Sprawdź się
Spośród powyższych zdarzeń dramatu wskaż najważniejsze i określ ich rolę w budowaniu akcji. Swoje spostrzeżenia zapisz poniżej.
Spośród powyższych zdarzeń dramatu podaj najważniejsze i określ ich rolę w budowaniu akcji. Swoje spostrzeżenia zapisz poniżej.
Stwórz schemat: wypisz główne wydarzenia z dramatu, a następnie połącz je tak, aby zobrazować, czy poszczególne wydarzenia są powiązane ze sobą następstwem przyczynowo‑skutkowym, czy tylko następstwem czasowym. Zapisz swoje wnioski.
Wypisz główne wydarzenia z dramatu. Następnie odpowiedz na pytanie: czy poszczególne wydarzenia są powiązane ze sobą następstwem przyczynowo‑skutkowym czy tylko następstwem czasowym? Zapisz swoje wnioski.
Czy w dramacie można wskazać konflikt między bohaterami, który jest motorem akcji, czy też mamy tu do czynienia z inną zasadą rządzącą układem zdarzeń? Zapisz swoją odpowiedź.
Odpowiedz na pytanie: czy w dramacie można wskazać konflikt między bohaterami, który jest motorem akcji, czy też mamy tu do czynienia z inną zasadą rządzącą układem zdarzeń?
Zastanów się i zaznacz prawidłową odpowiedź, następnie uzasadnij ją w kilku zdaniach. Motywacja zdarzeń w dramacie Nora ma:
Skonfrontuj swoje spostrzeżenia z wnioskami zebranymi w lekcji i podsumuj je:
– wskaż dominantę kompozycyjną utworu,
– scharakteryzuj kompozycję akcji, wskazując jej główne elementy,
– określ motywację zdarzeń w utworze,
– scharakteryzuj konstrukcję bohaterów, motywację ich działań oraz rolę poszczególnych postaci w rozwoju wydarzeń,
– opisz język utworu, określając funkcje dialogu i warstwę stylistyczną,
– scharakteryzuj budowę czasu i przestrzeni w utworze.
Skonfrontuj swoje spostrzeżenia z wnioskami zebranymi w lekcji i podsumuj je:
– podaj dominantę kompozycyjną utworu,
– scharakteryzuj kompozycję akcji, wskazując jej główne elementy,
– określ motywację zdarzeń w utworze,
– scharakteryzuj konstrukcję bohaterów, motywację ich działań oraz rolę poszczególnych postaci w rozwoju wydarzeń,
– opisz język utworu, określając funkcje dialogu i warstwę stylistyczną,
– scharakteryzuj budowę czasu i przestrzeni w utworze.
Wykorzystując zebrane dotychczas informacje, wskaż kompozycyjne związki i zależności pomiędzy poszczególnymi składnikami dzieła (akcja, postacie, język, czas, przestrzeń). Spróbuj pokazać, w jaki sposób kompozycja dzieła, jego zamysł artystyczny, służy ukazaniu problematyki utworu. Zapisz w formie notatki.
Wykorzystując zebrane dotychczas informacje, wymień kompozycyjne związki i zależności pomiędzy poszczególnymi składnikami dzieła (akcja, postacie, język, czas, przestrzeń). Spróbuj opisać, w jaki sposób kompozycja dzieła, jego zamysł artystyczny, służy ukazaniu problematyki utworu.
Wykorzystując dotychczasowe ustalenia i załączone cytaty, dokonaj interpretacji Nory, w której omówisz następujące problemy:
– relacje Nory i Helmera,
– problem prawdy, ujawnienia tajemnicy jako dylemat moralny,
– dojrzewanie Nory do wzięcia pełnej odpowiedzialności za swoje życie.
Żadna aktorka, która grała bądź gra Norę, nie przegapi bogactwa pozasłownych szczegółów, składających się na tę postać: w pierwszej scenie radość Nory z choinki, zabawki dla dzieci i prezenty, jakie kupiła, zbyt duży napiwek dla posłańca; jedzenie makaroników i dziecinny sposób, w jaki je pochłania, a potem chowa torebkę przed Torwaldem i ukradkiem ociera sobie usta; sposób, w jaki bierze od niego pieniądze i dotyka guzików marynarki, prosząc o więcej. Makaroniki i pieniądze pojawiły się dopiero w ostatecznej wersji dramatu, świadcząc o tym, że Ibsen świadomie tworzył obraz konkretnego życia, stopniowo zdobywając pewność, że aktorka dzięki takim drobnym szczegółom potrafi wzbogacić sceniczną postać. Zabawy Nory z dziećmi wykorzystał Ibsen jako tło dla złowróżbnego wejścia Krogstada. I choć sięgnął w tym momencie po efekt rodem z melodramatu, umiejętnie wykorzystał go jako sposób udramatyzowania dwóch nurtów życia Nory.
(J.L. Styan,Współczesny dramat w teorii i praktyce scenicznej)W „Domu dla lalki” codzienność, rekwizyt, zwykłe przedmioty są nosicielami dramatycznego napięcia. Prozaiczna skrzynka na listy spełnia dramatyczną funkcję chustki Desdemony. W tej skrzynce na listy, która pozostanie nieotwarta przez trzydzieści jeden godzin, jest wyrok śmierci i nadzieja na dopełnienie się cudu. Klasyczna retardacja i nowoczesny suspens są w tej skrzynce na listy tuż za sceną.
(J. Kott, Ibsen odczytany)To w tej właśnie przestrzeni Nora musi odgrywać w codziennym, prywatnym życiu Torwalda zaprojektowaną przez niego postać kobiety‑dziecka. Nora – tak dosłownie, jak i w przenośni – musi na co dzień grać i tańczyć, oferować mężowi w jego wolnym czasie lekki teatr rozrywki. Wszelkie podejmowane przez nią poważne zajęcia stanowią wykroczenie przeciw regułom domowej inscenizacji. Jedną z najbardziej czytelnych w dramacie Ibsena metafor jest właśnie metafora teatru – ukazanie mieszczańskiego małżeństwa jako nieustannej gry, swoistego rytuału, odbywającego się w ramach społecznie ustalonego schematu i przestrzeni, z ostro przeprowadzoną granicą między prywatnym a publicznym.
(D. Sajewska, „Chore sztuki”. Choroba/tożsamość/dramat)RRkWTWXvef8QX