Wróć do informacji o e-podręczniku Wydrukuj Pobierz materiał do PDF Zaloguj się, aby dodać do ulubionych Zaloguj się, aby skopiować i edytować materiał Zaloguj się, aby udostępnić materiał Zaloguj się, aby dodać całą stronę do teczki

Autor: Miłosz Biedrzycki

Przedmiot: Język polski

Temat: Odkłamywanie świata w poezji Nowej Fali

Grupa docelowa:

Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich. Uczeń:
1) rozumie podstawy periodyzacji literatury, sytuuje utwory literackie w poszczególnych okresach: starożytność, średniowiecze, renesans, barok, oświecenie, romantyzm, pozytywizm, Młoda Polska, dwudziestolecie międzywojenne, literatura wojny i okupacji, literatura lat 1945–1989 krajowa i emigracyjna, literatura po 1989 r.;
4) rozpoznaje w tekście literackim środki wyrazu artystycznego poznane w szkole podstawowej oraz środki znaczeniowe: oksymoron, peryfrazę, eufonię, hiperbolę; leksykalne, w tym frazeologizmy; składniowe: antytezę, paralelizm, wyliczenie, epiforę, elipsę; wersyfikacyjne, w tym przerzutnię; określa ich funkcje;
6) rozpoznaje w tekstach literackich: ironię i autoironię, komizm, tragizm, humor, patos; określa ich funkcje w tekście i rozumie wartościujący charakter;
9) rozpoznaje tematykę i problematykę poznanych tekstów oraz jej związek z programami epoki literackiej, zjawiskami społecznymi, historycznymi, egzystencjalnymi i estetycznymi; poddaje ją refleksji;
13) porównuje utwory literackie lub ich fragmenty, dostrzega kontynuacje i nawiązania w porównywanych utworach, określa cechy wspólne i różne;
14) przedstawia propozycję interpretacji utworu, wskazuje w tekście miejsca, które mogą stanowić argumenty na poparcie jego propozycji interpretacyjnej;
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:
2) analizuje strukturę tekstu: odczytuje jego sens, główną myśl, sposób prowadzenia wywodu oraz argumentację;
II. Kształcenie językowe.
1. Gramatyka języka polskiego. Uczeń:
1) wykorzystuje wiedzę z dziedziny fleksji, słowotwórstwa, frazeologii i składni w analizie i interpretacji tekstów oraz tworzeniu własnych wypowiedzi;
3. Komunikacja językowa i kultura języka. Uczeń:
6) odróżnia zamierzoną innowację językową od błędu językowego; określa funkcje innowacji językowej w tekście;
III. Tworzenie wypowiedzi.
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
4) zgodnie z normami formułuje pytania, odpowiedzi, oceny, redaguje informacje, uzasadnienia, komentarze, głos w dyskusji;
IV. Samokształcenie.
9. wykorzystuje multimedialne źródła informacji oraz dokonuje ich krytycznej oceny;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  • kompetencje obywatelskie;

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności.

Cele operacyjne. Uczeń:

  • omówi założenia programu poetyckiego pokolenia Nowej Fali;

  • przeanalizuje wiersz Co jest grane Stanisława Barańczaka i Poezja lingwistyczna Zdzisława Jaskuły;

  • wskaże środki stylistyczne w wierszach oraz omówi ich funkcje.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm;

  • konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

  • ćwiczeń przedmiotowych;

  • z użyciem komputera;

  • burza mózgów.

Formy pracy:

  • praca indywidualna;

  • praca w parach;

  • praca w grupach;

  • praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

  • komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;

  • zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

  • tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;

  • telefony z dostępem do internetu.

Przebieg lekcji

Przed lekcją:

  1. Nauczyciel udostępnia uczniom e‑materiały. Uczniowie zapoznają się z treścią sekcji „Wprowadzenie”, z rozdziałem pt. „Program Nowej Fali” z sekcji „Przeczytaj” i dwoma wierszami z tej samej sekcji.

Faza wprowadzająca:

  1. Nauczyciel inicjuje rozmowę na temat wyzwań, jakie stają przed twórcami w warunkach opresyjnej władzy. Zwraca uwagę na szczególną sytuację poezji – jako dziedziny twórczości skupionej na zagadnieniach językowych – w obliczu faktu, że władza co do zasady dąży do przejęcia i utrzymania kontroli nad językiem w sferze publicznej. Nauczyciel może wspomnieć, że podejrzliwość i niechęć władz państwowych wobec poezji i poetów ma długą tradycję, i przypomnieć np. opinię Platona, że poeci powinni być wygnani z idealnego państwa, ponieważ ich działalność zawsze będzie stanowić przeszkodę w skutecznym sprawowaniu władzy.

