniejszy – „czytam”, „czytasz”, „czyta”…

  • przyszły (złożony) – „będę czytał”, „będziesz czytał”, „będzie czytał”…

Aby wyrazić formę dotyczącą przyszłości, korzystamy z dwóch wyrazów. Jednym z nich jest odmieniane słówko „być”. Ponieważ forma ta składa się z dwóch wyrazów, nazywamy ją formą czasu przyszłego złożonego.

Czasowniki opisujące czynności, które się zakończyły lub które się zakończą, odmieniają się tylko przez dwa czasy:

  • przeszły – „przeczytałem”, „przeczytałeś”, „przeczytał”…

  • przyszły (prosty) – „przeczytam”, „przeczytasz”, „przeczyta”…

Aby wyrazić formę dotyczącą przyszłości, korzystamy wyłącznie z jednego wyrazu. Dlatego nazywamy ją formą czasu przyszłego prostego.

Ważne!

Formy czasu przyszłego mogą być zbudowane:

  • z jednego wyrazu – opisujemy za pomocą nich zdarzenia, które się zakończą, lub czynności, które będą miały rezultat > to czas przyszły prosty („zrobię”);

  • z dwóch wyrazów – opisujemy za pomocą nich zdarzenia, które będą przebiegały bez końca lub rezultatu > to czas przyszły złożony („będę robił”, „będę robiła”).

j0000007V3B1v50_0000002Q

Osoba

Większość zdań zawiera osobową formę czasownika. Rozpoznamy ją po odpowiednich końcówkach i łatwo dopasujemy do wyrazów nazywających osoby: JA, TY, MY, WY, ON (ONA / ONO; ONI / ONE):

Liczba pojedyncza

Liczba mnoga

1. OSOBA – JA

piszę

1. OSOBA – MY

piszemy

2. OSOBA – TY

piszesz

2. OSOBA – WY

piszecie

3. OSOBA – ON / ONA / ONO

pisze

3. OSOBA – ONI / ONE

piszą

Wyrazy, które określają osoby, nazywamy zaimkami osobowymi. Są ważne w komunikacji, ponieważ zwykle wskazują:

  • nadawców,

  • odbiorców,

  • kogoś, kto nie bierze udziału w komunikacji, ale się o nim wspomina.

Nie zawsze musimy korzystać z zaimków, aby wskazać osoby, które uczestniczą w zdarzeniach. W języku polskim informacje na ten temat zapisane są w końcówkach osobowych czasownika.

RTWf6FLDPJMRH
ILUSTRACJA: Postaci1
Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0
RDqJ7SrHKI75W
ILUSTRACJA: Postaci2
Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0
Ćwiczenie 3
R4yBR00KkmJwb1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
j0000007V3B1v50_0000004F

Rodzaj w odmianie czasownika

W odmianie czasownika w czasie przeszłym i w przyszłym złożonym pojawiają się również formy rodzaju:

  • w liczbie pojedynczej – męski, żeński, nijaki;

  • w liczbie mnogiej – męskoosobowy, niemęskoosobowy.

Czas przeszły

Liczba pojedyncza

męski

żeński

nijaki

czytałem

czytałam

\*czytałom

Liczba mnoga

męskoosobowy

niemęskoosobowy

czytaliśmy

czytałyśmy

Czas przyszły złożony

Liczba pojedyncza

męski

żeński

nijaki

będę czytał

będę czytała

\*będę czytało

Liczba mnoga

męskoosobowy

niemęskoosobowy

będziemy czytali

będziemy czytały

W formach czasu teraźniejszego oraz czasu przyszłego prostego nie wskazujemy rodzaju.

Ważne!

Formy oznaczone gwiazdką (*) są możliwe w odmianie, ale coraz częściej wychodzą z użycia lub nie zawsze je stosujemy.

j0000007V3B1v50_0000006Z

Zadaniowo

1
Ćwiczenie 4
ROKcWZXIoWqar1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 5
R1BB58LfM9RWX1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 6
RcXfqgzjkoqns1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 7
Rsw0Cpkoh54NK1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 8
Rtguz3pha48Td1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 9
RxJ3Sb0aQbjSI1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 10
RGnZAjmgPdbK11
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 11
R1BO9rkzav5oZ1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
1
Ćwiczenie 12
R15ohQY1DCmNa1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.
Rq1BipwskEDsW1
zadanie interaktywne
Źródło: Contentplus.pl sp. z o.o., licencja: CC BY 3.0.