Dla nauczyciela
Autor: Marta Kulikowska
Przedmiot: Język polski
Temat: Jak czytać dramaty? Dramat realistyczny: Henryk Ibsen, Nora. Część 2
Grupa docelowa:
Szkoła ponadpodstawowa, liceum ogólnokształcące, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony
Podstawa programowa:
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele lekcji. Uczeń:
charakteryzuje cechy dramatu realistycznego,
analizuje budowę dramatu Nora Henryka Ibsena,
pozna przedstawicieli dramatu realistycznego,
wyjaśnia, jakie znaczenie ma technika analityczna zastosowana przez Henryka Ibsena.
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
Metody i techniki nauczania:
ćwiczeń przedmiotowych;
z użyciem komputera;
drama;
sztuka teatralna.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
komputery z głośnikami, słuchawkami i dostępem do internetu;
zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;
tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda;
telefony z dostępem do internetu.
Przebieg lekcji
Przed lekcją:
Uwaga: scenariusz obejmuje dwie lekcje: Jak czytać dramaty? Dramat realistyczny: Henryk Ibsen, Nora. Część 1 i Część 2
Nauczyciel prosi, aby uczniowie:
1. Zapoznali się z audiobookiem z I cz. cyklu, który zawiera streszczenie dramatu Henryka Ibsena, oraz z informacjami na temat dramatu realistycznego.
2. Podzielili się na trzy grupy, zgodnie z podziałem dramatu dokonanym w obu lekcjach: gr. 1 - akt I, gr. 2 - akt II, gr. 3 - akt III. Poleca, by członkowie grup podzielili między sobą zadania: potrzebni będą odtwórcy ról oraz osoby, które zajmą się przygotowaniem schematycznej scenografii (np. plansza lub plakat przedstawiający miejsce akcji) czy rekwizytów.
Faza wprowadzająca:
Nauczyciel wyświetla na tablicy uczniom cele zajęć oraz wspólnie ustala z nimi kryteria sukcesu.
Lekcja rozpoczyna się od ustalenia cech dramatu realistycznego. Nauczyciel poleca, by jedna osoba notowała na tablicy, w formie mapy skojarzeń, wymieniane przez uczniów cechy (uczniowie mogą wrócić do informacji z e‑materiału). Nauczyciel dba o to, by ustalenia były pełne, ewentualnie uzupełnia informacje.
Faza realizacyjna:
Nauczyciel informuje uczestników zajęć, jak będzie przebiegała praca na lekcjach. Każda z grup, wykorzystując przygotowane wcześniej scenografię i rekwizyty, odegra swój fragment dramatu. Następnie wszyscy uczniowie, pracując w ramach swojej grupy, wykonają polecenia związane z konkretnym fragmentem. (Chodzi o to, by wszyscy mogli przeanalizować wszystkie sceny, co będzie im potrzebne podczas interpretacji). Po upływie czasu wyznaczonego przez nauczyciela na opracowanie poleceń grupa, która inscenizowała dany fragment, przedstawia swoje propozycje odpowiedzi. Pozostali uczniowie mogą je uzupełniać, dyskutować, szukać wspólnie najlepszego rozwiązania. Mogą także korzystać z podpowiedzi interpretacyjnych zawartych w e‑materiale.
W podsumowaniu tej fazy lekcji uczniowie mogą przedyskutować przygotowane scenografie i rekwizyty oraz odtwórców tekstu dramatu, a nauczyciel ocenić pracę grup.
Następnie uczniowie (indywidualnie) czytają podsumowanie analizy poszczególnych fragmentów, aby skonfrontować swoje ustalenia z zaproponowanymi w e‑materiale. (Podsumowanie analizy aktu I znajduje się w cz. I cyklu lekcji, w sekcji „Przeczytaj”, a podsumowanie analizy aktu II i III w cz. II cyklu lekcji, także w sekcji „Przeczytaj”.
W ostatniej części tej fazy lekcji uczniowie indywidualnie wykonują ćwiczenia z sekcji „Sprawdź się” z cz. 2 cyklu lekcji. Nauczyciel wskazuje im te zadania, które posłużą do syntezy zgromadzonych informacji oraz ułatwią interpretację dramatu. Warto zwrócić uwagę na następujące ćwiczenia: 1, 3‑5, 7.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel zadaje pytania podsumowujące, np. jakie cechy pozwalają uznać Norę za przykład dramatu realistycznego?
Na zakończenie lekcji nauczyciel pyta o wątpliwości uczniów związane z interpretacją dramatu Ibsena, której mają dokonać w domu. Odpowiada na pytania, udziela wskazówek, przypomina, jak powinien zostać skonstruowany szkic interpretacyjny dzieła dramatycznego. prosi uczniów, by zastanowili się nad wyborem jednego z tematów pracy domowej:
– relacje Nory i Helmera,
– problem prawdy, ujawnienia tajemnicy jako dylemat moralny,
– dojrzewanie Nory do wzięcia pełnej odpowiedzialności za swoje życie.
Jeśli uczniowie mają wątpliwości interpretacyjne, nauczyciel pomaga im je rozwiać.
Praca domowa:
Wykorzystując dotychczasowe ustalenia i załączone cytaty, dokonaj interpretacji Nory, w której omówisz jeden z poniższych problemów:
– relacje Nory i Helmera,
– problem prawdy, ujawnienia tajemnicy jako dylemat moralny,
– dojrzewanie Nory do wzięcia pełnej odpowiedzialności za swoje życie.
Materiały pomocnicze:
Przygotowanie ucznia do odbioru różnych tekstów kultury, pod red. Anny Janus‑Sitarz, Kraków.
Stanisław Furmanik, O sztuce teatru, w: Problemy teorii dramatu i teatru, pod red. Janusza Deglera, Wrocław 1988.
Juliusz Kleiner, Istota utworu dramatycznego, w: Problemy teorii dramatu i teatru, wybór i oprac. Janusz Degler, Wrocław 1988.
Wskazówki metodyczne
Uczniowie mogą wykorzystać multimedium „Schemat” do przygotowania się do lekcji.