Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora:

Andrzej Kajetan Wróblewski

Włodzimierz Natorf

Przedmiot:

Fizyka

Temat zajęć:

Symulacja błądzenia przypadkowego

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy, zakres rozszerzony; rozszerzenie zapisów podstawy programowej.

Podstawa programowa:

Cele kształcenia - wymagania ogólne:
IV. Posługiwanie się informacjami pochodzącymi z analizy materiałów źródłowych, w tym tekstów popularnonaukowych.
V. Budowanie modeli fizycznych i matematycznych do opisu zjawisk oraz ilustracji praw i zależności fizycznych.

Zakres podstawowy
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Wymagania przekrojowe. Uczeń:
7) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych lub blokowych informacje kluczowe dla opisywanego zjawiska bądź problemu; przedstawia te informacje w różnych postaciach;
15) wyodrębnia zjawisko z kontekstu, nazywa je oraz wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla jego przebiegu;
16) przedstawia własnymi słowami główne tezy tekstu popularnonaukowego z dziedziny fizyki lub astronomii;
17) przedstawia wybrane informacje z historii odkryć kluczowych dla rozwoju fizyki.
V. Termodynamika. Uczeń:
7) opisuje zjawisko dyfuzji jako skutek chaotycznego ruchu cząsteczek.

Zakres rozszerzony
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Wymagania przekrojowe. Uczeń:
7) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych lub blokowych informacje kluczowe dla opisywanego zjawiska bądź problemu; przedstawia te informacje w różnych postaciach;
17) przedstawia wybrane informacje z historii odkryć kluczowych dla rozwoju fizyki;
18) przedstawia własnymi słowami główne tezy tekstu popularnonaukowego z dziedziny fizyki lub astronomii;
19) wyodrębnia zjawisko z kontekstu, nazywa je oraz wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla jego przebiegu.
VI. Termodynamika. Uczeń:
18) opisuje zjawisko dyfuzji; posługuje się pojęciem fluktuacji, opisuje ruchy Browna.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

Zalecenia Parlamentu Europejskiego i Rady UE z 2018 r.:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  1. analizuje wybrane aspekty ruchów Browna,

  2. przeprowadza eksperyment symulujący ruchy Browna,

  3. objaśnia pojęcie fluktuacji,

  4. przedstawia znaczenie, jakie miało teoretyczne objaśnienie ruchów Browna dla ugruntowania atomistycznej interpretacji budowy materii.

Strategie nauczania

eksperymentalno ‑ obserwacyjna

Metody nauczania

pogadanka, symulacja zjawiska

Formy zajęć:

wspólna praca całego zespołu klasowego, praca w grupach

Środki dydaktyczne:

szkolna tablica, komputer z rzutnikiem, dostęp do Internetu; instrukcja oraz dwuwymiarowe plansze przygotowane zgodnie z poleceniem po audiobooku.
(wariantowo - nauczyciel przygotowuje wersje elektroniczne takich plansz, ewentualnie zleca takie przygotowanie uczniom, we współpracy z nauczycielem informatyki)

Materiały pomocnicze:

niniejszy e‑materiał, materiały „Na czym polegają ruchy Browna?” i „Obserwacja ruchów Browna w przyrodzie”

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel przedstawia zagadnienie „Struktura materii – ciągła czy ziarnista” zgodnie z częścią „Wprowadzenie” e‑materiału. Szkicuje rozwój poglądów na ten temat. Wskazuje przełom XVIII i XIX w. jako moment, w którym hipoteza atomistyczna zaczęła być stosowana do opisu coraz większej klasy zjawisk.
Nauczyciel prosi uczniów, by wskazali podstawowe elementy atomistycznej interpretacji:

  • w opisie zjawisk cieplnych (chodzi o teorię kinetyczno‑molekularną i istnienie atomów i cząsteczek jako pojedynczych obiektów, podlegających prawom mechaniki);

  • w opisie zjawisk elektrycznych (chodzi o istnienie elektronów, protonów, jonów oraz o istnienie ładunku elementarnego);

  • w opisie powstawania związków chemicznych (chodzi o istnienie pierwiastków oraz możliwość wprowadzenia stałej Avogadro i pojęcia mola substancji).

Uczniowie odnoszą się, na podstawie dzisiejszej wiedzy, do pytania wstępnego: „Ile trzeba mieć wody, by móc uznać, że jest to woda?”.

Faza realizacyjna:

Nauczyciel zleca uczniom dobranie się w pary i przeprowadzenie dwuwymiarowej symulacji ruchów Browna pojedynczego „punktu materialnego”, opisanej w ostatnich poleceniach po audiobooku. Uczniowie prowadzą symulację aż do opuszczenia planszy przez „błądzący punkt” albo do wyczerpania czasu przeznaczonego na tę fazę lekcji (ok. 15 minut).
Nauczyciel prosi uczniów o wyłożenie planszy na ławce (lub o udostępnienie w inny sposób pozostałym uczniom wyników symulacji do wglądu). Uczniowie oglądają tory uzyskane przez poszczególne grupy. Nauczyciel zapisuje na tablicy uzyskane przez poszczególne grupy wartości R – liczby kroków symulacji, po których punkt opuścił planszę albo liczbę kroków, na której grupa przerwała symulację.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel zachęca uczniów do wypowiedzi na temat tezy: „Materia o strukturze ciągłej, zbudowana z fluidów, podlega deterministycznym prawom mechaniki. Materia o strukturze ziarnistej zachowuje się – po części – w sposób nieprzewidywalny i wymaga opisu stochastycznego”. W wypowiedziach uczniowie powinni odnosić się do wyników symulacji, przeprowadzonych na lekcji.

Praca domowa:

Uczniowie mają za zadanie wykonać ćwiczenia 6, 7, 8 związane z ruchami Browna i problematyką fluktuacji.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Notkę biograficzną oraz audiobook można wykorzystać jako kilkuminutowy wstęp (zainteresowanie tematem) do dowolnej lekcji o dyfuzji, ruchach Browna, fluktuacjach czy innej problematyce związanej ze statystycznym opisem materii.