Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Pobierz materiał do EPUB Pobierz materiał do MOBI Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Paweł Kaniowski

Przedmiot: Filozofia

Temat: Platon: teoria duszy

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
VI. Filozofia Platona jako paradygmat metafizyki antynaturalistycznej. Uczeń:
2) objaśnia platońską teorię poznania, definiując termin anamneza;
3) krytycznie rekonstruuje platoński argument na rzecz nieśmiertelności duszy z jej podobieństwa do wiecznych idei (Fedon, 78 d – 80 b);
Zakres rozszerzony
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
II. Elementy historii filozofii.
1. Filozofia starożytna. Uczeń opanowuje następujące treści nauczania zawarte w podstawie programowej do filozofii zakresu podstawowego:
2) filozofia Platona jako paradygmat metafizyki antynaturalistycznej (punkt VI);

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje cyfrowe.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • przedstawia, czym jest platońska koncepcja duszy i metempsychozy – wędrówki dusz;

  • analizuje, w jaki sposób Platon rozwinął poglądy Pitagorejczyków na temat duszy;

  • wyjaśnia zasadność tezy Platona o anamnezie;

  • rozważa, czy możemy powiedzieć, że część naszej wiedzy jest dana nam od urodzenia.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm;

  • nauczanie wyprzedzające.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • dyskusja;

  • metoda akwarium;

  • esej filozoficzny;

  • quiz;

  • rozmowa kierowana.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;

  • telefony z dostępem do internetu.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Uczniowie zapoznają się z treściami w sekcji „Przeczytaj”.

  2. Uczniowie zapoznają się z materiałem w sekcji „Film edukacyjny 1”. Przygotowują odpowiedzi na polecenia do multimedium:
    1. Dlaczego dialogi Platona mogą być uważane za pocieszenie dla człowieka i pożywkę dla jego duszy? 2. Wyjaśnij, czym jest anamneza. Czy – według Platona – możemy powiedzieć, że część naszej wiedzy jest dana nam od urodzenia?

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel, po zalogowaniu się na platformie i wyświetleniu e‑materiału, odczytuje uczniom temat zajęć oraz cele, a następnie prosi, by na ich podstawie uczniowie sformułowali kryteria sukcesu.

  2. Krótka rozmowa wprowadzająca w temat lekcji:
    – Na czym polegała Platońska koncepcja duszy i metempsychozy – wędrówki dusz?
    – W jaki sposób Platon rozwinął w swojej koncepcji wcześniejsze poglądy Pitagorejczyków?
    – Dlaczego dialogi Platona mogą być uważane za pocieszenie dla człowieka i pożywkę dla jego duszy?

Faza realizacyjna:

  1. Metoda akwarium. Nauczyciel prosi uczniów, by podzielili się na dwie grupy. Informuje, że będą uczestniczyć w dyskusji na temat: Wyjaśnij, czym jest anamneza? Czy możemy powiedzieć, że część naszej wiedzy jest dana nam od urodzenia? Wyjaśnia, że ten typ dyskusji określany jest jako akwarium. Nauczyciel przedstawia zasady: pierwsza grupa siada w kręgu i dyskutuje na zadany temat (jeśli uczniowie nie potrafią sami znaleźć argumentów, nauczyciel może na początku udzielić im podpowiedzi, zadając pytania: Czym jest w filozofii uprzytomnienie? Jak rozumiesz sformułowanie „poznawanie jako przypominanie sobie?). W tym samym czasie druga grupa zajmuje miejsca dookoła i obserwuje przebieg dyskusji. Jej zadaniem jest analiza doboru i skuteczności argumentów, przestrzegania zasad i ogólnego przebiegu debaty. Nauczyciel wyznacza dokładny czas dyskusji. Po zakończeniu debaty uczniowie mogą zamienić się rolami. Następnie nauczyciel prosi wybranych/chętnych uczniów o dokonanie oceny umiejętności prowadzenia dyskusji, trzymania się tematu, doboru argumentów itp. kolegów z grupy dyskutującej.

  2. Praca z drugim multimedium. Uczniowie zapoznają się z materiałem w sekcji „Prezentacja TED”. Każdy uczeń pracuje indywidualnie, samodzielnie przygotowując odpowiedzi do poleceń i ćwiczeń. Po wyznaczonym przez nauczyciela czasie wybrani lub chętni uczniowie odczytują swoje propozycje. Nauczyciel komentuje rozwiązania uczniów.

  3. Uczniowie w parach opracowują quiz sprawdzający wiedzę z całej lekcji. Po określonym czasie wymieniają się przygotowanymi pytaniami z inną parą uczniów. Następnie wspólnie komentują swoje odpowiedzi.

Faza podsumowująca:

  1. Na koniec zajęć nauczyciel raz jeszcze wyświetla na tablicy interaktywnej lub przy użyciu rzutnika temat lekcji i cele zawarte w sekcji „Wprowadzenie”. W kontekście wyświetlonych treści prosi uczniów o rozwinięcie zdania: Na dzisiejszych zajęciach nauczyłem się…

  2. Wszyscy uczniowie podsumowują zajęcia, zwracając uwagę na nabyte umiejętności.

Praca domowa:

  1. Napisz esej, w którym rozważysz, dlaczego istnienie duszy stało się niezbędnym elementem filozofii Platona.

Materiały pomocnicze:

  • Platon, Fedon, przekład i komentarz R. Legutko, Kraków–Warszawa 2017, s. 307–313 (78d–80b); audiobook dostępny na stronie https://filozofuj.eu/audioteka‑filozofuj‑2-platon‑niesmiertelnosc‑duszy/

  • Reale G., Historia filozofii starożytnej, t. 2, Lublin 2008, s. 316.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

  • Nauczyciel może wykorzystać medium w sekcji „Film edukacyjny” do pracy przed lekcją. Uczniowie zapoznają się z jego treścią i przygotowują do pracy na zajęciach w ten sposób, żeby móc samodzielnie rozwiązać zadania.