Autorka: Małgorzata Krzeszowska

Przedmiot: wiedza o społeczeństwie

Temat: Kształcenie ustawiczne

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres podstawowy

VI. Wybrane problemy polityki publicznej w Rzeczypospolitej Polskiej.

Uczeń:

4) przedstawia możliwości kontynuacji edukacji (studia I stopnia i jednolite magisterskie, szkoły kształcące w zawodzie); wyjaśnia, w jaki sposób podnosić swoje kwalifikacje zawodowe.

Zakres rozszerzony

XVI. Edukacja i nauka.

Uczeń:

1) wyjaśnia, w jaki sposób można podnosić lub zmieniać swoje kwalifikacje zawodowe i dlaczego uczenie się przez całe życie jest jednym z warunków sukcesu w karierze zawodowej.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

• kompetencje cyfrowe;

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

• kompetencje obywatelskie;

• kompetencje w zakresie przedsiębiorczości;

• kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• definiuje pojęcie kształcenia ustawicznego;

• charakteryzuje formy kształcenia ustawicznego;

• analizuje sprawę własnego rozwoju.

Strategie nauczania:

• konstruktywizm.

Metody i techniki nauczania:

• burza mózgów;

• metoda kula śniegowej;

• mapa myśli;

• metoda plakatu;

• dyskusja.

Formy zajęć:

• praca indywidualna;

• praca w parach;

• praca w grupach;

• praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

• komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;

• zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

• tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;

• kartki A4, pisaki/kredki.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna

1. Przedstawienie tematu i celów zajęć.

2. Uczniowie poznają definicję kształcenia ustawicznego – metoda kuli śniegowej. Uczniowie w parach ustalają definicję kształcenia ustawicznego, zapisują na karteczce, potem łączą się w czwórki i ósemki pracujące dalej nad definicją kształcenia ustawicznego. Na koniec wspólnie decydują i wybierają definicję spośród zaproponowanych.

3. Na podstawie definicji uczniowie szukają przyczyn popularności kształcenia ustawicznego, tworząc na tablicy mapę myśli. Nauczyciel może naprowadzać uczniów, odsyłając ich do tekstu lekcji.

Faza realizacyjna

1. Uczniowie zapoznają się z prezentacją multimedialną i wykonują dołączone do niej ćwiczenie 1.

2. Uczniowie dzielą się na grupy kilkuosobowe. Każda z nich losuje jedną formę kształcenia ustawicznego. Następnie definiują w grupach wylosowaną formę, wspomagając się treścią lekcji, i na tej podstawie rysują plakat promujący daną formę. Wyniki pracy przedstawiają na forum klasy.

3. Uczniowie rozmawiają na temat konieczności kształcenia ustawicznego i jego roli w życiu osobistym, społecznym i zawodowym człowieka. Rozmowę podsumowuje wybrana osoba.

4. Uczniowie, każdy indywidualnie, wykonują ćwiczenie 2 dołączone do prezentacji multimedialnej. Następnie w parach rozmawiają na temat własnego rozwoju i związanych z tym planów. Szczególny nacisk kładą na konieczność ciągłej aktualizacji swojej wiedzy i umiejętności.

5. Wybrane osoby mogą opowiedzieć o swoich planach na forum klasy.

Faza podsumowująca

1. Uczniowie kończą zdanie: „Kształcenie ustawiczne jest jak…, ponieważ…”.

2. Uczniowie wykonują ćwiczenia 7–9 z sekcji „Sprawdź się”. Wspólne omówienie odpowiedzi.

Praca domowa:

Uczniowie wykonują pozostałe ćwiczenia z sekcji „Sprawdź się”.

Materiały pomocnicze:

Kształcenie dorosłych w 2016 roku, stat.gov.pl.

Elżbieta Roszko‑Wójtowicz, Kształcenie ustawiczne – istota zagadnienia i pomiar w ujęciu europejskim, e‑mentor.edu.pl.

Kształcenie ustawiczne i jego rola w rozwoju człowieka, uo.sggw.pl.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

Uczniowie mogą wykorzystać prezentację multimedialną jako inspirację do przygotowania własnej prezentacji na temat wybranego zawodu, który wymaga kształcenia ustawicznego.