Autor: Witold Sadowski, Paweł Kwiatkowski

Przedmiot: Matematyka

Temat: Proporcjonalność prosta i jej wykres

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Treści nauczania – wymagania szczegółowe:
V. Funkcje. Zakres podstawowy. Uczeń:
4) odczytuje z wykresu funkcji: dziedzinę, zbiór wartości, miejsca zerowe, przedziały monotoniczności, przedziały, w których funkcja przyjmuje wartości większe (nie mniejsze) lub mniejsze (nie większe) od danej liczby, największe i najmniejsze wartości funkcji (o ile istnieją) w danym przedziale domkniętym oraz argumenty, dla których wartości największe i najmniejsze są przez funkcję przyjmowane;
5) interpretuje współczynniki występujące we wzorze funkcji liniowej;
6) wyznacza wzór funkcji liniowej na podstawie informacji o jej wykresie lub o jej własnościach;

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii

  • kompetencje cyfrowe

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opisuje proporcjonalność prostą,

  • rysuje wykres proporcjonalności prostej i podaje jego własności,

  • rozwiąuje zadania realistycznym dotyczącym proporcjonalności prostej.

Strategie nauczania:

  • konstruktywizm

  • konektywizm

Metody i techniki nauczania:

  • praca z tekstem

  • metoda kota i myszy

Formy pracy:

  • praca indywidualna

  • praca w grupach

  • praca całego zespołu

Środki dydaktyczne:

  • komputery z dostępem do internetu,

  • projektor multimedialny,

  • arkusze papieru, pisaki.

Przebieg lekcji

Faza wstępna:

Nauczyciel podaje temat i cele zajęć, uczniowie ustalają kryteria sukcesu.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie w czterech grupach analizują zadania z sekcji Przeczytaj oraz zadania przedstawione w animacji. Notują pytania do poznawanych treści, następnie zadają je na forum klasy, odpowiedzi udzielają liderzy grup.

  2. Uczniowie pracują w parach, metodą kot i mysz rozwiązują ćwiczenia interaktywne w sekcji „Sprawdź się”. Mysz stara się jak najlepiej rozwiązać zadania, a kot sprawdza ich poprawność. Po dwóch nieudanych próbach kot „łapie mysz”, która odpada z gry. Aby gra toczyła się dalej - role uczniów odwracają się i mysz staje się kotem - procedura się powtarza.

Faza podsumowująca:

  1. Uczniowie w grupach (tych samych w których pracowali na początku lekcji) omawiają wyniki swojej pracy.

  2. Nauczyciel przedstawia wyniki swoich obserwacji, ocenia pracę uczniów.

Praca domowa:

Uczniowie wykonują polecenia w sekcji „Animacja”.

Materiały pomocnicze:

Wskazówki metodyczne:

Animację można wykorzystać na lekcji o wielkościach wprost proporcjonalnych.