  2. Nauczyciel zapoznaje uczniów z tematem lekcji i wspólnie z uczniami ustala cele zajęć i kryteria sukcesu.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie wysłuchują recytacji wierszy z sekcji „Słuchowisko”. Następnie nauczyciel dzieli uczniów na dwie grupy. Każda z nich metodą burzy mózgów wykonuje jedno z poleceń z sekcji „Słuchowisko”. Reprezentanci każdej z drużyn przedstawiają odpowiedź na wykonywane przez swoją grupę polecenie, nauczyciel i pozostali uczniowie komentują. Następnie uczniowie wspólnie uzupełniają i redagują odpowiedzi na polecenia, tak żeby odzwierciedlały ustalenia ogółu uczniów biorących udział w zajęciach.

  2. Uczniowie zapoznają się z wskazówkami do analizy obu z prezentowanych wierszy w sekcji „Przeczytaj”.

  3. Nauczyciel inicjuje rozmowę na temat podobieństw i różnic strategii poetyckich, widocznych w utworach obu autorów. Zachęca uczniów do znalezienia przykładów środków artystycznych występujących w obu wierszach, takich jak defrazeologizacja i kontaminacja związków frazeologicznych, czy też gry słowne oparte na podobieństwach brzmieniowych (że to nami / żetonami – Barańczak, pomyśli / po myśli – Jaskuła). Zwraca uwagę na różnice w poetyce między utworami, np. na aluzje literackie, które obecne są w wierszu Zdzisława Jaskuły, natomiast nie stosuje ich Stanisław Barańczak. Jeżeli nauczyciel uzna to za stosowne, może zorganizować zabawę w szukanie cytatów i kryptocytatów w wierszu „Poezja lingwistyczna” na zasadzie współzawodnictwa między grupami uczniów.

  4. Uczniowie dobierają się w pary i wykonują ćwiczenia 1–8 z sekcji „Sprawdź się”, następnie porównują odpowiedzi z sąsiednią parą. Wybrani uczniowie prezentują odpowiedzi, nauczyciel komentuje.

  5. Nauczyciel wraz z uczniami wybierają dwa artykuły dotyczące wydarzeń bieżących z mediów elektronicznych (przykładowo: tvp.info, liberte.pl, wsieci.pl, wiadomo.co, wyborcza.pl, dorzeczy.pl – dwa ostatnie w razie możliwości dostępu do treści płatnych); byłoby wskazane, żeby wybrane media reprezentowały różne strony sporu politycznego. Uczniowie z pomocą nauczyciela odszukują w wybranych artykułach związki frazeologiczne użyte w celach perswazyjnych.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel dzieli uczniów na dwie grupy. Uczniowie próbują swoich sił w stosowaniu poznanych uprzednio w ciągu lekcji środków artystycznych: defrazeologizacji i kontaminacji, używając jako materiału wyjściowego artykułów wybranych wcześniej i tworzą krótkie utwory w poetyce Nowej Fali.

  2. Nauczyciel ponownie odczytuje temat lekcji i przeprowadza krótką rozmowę na temat spełnienia kryteriów sukcesu.

  3. Nauczyciel inicjuje rozmowę, w której uczniowie dzielą się refleksjami na temat języka propagandy – historycznie i współcześnie – oraz możliwościami poezji w dekonstruowaniu tego języka.

Praca domowa:

  1. Który z wierszy zamieszczonych w sekcji „Słuchowisko” najbardziej cię zainteresował? Dokonaj analizy i interpretacji wybranego utworu.

  2. Samodzielnie odszukaj jeden z wierszy z nurtu powstającej współcześnie w Polsce tzw. poezji zaangażowanej (sugerowane autorki i autorzy: Anna Adamowicz, Tomasz Bąk, Konrad Góra, Kamila Janiak, Szczepan Kopyt, Kira Pietrek). Opisz podobieństwa i różnice ze znanymi ci utworami poezji Nowej Fali.

Materiały pomocnicze:

  • Świrek A., W kręgu współczesnej poezji lingwistycznej, Zielona Góra 1985.

Wskazówki metodyczne

  • Z materiału multimedialnego można skorzystać w fazie podsumowującej.