Autorka: Anna Wąsiel‑Alberska

Przedmiot: wiedza o społeczeństwie

Temat: Chrześcijańska demokracja

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres rozszerzony

Podstawa programowa:

Zakres rozszerzony

V. Państwo, myśl polityczna i demokratyzacja.

Uczeń:

7) porównuje założenia myśli socjaldemokratycznej i katolickiej nauki społecznej.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

• kompetencje cyfrowe;

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

• kompetencje obywatelskie;

• kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• analizuje teksty dokumentów papieskich i formułuje tezy w nich przedstawione;

• uczestniczy w rekonstrukcji obrad soborowych;

• zestawia i ocenia najważniejsze założenia nauk poszczególnych uczestników soboru.

Strategie nauczania:

• konstruktywizm;

• konektywizm.

Metody i techniki nauczania:

• dyskusja;

• metoda dramy;

• burza mózgów.

Formy zajęć:

• praca indywidualna;

• praca w parach;

• praca w grupach;

• praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

• komputery z głośnikami i dostępem do internetu, słuchawki;

• zasoby multimedialne zawarte w e‑materiale;

• tablica interaktywna/tablica, pisak/kreda.

Przebieg zajęć:

Faza wstępna

1. Na poprzedniej lekcji uczniowie zostali poproszeni o przeczytanie w domu zadanych fragmentów encyklik papieskich i wynotowanie zawartych w nich głównych tez. Klasa dzieli się na pięć grup. Każda z trzech grup dostaje teksty innego z papieży, czwartą grupę nauczyciel prosi o przygotowanie programu teologii wyzwolenia, piąta ma przedstawić działania zwolenników tej doktryny w Ameryce Południowej.

Faza realizacyjna

1. Klasa podzielona jest na trzy grupy. W każdej znajdują się uczniowie, którzy zapoznali się z nauką jednego z papieży i ci, którzy zostali poproszeni o zapoznanie się z teologią wyzwolenia. Nauczyciel prosi uczniów, aby wyobrazili sobie, że są na soborze i rozpoczęli dyskusję na temat konieczności odnalezienia się Kościoła we współczesnym świecie. Zadaniem dwójki uczniów („reporterów”) jest przysłuchiwanie się dyskusji. Mają oni relacjonować obrady soborowe. Następnie dyskusja zostaje podsumowana. Sformułowane zostają tezy, jakie zostały przyjęte.

2. Uczniowie, którzy zapoznali się z zasadami teologii wyzwolenia, proszeni są, aby zaprezentowali sposób rozumienia postanowień soborowych w Ameryce Południowej. Reporterzy podsumowują również tę część lekcji.

Faza podsumowująca

1. Jeden z reporterów ma spróbować zrelacjonować najważniejsze tezy sformułowane na soborze i ocenić jego znaczenie dla roli Kościoła we współczesnym świecie.

2. Drugi reporter proszony jest o wskazanie konkretnych działań Kościoła w celu wdrożenia postanowień soborowych.

Praca domowa:

Uczniowie przygotowują prezentacje na temat wpływu katolików świeckich na życie społeczne po II soborze watykańskim.

Materiały pomocnicze:

Fragmenty encyklik papieskich:

• Jan Paweł II, Laborem Exercens, 1981 r. opoka.org,pl.

• Jan XXIII, Mater et Magistra, 1963 r., opoka.org.pl.

• Paweł VI, Populorum progressio, 1967 r., opoka.org,pl.

Katarzyna Wiśniewska, Alfabet Soboru Watykańskiego II, wyborcza.pl.

Andrew Heywood, Ideologie polityczne, Warszawa 2007.

Roman Tokarczyk, Współczesne doktryny polityczne, Kraków 2003.

Aneta Liberacka, Rozmowy z Janem Pawłem II. Sprawiedliwość, stacja7.pl.

Aneta Liberacka, Rozmowy z Janem Pawłem II. Przyroda, stacja7.pl.

Konrad Ciesiołkiewicz, Nadzieja w oddolnych ruchach chadeckich, wiez.com.pl.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania multimedium:

W podsumowaniu można wskazać, w jaki sposób partie polityczne wdrażały założenia społecznej nauki Kościoła.